2016.04.28 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-383/16/BKD
z 28 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 lutego 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 3 marca 2016 r.), uzupełnionym 10 marca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z użytkowaniem samochodów służbowych do kosztów uzyskania przychodu (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości zaliczenia wydatków związanych z użytkowaniem samochodów służbowych do kosztów uzyskania przychodu. W dniu 10 marca 2016 r. do tut. BKIP wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) jest komplementariuszem spółki komandytowej (dalej: „Spółka”) uprawnionym do udziału w zysku Spółki. W związku z tym Wnioskodawca jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych od dochodu Spółki przypadającego na Wnioskodawcę. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „updop”), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). Natomiast zgodnie z ust. 2 ww. przepisu zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku. Spółka wykorzystuje w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Przedmiotem działalności Spółki są w szczególności usługi outsourcingu sił sprzedaży polegające na zatrudnianiu przedstawicieli handlowych, którzy realizują na rzecz klientów Spółki usługi związane z wsparciem sprzedaży produktów tych klientów. W ramach obowiązków służbowych pracownicy w przydzielonych im obszarach wykonują przy wykorzystaniu samochodów służbowych wizyty w punktach sklepowych przydzielonych im do obsługi. Rodzaje przydzielonych im regionów są różne, może to być np. jedno miasto lub nawet jego część np. W., a może być też teren kilku gmin czy całego województwa. Pracownicy ci odwiedzają po kilkanaście lub kilkadziesiąt punktów w ciągu dnia wykonując często wiele krótkich przejazdów np. między poszczególnymi sklepami w jednym mieście lub dłuższych np. pomiędzy pojedynczymi sklepami w odrębnych małych miejscowościach. Samochody wykorzystywane przez przedstawicieli handlowych Spółki nie stanowią jej środków trwałych lecz pozyskiwane są na podstawie umów najmu i leasingu. Większość tych umów spełnia przesłanki pozwalające uznać je za umowy leasingu, o których mowa w art. 17a pkt 1 i art. 17b updop. Jedynie niektóre ich nie spełniają.

Spółka ponosi następujące koszty związane z tymi pojazdami:

koszt opłat leasingowych/czynszu najmu,
koszt opłat serwisowych ponoszonych na rzecz dostawców pojazdów w związku z zawartymi, umowami o kompleksową obsługę serwisową,
koszt zakupu paliwa,
koszt zakupu płynów eksploatacyjnych,
koszty myjni,
drobne elementy wyposażenia pojazdów - eksploatacyjne np. wycieraczki,
koszt autostrad,
koszt parkingów.

Spółka zakłada, że możliwość korzystania z samochodów służbowych przez pracowników dla celów prywatnych, którą planuje wprowadzić, nie będzie wiązała się z koniecznością ponoszenia przez nich jakichkolwiek opłat na rzecz Spółki. W związku z tym Spółka zamierza traktować wartość nieodpłatnego świadczenia polegającego na umożliwieniu pracownikom korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych jako przychód poszczególnych pracowników ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Spółka jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych w stosunku do swoich pracowników zamierza wobec tego pobierać od pracowników zaliczkę na podatek dochodowy, obliczoną od wartości wskazanego powyżej nieodpłatnego świadczenia ustaloną w oparciu o przepis zawarty w art. 12 ust. 2a, ust. 2b i ust. 2c updof, tj.:

250 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³, lub
400 zł miesięcznie – dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.

