Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
1061-IPTPP3.4512.109.2017.1.BM
z 13 kwietnia 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) w związku z art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U., poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2017 r. (data wpływu 27 lutego 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług udostępnienia personelu sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 78.30.19.0 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług udostępnienia personelu sklasyfikowane przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 78.30.19.0.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest firmą specjalizującą się w zatrudnianiu i udostępnianiu zespołu wykwalifikowanej kadry pracowników na stanowiskach robotniczych przy obsłudze żurawi wieżowych znajdujących się na terenie budowy całej Polski.

Zlecone prace są przez polskich podwykonawców posiadających sprzęt dla operatorów żurawi wieżowych.

Wykonywane usługi dla zleceniodawców zawierane są na podstawie głównych umów o usługi operatorskie określających m.in.: zapotrzebowanie na daną kadrę operatorów żurawi wieżowych posiadających odpowiednie uprawnienia, staż oraz aktualne badania lekarskie jak również szkolenia bhp. Umowa określa również termin płatności i informację o dacie dostarczeniu faktury za miesięcznie wykonaną przez Wnioskodawcę usługę wraz z raportem pracy potwierdzonym przez kierownika budowy - a następnie na podstawie kolejnych zleceń co do miejsca budowy zleceniodawcy pracowników zgodnie z zapotrzebowaniem co do posadowionej ilości żurawi.

Określona jest również stawka godzinowa na podstawie szczegółowych zleceń oraz ryczałt za godziny pracy zabezpieczający firmę przed warunkami klimatycznymi.

Oddelegowani do zleceniodawcy pracują na budowach i pozostają pod kontrolą i nadzorem zleceniodawcy on zgodnie z zawartym zleceniem określa warunki i zasady ich pracy oraz zadania do wykonania, jak również rozlicza ich z pracy.

Wnioskodawca nadmienił, iż jako zleceniobiorca jest czynnym podatnikiem, siedziba Wnioskodawcy mieści się w Polsce, oraz zleceniodawcy również są czynnymi podatnikami VAT z siedzibą w Polsce.

Za wykonaną usługę Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę (sugerując się zasadą kształcenia umów art. 3531 ustawy Kodeks cywilny) określa ją jako usługę operatorską ze wskazaniem konkretnej budowy i określa ilość przepracowanych godzin pracy pracowników.

Obecnie Wnioskodawca wystąpił do Urzędu Statystycznego … celem sklasyfikowania co do stawki PKWiU określającej rodzaj wykonywanej przez Wnioskodawcę usługi.

Na chwilę obecną za styczeń tego roku Wnioskodawca wystawił faktury za wykonane usługi operatorskie ze stawką 23% - klasyfikując je wg PKWiU pod numerem 78.30.19.0 – jako pozostałe usługi związane z udostępnianiem pozostałego personelu, gdzie indziej nie sklasyfikowanego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedmiotowym stanie rzeczy fakturę za wykonane usługi udostępniania personelu na terenie budowy - należy wystawić w zakresie podatku VAT na zasadach ogólnych ze stawką 23%, czy też zgodnie z art. 17 ust. 14 ustawy o VAT w przypadku usług budowlanych z załącznika nr 14 za wykonaną usługę zastosować procedurę odwrotnego obciążenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu, iż świadczenie usług udostępniania pracowników niewątpliwie jest usługą w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług a jednocześnie nie jest wymieniona wśród usług zwolnionych, ani wśród usług objętych obniżoną stawką VAT, należy stwierdzić że świadczenie usług udostępniania pracowników podlega co do zasady opodatkowaniu podstawową stawką 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 stawka ta nie jest zależna od rodzaju pracy, jaka ma być wykonana przez udostępnionego pracownika, pomimo iż zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy o VAT usługodawcą jest czynnym podatnikiem VAT u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 mający również status podwykonawcy - jeżeli nabywcą tych usług jest również podatnik VAT który to świadczy usługi budowlane zgodnie z art. 17 ust.1 pkt 8 - to co do zasady świadczenie usług udostępniania pracowników przez firmę Wnioskodawcy niezależnie od tego gdzie wykonywane są prace i jaki to będzie rodzaj prac na budowie, będzie opodatkowane stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Należy podkreślić, że aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy dostawcą towarów lub usługodawcą a odbiorcą, a w zamian za wykonanie świadczenia powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczeniem i przekazanym za nie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest dana czynność, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz dokonującego dostawy lub świadczącego usługę.

W oparciu o art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od dnia 1 stycznia 2011 r. na potrzeby podatku od towarów i usług stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

W myśl § 3 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U., poz. 1676) do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, do dnia 31 grudnia 2017 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Stosownie do pkt 1 komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS z 2005 r. Nr 1, poz. 11), zgodnie z zasadami metodycznymi klasyfikacji, zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. Wynika to z faktu, że właśnie m.in. producent, bądź usługodawca posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu, czy usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania lub przeznaczenia wyrobu, bądź zakresu świadczonych usług.

W przedmiotowej sprawie podkreślenia wymaga fakt, że najistotniejszym elementem pozwalającym stwierdzić jaka jest właściwa stawka podatku, jest dokonanie prawidłowej klasyfikacji towaru lub usług wg Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług obowiązującej - w odpowiednim czasie - dla celów podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca sklasyfikował wykonywane przez siebie usługi pod symbolem PKWiU 78.30.19.0 „Pozostałe usługi związane z udostępnianiem pozostałego personelu, gdzie indziej nie sklasyfikowanego.”

Wskazać należy, że przepisy ustawy i rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie przewidują obniżonej stawki podatku ani zwolnienia z opodatkowania dla usług sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę pod symbolem PKWiU 78.30.19.0 jako pozostałe usługi związane z udostępnianiem pozostałego personelu, gdzie indziej niesklasyfikowanego.

Odnosząc się do części pytania „(…) czy też zgodnie z art. 17 ust. 14 ustawy o VAT w przypadku usług budowlanych z załącznika nr 14 za wykonaną usługę zastosować procedurę odwrotnego obciążenia” należy wyjaśnić, iż kwestie związane ze stosowaniem procedury odwrotnego obciążenia w odniesieniu do usług budowlanych zostały uregulowane w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, a nie - jak Wnioskodawca wskazał w pytaniu - w art. 17 ust. 14 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające usługi wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. usługodawcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, u którego sprzedaż nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9,
2. usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.
   
   

Należy wskazać, że usługi o symbolu PKWiU 78.30.19.0 nie zostały wymienione w załączniku nr 14 do ustawy, zawierającym wykaz usług, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy. W związku z powyższym, usługi udostępnienia personelu, sklasyfikowane przez Wnioskodawcę według PKWiU pod symbolem 78.30.19.0 nie są objęte regulacją art. 17 ust. 1 pkt 8 ustawy, czyli nie ma do nich zastosowania mechanizm odwróconego obciążenia.

Wnioskodawca świadcząc usługi udostępniania personelu PKWiU 78.30.19.0 jest podatnikiem i usługi te podlegają opodatkowaniu według stawki 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 12 ustawy faktura powinna zawierać stawkę podatku.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, iż za wykonane usługi udostępniania personelu, sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 78.30.19.0, należy wystawić fakturę na zasadach ogólnych, ze stawką 23%.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się, że także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym i opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.