Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
1462-IPPP2.4512.906.2016.2.JO
z 8 lutego 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko Strony – przedstawione we wniosku z dnia 26 listopada 2016 r. (data wpływu 29 listopada 2016 r.) uzupełnione pismem Strony z dnia 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 16 stycznia 2017 r. (skutecznie doręczone Stronie w dniu 20 stycznia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności udzielania pożyczek przez Spółkę na rzecz jej udziałowca - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT czynności udzielania pożyczek przez Spółkę na rzecz jej udziałowca. Wniosek został uzupełniony pismem Strony z dnia 27 stycznia 2017 r. (data wpływu 30 stycznia 2017 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu z dnia 16 stycznia 2017 r. znak nr 1462-IPPP2.4512.906.2016.1.JO.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 27 stycznia 2017 r.):

Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”) jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest wytwarzanie energii elektrycznej. W ramach prowadzonej działalności Spółka planuje udzielać pożyczek na rzecz innych podmiotów, między innymi na rzecz Wnioskodawcy (który jest jej udziałowcem). Spółka udzieliła już pożyczki na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku. Jako, że umowa pożyczki została już zawarta, Wnioskodawca występuje jako pożyczkobiorca. Umowa pożyczki została zawarta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. W chwili zawarcia umowy pożyczki środki pieniężne znajdowały się na terytorium Polski.

Usługi udzielania pożyczek w Spółce będą mieć charakter dodatkowy wobec głównego przedmiotu działalności gospodarczej, choć w niektórych momentach wykorzystanie zasobów spółki w tym celu będzie znaczące. Na moment uzupełnienia wniosku, udzielanie pożyczek jest wykazane w przedmiocie działalności Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym (pozostałe formy udzielania kredytów – PKD 64.92.Z).

Pożyczki są i będą udzielane przez Spółkę odpłatnie na podstawie pisemnych umów (pobierane są odsetki od kapitału). Spółka planuje udzielać pożyczek w sposób częstotliwy w ilości kilku lub kilkunastu rocznie, w zależności od dostępności kapitału i bieżących potrzeb związanych z działalnością podstawową. Pożyczki są wypłacane z konta bankowego Spółki służącego jej do prowadzenia działalności gospodarczej.

W wyroku NSA z dnia 14 lutego 2013 r. (sygn. akt I FSK 571/12) stwierdzono, że: „Spółka udzielając innym podmiotom, w tym podmiotom współpracującym lub powiązanym pożyczek, wykonuje działalność usługową która mieści się w definicji działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 u.p.t.u. i która podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, (...). Warunkiem objęcia takiej usługi podatkiem VAT jest jej wykonywanie przez osobę, która działa w tym zakresie w charakterze podatnika podatku VAT, a więc pożyczka musi być udzielana w ramach jej działalności gospodarczej wyżej zdefiniowanej. Nie jest przy tym istotne wyszczególnienie usługi pośrednictwa finansowego w przedmiotowym zakresie działalności danego podmiotu (np. w umowie spółki). Sporadyczne udzielanie pożyczki z własnych środków wypełnia warunki, by sklasyfikować tę czynność jako usługę. W przypadku podatnika podatku VAT prowadzącego ww. działalność gospodarczą podmiot ten działa w charakterze podatnika odnośnie wszystkich czynności, które mieszczą się w przedmiocie jego działalności gospodarczej, jak również tych czynności, które stanowią bezpośrednie, stałe i konieczne uzupełnienie takiej działalności. W katalogu tych drugich czynności mogą mieścić się wszelkie działania podatnika mające charakter sporadyczny (okazjonalny, incydentalny), które pozostają poza jego głównym przedmiotem działalności, lecz stanowiąc konsekwencję tej działalności, bezpośrednio ją uzupełniają” (podobnie uznał NSA w wyroku z dnia 30 czerwca 2009 r., sygn. akt I FSK 904/08).

