Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-19/12/16-S/EK
z 27 października 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów – uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 160/16 – stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z 4 stycznia 2012 r. (data wpływu 20 stycznia 2012 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania dotacji udzielonej Spółce w ramach programu wieloletniego (pytanie oznaczone nr 1) – jest prawidłowe,
• określenia momentu korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaną dotacją (pytanie oznaczone nr 2) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. (data wpływu 24 kwietnia 2012 r.) – o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• zwolnienia z opodatkowania dotacji udzielonej Spółce w ramach programu wieloletniego,
• określenia momentu korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaną dotacją,
• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na przygotowanie wniosku o dotację.
  
  

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca prowadzi działalność usługową w zakresie oprogramowania i doradztwa w dziedzinie informatyki. W 2010 r. Spółka zawarła z Ministrem Gospodarki umowę o udzielenie pomocy publicznej w formie dotacji celowej. Umowa została zawarta na podstawie uchwały Rady Ministrów z września 2010 r. w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą: „Wsparcie finansowe inwestycji (…)” (dalej: Uchwała).

Zgodnie z powyższą Uchwałą oraz umową, podmiotem udzielającym pomocy publicznej jest Minister Gospodarki, który ze środków budżetowych będących w jego dyspozycji, przeznaczonych na realizację Uchwały w latach 2010 - 2013 udzieli Spółce wsparcia w formie dotacji celowej na utworzenie nowych miejsc pracy. Przewidziana w umowie pomoc nie dotyczy zakupu środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych.

Umowa przewiduje także, że pomoc zostanie wypłacona Spółce w rocznych ratach. Zgodnie z harmonogramem ustalonym w umowie, Spółka otrzymała pomoc w 2010 r. oraz 2011 r. Kolejne raty pomocy zostaną wypłacone w 2012 r. i 2013 r.

Zgodnie z założeniami programu wieloletniego oraz postanowieniami umowy, Spółka przeznacza otrzymaną dotację na finansowanie kosztów zatrudnienia pracowników. Otrzymane dofinansowanie może dotyczyć kosztów zatrudnienia ponoszonych w innym roku podatkowym niż rok otrzymania dofinansowania.

Ubiegając się o dofinansowanie Spółka korzystała z usług firmy doradczej, która wspierała Spółkę w przygotowaniu dokumentacji aplikacyjnej. Zgodnie z umową, wydatki na zakup usług doradczych nie stanowią kosztów kwalifikowanych finansowanych z dotacji.

Spółka wpłaca zaliczki na podatek dochodowy w formie uproszczonej, zgodnie z art. 25 ust. 6 i następne ustawy o ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto, w piśmie z dnia 19 kwietnia 2012 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku wyjaśniono, co następuje:

1. w preambule umowy o udzielenie pomocy publicznej w formie dotacji celowej Minister Gospodarki powołuje się na następujące przepisy prawa:
   • uchwała Rady Ministrów z września 2010 r.;
   • ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404 ze zm.);
   • wytyczne w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013 (Dz. Urz. UE C 54 z 4 marca 2006, strona 13);
   • Rozporządzenie Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne ze wspólnym rynkiem w zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu (Dz. Urz. UE L 214 z 9 sierpnia 2008, strona 3).
   Ponadto wykonanie umowy odbywa się na podstawie Kodeksu cywilnego oraz ustawy o finansach publicznych. Spółka załącza przedmiotową umowę.
2. zgodnie z uchwałą Rady Ministrów z września 2010 r. podstawą prawną ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą „Wsparcie finansowe inwestycji (…)” jest art. 136 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz. 1240 ze zm.);
3. zgodnie z treścią programu (pkt 5) stanowiącego załącznik do Uchwały Rady Ministrów z września 2010 r. program stanowi program rozwoju w rozumieniu art. 15 ust. 4 pkt 2 ustawy z 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 ze zm.);
4. organ podatkowy nie sprecyzował co rozumie pod pojęciem „program rządowy”; biorąc pod uwagę fakt, że uchwała ustanawiająca program została podjęta przez Radę Ministrów (rząd), a jednostką realizującą jest Minister właściwy do spraw gospodarki, wchodzący w skład rządu, Spółka stoi na stanowisku, iż przedmiotowy program wieloletni jest programem rządowym;
5. tak jak w każdym przypadku programu wieloletniego (program ustanowiony dla Spółki jest jednym z kilku / kilkunastu programów wieloletnich), pomoc publiczna została udzielona Spółce pod warunkiem spełnienia wymogów określonych w umowie. Zgodnie z § 4 umowy, Spółka zobowiązała się do:
   • zakończenia realizacji inwestycji do 31 grudnia 2013 r. oraz prowadzenia działalności gospodarczej przez okres co najmniej pięciu lat od dnia zakończenia realizacji inwestycji;
   • utworzenia do 31 grudnia 2013 r. co najmniej 1600 nowych miejsc pracy;
   • utrzymania liczby nowo utworzonych miejsc pracy przez okres co najmniej 5 lat od dnia ich utworzenia;
   • poniesienia do 31 grudnia 2013 r. kosztów inwestycji ustalonych w umowie (koszty związane z tworzeniem i utrzymaniem nowych miejsc pracy);
   • utrzymania, zgodnie z Rozporządzeniem, inwestycji o wartości osiągniętej na dzień zakończenia realizacji inwestycji przez okres co najmniej 5 lat od tego dnia;
   • przedkładania Ministrowi w latach 2014-2018 corocznych sprawozdań z wykonania obowiązków;
6. żaden z dokumentów regulujących kwestię przedmiotowego programu wieloletniego nie wskazuje, czy udzielona Spółce w ramach programu wieloletniego pomoc publiczna stanowi dotację celową w rozumieniu art. 127 ust. 1 pkt 1 lit. f) ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych;
7. podmiotem wypłacającym kwoty wsparcia jest Ministerstwo Gospodarki.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy dotacja udzielona Spółce w ramach programu wieloletniego jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
2. Jeżeli otrzymana dotacja jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, to kiedy Spółka powinna wyłączyć wydatki objęte dofinansowaniem z kosztów uzyskania przychodów?
3. Czy koszty poniesione na przygotowanie wniosku o dotację stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów?
   
   

W piśmie z dnia 19 kwietnia 2012 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku, Spółka wyjaśniła, iż pytanie nr 1 i nr 2 odnoszą się zarówno do zaistniałego stanu faktycznego, jak i zdarzeń przyszłych (tj. Spółka już otrzymała dofinansowanie i będzie otrzymywać w przyszłości), podczas gdy pytanie nr 3 odnosi się do zaistniałego stanu faktycznego (tj. Spółka korzystała z pomocy zewnętrznych firm konsultingowych).

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1 i nr 2 w zakresie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego. Jednocześnie informuje się, iż w zakresie:

• zaistniałego stanu faktycznego obejmującego odpowiedź na pytanie nr 1 i nr 2 w dniu 30 kwietnia 2012 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-19/12-4/EK,
• przedstawionego stanu faktycznego obejmującego odpowiedź na pytanie nr 3 w dniu 30 kwietnia 2012 r. została wydana interpretacja indywidualna nr ILPB3/423-19/12-6/EK.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Dotacja udzielona Spółce w ramach programu wieloletniego jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Wskazany powyżej program wieloletni, w ramach którego Spółka otrzymuje dotację na utworzenie nowych miejsc pracy, finansowany jest ze środków budżetowych znajdujących się w dyspozycji Ministra Gospodarki. Spełnione są zatem przesłanki zastosowania zwolnienia, o którym mowa we wskazanym powyżej przepisie (finansowanie z budżetu państwa).