Przy czym w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustalana będzie za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 opisanych powyżej kwot. Samochody służyć będą pracownikom przede wszystkim do efektywnej realizacji obowiązków służbowych. Celem zwiększenia motywacji pracowników oraz ich zaangażowania w pracę, Spółka na warunkach określonych w wewnętrznych przepisach obowiązujących w Spółce może zezwolić na wykorzystywanie samochodów służbowych przydzielonych pracownikom również do celów prywatnych tych osób. Użytkowanie samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika będzie mogło nastąpić wyłącznie za zgodą pracodawcy, po zaspokojeniu potrzeb służbowych i nie będzie mogło wpływać na jakość obowiązków wykonywanych przez pracownika. Wniosek dotyczy tych samochodów służbowych, które nie zostały zgłoszone przez Spółkę do naczelnika właściwego urzędu skarbowego jako wykorzystywane wyłącznie do celów działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę na potrzeby rozliczeń podatku od towarów i usług. Wnioskodawca za koszty uzyskania przychodów, osiąganych z tytułu udziału w dochodach Spółki, dotyczące samochodów służbowych Spółki wykorzystywanych przez jej pracowników dodatkowo w celach prywatnych planuje uznawać raty leasingowe, czynsze najmu oraz koszty eksploatacji, jak np. części zamiennych, koszty napraw i przeglądów, koszty ubezpieczenia, opłaty za serwis/przeglądy i naprawy samochodów oraz koszty zakupu paliwa, opłat parkingowych i drogowych związane z podróżami służbowymi pracowników, w proporcji w jakiej uczestniczy w zyskach Spółki zgodnie z art. 5 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 updop. Spółka planuje wprowadzenie zasady, że pracownik ma obowiązek sam ponosić koszty zakupu paliwa oraz opłaty parkingowe i drogowe związane z przejazdami samochodem służbowym do celów prywatnych, zaś Spółka (pracodawca) ani tych kosztów nie będzie ponosić, ani ich refundować pracownikowi. Dodatkowe świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawcy w postaci nieodpłatnego prawa do korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych traktowane będą jako elementy systemu wynagradzania pracowników, który będzie miał niewątpliwy wpływ na ich motywację do pracy, a w konsekwencji zwiększy jej efektywność, co z kolei wpłynie na wyniki pracy mające przełożenie na wysokość przychodów osiąganych przez pracodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki związane z samochodami służbowymi ponoszone przez spółkę komandytową (której Wnioskodawca jest komplementariuszem) w tym: opłaty leasingowe, czynsze najmu, opłaty serwisowe, wydatki na zakup paliwa, wydatki na zakup płynów eksploatacyjnych, wydatki na zakup części zamiennych i koszty dokonywanych napraw, jak również wydatki za przejazd drogami płatnymi i opłaty parkingowe związane z podróżami służbowymi z wyjątkiem kosztów wskazanych wyraźnie w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy, proporcjonalnie do udziału w zysku posiadanym w spółce komandytowej, w sytuacji gdy:

pracownikom użytkującym te samochody umożliwi się ich wykorzystanie także w celach prywatnych,
możliwość korzystania z samochodu służbowego także do celów prywatnych oraz koszt eksploatacji samochodu służbowego do celów prywatnych stanowić będą przychód tego pracownika jako element jego wynagrodzenia ze stosunku pracy podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych,
brak będzie konieczności ponoszenia przez pracownika na rzecz pracodawcy opłat z tytułu umożliwienia wykorzystywania samochodu służbowego także do celów prywatnych,
koszty zakupu paliwa do samochodu służbowego wykorzystywanego przez pracownika do celów prywatnych ponosić będzie sam pracownik we własnym zakresie?

(pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wydatki związane z samochodami służbowymi ponoszone przez Spółkę, w tym raty leasingowe, czynsze najmu, opłaty serwisowe, wydatki na zakup paliwa, wydatki na zakup płynów eksploatacyjnych np. oleju silnikowego czy płynu do spryskiwacza, wydatki na zakup części zamiennych i koszty dokonywanych napraw, będą stanowiły w warunkach zrealizowania się opisanego w treści wniosku zdarzenia przyszłego w całości koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy (proporcjonalnie do udziału w zysku posiadanym w spółce komandytowej), z wyjątkiem kosztów wskazanych wyraźnie w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. updop.

Powyższe wynika z następujących okoliczności:

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. W oparciu o treść cytowanego powyżej przepisu w interpretacjach prawa podatkowego wydawanych w przeszłości przez organy podatkowe, a także w wyrokach sądów administracyjnych i komentarzach przedstawicieli doktryny konstruowane są katalogi warunków jakie muszą zostać spełnione, aby określony wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów.

W większości wypadków wskazuje się, że w tym celu muszą zostać spełnione następujące warunki:

wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika;
wydatek musi być definitywny (rzeczywisty);
wydatek musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
wydatek musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów;
wydatek musi zostać właściwie udokumentowany;
wydatek nie może być umieszczony w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu określonym w art. 16 ust. 1 updop.

Opisane w pytaniu wydatki związane z jazdami służbowymi samochodami, ponoszone przez Spółkę w sytuacji, gdy z owych samochodów pracownicy Spółki będą mogli korzystać także dla celów prywatnych, będą stanowiły koszty uzyskania przychodu, o ile wydatki te będą pozostawały w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, zostaną poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów oraz nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 updop.

