Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPB5.4510.896.2016.1.BC
z 16 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2016 r. (data wpływu 30 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia okresu rozliczenia straty podatkowej Wnioskodawcy po rozwiązaniu Podatkowej Grupy Kapitałowej, której Spółka zamierza być członkiem – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia okresu rozliczenia straty podatkowej Wnioskodawcy po rozwiązaniu Podatkowej Grupy Kapitałowej, której Spółka zamierza być członkiem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. (daiej Wnioskodawca lub Spółka) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych podlegającym w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Razem z innymi spółkami z Grupy X. Wnioskodawca planuje utworzyć Podatkową Grupę Kapitałową (dalej: PGK) w rozumieniu art. 1a ustawy o CIT, w skład której będzie wchodzić spółka dominująca (X. S.A.) oraz jej spółki zależne, w tym Wnioskodawca.

Zgodnie z założeniami, umowa o utworzeniu PGK (dalej: Umowa) zostanie zawarta na okres co najmniej trzech lat podatkowych oraz zostanie zarejestrowana przez naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla spółki z Grupy X., wybranej jako podmiot reprezentujący PGK. Dla potrzeb niniejszego wniosku przyjęto, że wszystkie warunki dotyczące powstania PGK i uzyskania przez nią statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, tj. warunki, o których mowa w art. 1a ustawy o CIT, zostaną spełnione (zagadnienie to pozostaje poza zakresem niniejszego wniosku).

W 2016 r. Wnioskodawca prognozuje osiągnięcie straty podatkowej, tj. w roku podatkowym poprzedzającym początek pierwszego roku podatkowego przyjętego przez PGK Wnioskodawca osiągnie stratę podatkową, w odniesieniu do której nie rozpoczął jeszcze biegu pięcioletni okres wskazany w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy po upływie okresu obowiązywania umowy o utworzeniu PGK lub po utracie przez PGK statusu podatnika CIT, Wnioskodawca będzie miał prawo do rozliczenia strat na warunkach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT (tj. lata podatkowe PGK nie będą wliczały się do okresu najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych, o których mowa w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, w których Wnioskodawca ma prawo rozliczyć stratę)?

Zdaniem Wnioskodawcy, po upływie okresu obowiązywania Umowy lub po utracie przez PGK statusu podatnika CIT, Spółka będzie miała prawo do rozliczenia straty na warunkach określonych w art. 7 ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: „ustawy o CIT”). Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, lata podatkowe PGK nie będą wliczały się do okresu najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych, o których mowa w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, w których Spółka ma prawo rozliczyć stratę.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o CIT, przedmiotem opodatkowania podatkiem CIT jest, co do zasady, dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty. Jednocześnie, w myśl art. 7 ust. 2 Ustawy o CIT, dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Natomiast jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Należy przy tym mieć na uwadze, iż w przypadku poniesienia straty przez którąkolwiek ze spółek tworzących podatkową grupę kapitałową w okresie przed zawiązaniem tej grupy, strata ta - w świetle art. 7a ust. 3 ustawy o CIT - nie podlega pokryciu z dochodu osiągniętego przez podatkową grupę kapitałową. Z kolei osiągniętym w roku podatkowym dochodem podatkowej grupy kapitałowej jest, zgodnie z art. 7a ust. 1 ustawy o CIT, nadwyżka sumy dochodów wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat (jeżeli za rok podatkowy suma strat przekracza sumę dochodów spółek, różnica stanowi stratę podatkowej grupy kapitałowej). Oznacza to, iż przy ustalaniu dochodu poszczególnych spółek wchodzących w skład podatkowej grupy kapitałowej nie ma zastosowania art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, który dotyczy możliwości kompensowania strat podatnika z dochodem uzyskanym w kolejnych latach podatkowych po roku poniesienia straty. W konsekwencji, dochód spółki wchodzącej w skład podatkowej grupy kapitałowej nie może być pomniejszony w okresie funkcjonowania tej grupy o stratę poniesioną w latach ubiegłych.

Powyższe oznacza, iż w przedmiotowej sytuacji, jeśli Wnioskodawca uzyska za 2016 r. stratę podatkową (powstanie nierozliczona strata podatkowa) to strata ta:

• nie będzie mogła być pokryta z dochodu osiągniętego przez PGK w okresie funkcjonowania PGK (art. 7a ust. 3 Ustawy o CIT) oraz
  

• nie będzie mogła pomniejszać ewentualnego dochodu Wnioskodawcy w okresie funkcjonowania PGK (art. 7a ust. 1 Ustawy o CIT).
  