Powyższe stanowisko potwierdzają również liczne interpretacje organów podatkowych wydane w podobnych przypadkach:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 lipca 2015 roku (sygn. IBPP2/4512-427/15/AB),
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 czerwca 2015 roku (sygn. IPPP1/4512-500/15-2/AŻ),
  

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 maja 2015 roku (sygn. ILPP2/4512-1-219/15-2/MN).
  
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 27 stycznia 2017 r.):

Czy otrzymana przez Wnioskodawcę pożyczka, udzielona przez Spółkę (umowa pożyczki), stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 27 stycznia 2017 r.), otrzymana przez niego pożyczka, udzielona przez Spółkę (umowa pożyczki) stanowi dla pożyczkodawcy (Spółki) czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, ale korzystającym ze zwolnienia przedmiotowego od podatku VAT.

Udzielanie pożyczek przez Spółkę mieści się w zakresie czynności podlegających przepisom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz wskazane we wniosku usługi udzielenia pożyczek na rzecz innych podmiotów, w tym na rzecz swojego udziałowca, będą stanowiły czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Czynność ta będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, w myśl którego zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z pózn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Należy podkreślić, że oba ww. warunki powinny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka planuje udzielać pożyczek na rzecz Wnioskodawcy, który jest jej udziałowcem. Spółka udzieliła już pożyczki na rzecz Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku. Jako, że umowa pożyczki została już zawarta, Wnioskodawca występuje jako pożyczkobiorca.

Usługi udzielania pożyczek w Spółce będą mieć charakter dodatkowy wobec głównego przedmiotu działalności gospodarczej, choć w niektórych momentach wykorzystanie zasobów spółki w tym celu będzie znaczące. Udzielanie pożyczek jest wykazane w przedmiocie działalności Spółki w Krajowym Rejestrze Sądowym - pozostałe formy udzielania kredytów – PKD 64.92.Z. Pożyczki są i będą udzielane przez Spółkę odpłatnie na podstawie pisemnych umów (pobierane są odsetki od kapitału). Spółka planuje udzielać pożyczek w sposób częstotliwy w ilości kilku lub kilkunastu rocznie, w zależności od dostępności kapitału i bieżących potrzeb związanych z działalnością podstawową. Pożyczki są wypłacane z konta bankowego Spółki służącego jej do prowadzenia działalności gospodarczej.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest kwestia, opodatkowania czynności udzielenia pożyczki Wnioskodawcy przez Spółkę.

W tym miejscu należy wskazać, że istota umowy pożyczki zawarta została w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016, poz. 380, z późn. zm.). Zgodnie z art. 720 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości. W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług. Udzielenie pożyczki stanowi świadczenie na rzecz innego podmiotu, polegające na udostępnieniu kapitału na wskazany w umowie okres czasu. Czynność udzielenia pożyczki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zamian za wynagrodzenie (np. odsetki), stanowi zatem odpłatne świadczenie usług, co do zasady, podlegające opodatkowaniu VAT. Zatem, odsetki z tytułu zawarcia umowy otrzymane z tytułu udzielonej pożyczki stanowią wynagrodzenie z tytułu jej udzielenia.

W tym miejscu należy wskazać, że na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy wskazać, że czynność udzielenia oprocentowanej pożyczki przez pożyczkodawcę (Spółkę) stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy. Z uwagi na to, że usługa ta mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy jako wymieniona wprost w tym przepisie – usługa udzielania pożyczek przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy, korzystać będzie ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębnie rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zderzana w przedstawionym stanie faktycznym.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, a ponadto zawierać: wskazanie zaskarżonej decyzji, postanowienia innego aktu lub czynności, oznaczenie organu, którego działania, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania skarga dotyczy, określenie naruszenia prawa lub interesu prawnego, w przypadkach, o których mowa w art. 52 § 3 i 4, dowód, że skarżący wezwał właściwy organ do usunięcia naruszenia prawa (art. 57 § 1 pkt 1-4 ww. ustawy). Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydana w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.