Celowość Kosztu:

Przesłankę celowości kosztu uważa się za spełnioną, gdy istnieje związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem danego kosztu a powstaniem lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Nie ma przy tym znaczenia, czy dany wydatek przyniósł oczekiwany skutek w postaci osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła. Istotne jest natomiast, czy w momencie jego ponoszenia podatnik mógł - obiektywnie oceniając - oczekiwać takiego efektu. Zdaniem Wnioskodawcy, wszelkie wydatki ponoszone przez podatnika na rzecz pracowników mają związek z jego działalnością gospodarczą, a także z osiąganiem przychodów. Wydatków poniesionych w tym celu nie da się wprawdzie powiązać z konkretnie określonym przychodem, jednak niewątpliwie mają one całościowo wpływ na osiąganie tych przychodów i stanowią koszty uzyskania przychodów. Zgodnie z treścią art. 12 ust. 1 uopof, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Wynagrodzenie nie musi być zatem wypłacane pracownikom wyłącznie w formie pieniężnej, ale pracownik z tytułu świadczonej pracy może otrzymywać także inne niepieniężne świadczenia, które także stanowią przychody ze stosunku pracy. Umożliwienie przez Spółkę pracownikom korzystania z samochodów służbowych ma na celu przede wszystkim stworzenie pracownikom możliwości prawidłowego wykonywania ich obowiązków służbowych wykonywanych na rzecz Spółki. Natomiast zgoda na wykorzystywanie samochodów służbowych przez pracowników do celów prywatnych podyktowana jest chęcią dodatkowej motywacji pracowników poprzez rozszerzenie otrzymywanego przez nich wynagrodzenia właśnie o nieodpłatne świadczenie polegające na możliwości korzystania z aut służbowych do celów prywatnych. Dodatkowe świadczenia otrzymywane przez pracowników w postaci możliwości wykorzystania samochodu służbowego do celów prywatnych, są traktowane w świetle cytowanego powyżej art. 12 ust. 1 updof jako elementy systemu ich wynagradzania, który ma niewątpliwy wpływ na ich motywację do pracy, a w konsekwencji zwiększa jej efektywność, co z kolei wpływa na wyniki pracy mające przełożenie na wysokość przychodów osiąganych przez pracodawcę z prowadzonej działalności gospodarczej. Możliwość korzystania z samochodu służbowego w celach prywatnych (określana ryczałtowo) jest niepieniężnym elementem wynagradzania Pracownika, uwzględnianym w przypisywanym pracownikowi przychodzie ze stosunku pracy. Nie sposób pominąć związku jaki istnieje między wydatkami związanymi z wynagradzaniem Pracowników, ich satysfakcją, niechęcią do zmiany miejsca pracy, motywacją do wykonywania obowiązków służbowych, a uzyskiwaniem przez pracodawcę przychodu. Wydatki takie spełniają więc warunki wskazane w art. 15 ust. 1 updop, a jednocześnie nie zostały wyłączone z pojęcia kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 updop. Udostępnienie samochodów służbowych do celów prywatnych pracowników będzie mieć wpływ na wzrost motywacji i zaangażowania tych osób w wykonywanie służbowych obowiązków oraz zwiększenie efektywności wykonywanej przez nich pracy. Możliwość korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych będzie również czynnikiem przyczyniającym się do zwiększenia lojalności pracowników wobec pracodawcy i postrzegania go jako atrakcyjnego pracodawcy. Uwzględniając zatem fakt, że udostępnianie samochodów służbowych również do celów prywatnych pracownika stanowi pozapłacową formę wynagradzania i jest dla niego przychodem ze stosunku służbowego, to wydatki na utrzymanie samochodu ponoszone przez Spółkę będą stanowić koszt uzyskania przychodu. Z tego względu należy zauważyć, że pomiędzy wydatkami ponoszonymi na eksploatację samochodu wykorzystywanego przede wszystkim do podróży służbowych pracowników, a przychodem istnieje związek przyczynowo - skutkowy, w tym znaczeniu że są one uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a w rezultacie ich poniesienie może mieć wpływ na zwiększenie przychodów przez Spółkę. Pracodawca zamierza traktować wartość nieodpłatnego świadczenia polegającego na umożliwieniu pracownikom korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych jako przychód poszczególnych pracowników ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W zakresie tym należy wskazać, że 1 stycznia 2015 r., na podstawie ustawy o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej weszła w życie nowelizacja ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wprowadzająca regulację dotyczącą ryczałtowego określenia wartości przychodu, jaki uzyskuje pracownik, jeśli w ramach stosunku pracy umożliwiono mu używanie samochodu służbowego do celów prywatnych. Dotychczas, zgodnie z generalną zasadą, wartość świadczenia w naturze, z którego korzystał pracownik, ustalało się zgodnie z zasadami wyznaczonymi w art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obecnie, zgodnie z wprowadzonymi do art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustępami od 2a do 2c, wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm³, lub
400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm³.

