Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.119.2017.1.RD
z 16 maja 2017 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2017 r. (data wpływu 21 kwietnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. „Zagospodarowanie kąpieliska” – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 21 kwietnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pt. „Zagospodarowanie kąpieliska”.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest osobą prawną partycypującą w Programie Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Stowarzyszenie prowadzi działalność gospodarczą i statutową, cały dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczony na działalność statutową. Wnioskodawca nie jest płatnikiem VAT, nie figuruje w ewidencji płatników podatku VAT.
Operacja ta dotyczy realizacji projektu pt „Zagospodarowanie kąpieliska” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW 2014-2020.
W ramach planowanych zakupów i prac, występuje podatek VAT np.: Zakup pomostu pływającego oraz dwóch altanek, wykonanie brodzika.
Czynności związane z projektem nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.
Celem realizowanej przez Wnioskodawcę operacji jest m.in.
- prowadzenie działalności sportowej, rekreacyjnej i turystycznej;
- wyposażenie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego, pól namiotowych i kempingowych oraz miejsc noclegowych i turystycznych krótkotrwałego zakwaterowania.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.
Czy istnieje możliwość odzyskania przez Powiatowe WOPR w B. podatku od towarów i usług?
Zdaniem wnioskodawcy, Powiatowe WOPR w B. nie jest płatnikiem podatku VAT, nie figuruje w ewidencji płatników podatku VAT, prowadzi działalność gospodarczą i statutową. Cały dochód z działalności gospodarczej jest przeznaczony na działalność statutową i realizując działania w Programie Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 nie może odzyskać w żaden sposób uiszczonego podatku VAT zgodnie z art. 15 i następnymi ustawy z 2004 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.
Ponadto w myśl art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.
Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.
Wnioskodawca wskazał, że realizuje projekt pt. „Zagospodarowanie kąpieliska” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego PROW 2014-2020. Stowarzyszenie nie jest płatnikiem VAT, nie figuruje w ewidencji płatników podatku VAT. W ramach planowanych zakupów i prac, występuje podatek VAT np.: Zakup pomostu pływającego oraz dwóch altanek, wykonanie brodzika. Czynności związane z projektem nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.
Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie zostały spełnione warunki uprawniające do odliczenia podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dokumentujących dokonane zakupy. Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT oraz jak wskazał Wnioskodawca czynności związane z projektem nie będą służyły czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.
Zatem Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach dokumentujących zakupy w ramach realizacji projektu pt „Zagospodarowanie kąpieliska w mieście B.” jak również Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.
Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.
Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.