Konsekwentnie otrzymana przez Spółkę dotacja korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Wyłączenie wydatków objętych dotacją z podatkowych kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w roku, w którym Spółka otrzymuje dotację. Konsekwentnie, jeżeli wydatki, na które Spółka otrzymuje dofinansowanie (dotację) są ponoszone w innym roku podatkowym niż otrzymana dotacja nie ma potrzeby korygowania zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym wydatki takie zostały uznane za podatkowe koszty uzyskania przychodów.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53 (…).

Ponoszone przez Spółkę wydatki związane z realizacją programu wieloletniego zasadniczo stanowią podatkowe koszty uzyskania przychodów (gdyby Spółka nie otrzymała dotacji, stanowiłyby one podatkowe koszty uzyskania przychodów). W momencie ich poniesienia Spółka zalicza je do podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Jednak w przypadku, gdy są one refundowane otrzymaną dotacją, zgodnie ze wskazanym powyżej przepisem, powinny one zostać wyłączone z podatkowych kosztów uzyskania przychodów. Ponieważ wyłączenie wskazanych wydatków z podatkowych kosztów uzyskania przychodów determinowane jest otrzymaniem dofinansowania, Spółka powinna wyłączyć z podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatki finansowane dotacją, w momencie otrzymania dofinansowania (czyli dochodu zwolnionego z opodatkowania).

Także w przypadku, gdy wydatki objęte dofinansowaniem zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów we wcześniejszych latach podatkowych, korekta (zmniejszenie) kosztów powinno nastąpić w roku podatkowym, w którym Spółka otrzymała dofinansowanie.

Konsekwentnie, Spółka nie powinna korygować kosztów podatkowych z poprzedniego roku, tylko dokonać korekty kosztów poprzez wyłączenie z podstawy opodatkowania kosztów sfinansowanych dotacją w roku otrzymania dotacji.

Powyższe stanowisko potwierdza interpretacja indywidualna nr IBPBI/2/423-585/11/CzP.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działający z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 30 kwietnia 2012 r. interpretację indywidualną nr ILPB3/423-19/12-5/EK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe w zakresie zwolnienia z opodatkowania dotacji udzielonej Spółce w ramach programu wieloletniego (pytanie oznaczone nr 1) oraz za nieprawidłowe w zakresie określenia momentu korekty kosztów uzyskania przychodów w związku z otrzymaną dotacją (pytanie oznaczone nr 2).

W uzasadnieniu ww. interpretacji indywidualnej wskazano, że w 2010 r. Spółka zawarła z Ministrem Gospodarki umowę o udzielenie pomocy publicznej w formie dotacji celowej. Umowa została zawarta na podstawie uchwały Rady Ministrów z września 2010 r. w sprawie ustanowienia programu wieloletniego pod nazwą: „Wsparcie finansowe inwestycji (…)”. Zgodnie z powyższą uchwałą oraz umową, podmiotem udzielającym pomocy publicznej jest Minister Gospodarki, który ze środków budżetowych będących w jego dyspozycji, przeznaczonych na realizację Uchwały w latach 2010 - 2013 udzieli Spółce wsparcia w formie dotacji celowej na utworzenie nowych miejsc pracy.

Rozważając charakter otrzymywanych przez Wnioskodawcę środków, należy odnieść się do ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

I tak, stosownie do treści art. 126 ww. ustawy, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

W myśl powołanego powyżej przepisu, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Z kolei dotacjami celowymi – zgodnie z art. 127 ust. 1 wskazanej ustawy – są środki przeznaczone na:

1. finansowanie lub dofinansowanie:
   1. zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami,
   2. ustawowo określonych zadań, w tym zadań z zakresu mecenatu państwa nad kulturą, realizowanych przez jednostki inne niż jednostki samorządu terytorialnego,
   3. bieżących zadań własnych jednostek samorządu terytorialnego,
   4. zadań agencji wykonawczych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. b,
   5. zadań zleconych do realizacji organizacjom pozarządowym,
   6. kosztów realizacji inwestycji;
2. dopłaty do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.
   