Przy czym w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 opisanych wyżej kwot. Ponadto, jeżeli świadczenie przysługujące pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych jest częściowo odpłatne, to przychodem pracownika jest różnica pomiędzy wskazanymi wartościami i odpłatnością ponoszoną przez pracownika.

Brak wyłączenia kosztów

W opinii Wnioskodawcy, spełniony jest również warunek braku zamieszczenia wydatków będących przedmiotem wniosku w katalogu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodu zawartym w art. 16 ust. 1 updop. W żadnym miejscu przepis ten nie zawiera bowiem wskazania, że wydatki związane z samochodami służbowymi ponoszone przez podatnika nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodu. W szczególności w art. 16 ust. 1 updop ustawodawca nie wyłączył z kosztów uzyskania przychodu wydatków związanych z zakupem lub eksploatacją samochodów służbowych w sytuacji, gdy samochody te są wykorzystywane przez pracowników nie tylko do celów służbowych, ale także do celów prywatnych. Poniżej Wnioskodawca przedstawia szczegółowe stanowisko w odniesieniu do poszczególnych rodzajów kosztów, będących przedmiotem wniosku o interpretację.

Raty i opłaty leasingowe

Rozważając kwestię możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu opłat i rat leasingowych w sytuacji, gdy samochody stanowiące przedmiot leasingu będą wykorzystywane przez pracowników Spółki także do celów prywatnych, Wnioskodawca pragnie wskazać, że w myśl art. 17b ust. 1 updop, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku, zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.

Mając na względzie treść cytowanego powyżej przepisu oraz biorąc pod uwagę także fakt, że stroną umów leasingu na podstawie których pozyskane są i będą samochody udostępnione pracownikom Spółki jest Spółka i wydatki związane z utrzymaniem przedmiotu leasingu będą obciążały w całości Spółkę, należy stwierdzić, że przysługiwać będzie prawo do zaliczenia opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodu w całości, pomimo, że samochód służbowy zostanie oddany pracownikowi w użytkowanie również do celów prywatnych. Dokonując oceny możliwości zaliczenia opłat i rat leasingowych do kosztów uzyskania przychodu należy mieć, zdaniem Wnioskodawcy, na uwadze okoliczność, że samochody służbowe zostaną udostępnione pracownikom w głównej mierze na potrzeby działalności gospodarczej Spółki. W związku z tym w sytuacji, gdy samochód służbowy, będący przedmiotem leasingu spełniającego warunki określone w art. 17b ust. 1 updop będzie wykorzystywany zarówno do celów służbowych związanych z działalnością gospodarczą Spółki, jak i do celów prywatnych jej pracowników, koszty opłat i rat leasingowych będą, zdaniem Wnioskodawcy, stanowić koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy w proporcji w jakiej uczestniczy w zyskach Spółki. W ocenie Wnioskodawcy, udostępnienie pracownikom samochodów użytkowanych na podstawie umów leasingu z możliwością ich wykorzystania do celów prywatnych pracowników nie ogranicza prawa do zaliczenia rat i opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu updop.

Powyższe stanowisko potwierdzają indywidualne interpretacje prawa podatkowego wydane przez:

Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach 13 października 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-328/15/MS: „(...) należy wziąć pod uwagę, że stroną umowy leasingu jest Spółka, a wydatki związane z utrzymaniem przedmiotu leasingu obciążają w całości Spółkę i z tego względu ma ona prawo do zaliczenia opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodu w całości pomimo, że samochód służbowy został oddany pracownikowi w użytkowanie również do celów prywatnych. Należy także mieć na uwadze, że samochód udostępniony pracownikowi do celów prywatnych jest wykorzystywany w głównej mierze na potrzeby działalności gospodarczej Spółki. Podsumowując, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy samochód służbowy, będący przedmiotem leasingu spełniającym warunki określone w art. 17b ust. 1 updop jest wykorzystywany zarówno w związku z działalnością gospodarczą Spółki, jak i dla celów prywatnych jej pracownika, to koszty związane z uiszczaniem opłat i rat leasingowych są kosztem uzyskania przychodów Spółki”,
Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 20 sierpnia 2015 r., sygn. IPTPB3/4510-166/15-5/GG: „(...) w części dotyczącej opłat i rat leasingowych, stwierdzić należy, że bez znaczenia jest fakt, że leasingowany samochód został oddany do używania członkowi Zarządu, będącemu jednocześnie pracownikiem Spółki, na podstawie której używa on ten samochód do celów służbowych i prywatnych. Tak więc, wydatki dotyczące opłat i rat leasingowych stanowią co do zasady koszty podatkowe”.