  
  

Powołane wyżej przepisy stanowią jedyne ustawowe ograniczenie, jakie przewiduje ustawa o CIT w odniesieniu do możliwości rozliczania strat podatkowych spółek tworzących podatkową grupę kapitałową, poniesionych przed utworzeniem takiej grupy. Żaden inny przepis ustawy o CIT nie ogranicza prawa spółki wchodzącej w skład podatkowej grupy kapitałowej do rozliczenia - po upływie okresu obowiązywania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej lub po utracie przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika CIT - strat podatkowych poniesionych przez tą spółkę przed utworzeniem podatkowej grupy kapitałowej.

Zdaniem Spółki, nie powinno zatem ulegać wątpliwości, iż nierozliczona strata poniesiona przez Wnioskodawcę w roku podatkowym poprzedzającym utworzenie PGK będzie mogła być skompensowana z dochodem Wnioskodawcy osiągniętym po zakończeniu okresu, na który ustanowiono PGK, ewentualnie po utracie przez PGK statusu podatnika podatku CIT. Tym samym, Spółka zachowa prawo do rozliczenia straty podatkowej, która została poniesiona przed utworzeniem PGK, po upływie okresu obowiązywania Umowy lub po utracie przez PGK statusu podatnika CIT, na warunkach określonych w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT. Przepis ten wskazuje, że: „O wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu tatach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.” W świetle powołanej normy Spółka pragnie wskazać, iż w zakresie możliwości rozliczenia strat podatkowych przepisy ustawy o CIT odnoszą się, co do zasady, do roku podatkowego. Zgodnie z ustawą o CIT, rokiem podatkowym jest, co do zasady, rok kalendarzowy, chyba że podatnik postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych (art. 8 ust. 1 ustawy o CIT). Powyższy przepis stosuje się odpowiednio do podatkowych grup kapitałowych.

Dla poszczególnych spółek tworzących podatkową grupę kapitałową:

• dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez grupę jest dniem kończącym rok podatkowy tych spółek (art. 8 ust. 7 pkt 1 ustawy o CIT);
  

• dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania umowy lub w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej, jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek (art. 8 ust. 7 pkt 2 ustawy o CIT).
  
  
  

W świetle powyższego, zdaniem Spółki, w analizowanej sytuacji:

• w momencie rozpoczęcia pierwszego roku podatkowego PGK stanie się ona podatnikiem CIT, którego wynik podatkowy ustala się sumując dochody oraz straty poszczególnych spółek wchodzących w skład PGK;
  

• w okresie funkcjonowania PGK, spółki tworzące PGK (w tym Wnioskodawca) nie będą podatnikami CIT (podatnikiem będzie PGK), a dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez PGK będzie dniem kończącym rok podatkowy tych spółek - dopiero dzień następujący po dniu, w którym upłynie okres obowiązywania umowy PGK lub w którym PGK utraci status podatkowej grupy kapitałowej, będzie dniem rozpoczynającym kolejny rok podatkowy Spółki.
  
  
  

W rezultacie, w czasie funkcjonowania PGK będą biegły jedynie lata podatkowe PGK (która w tym czasie będzie podatnikiem CIT). Natomiast nie będą w tym czasie biegły lata podatkowe Spółki.

Tym samym, nie będzie biec okres „najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych” (o którym mowa w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT), w którym Spółka będzie miała prawo rozliczyć stratę. Okres ten zacznie biec dalej dopiero w dniu następującym po dniu, w którym upłynie okres obowiązywania Umowy PGK lub w którym PGK utraci status podatkowej grupy kapitałowej.

Powyższe stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w świetle istniejącej praktyki organów podatkowych, w szczególności:

• w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 listopada 2015 r., znak IPPB5/4510-983/15-2/BC, w której Dyrektor IS uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: ”(...po upływie okresu obowiązywania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej lub po utracie przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka zachowa prawo do rozliczenia swoich strat podatkowych poniesionych przed utworzeniem podatkowej grupy kapitałowej. Jednocześnie, dla potrzeb rozliczania strat przez Spółkę, przez „najbliższe kolejno po sobie następujące lata podatkowe” w rozumieniu przepisu art. 7 ust. 5 ww. ustawy należy rozumieć rok podatkowy Spółki bezpośrednio poprzedzający początek pierwszego roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową (lub ewentualnie lata wcześniejsze) oraz rok podatkowy Spółki, który rozpocznie się w dniu następującym po dniu, w którym upłynie okres obowiązywania umowy o utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej lub w którym podatkowa grupa kapitałowa utraci status podatnika podatku dochodowego od osób prawnych”).
  

