Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-59/16-2/NK
z 18 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 sierpnia 2016 r. (data wpływu 31 sierpnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o pow. 12,75 ha położonego w X, które nabył w roku 2005 od rodziców w formie darowizny. Z tego tytułu opłacał podatek rolny, ponadto jest zryczałtowanym podatnikiem VAT.

W skład gospodarstwa rolnego wchodzą m.in. 3 działki o nr 696/1, 696/2 i 695 o łącznej powierzchni 0,9106 ha.

Uchwałą nr (…) Rady Gminy z dnia 29 grudnia 2011 r. powyższe działki zostały zakwalifikowane do terenów zabudowy usługowej.

Aktualnie znalazł się nabywca chcący zakupić powyższe 3 działki. Powyższe działki nie są zabudowane żadnymi obiektami, jak również nie posiadają żadnych przyłączy budowlanych.

Do chwili obecnej Zainteresowany nie sprzedał żadnych gruntów, jak również nie planuje ich sprzedaży w przyszłości. Sprzedaż działek jest okazjonalna i jednorazowa. Wnioskodawca nie prowadził żadnej akcji reklamowej lub marketingowej w celu sprzedaży powyższych działek. Sprzedaż nastąpi po 10 latach od chwili ich nabycia – w formie darowizny. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca zamierza ulokować na koncie bankowym oraz przeznaczyć na bieżącą konsumpcję.

Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Wniosek o interpretację dot. działek o nr 696/1, 696/2 i 695. Działka nr 696/1 jest niezabudowana, także działki nr 696/2 i 695 są niezabudowane. Działka nr 696/1 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Tym samym planem objęte są także działki nr 696/2 i 695.

Działka nr 696/1 – według powyższego planu – klasyfikowana jest do terenów zabudowy usługowej. Także działki nr 696/2 i 695 według planu zakwalifikowane są do terenów zabudowy usługowej.

Działka nr 696/1 nie posiada decyzji o warunkach zabudowy. Także działki nr 696/2 i 695 nie posiadają decyzji o warunkach zabudowy.

Działka nr 696/1 została nabyta w roku 2005 w formie darowizny od rodziców. Nie była więc objęta podatkiem VAT. Tak samo było w stosunku do działek nr 696/2 i 695.

Działka nr 696/1 służy celom działalności rolniczej zwolnionej od podatku. Taka sama sytuacja dotyczy działek nr 696/2 i 695.

Działki nr 696/1, 696/2 i 695 były i są wykorzystywane na cele działalności rolniczej – zwolnionej od podatku VAT.

Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem jest obrót nieruchomościami.

W stosunku do działki nr 696/1 Wnioskodawca nie dokonał jakichkolwiek czynności w celu przygotowania jej do sprzedaży (dostawy). To samo dotyczy działek nr 696/2 i 695. Działka nr 696/1 nie była wynajmowana osobom trzecim. Także działki nr 696/2 i 695 nie były wynajmowane osobom trzecim.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stanowisko Zainteresowanego, że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy, podatnikami podatku VAT są m.in. osoby fizyczne wykonujące działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tych czynności w sposób częstotliwy lub w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Jeżeli więc dana czynność została wykonana poza zakresem działań handlowych – co miało miejsce w przypadku Zainteresowanego – to w świetle art. 15 ust. 2 ustawy o VAT z tytułu przedmiotowych czynności Wnioskodawca nie powinien być uznany za podatnika VAT, ponieważ czynności sprzedaży dokona jednorazowo. Nabywając działki w roku 2005 (w formie darowizny) Zainteresowany nie miał zamiaru ich odsprzedaży. Ponadto nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku, który nie został nabyty w celach odsprzedaży, lecz w celach osobistych. Powyższe działki stanowiły majątek osobisty, a ich sprzedaż to czynność zwykłego zarządu majątkiem (patrz wyrok NSA z dnia 3 marca 2015 r., sygn. akt I FSK 1859/13).

W orzecznictwie sądowym prezentowana jest teza, że w każdym przypadku należy badać wnikliwie okoliczności faktyczne związane zarówno z nabyciem, jak i sprzedażą działek stanowiących część gospodarstwa rolnego, aby ustalić, czy sprzedaż działek podlega, czy też nie podlega opodatkowaniu VAT.

Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 lipca 2009 r., sygn. akt I FSK 558/09, nie wydaje się możliwa do obrony teza, że działający rozumnie i logicznie ustawodawca decydując się na przyjęcie opcji określonej w art. 25 VI Dyrektywy przewidującej maksymalne uproszczenie w odniesieniu do rolników ryczałtowych (brak obowiązku rejestracji, wystawiania faktur, prowadzenia ewidencji, składania deklaracji, zwolnienie od podatku dostaw produktów rolnych i świadczenia usług rolniczych), objął jednak te podmioty wszystkimi obowiązkami podatnika w sytuacji, gdy z różnych przyczyn (np. choroba) decydują się oni na sprzedaż nie tylko gruntów, ale i maszyn, urządzeń, pojazdów nabytych w celu prowadzenia gospodarstwa rolnego. Aktywność Wnioskodawcy nie wykraczała poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zainteresowany nie podjął działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