Koszty bieżącej eksploatacji

W odniesieniu do tych kosztów należy stwierdzić, że w art. 16 ust. 1 updop nie zostało zawarte wyłączenie możliwości zaliczenia tego rodzaju wydatków do kosztów uzyskania przychodu. Jedynymi ograniczeniami w zakresie wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów kosztów dotyczących samochodów podatnika są:

w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu,
w jazdach lokalnych - w wysokości przekraczającej wysokość miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

Tego rodzaju wydatki nie są jednak objęte pytaniem i w praktyce nie występują w działalności Spółki wydatki tego rodzaju przekraczające określone w tym przepisie limity.

Wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 4 updop wyłączenie z kosztów uzyskania przychodu odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. Wyłączenie to jednak ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie do wszystkich samochodów osobowych, a nie tylko do tych, które są wykorzystywane przez pracowników także do celów prywatnych.
Wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 51 updop wyłączenie z kosztów uzyskania przychodu poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Tego rodzaju wydatki tj. przekraczające limit określony w ww. przepisie nie występują w działalności gospodarczej Spółki i ograniczenie to ma również charakter ogólny i dotyczy łącznego przebiegu pojazdu.
Wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 49 updop wyłączenie z kosztów uzyskania przychodu składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia. Wyłączenie to jednak ma charakter ogólny i znajduje zastosowanie do wszystkich samochodów osobowych, a nie tylko do tych, które są wykorzystywane przez pracowników także do celów prywatnych.
Wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 50 updop wyłączenie z kosztów uzyskania przychodu strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. Opisane w pytaniu wydatki również nie należą do tej kategorii, a wydatki te również nie są zależne od tego czy samochody podatnika są wykorzystywane przez jego pracowników tylko do celów służbowych, czy także prywatnych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, koszty bieżącej eksploatacji pojazdów Spółki wykorzystywanych poza celami służbowymi także dodatkowo do celów prywatnych jej pracowników mogą stanowić koszty podatkowe w rozumieniu updop, ponieważ spełniają warunki określone w art. 15 ust. 1 updop tj.:

wykazują pośredni związek z przychodami, jako pozapłacowy element wynagrodzenia pracowników,
nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 updop.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość świadczeń przewidziana w art. 12 ust. 2a-2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje tylko wartość świadczenia jakie będzie otrzymywał Pracownik w związku z możliwością korzystania z samochodu służbowego do celów prywatnych. Używanie tak udostępnionego samochodu wiąże się jednak z dodatkowymi kosztami, podobnie jak w sytuacji gdy samochód jest np. wypożyczany. Te koszty to koszty zużytego paliwa, opłat parkingowych czy opłat za przejazdy autostradą itp. Takie koszty nie mogą jednak być uznawane za świadczenia objęte kwotą określoną w art. 12 ust. 2a updof. Ustawodawca wskazał bowiem wyraźnie, że chodzi o świadczenia związane z wykorzystaniem samochodu służbowego (czy z oddaniem do używania dla celów prywatnych) a nie wszelkie pochodne koszty związane z używaniem. Jak wskazano w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 września 2015 r. sygn. IBPB-2-1/4511-206/15/DP - ryczałtowo określona wartość przedmiotowego, nieodpłatnego świadczenia będzie obejmowała wyłącznie koszty Wnioskodawcy wynikające z udostępnienia Pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych, a w związku z tym również koszty eksploatacji, do których poniesienia Wnioskodawca będzie zobowiązany niezależnie od tego czy Pracownik będzie wykorzystywał samochód służbowy do celów prywatnych czy, też nie (koszt myjni, płynu do spryskiwaczy, kosmetyków samochodowych). Kwota ryczałtu określona w ustawie nie obejmuje zatem kosztów paliwa, w sytuacji gdy samochód służbowy wykorzystywany jest do celów prywatnych Pracownika. Dlatego też, pracodawca powyższych kosztów zakupu paliwa oraz opłat drogowych i parkingowych związanych z podróżami prywatnymi pracowników, nie będzie ponosić, ani zwracać pracownikom, lecz koszty te pracownicy ponosić będą samodzielnie we własnym zakresie. W konsekwencji, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy samochód służbowy, jest wykorzystywany zarówno w związku z działalnością gospodarczą Spółki, jak i dla celów prywatnych jej pracownika, to w części dotyczącej kosztów eksploatacyjnych należy stwierdzić, że wszystkie wydatki związane z utrzymaniem samochodu do celów służbowych ponoszone przez Spółkę będą kosztem uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 updop dla Wnioskodawcy w proporcji w jakiej uczestniczy w zyskach Spółki.

