Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.1007.2016.1.NP
z 30 stycznia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2016 r. (data wpływu 1 grudnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalania dochodu dziecka uprawniającego rodzica do skorzystania z ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu ustalania dochodu dziecka uprawniającego rodzica do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W rozliczeniu podatkowym za 2015 r. Wnioskodawca rozliczał się z dochodów osiągniętych w 2015 r. Zeznanie podatkowe za 2015 r. zostało złożone we właściwym urzędzie skarbowym w ustawowym terminie.

Wnioskodawca skorzystał z ulgi prorodzinnej, odliczając w zeznaniu podatkowym ulgi na dzieci:

• Bartłomieja, urodzonego 2 maja 1992 r., w kwocie 1.112,04 zł,
• Jakuba, urodzonego 14 lutego 1995 r., w kwocie 1.112,04 zł.

Syn Wnioskodawcy, Jakub, w 2015 r. uzyskał przychód w kwocie 4.074,68 zł.

Koszty uzyskania ww. przychodu wyniosły 278,12 zł, składki na ubezpieczenie społeczne 558,64 zł, składki na fundusz zdrowotny (7,75%) 272,49 zł.

Z wyliczeń Wnioskodawcy dochód syna Jakuba w 2015 r. wyniósł 2.897,76 zł i nie przekroczył kwoty wolnej od podatku, tj. 3.089 zł, wobec tego Wnioskodawca miał prawo odliczyć za syna Jakuba ulgę prorodzinną.

4.074,68 zł minus (278,12 zł + 558,64 zł + 272,49zł * 1,25%) = 4.074,68 zł. minus 1.176,92 zł = 2.897,76 zł

Urząd skarbowy w postępowaniu sprawdzającym zakwestionował prawo Wnioskodawcy do ulgi prorodzinnej na syna Jakuba uznając, że jego dochód w 2015 r. wyniósł 3.796,56 zł (4.074,68 zł minus 278,12 zł).

Wnioskodawca dokonał korekty zeznania podatkowego za 2015 r. i nie uwzględnił w korekcie zeznania podatkowego za 2015 r. ulgi prorodzinnej na syna Jakuba, lecz ma wątpliwości co do stanowiska Urzędu Skarbowego odnośnie do sposobu wyliczenia dochodu jego syna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W jaki sposób należy obliczyć dochód dziecka?

Czy przy obliczaniu dochodu dziecka należy uwzględnić:

• koszty uzyskania przychodu,
• faktycznie zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne,
• faktycznie zapłacone składki na fundusz zdrowotny, tj. w wysokości 9%?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy obliczaniu dochodu dziecka należy uwzględnić poniesione faktycznie koszty, tj. koszty uzyskania przychodu, zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne oraz zapłacone składki na fundusz zdrowotny w wysokości 9%.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że taki sposób wyliczenia dochodu stosuje się przy obliczeniu dochodu w związku z zasiłkami rodzinnymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:
   
   
   
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
      
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
      
      
      
2. dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;
   
3. trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:
   
   
   
   1. 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
      
   2. 166,67 zł na trzecie dziecko,
      
   3. 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.
      

Stosownie do art. 27f ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. 2b ww. ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c ww. ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1 nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.

Z przepisu art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Według art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Z kolei w świetle art. 27f ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

Treść art. 27f ust. 6 w powiazaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej,

w związku z wykonywaniem przez niego ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego lub w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przy czym, stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Ponadto, z treści art. 26 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e i art. 30f, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e, 4-4e i 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot składek określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych:

1. zapłaconych w roku podatkowym bezpośrednio na własne ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe podatnika oraz osób z nim współpracujących,
2. potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu

• odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast z art. 27b ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027, z późn. zm.):

1. opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
2. pobranej w roku podatkowym przez płatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych

• obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku;

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca jest ojcem Bartłomieja – urodzonego 2 maja 1992 r. oraz Jakuba – urodzonego 14 lutego 1995 r. Wnioskodawca ma wątpliwości co do sposobu wyliczenia dochodu pełnoletniego syna Jakuba uzyskanie, którego warunkuje możliwość skorzystania z ulgi prorodzinnej za 2015 r. Wnioskodawca wskazuje, że w 2015 r. syn Jakub: uzyskał przychód w kwocie 4.074,68 zł. Koszty uzyskania ww. przychodu wyniosły 278,12 zł, zapłacone składki na ubezpieczenie społeczne 558,64 zł, składki na fundusz zdrowotny (7,75%) 272,49 zł.

Przystępując do analizy przedstawionego we wniosku stanu faktycznego podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy m.in. utrzymywać w roku podatkowym pełnoletnie dziecko do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach ściśle przez ustawę określonych, które w roku podatkowym nie uzyskało dochodów, do których stosuje się zasady opodatkowania, określone w art. 27 lub art. 30b, w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej. W 2015 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3.089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556 zł 02 gr oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Dla ustalenia dochodu dziecka – uprawniającego rodzica do skorzystania z ulgi prorodzinnej – dochód należy określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. jako różnicę pomiędzy przychodem, a kosztami uzyskania przychodu. Zaznaczyć w tym miejscu należy, że ustawodawca w art. 26 ww. ustawy odróżnił pojęcie tegoż dochodu od podstawy opodatkowania (podstawy obliczenia podatku). Podstawę opodatkowania (podstawę obliczenia podatku) stanowi bowiem dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczonych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne. Ponadto wskazać należy, że składki na ubezpieczenie zdrowotne – zgodnie z art. 27b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegają odliczeniu od podatku dochodowego. Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że przy obliczaniu dochodu dziecka należy uwzględnić poniesione faktycznie koszty, tj. oprócz kosztów uzyskania przychodu również zapłacone składki na ubezpieczenia społeczne oraz zapłacone składki na fundusz zdrowotny.

W związku z powyższym, ustalając za rok 2015 dochód syna Jakuba Wnioskodawca zobowiązany był od kwoty osiągniętego przez syna przychodu odjąć wyłącznie koszty jego uzyskania. Ponieważ dochód ten, w przypadku syna Jakuba w 2015 r. przekroczył kwotę, o której mowa w art. 27f w powiązaniu z art. 6 ust 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – to nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi. Oznacza to, że Wnioskodawca nie może skorzystać w rozliczeniu za rok 2015 z ulgi prorodzinnej na syna Jakuba.

Odnosząc się natomiast do wskazanych przez Wnioskodawcę zasiłków rodzinnych zauważyć należy, że zasady obliczania dochodu w przypadku zasiłków rodzinnych nie znajdują zastosowania w przypadku obliczania dochodu dziecka uprawniającego rodziców do skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Ponadto należy zauważyć, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi odpowiedź na postawione pytanie, a zatem, nie rozstrzyga o możliwości zastosowania przez Wnioskodawcę przedmiotowej ulgi w stosunku do syna Bartłomieja.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-001 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r. poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.