INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 20 grudnia 2011r.), uzupełnionym w dniu 08 lutego 2012r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia obniżonych wcześniej stawek amortyzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 grudnia 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie możliwości podwyższenia obniżonych wcześniej stawek amortyzacyjnych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 31 stycznia 2012r. wezwano do jego uzupełnienia, co tez nastąpiło w dniu 08 lutego 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (spółka z ograniczoną odpowiedzialnością) prowadzi działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej „SSE”) i korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych w zakresie wynikającym z przyznanego zezwolenia strefowego. Spółka dokonuje odpisów amortyzacyjnych metodą liniową. Wnioskodawca przewiduje, że w przyszłości może, działając na podstawie art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o CIT”) dokonać obniżenia stawek amortyzacji podatkowej dla poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby działalności prowadzonej na terenie SSE w stosunku do stawek wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącego załącznik nr 1 do ustawy o CIT (dalej: „Wykaz stawek amortyzacyjnych”). Jednocześnie Spółka może również w przyszłości dokonać podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacji podatkowej.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka będzie uprawniona do podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby prowadzenia działalności na terenie SSE do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wynikający z przepisów ustawy o CIT oraz z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego...

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie uprawniona do podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych dla poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby prowadzenia działalności na terenie SSE do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wynikający z przepisów ustawy o CIT oraz z Wykazu stawek amortyzacyjnych, począwszy od pierwszego miesiąca każdego kolejnego roku podatkowego. Powyższy wniosek wynika wykładni językowej przepisu art. 16i ust. 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011r. nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o CIT”), zgodnie z którym podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego. Ustawodawca nie odnosi się zatem wprost do możliwości podwyższania stawek amortyzacji podatkowej, jednak posługuje się sformułowaniem „zmiana stawki”. Zgodnie z definicją słownikową termin „zmiana” oznacza fakt, że „coś staje się inne niż dotychczas” („Uniwersalny Słownik Języka Polskiego, T-Ż”, red. S Dubisz, Warszawa 2008r., s. 1033). W konsekwencji, termin „zmiana stawki” użyty w drugim zdaniu przepisu art. 16i st. 5 ustawy o CIT, odnosi się zarówno do obniżenia, jak i do podwyższenia stawek amortyzacji podatkowej. Tym samym, ustawodawca dopuszcza możliwość podwyższenia przez podatnika uprzednio obniżonych stawek podatkowych. Powyższy wniosek, zdaniem Wnioskodawcy, potwierdza także brzmienie uzasadnienia projektu ustawy z dnia 27 lipca 2002r. o zmianie ustawy o CIT (na podstawie której nadano art. 16i ust. 5 ustawy o CIT obecnie obowiązujące brzmienie). W uzasadnieniu tym stwierdzono, iż „podatnicy będą mogli w okresie ponoszenia strat podatkowych zaplanować maksymalnie obniżone stawki amortyzacyjne i powrócić do stawek, tj. wyższych kosztów podatkowych, w okresie osiągania dochodów, a tym samym odpowiednio wpływać na wysokość straty podatkowej i dochodu do opodatkowania.” Ze wskazanego fragmentu uzasadnienia wynika zatem jednoznacznie, że ustawodawca dopuścił możliwość podwyższenia uprzednio obniżonych stawek podatkowych. Jednocześnie przepis art. 16i ust. 5 ustawy o CIT nie wprowadza żadnych ograniczeń co do możliwości podwyższenia uprzednio obniżonych stawek amortyzacyjnych.

W szczególności ustawodawca nie wprowadza sztywnych reguł określających, do jakiej wysokości powinny zostać podwyższone uprzednio obniżone stawki podatkowe. Przepisy ustawy o CIT oraz Wykaz stawek amortyzacyjnych określają jedynie maksymalną wysokość stawek amortyzacyjnych. Mając na względzie powyższe należy uznać, że podatnik może podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacyjne do dowolnej wysokości, nie wyższej jednak niż wynikająca z ustawy o CIT oraz z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Powyższy wniosek potwierdza również wykładnia celowościowa art. 16i ust. 5 ustawy o CIT. Jak wynika z cyt. wyżej fragmentu uzasadnienia projektu nowelizacji ustawy o CIT, celem zmiany przepisu art. 16i ust. 5 ustawy o CIT było zliberalizowanie regulacji dotyczących zmiany stawek podatkowych oraz zagwarantowanie podatnikom instrumentu kształtowania polityki podatkowej. W konsekwencji, podatnik powinien mieć możliwość swobodnego podwyższania stawek amortyzacji podatkowej dla poszczególnych środków trwałych do dowolnego poziomu (nie wyższego jednak niż wynikający z przepisów ustawy o CIT oraz z Wykazu stawek amortyzacyjnych). Wprowadzenie sztywnych granic tego podwyższenia stałoby więc w sprzeczności z wykładnią celowościową przepisu art. 16i ust. 5 ustawy o CIT i przyjęcie takiego stanowiska jest niedopuszczalne. W świetle powyższych uwag, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega wątpliwości, że będzie mógł podwyższyć uprzednio obniżone stawki amortyzacyjne dla poszczególnych środków trwałych wykorzystywanych na potrzeby prowadzenia działalności na terenie SSE do dowolnego poziomu, nie wyższego jednak niż wynikający z przepisów ustawy o CIT oraz z Wykazu stawek amortyzacyjnych. Zgodnie z art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, zwiększenie uprzednio obniżonych stawek może być dokonane od pierwszego dnia każdego kolejnego roku podatkowego.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał:

• wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 maja 2001r. sygn. akt I SA/Łd 401/11,
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 16 września 2011r. Znak: IBPBI/2/423-720/11/MS,
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 października 2001r. Znak: IPPB5/423-746/11-2/RS,
• interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 04 lutego 2011r. Znak: ITPB3/423-674/10/PTS,
• interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 03 listopada 2010r. Znak: ILPB4/423-125/10-2/ŁM, z dnia 14 lutego 2011r. Znak: ILPB4/423-298/10-4/ŁM oraz z dnia 08 lipca 2011r. Znak: ILPB4/423-125/11-2/ŁM,
• „Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych” W. Nykiel. A
• „CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz” P. Małecki, M. Mazurkiewicz, Lex 2011,
• „Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Komentarz” A. Mariański, D. Strzelec, M. Wilk, Lex 2011.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, iż w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.