Biorąc pod uwagę wskazaną powyżej argumentację, w opinii Wnioskodawcy, wszystkie opisane w pytaniu wydatki związane z samochodami służbowymi ponoszone przez Spółkę, w tym opłaty leasingowe, czynsze najmu, opłaty serwisowe, wydatki na zakup paliwa, wydatki na zakup płynów eksploatacyjnych np. oleju silnikowego czy płynu do spryskiwacza, wydatki na zakup części zamiennych i koszty dokonywanych napraw, wydatki za przejazd drogami płatnymi i opłaty parkingowe związane z podróżami służbowymi pracowników, z wyjątkiem kosztów wskazanych wyraźnie w art. 16 ust. 1 updop, będą stanowiły w całości koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy jako komplementariusza Spółki w proporcji w jakiej uczestniczy w jej dochodach, również, gdy pracownicy będą wykorzystywali auta służbowe także do celów prywatnych ponosząc we własnym zakresie nierefundowane przez pracodawcę koszty zakupu paliwa, opłat drogowych i parkingowych związanych z jazdami prywatnymi.

Stanowisko Spółki w tym zakresie znajduje odzwierciedlenie w indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, przykładowo:

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 13 października 2015 r. sygn. IBPB-1-2/4510-328/15/MS wskazał: „Natomiast w części dotyczącej kosztów eksploatacyjnych należy stwierdzić, że wszystkie wydatki związane z utrzymaniem samochodu do celów służbowych są kosztem uzyskania przychodu ponoszonym przez Spółkę zgodnie z art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 updop. Uwzględniając zatem fakt, że udostępnianie samochodów służbowych również do celów prywatnych pracownika stanowi pozapłacową formę wynagradzania i jest dla niego przychodem ze stosunku służbowego, to wydatki na utrzymanie samochodu ponoszone przez Spółkę będą stanowić koszt uzyskania przychodu. Z tego względu należy zauważyć, że pomiędzy wydatkami poniesionymi na eksploatację samochodu, a przychodem istnieje związek przyczynowo - skutkowy, w tym znaczeniu że są one uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, a w rezultacie ich poniesienie może mieć wpływ na zwiększenie przychodów przez Spółkę.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 3 września 2015 r., sygn. IBPB-1-2/4510-169/15/MS stwierdził: „(...) wszystkie ponoszone przez Spółkę wydatki poniesione na samochody o jakich mowa we wniosku służące celom służbowym oraz koszty związanie z udostępnieniem samochodów służbowych pracownikom również do prywatnego wykorzystania będą stanowiły koszty uzyskania przychodów”.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-319/15/BD.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z 20 sierpnia 2014 r. sygn. ITPB1/415-574/14/WM - ta interpretacja została wydana wprawdzie na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednak uwzględniając fakt, że przepisy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych są w tym zakresie analogiczne do przepisów regulujących podatek dochodowy od osób fizycznych, zdaniem Wnioskodawcy, tezy zawarte w tej interpretacji znajdują zastosowanie także na gruncie przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 13 listopada 2014 r. sygn. IPPB5/423-894/14-4/AM, potwierdził prawidłowość stanowiska wnioskodawcy, że „wszelkie ponoszone przez niego koszty związane z samochodami służbowymi oferowanymi pracownikom/członkom ich rodzin (w tym koszty raty leasingowej, napraw, ubezpieczenia, koszty paliwa w części pokrywanej przez Spółkę, itp.) będą stanowiły koszt uzyskania przychodów”.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 10 kwietnia 2015 r. sygn. IBPBI/2/4510-58/15/IZ, wskazał: „Kosztami podatkowymi są m.in. tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na zakup pakietów medycznych na rzecz pracowników, ponieważ są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością. Za „koszty pracownicze” można uznać także wydatki dotyczące zakupu pakietów medycznych dla członków rodzin pracowników. Świadczenie to bowiem jest związane ze stosunkiem pracy łączącym pracownika z pracodawcą (gdyby nie ten stosunek członkowie rodzin nie partycypowaliby w nabytych pakietach medycznych)”.

