INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółdzielni przedstawione we wniosku z dnia 09.11.2011 r. (data wpływu 17.11.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od opłat eksploatacyjnych za użytkowanie miejsc postojowych w garażu podziemnym budynku mieszkalnego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17.11.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku od opłat eksploatacyjnych za użytkowanie miejsc postojowych w garażu podziemnym budynku mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółdzielnia Mieszkaniowa w 2010 roku zakończyła inwestycję pt. „S”, prowadzoną na zasadach spółdzielczego kosztu budowy dla członków Spółdzielni, tzn. non profit Natomiast druga inwestycja p.n. „G” prowadzona z przeznaczeniem na sprzedaż lokali znajdujących się w tej nieruchomości, tzn. jako działalność gospodarcza — produkcja, znajduje się na końcowym etapie realizacji. W skład obydwu budynków wchodzą lokale mieszkalne, lokale użytkowe oraz miejsca postojowe w halach garażowych położonych na dolnych kondygnacjach budynków. W dniu 05.03.2010 r. Spółdzielnia wystąpiła z wnioskiem do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie o udzielenie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie stosowania stawki podatku VAT dla dostawy udziału w hali garażowej wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego — w odniesieniu do obydwu inwestycji. Na mocy interpretacji indywidualnej, wydanej w dniu 10.08.2011 r. w sprawie IPPPI-443-253/10/1l-5/S/ISZ przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 08.04.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1813/10) zastosowana została preferencyjna stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% do dostawy lokali mieszkalnych oraz udziału we współwłasności hali garażowej i prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Budynek pt. „S” został oddany do użytkowania w czerwcu 2010 roku i od tego momentu członkowie wnoszą opłaty eksploatacyjne. Do stawki eksploatacyjnej dla miejsc postojowych w hali garażowej, znajdującej się w tej nieruchomości, od momentu zasiedlenia Spółdzielnia stosowała stawkę podatku VAT w wysokości 22%, a od stycznia 2011 roku 23%.

Realizacja drugiego zadania inwestycyjnego p.n. „G” dobiega końca i Spółdzielnia przewiduje, że w/w budynek zostanie przekazany do eksploatacji na przełomie stycznia i lutego 2012 roku. Od tego momentu właściciele będą obciążani opłatami eksploatacyjnymi przypadającymi na lokale mieszkalne, użytkowe oraz miejsca postojowe w hali garażowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakiej stawce podatku od towarów i usług powinny podlegać opłaty eksploatacyjne pobierane przez Spółdzielnię od współwłaścicieli hal garażowych usytuowanych w dolnych kondygnacjach w/w budynków mieszkalnych, posiadających prawo do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych, jeśli dostawa udziału we współwłasności hali garażowej oraz prawa do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych, zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 08.04.2011 r. i indywidualną interpretacją wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10.08.2011 r., objęta jest stawką preferencyjną w wysokości 7%...

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro do dostawy udziału we współwłasności hali garażowej oraz prawa do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych, zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego i indywidualną interpretacją wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, ma zastosowanie preferencyjna stawka podatku VAT w wysokości 7%, a od stycznia 2011 roku 8%, to zasadnym wydaje się uznanie, że stawka ta ma również zastosowanie w odniesieniu do opłat eksploatacyjnych związanych z użytkowaniem miejsc postojowych w halach garażowych. We wszelkiego rodzaju publikacjach i komentarzach do przepisów Ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, pojawia się wykładnia o konsekwentnym stosowaniu danej stawki podatku, tzn. dostawa oraz opłaty wynikające z użytkowania winny być objęte stawką podatku w tej samej wysokości. Zdaniem Spółdzielni, opłaty eksploatacyjne przypadające na miejsca postojowe w w/w nieruchomościach winny być opodatkowane w 2010 roku w wysokości 7%, natomiast od stycznia 2011 roku 8% stawką podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy, stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W myśl art. 41 ust. 2 cyt. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% oraz stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku, a nawet zwolnień od podatku.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 11 powołanej ustawy, czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych, członków spółdzielni będących właścicielami lokali mieszkalnych lub na rzecz właścicieli lokali mieszkalnych niebędących członkami spółdzielni, za które są pobierane opłaty, zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych.

Ponadto, z przepisu § 13 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) wynika, że zwalnia się od podatku czynności wykonywane na rzecz osób niebędących członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali mieszkalnych, za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r Nr 119, poz. 1116, ze zm.).

Powołany powyżej przepis art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych stanowi, iż:

• członkowie spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokali, są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości w częściach przypadających na ich lokale, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (ust. 1),
• członkowie spółdzielni będący właścicielami lokali są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni przez uiszczanie opłat zgodnie z postanowieniami statutu (ust. 2),
• właściciele lokali niebędący członkami spółdzielni są obowiązani uczestniczyć w pokrywaniu kosztów związanych z eksploatacją i utrzymaniem ich lokali, eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości wspólnych. Są oni również obowiązani uczestniczyć w wydatkach związanych z eksploatacją i utrzymaniem nieruchomości stanowiących mienie spółdzielni, które są przeznaczone do wspólnego korzystania przez osoby zamieszkujące w określonych budynkach lub osiedlu. Obowiązki te wykonują przez uiszczanie opłat na takich samych zasadach, jak członkowie spółdzielni, z zastrzeżeniem art. 5 (ust. 4),
• członkowie spółdzielni uczestniczą w kosztach związanych z działalnością społeczną, oświatową i kulturalną prowadzoną przez spółdzielnię, jeżeli uchwała walnego zgromadzenia tak stanowi. Właściciele lokali niebędący członkami oraz osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze własnościowe prawa do lokali, mogą odpłatnie korzystać z takiej działalności na podstawie umów zawieranych ze spółdzielnią (ust. 5).
  
  

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że zwolnienie od podatku VAT odnosi się do czynności wykonywanych na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych, a także osób niebędących członkami spółdzielni. Muszą być oni właścicielami lokali mieszkalnych, a w przypadku członka spółdzielni może przysługiwać mu spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego.

W zakresie rodzaju czynności, za które spółdzielnia pobiera opłaty, ustawa odsyła do art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych. Ogólnie formułując rodzaje opłat można stwierdzić, że są one związane z pokryciem wydatków na eksploatację i utrzymanie nieruchomości w częściach przypadających na poszczególne lokale, a także stanowiących mienie spółdzielni, wydatki dotyczące zobowiązań spółdzielni, wpłaty na fundusz remontowy, a ponadto dotyczą działalności społecznej, oświatowej i kulturalnej prowadzonej przez spółdzielnię. Rodzaje opłat wymienione w prawie spółdzielczym dotyczą wszelkich opłat. Jednakże przepis art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów wyraźnie wskazują na właścicieli lokali mieszkalnych, członków spółdzielni i osoby niebędące członkami spółdzielni, którym przysługują spółdzielcze prawa do lokalu mieszkalnego. Stąd też, zwolnienie od podatku dotyczy wyłącznie czynności (za które są pobierane opłaty zgodnie z art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych) związanych z lokalami mieszkalnymi, nie dotyczy zaś czynności związanych z lokalami użytkowymi i innych lokali o charakterze niemieszkalnym.

W tej sytuacji konieczne jest określenie pojęcia lokalu mieszkalnego. Przy czym należy zwrócić uwagę, iż ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze, nie wskazują definicji „lokal mieszkalny” i „pomieszczenie przynależne”. W związku z tym koniecznym jest użycie definicji zawartej w prawie spółdzielczym. W myśl art. 2 ust. 1 powołanej wyżej ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, lokalem jest samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, o którym mowa w przepisach ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 2 powołanej ustawy o własności lokali, przez samodzielny lokal mieszkalny rozumie się wydzieloną trwałymi ścianami w obrębie budynku izbę lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Przepis ten stosuje się odpowiednio również do samodzielnych lokali wykorzystywanych zgodnie z przeznaczeniem na cele inne niż mieszkalne. Natomiast w myśl ust. 4 powyższego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej „pomieszczeniami przynależnymi”.

Przedstawiona powyżej analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz ww. rozporządzenia Ministra Finansów, a także art. 2 ust. 1 i art. 4 ust. 1, 2, 4 i 5 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, oraz art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali, prowadzi do wniosku, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają czynności wykonywane na rzecz członków spółdzielni mieszkaniowych oraz osób niebędących członkami, jeżeli pobierane przez te spółdzielnie opłaty dotyczą samodzielnych lokali mieszkalnych (wraz z pomieszczeniami pomocniczymi). Nie korzystają z tego zwolnienia czynności spółdzielni, za które pobierane są opłaty związane z lokalami użytkowymi bądź garażami, czy też miejscami postojowymi, choćby stanowiły one część składową lokalu mieszkalnego.

Z opisu sprawy wynika, że Spółdzielnia pobiera opłaty eksploatacyjne od współwłaścicieli hal garażowych usytuowanych w dolnych kondygnacjach budynków mieszkalnych (tj. inwestycja p.n. „S” i „G”), posiadających prawo do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych.

Na mocy interpretacji indywidualnej, wydanej w dniu 10.08.2011 r. w sprawie IPPPI-443-253/10/1l-5/S/ISZ przez działającego w imieniu Ministra Finansów Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 08.04.2011 r. sygn. akt III SA/Wa 1813/10) zastosowana została preferencyjna stawka podatku od towarów i usług w wysokości 7% do dostawy lokali mieszkalnych oraz udziału we współwłasności hali garażowej i prawa do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Mając na uwadze powyższe, pobierane opłaty eksploatacyjne na pokrycie kosztów utrzymania miejsc postojowych wnoszone przez osoby posiadające spółdzielcze prawa do lokali mieszkalnych lub posiadające odrębną własność lokalu mieszkalnego lub użytkowego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podstawowej, to jest do 31.01.2010 r. w wysokości 22%, a od dnia 01.01.2011 r. - 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Bez znaczenia w ww. sprawie jest fakt, iż dostawa udziału we współwłasności hali garażowej oraz prawa do wyłącznego korzystania z miejsc postojowych, zgodnie z orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 08.04.2011 r. i indywidualną interpretacją wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10.08.2011 r., objęta jest stawką preferencyjną w wysokości 7%. Jak wskazano powyżej, zwolnienie o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 11 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, dotyczy tylko i wyłącznie opłat za lokale mieszkalne. Nie obejmuje zatem lokali użytkowych jak i garaży czy miejsc postojowych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.