• w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 września 2015 r., znak IPPB5/4510-757/15-2/AK, w której Dyrektor IS uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „nierozliczone Straty poniesione przez Spółkę przed utworzeniem PGK będą mogły być skompensowane z dochodem P. osiągniętym po zakończeniu okresu, na który ustanowiono PGK, ewentualnie po utracie przez PGK statusu podatnika podatku CIT (tj. Spółka zachowa prawo do rozliczenia Strat podatkowych, które zostały poniesione przed utworzeniem PGK, po upływie okresu obowiązywania umowy o utworzeniu PGK lub po utracie przez PGK statusu podatnika CIT, na warunkach określonych w art. 7 ust. 5 Ustawy o CIT).”).
  

• w interpretacji Dyrektora izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 maja 2015 r., znak IPPB6/4510-2/15-2/AK, w której Dyrektor IS uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) po upływie okresu obowiązywania umowy o utworzeniu PGK lub po utracie przez PGK statusu podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, Spółka zachowa prawo do rozliczenia strat podatkowych poniesionych przed utworzeniem PGK i będzie ona uprawniona do rozliczenia tych strat zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT przez najbliższe kolejno po sobie następujące pięć lat podatkowych (przy czym okres 5 lat podatkowych nie będzie biegł w czasie trwania PGK)”
  

• w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 27 marca 2015 r., znak IPPB5/4510 -20/15-2/RS, w której Dyrektor IS uznał za prawidłowe stanowisko podatnika, zgodnie z którym: „(...) Lata podatkowe Podatkowej Grupy Kapitałowej utworzonej przez Spółkę Zależną i Spółkę Dominującą nie będą wliczały się do okresu „najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych” (o którym mowa w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT), w którym Spółka Zależna ma prawo wykorzystać poniesione w latach ubiegłych (przed przystąpieniem do Podatkowej Grupy Kapitałowej) straty podatkowe, o których mowa w art. 7 ust. 2 ustawy o CIT.”
  
  
  

Zaprezentowane przez Spółkę stanowisko znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie sądów m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 1 września 2011 r. (sygn. akt II FSK 491/10) potwierdził, że w okresie funkcjonowania PGK nie biegną lata podatkowe Spółki: „(...) w wyniku zarejestrowania umowy byt uzyskuje nowy podatnik, którego istnienie zależne jest od spełnienia wielu warunków także w okresie trwania umowy. Ponadto w tym okresie spółki wchodzące w skład grupy przestają, dla potrzeb podatku dochodowego od osób prawnych, istnieć jako odrębni podatnicy. (...) Ostatnim dniem istnienia grupy, w przypadku jej ustania w wyniku upływu czasu, na jaki umowa została zawarta, jest zatem dzień, w którym wygasa umowa o utworzeniu grupy. Od następnego dnia dla każdej ze spółek, które wchodziły w skład grupy, rozpoczyna się pierwszy dzień roku podatkowego i każda z nich powinna od tego momentu rozliczać się z podatku dochodowego jako samodzielny podatnik (a contrario z art. 8 ust. 7 u.p.d.o.p.).”

W świetle przytoczonych powyżej argumentów, interpretacji oraz wyroków, Spółka stoi na stanowisku, zgodnie z którym lat podatkowych podatkowej grupy kapitałowej nie wlicza się do okresu „najbliższych kolejno po sobie następujących pięciu lat podatkowych”, o którym mowa w art. 7 ust. 5 ustawy o CIT, tj. okresu, w którym Spółka ma prawo rozliczyć stratę podatkową poniesioną w roku podatkowym bezpośrednio poprzedzającym pierwszy rok podatkowy przyjęty przez podatkową grupę kapitałową (przed przystąpieniem do podatkowej grupy kapitałowej).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się w zakresie ustalenia okresu rozliczenia straty podatkowej Wnioskodawcy po rozwiązaniu Podatkowej Grupy Kapitałowej, której Spółka zamierza być członkiem za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do argumentacji Wnioskodawcy opartej na treści wskazanych interpretacji w uzasadnieniu własnego stanowiska, należy stwierdzić, że interpretacje te co do zasady wiążą w sprawie, w której zostały wydane i nie są źródłem prawa powszechnie obowiązującego. Tym samym nie stanowią podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji.

Nadmienić przy tym należy, że powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych są rozstrzygnięciami wydanymi w konkretnych sprawach, osadzonych w określonym stanie faktycznym / zdarzeniu przyszłym i tylko do nich się odnoszącymi, w związku z tym, nie mają waloru wykładni powszechnie obowiązującej. Orzeczenia sądowe są dla organu nieocenionym źródłem wiedzy i materiałem poznawczym, bieżąco wykorzystywanym w toku załatwiania spraw. Z tego względu należy pamiętać, że orzeczenia NSA mają charakter indywidualny, nie wiążą organów podatkowych i są formalnie wiążące dla organu podatkowego tylko w konkretnej sprawie. Orzeczenia NSA nie mają mocy prawnej precedensów i charakteru wykładni powszechnie obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.