Podobny pogląd zaprezentowano w Przeglądzie Podatku Dochodowego nr 4 z 2015 r., w artykule pt. „Koszty używania samochodu służbowego wykorzystywanego także do celów prywatnych” gdzie wskazano, że niezależnie od tego czy samochód służy wyłącznie firmie, czy jest także wykorzystywany przez pracowników do celów prywatnych, raty leasingowe czy składki ubezpieczeniowe należy opłacać i trudno odmówić takim wydatkom racjonalności oraz uzasadnienia w ich ponoszeniu. Są one ponoszone w związku z podstawowym celem, do jakiego wykorzystywany jest samochód, tj. celem służbowym. Spełniają zatem ogólne przesłanki definicji kosztów uzyskania przychodów sformułowanej w art. 22 ust. 1 updof i art. 15 ust. 1 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że tut. Organ w niniejszej interpretacji nie dokonał oceny stanowiska Wnioskodawcy w części dotyczącej przychodów pracownika; kwestia ta nie była bowiem objęta pytaniem wyznaczającym zakres interpretacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop. Oznacza to, że co do zasady wszystkie poniesione wydatki, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, pod warunkiem istnienia związku przyczynowo - skutkowego w odniesieniu do osiąganych przychodów.

Z tego względu, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

poniesiony wydatek musi mieć bezpośredni lub pośredni wpływ na powstanie przychodu,
poniesiony wydatek ma na celu zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów,
wydatek nie może należeć do kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop, który dotyczy wydatków nie uznawanych za koszt uzyskania przychodu.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że możliwość korzystania z samochodów służbowych przez pracowników dla celów prywatnych, którą planuje wprowadzić Spółka, nie będzie wiązała się z koniecznością ponoszenia przez nich jakichkolwiek opłat na rzecz Spółki. Spółka zamierza traktować wartość nieodpłatnego świadczenia polegającego na umożliwieniu pracownikom korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych jako przychód poszczególnych pracowników ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Użytkowanie samochodu służbowego do celów prywatnych pracownika będzie mogło nastąpić wyłącznie za zgodą pracodawcy, po zaspokojeniu potrzeb służbowych i nie będzie mogło wpływać na jakość obowiązków wykonywanych przez pracownika. Spółka planuje wprowadzenie zasady, że pracownik ma obowiązek sam ponosić koszty zakupu paliwa oraz opłaty parkingowe i drogowe związane z przejazdami samochodem służbowym do celów prywatnych, zaś Spółka (pracodawca) ani tych kosztów nie będzie ponosić, ani ich refundować pracownikowi. Dodatkowe świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawcy w postaci nieodpłatnego prawa do korzystania z samochodów służbowych do celów prywatnych traktowane będą jako elementy systemu wynagradzania pracowników.

Wątpliwość Wnioskodawcy budzi odpowiedź na pytanie, czy wydatki, w tym opłaty leasingowe, czynsze najmu, opłaty serwisowe, wydatki na zakup paliwa, wydatki na zakup płynów eksploatacyjnych, części zamiennych, koszty napraw, wydatki na przejazd drogami płatnymi i opłaty parkingowe związane z użytkowaniem samochodów służbowych przez pracowników Spółki również do celów prywatnych będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W tym miejscu wskazać należy, że co do zasady wszystkie wydatki ponoszone przez pracodawców na rzecz pracowników pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z osiąganiem przychodów.

Odnosząc się do opłat i rat leasingowych wskazać należy, że w myśl art. 17b ust. 1 updop opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio, w przypadku o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości,
umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 14 stosuje się odpowiednio.