   

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Spółka otrzyma pomoc publiczną w formie dotacji celowej na utworzenie nowych miejsc pracy. Przewidziana w umowie pomoc nie dotyczy zakupu środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych. Ponadto, zgodnie z informacją zawartą w piśmie uzupełniającym, podmiotem wypłacającym kwoty wsparcia jest Ministerstwo Gospodarki.

Przenosząc powyższe na grunt podatku dochodowego od osób prawnych, wskazać należy, iż zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.), przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ww. ustawy).

Z przytoczonej definicji dochodu wynika, iż stanowi on różnicę pomiędzy przychodem a kosztami jego uzyskania. Podatek dochodowy od osób prawnych posiada cechy podatku powszechnego. Innymi słowy, jest to podatek, który obejmuje swoim zakresem przedmiotowym wszelkie uzyskiwane w ciągu roku podatkowego przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, bez względu na to, czy powstają w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, czy też jednorazowo.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera w swej konstrukcji definicji przychodu, precyzując, poprzez przykładowe wyliczenie zawarte w art. 12, rodzaje przychodów, a także enumeratywnie wylicza, jakiego rodzaju wpływy pieniężne podmiotu gospodarczego nie są zaliczane do przychodów.

I tak, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie którymi podmiot może rozporządzać jak właściciel.

W kontekście powyższego, środki finansowe, które Wnioskodawca otrzyma na utworzenie nowych miejsc pracy stanowić będą Jego przychód podatkowy w dacie ich otrzymania.

Jednocześnie, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

W kontekście powyższego, wskazać należy, iż ww. przepis, zawiera jedynie stwierdzenie, iż wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, a więc zwolnienie to dotyczy dochodów z tytułu wszelkich dotacji, a dla zakresu tego zwolnienia ważne źródło ich pochodzenia, którym musi być budżet państwa lub budżet jednostki samorządu terytorialnego.

W świetle powyższego, otrzymana przez Wnioskodawcę pomoc publiczna w formie dotacji celowej na utworzenie nowych miejsc pracy będzie wolna od podatku na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Konsekwencją zwolnienia od podatku środków otrzymywanych przez Wnioskodawcę jest brak możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych wydatków sfinansowanych z tych środków.

Zgodnie bowiem z treścią art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Należy przy tym zauważyć, iż zawarte w powołanym przepisie sformułowanie „bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów)” dotyczy także wydatków, które zostały najpierw poniesione, a dopiero później zrefundowane.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów wydatki na które Spółka otrzyma dotację, stosownie do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 58 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zatem, w przypadku uprzedniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków kwalifikowanych podlegających refundacji, Wnioskodawca po otrzymaniu dotacji będzie zobowiązany do skorygowania – zmniejszenia – kosztów uzyskania przychodów, a tym samym skorygowania – zwiększenia – podatku dochodowego (zaliczek za okresy rozliczeniowe), w których wykazał te koszty w wysokości zawyżonej. Korekta kosztów winna dotyczyć więc roku, w którym koszty ujęto podatkowo.

Również poniesione przez Spółkę wydatki związane z realizacją programu wieloletniego, przejściowo niezrefundowane przez Ministerstwo Gospodarki, nie będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, o których stanowi art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, lecz do wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów – art. 16 ust. 1 pkt 58 ww. ustawy. W takiej sytuacji, podatnik finansuje bowiem wydatki nie własnymi środkami finansowymi, lecz środkami które zostały mu przyznane w ramach określonego rodzaju pomocy.

Powyższej interpretacji udzielono na podstawie opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym w dniu 20 stycznia 2012 r. i uzupełnionego pismem z dnia 19 kwietnia 2012 r. wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Dokumenty dołączone do pisma z dnia 19 kwietnia 2012 r. nie podlegały analizie i weryfikacji celem wydania interpretacji indywidualnej.

Dodatkowo, w odniesieniu do powołanej przez Spółkę interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że zapadła ona w sprawie konkretnego zainteresowanego i nie jest wiążąca dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Pismem z 17 maja 2012 r. (data wpływu 21 maja 2012 r.) Wnioskodawca wezwał tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej. Jednakże w wyniku ponownej analizy sprawy, tut. Organ stwierdził brak podstaw do zmiany tej interpretacji (odpowiedź na ww. wezwanie z 18 czerwca 2012 r. znak ILPB3/423W-30/12-2/BN).

W związku z powyższym, Strona wystosowała w dniu 24 lipca 2012 r. (data wpływu 27 lipca 2012 r.) skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu za pośrednictwem tut. Organu.

Odpowiedź na skargę została udzielona pismem z 21 sierpnia 2012 r. nr ILPB3/4240-46/12-3/BN.

Po rozpoznaniu sprawy Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wydał w dniu 21 listopada 2012 r. wyrok sygn. akt I SA/Wr 1069/12, w którym oddalił skargę Strony.

Pismem z 7 lutego 2013 r. – za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu – Strona złożyła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie na ww. wyrok.

Naczelny Sąd Administracyjny, wyrokiem z 6 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 160/16, uchylił zaskarżony wyrok oraz interpretację indywidualną wskazując, iż „w analogicznej sprawie skład orzekający postanowieniem z dnia 22 czerwca 2015 r. na podstawie art. 187 § 1 P.p.s.a., przedstawił składowi siedmiu sędziów tego Sądu do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące wątpliwości, a mianowicie: czy w sytuacji uprzedniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesionych wydatków (kosztów), następnie bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów) zwolnionych z podatku dochodowego, w tym korzystających ze zwolnienia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 i pkt 52 u.p.d.o.p., podatnik po otrzymaniu dofinansowania będzie zobowiązany, stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p., do skorygowania (zmniejszenia) kosztów uzyskania przychodów na dzień, w którym tego rodzaju wydatki zostały ujęte podatkowo jako koszty uzyskania przychodów, czy też powinien je skorygować na bieżąco w momencie otrzymania dofinansowania.

Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 14 grudnia 2015 r. sygn. akt II FPS 4/15 stwierdził, że „w przypadku jednorazowego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków (kosztów) poniesionych w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, które następnie zostały zrefundowane ze środków stanowiących dochody (przychody) zwolnione z podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt i pkt 52 u.p.d.o.p., podatnik – stosownie do art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p. – zobowiązany jest do zmniejszenia zrefundowanych kosztów uzyskania przychodów w miesiącu otrzymania dofinansowania”.

W uzasadnieniu tej uchwały Naczelny Sąd Administracyjny wskazał m.in., iż uzasadniony jest wniosek, że przystępując do realizacji projektu oraz ponosząc określone wydatki, Spółka mogła jedynie zakładać, że ich wartość zostanie zwrócona w przyszłości i w umówionej wysokości. W konsekwencji uznać należy, że dopóki podatnik nie otrzymał środków z dotacji nie wystąpi skutek, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 58 u.p.d.o.p., tj. bezpośrednie sfinansowanie poniesionych przez podatnika wydatków z dochodów (przychodów) zwolnionych z opodatkowania. Wobec tego, wcześniejsze ujęcie tych wydatków w kosztach podatkowych. jako poniesionych w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, a jednocześnie niewymienionych w art. 16, jest zgodne z ustawą podatkową.

Stosownie do art. 269 § 1 P.p.s.a. powołana wyżej uchwała jest wiążąca dla Naczelnego Sądu Administracyjnego rozpoznającego niniejszą sprawę w tym sensie, że jeżeli nie podzieliłby on zajętego w niej stanowiska, obowiązany byłby do przedstawienia powstałego zagadnienia prawnego do rozstrzygnięcia odpowiedniemu składowi tego Sądu. Ponieważ jednak Naczelny Sąd Administracyjny w pełni podziela wyrażony w tej uchwale pogląd prawny, podniesione w skardze kasacyjnej zarzuty uznaje za usprawiedliwione”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 6 maja 2016 r. sygn. akt II FSK 160/16 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego na dzień wydania interpretacji z 30 kwietnia 2012 r. sygn. ILPB3/423-19/12-5/EK.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.