Dokonując sprzedaży działek nr 696/1, 696/2 i 695 Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika, a czynność ta nie nosi znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż ta stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Skutkiem powyższego, transakcja zbycia przedmiotowych działek, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W oparciu o przedstawiony stan sprawy oraz przepisy prawne mające w tym zakresie zastosowanie Zainteresowany uważa, że sprzedaż przedmiotowych działek, należy uznać jako czynność mieszczącą się w definicji działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z tą dostawą Zainteresowany korzystał z przysługującego Jemu prawa do rozporządzania prywatnym majątkiem, co oznacza, że nie spełnia przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

W świetle zatem oceny prawnej Wnioskodawcy opisanego stanu sprawy sprzedaż przedmiotowych działek nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Końcowo Zainteresowany informuje, że – w tej samej sprawie tylko dotyczącej sprzedaży dwóch działek nr 696/1 i 696/2 – otrzymał dnia 13 lipca 2015 r. pozytywną interpretację indywidualną nr (...) od Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi – organ upoważniony do wydawania interpretacji przez Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem, aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.) – (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego, które nabył w roku 2005 od rodziców w formie darowizny. Z tego tytułu opłacał podatek rolny, ponadto jest zryczałtowanym podatnikiem VAT. W skład gospodarstwa rolnego wchodzą m.in. 3 działki o nr 696/1, 696/2 i 695 o łącznej powierzchni 0,9106 ha. Uchwałą Rady Gminy z dnia 29 grudnia 2011 r. powyższe działki zostały zakwalifikowane do terenów zabudowy usługowej. Aktualnie znalazł się nabywca chcący zakupić powyższe 3 działki. Powyższe działki nie są zabudowane żadnymi obiektami, jak również nie posiadają żadnych przyłączy budowlanych. Do chwili obecnej Zainteresowany nie sprzedał żadnych gruntów, jak również nie planuje ich sprzedaży w przyszłości. Sprzedaż działek jest okazjonalna i jednorazowa. Wnioskodawca nie prowadził żadnej akcji reklamowej lub marketingowej w celu sprzedaży powyższych działek. Sprzedaż nastąpi po 10 latach od chwili ich nabycia – w formie darowizny. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży Wnioskodawca zamierza ulokować na koncie bankowym oraz przeznaczyć na bieżącą konsumpcję. Wnioskodawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Działka nr 696/1 jest niezabudowana, także działki nr 696/2 i 695 są niezabudowane. Działka nr 696/1 jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Tym samym planem objęte są także działki nr 696/2 i 695. Działka nr 696/1 – według powyższego planu – klasyfikowana jest do terenów zabudowy usługowej. Także działki nr 696/2 i 695 według planu zakwalifikowane są do terenów zabudowy usługowej. Działka nr 696/1 nie posiada decyzji o warunkach zabudowy. Także działki nr 696/2 i 695 nie posiadają decyzji o warunkach zabudowy. Działka nr 696/1 została nabyta w roku 2005 w formie darowizny od rodziców. Nie była więc objęta podatkiem VAT. Tak samo było w stosunku do działek nr 696/2 i 695. Działka nr 696/1 służy celom działalności rolniczej zwolnionej od podatku. Taka sama sytuacja dotyczy działek nr 696/2 i 695. Działki nr 696/1, 696/2 i 695 były i są wykorzystywane na cele działalności rolniczej – zwolnionej od podatku VAT. Zainteresowany nie prowadzi działalności gospodarczej, której przedmiotem jest obrót nieruchomościami. W stosunku do działki nr 696/1 Wnioskodawca nie dokonał jakichkolwiek czynności w celu przygotowania jej do sprzedaży (dostawy). To samo dotyczy działek nr 696/2 i 695. Działki nr 696/1, 696/2 i 695 nie były wynajmowane osobom trzecim.

Wątpliwości Zainteresowanego w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy Jego stanowisko, że sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jest prawidłowe.

W celu wyjaśnienia wątpliwości Wnioskodawcy należy zatem ustalić, czy w odniesieniu do opisanej czynności sprzedaży działek Zainteresowany będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie w celu dokonania sprzedaży działek Zainteresowany nie angażował środków podobnych do wykorzystywanych przez handlowca, tj. nie wykazywał aktywności w przedmiocie zbycia wskazanych we wniosku gruntów, porównywalnych do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Wnioskodawca otrzymał opisane działki w roku 2005 w formie darowizny od rodziców, zatem nie nabył ich w celu odsprzedaży. Nie udostępniał również w żaden sposób innym osobom ww. działek mających być przedmiotem sprzedaży, a co za tym idzie, nie osiągał z tytułu ich posiadania pożytków. Ponadto Zainteresowany nie poniósł żadnych nakładów zmierzających do zwiększenia wartości lub atrakcyjności działek.

Zatem dokonując sprzedaży ww. działek Wnioskodawca będzie korzystał z przysługującego prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Wnioskodawcę cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanych działek, a dostawę tych działek cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że sprzedaż opisanych działek nr 696/1, 696/2 i 695 nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Zainteresowany z tytułu dostawy ww. działek nie będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a czynność ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.