Mając na względzie powyższe należy wziąć pod uwagę, że stroną umowy leasingu jest Spółka, w której komplementariuszem jest Wnioskodawca, a wydatki związane z utrzymaniem przedmiotu leasingu obciążają w całości Spółkę i z tego względu ma ona prawo do zaliczenia opłat leasingowych do kosztów uzyskania przychodu w całości pomimo, że samochód służbowy został oddany pracownikowi w użytkowanie również do celów prywatnych. Należy także mieć na uwadze, że samochód udostępniony pracownikowi do celów prywatnych jest wykorzystywany w głównej mierze na potrzeby działalności gospodarczej Spółki. W związku z powyższym należy stwierdzić, że w sytuacji gdy samochód służbowy, będący przedmiotem leasingu spełniającym warunki określone w art. 17b ust. 1 updop jest wykorzystywany zarówno w związku z działalnością gospodarczą Spółki, jak i dla celów prywatnych jej pracownika, to koszty związane z uiszczaniem opłat i rat leasingowych są kosztem uzyskania przychodów Spółki. Odnosząc się natomiast do wydatków ponoszonych przez Spółkę na zapłatę czynszu najmu samochodów, należy znaczyć, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 51 updop, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych niestanowiących składników majątku podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu. Powyższy przepis ogranicza możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości wydatków związanych z użytkowaniem niestanowiących składników majątku podatnika samochodów osobowych użytkowanych w szczególności na podstawie umowy najmu. Ograniczenie to wynika z określenia przez ustawodawcę limitu wydatków wyznaczonego iloczynem liczby kilometrów i stawki za jeden kilometr. Wymaga to od podatnika prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Regulacja art. 16 ust. 1 pkt 51 updop dotyczy wyłącznie wydatków z tytułu kosztów używania dla potrzeb działalności gospodarczej samochodów osobowych niestanowiących majątku podatnika, a więc kosztów posługiwania się tym samochodem, wykorzystywania go. Przepis ten nie dotyczy natomiast kosztów związanych z uzyskaniem możliwości używania takiego samochodu. Innymi słowy do wydatków z tytułu kosztów używania samochodu można zakwalifikować wszelkiego rodzaju wydatki eksploatacyjne, w odróżnieniu jednak od wydatków ponoszonych na uzyskanie samego tytułu prawnego, umożliwiającego używanie samochodu. Koszty używania należy wiązać z faktycznym przebiegiem pojazdu, a opłaty czynszowe nie są z nim związane. Potwierdzają to również zapisy ewidencji przebiegu pojazdu. Takie wymagania określone zostały w art. 16 ust. 5 updop, zgodnie z którymi podatnik, aby zaliczyć w koszty tego rodzaju wydatki, obowiązany jest prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, która powinna zawierać co najmniej następujące dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu, numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu, datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd − dokąd), liczbę faktycznie przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy) i jego dane. W razie braku tej ewidencji wydatki z tytułu używania samochodów nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Z przepisu tego jednoznacznie wynika, że „koszty używania”, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 51 ww. ustawy, odnoszą się do kosztów eksploatacyjnych samochodów osobowych związanych z ilością przejechanych kilometrów i pojemnością silnika. To w odniesieniu do tych danych następuje określenie „stawki za jeden kilometr przebiegu”. Zatem opłaty czynszowe ponoszone przez podatnika nie mieszczą się w „kosztach używania” samochodów osobowych i powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na zasadzie ukształtowanej w art. 15 ust. 1 updop, a więc po wykazaniu związku poniesionego kosztu z osiąganymi przychodami lub możliwością ich osiągnięcia. Będą to zatem wydatki poniesione na czynsz najmu samochodów wykorzystywanych do wyjazdów służbowych. W przedmiotowej sprawie Spółka zamierza udostępniać samochody służbowe pracownikom również do celów prywatnych. Uwzględniając jednak fakt, że udostępnianie samochodów służbowych do celów prywatnych pracownika będzie stanowiło pozapłacową formę wynagradzania i będzie dla niego przychodem ze stosunku służbowego, w rozpatrywanej sprawie wydatki poniesione na czynsz najmu samochodu będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w całości, również w części dotyczącej wyjazdów prywatnych.

Podobne uzasadnienie znajdzie zastosowanie w stosunku do wydatków eksploatacyjnych, w tym opłat serwisowych, wydatków na zakup paliwa, wydatków na zakup płynów eksploatacyjnych, części zamiennych, kosztów napraw, wydatków na przejazd drogami płatnymi i opłaty parkingowe. Co do zasady wszystkie wydatki związane z utrzymaniem samochodu do celów służbowych są kosztem uzyskania przychodu ponoszonym przez Spółkę zgodnie z art. 15 ust. 1, z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 updop. Ponadto, jeżeli możliwość korzystania z samochodu służbowego przez pracownika również do celów prywatnych będzie stanowiła element pozapłacowego wynagrodzenia pracownika, od którego będzie odprowadzana zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych, to wydatki te w całości będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

W zakresie pytań oznaczonych nr 1,2,4 wydano odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin