Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.59.2017.1.AG
z 24 maja 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 marca 2017 r. (data wpływu 27 marca 2017 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 27 kwietnia 2017 r.) oraz 27 kwietnia 2017 r. (data wpływu 4 maja 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)”. Wniosek uzupełniono w dniach 27 kwietnia 2017 r. oraz 4 maja 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz uzupełnienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2016 r. Gmina w odpowiedzi na ogłoszony przez Stowarzyszenie Lokalną Grupę Działania konkurs na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, złożyła propozycję realizacji projektu pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)” i w styczniu 2017 r. została wybrana do dofinansowania.

Wnioskodawca – Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT.

W 2017 r. Wnioskodawca przystępuje do realizacji projektu pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)”. Siłownie powstaną w centrach społeczno-kulturalnych miejscowości, na terenie których znajdują się ogólnodostępne boiska sportowe, place zabaw, sceny plenerowe. Siłownie wpłyną na poprawę jakości istniejącej infrastruktury oraz przyczynią się do rozbudowy oferty aktywnego spędzania wolnego czasu skierowanej nie tylko do mieszkańców ale i do turystów. Siłownie pozwolą wzbogacić cykliczne imprezy społeczno-kulturalne (takie jak: pikniki rodzinne, gminne i powiatowe: turnieje oldbojów, Turniej Sołectw) o konkursy sportowe, w których wykorzystywane będą urządzenia siłowni.

Siłownie plenerowe zostaną wyposażone w urządzenia dla osób niepełnosprawnych, dodatkowo planuje się zastosowanie oświetlenia solarnego. Obiekty zostaną wyposażone w urządzenia do ćwiczeń aerobowych i siłowych, przez co będą również atrakcyjne dla młodzieży.

Będą ogólnodostępne i udostępniane nieodpłatnie, przez co zapewniony będzie równy dostęp dla osób o różnym statusie społecznym (dla młodzieży, dorosłych, kobiet, mężczyzn, niepełnosprawnych, aktywnych zawodowo, bezrobotnych, osób o różnym statucie społecznym) wpłynie na integrację społeczną. Dzięki lokalizacji w sąsiedztwie szlaków turystycznych tras rowerowych, przyczyni się do podniesienia ich atrakcyjności, przez co wpłynie na rozwój turystyki dzięki lokalizacji w sąsiedztwie placów zabaw wpłynie na integrację międzypokoleniową.

Siłownie zlokalizowane będą w miejscach, które w tradycji wszystkich 3 sołectw uważane są za podstawowe i najważniejsze miejsca integracji społecznej mieszkańców.

W piśmie z dnia 27 kwietnia 2017 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Wnioskodawca wskazał, że inwestycja będąca przedmiotem wniosku realizowana jest w ramach zadań własnych nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) i stanowi zadania własne Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatek VAT naliczony, znajdujący się w kosztach inwestycji może zostać w opisanym stanie prawnym odzyskany (odliczony) przez Wnioskodawcę, w związku z realizacją Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym pismem z dnia 27 kwietnia 2017 r.), Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach projektu pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)” od podatku VAT należnego, ponieważ w wyniku realizacji projektu nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka pozytywna, jaką jest związek dokonanych zakupów, towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną.

Uzasadnienie:

Art. 15 ust. 6 ustawy o VAT stanowi, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak stanowi ustawa o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust.1).

Do jej zadań własnych należy zaspokajanie potrzeby wspólnoty. Ustawodawca przewidział m.in. sprawy w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Co do zasady ze zwolnienia od podatku mogą korzystać wyłącznie czynności, które generalnie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tj. odpłatna dostawa towarów i usług. Wybudowane siłownie plenerowe nie będą generowały żadnego przychodu. Wszystkie usługi świadczone na terenie siłowni będą nieodpłatne i nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Powstałe w wyniku realizacji projektu siłownie nie będą w żadnym zakresie wykorzystywane do obsługiwania czynności o charakterze cywilnoprawnym i innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, że w przypadku przedmiotowego projektu nie zostanie spełniona przesłanka z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT warunkująca prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego od podatku VAT należnego, ponieważ towary i usługi zakupione w ramach realizacji projektu nie zostaną wykorzystane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych, generujących podatek należny.

Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT w związku z realizacją ww. projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Zadania własne obejmują sprawy m.in. w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w 2016 r. w odpowiedzi na ogłoszony przez Stowarzyszenie Lokalną Grupę Działania konkurs na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, złożył propozycję realizacji projektu pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)” i w styczniu 2017 r. został wybrany do dofinansowania. Wnioskodawca jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem VAT. W 2017 r. Zainteresowany przystępuje do realizacji projektu pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)”. Siłownie powstaną w centrach społeczno-kulturalnych miejscowości, na terenie których znajdują się ogólnodostępne boiska sportowe, place zabaw, sceny plenerowe. Siłownie wpłyną na poprawę jakości istniejącej infrastruktury oraz przyczynią się do rozbudowy oferty aktywnego spędzania wolnego czasu skierowanej nie tylko do mieszkańców ale i do turystów. Siłownie pozwolą wzbogacić cykliczne imprezy społeczno-kulturalne (takie jak: pikniki rodzinne, gminne i powiatowe: turnieje oldbojów, Turniej Sołectw) o konkursy sportowe, w których wykorzystywane będą urządzenia siłowni. Siłownie plenerowe zostaną wyposażone w urządzenia dla osób niepełnosprawnych, dodatkowo planuje się zastosowanie oświetlenia solarnego. Obiekty zostaną wyposażone w urządzenia do ćwiczeń aerobowych i siłowych, przez co będą również atrakcyjne dla młodzieży. Będą ogólnodostępne i udostępniane nieodpłatnie, przez co zapewniony będzie równy dostęp dla osób o różnym statusie społecznym (dla młodzieży, dorosłych, kobiet, mężczyzn, niepełnosprawnych, aktywnych zawodowo, bezrobotnych, osób o różnym statucie społecznym) wpłynie na integrację społeczną. Dzięki lokalizacji w sąsiedztwie szlaków turystycznych tras rowerowych, przyczyni się do podniesienia ich atrakcyjności, przez co wpłynie na rozwój turystyki dzięki lokalizacji w sąsiedztwie placów zabaw wpłynie na integrację międzypokoleniową. Siłownie zlokalizowane będą w miejscach, które w tradycji wszystkich 3 sołectw uważane są za podstawowe i najważniejsze miejsca integracji społecznej mieszkańców. Wnioskodawca wskazał, że inwestycja będąca przedmiotem wniosku realizowana jest w ramach zadań własnych nałożonych na Gminę ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym i stanowi zadania własne Gminy.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina ma możliwość odzyskania (odliczenia) podatku od towarów i usług w związku z realizacją projektu pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z całokształtu działań Wnioskodawcy związanych z zakupionymi towarami i usługami wynika, że Gmina nie nabywa ich w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a tym samym dokonując zakupów nie działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem, w analizowanej sprawie, – mimo że Zainteresowany jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT – warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż towary i usługi nabyte w ramach realizowanego projektu nie służą czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie działa w charakterze podatnika VAT, a efekty realizacji projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Zatem Zainteresowany nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W związku z poniesionymi wydatkami, Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2013 r., poz. 1656, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Zainteresowany w stosunku do przedmiotowego projektu nie działa jako podatnik podatku VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, nie znajdzie zastosowania regulacja powołanego wyżej rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy w związku z realizacją zadania pn. „Budowa siłowni plenerowych (…)” Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Zainteresowany nie działa jako podatnik VAT i wydatki związane z realizacją zadania nie służą do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Z powyższych względów, w oparciu o przepisy dotyczące podatku od towarów i usług, Gmina nie może odzyskać podatku VAT uiszczonego w związku z realizacją ww. projektu.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.