Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.17.2017.2.AG
z 1 czerwca 2017 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2017 r. (data wpływu 3 marca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 maja 2017 r. (data wpływu 22 maja 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego rozliczenia uzyskanych w 2016 r. dochodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 marca 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 22 maja 2017 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości preferencyjnego rozliczenia uzyskanych w 2016 r. dochodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 9 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni została rozwódką i nabyła prawo do rozliczania się w sposób przewidziany dla matki samotnie wychowującej dziecko. Za 2014 i 2015 r. korzystała z tego prawa na syna ur. 13 kwietnia 2003 r. Były mąż Wnioskodawczyni, mimo zasądzonych alimentów w wysokości 300 zł uchylał się od ich płacenia. Dopiero po zgłoszeniu sprawy do komornika, od kilku miesięcy Wnioskodawczyni otrzymuje kwotę 250 zł, która nie wystarcza nawet na opłacenie korepetycji dla syna. Do dnia dzisiejszego jest to jedyna pomoc w wychowaniu dziecka, jaką Wnioskodawczyni otrzymuje od jego ojca. Były mąż notorycznie uchyla się od podjęcia legalnego zatrudnienia, aby nie było możliwości wyegzekwowania długu w wysokości kilkunastu tysięcy złotych. Nie interesuje się edukacją syna, problemami wychowawczymi ani jego zdrowiem. Nigdy nie był w szkole na wywiadówce ani u lekarza z dzieckiem. Sporadyczne wizyty syna u ojca w weekendy przynoszą jedynie negatywne skutki, gdyż syn wraca arogancki i zachowuje się skandalicznie wobec Wnioskodawczyni. Od maja 2012 r., kiedy wyprowadziła się z synem z domu, w którym mieszkała wraz z byłym mężem do wynajętego mieszkania, do 30 kwietnia 2016 r. sama wychowywała dziecko i borykała się z problemami wychowawczymi, których jest coraz więcej. Syn ma duże problemy w nauce, dlatego korzystała z pomocy poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Zarobki Wnioskodawczyni, z których oprócz opłat opłaca także korepetycje dla syna w kwocie 400 zł miesięcznie, niewiele przekraczają najniższą krajową. W 2016 r. uzyskiwała dochody wyłącznie ze stosunku pracy i rozliczała się na podstawie PIT-37. Nie osiągała dochodów określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym ani ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

W dniu 30 kwietnia 2016 r. stan cywilny Wnioskodawczyni uległ zmianie, ponieważ zawarła związek małżeński.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, w związku z opisanym stanem faktycznym, Wnioskodawczyni przysługuje prawo do rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r. w sposób przewidziany dla matki samotnie wychowującej dziecko, zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. przysługuje Jej prawo do skorzystania za 2016 r. z preferencyjnego rozliczenia podatku z małoletnim dzieckiem, gdyż przepisy tej ustawy nie określają, że trzeba być osobą samotnie wychowującą dziecko przez cały rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r., od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

• podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

W myśl art. 6 ust. 8 powołanej ustawy, w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2017 r., sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (art. 6 ust. 9 ustawy).

Stosownie natomiast do art. 6 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 2 i 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1.

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (…).

Z powołanych unormowań prawnych wynika, że prawo do skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów na zasadach określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje podatnikowi, który:

1. w danym roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci;
2. posiada odpowiedni, określony przez ustawodawcę stan cywilny;
3. nie mają do niego, ani do jego dziecka zastosowania przepisy art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy o zryczałtowanym podatku dochodowym oraz ustawy o podatku tonażowym;
4. złoży stosowny wniosek (wyrażony w zeznaniu rocznym) w przewidzianym terminie.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika natomiast, że jest to osoba (rodzic lub opiekun prawny, który sprawuje opiekę nad dzieckiem na podstawie orzeczenia właściwego sądu), która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny.

Z uwagi, że ustawodawca w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawarł definicji pojęcia „wychowywać”, należy odwołać się do definicji słownikowych tego pojęcia. „Wychowywać” w słownikowym rozumieniu oznacza: zapewniając byt doprowadzić do osiągnięcia pełnego rozwoju psychicznego i fizycznego. Wychowywanie polega na stałym troszczeniu się o byt materialny dziecka oraz o jego rozwój emocjonalny.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 9 lipca 2013 r. Wnioskodawczyni została rozwódką i nabyła prawo do rozliczania się w sposób przewidziany dla matki samotnie wychowującej dziecko. Za 2014 i 2015 r. korzystała z tego prawa na syna ur. 13 kwietnia 2003 r. Były mąż Wnioskodawczyni, mimo zasądzonych alimentów w wysokości 300 zł uchylał się od ich płacenia. Dopiero po zgłoszeniu sprawy do komornika, od kilku miesięcy Wnioskodawczyni otrzymuje kwotę 250 zł, która nie wystarcza nawet na opłacenie korepetycji dla syna. Do dnia dzisiejszego jest to jedyna pomoc w wychowaniu dziecka, jaką Wnioskodawczyni otrzymuje od jego ojca. Były mąż notorycznie uchyla się od podjęcia legalnego zatrudnienia, aby nie było możliwości wyegzekwowania długu w wysokości kilkunastu tysięcy złotych. Nie interesuje się edukacją syna, problemami wychowawczymi ani jego zdrowiem. Nigdy nie był w szkole na wywiadówce ani u lekarza z dzieckiem. Sporadyczne wizyty syna u ojca w weekendy przynoszą jedynie negatywne skutki, gdyż syn wraca arogancki i zachowuje się skandalicznie wobec Wnioskodawczyni. Od maja 2012 r., kiedy wyprowadziła się z synem z domu, w którym mieszkała wraz z byłym mężem do wynajętego mieszkania, do 30 kwietnia 2016 r. sama wychowywała dziecko i borykała się z problemami wychowawczymi, których jest coraz więcej. Syn ma duże problemy w nauce, dlatego korzystała z pomocy poradni psychologiczno-pedagogicznej.

Zarobki Wnioskodawczyni, z których oprócz opłat opłaca także korepetycje dla syna w kwocie 400 zł miesięcznie, niewiele przekraczają najniższą krajową. W 2016 r. Wnioskodawczyni uzyskiwała dochody wyłącznie ze stosunku pracy i rozliczała się na podstawie PIT-37. Nie osiągała dochodów określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym ani ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

W dniu 30 kwietnia 2016 r. stan cywilny Wnioskodawczyni uległ zmianie, ponieważ zawarła związek małżeński.

Zapis cytowanego wyżej art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w którym ustawodawca posługuje się zwrotem „osoby samotnie wychowującej w roku podatkowym”, a nie „osoby samotnie wychowującej przez cały rok podatkowy”, oznacza, że wystarczającym jest, aby taki stan zaistniał w ciągu roku podatkowego. Mając więc na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w 2016 r. Wnioskodawczyni nie utraciła – pomimo zawarcia związku małżeńskiego – statusu osoby samotnie wychowującej dziecko w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem zawarcie związku małżeńskiego w kwietniu 2016 r. nie pozbawia Wnioskodawczyni prawa do preferencyjnego rozliczenia w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących małoletnie dziecko za rok podatkowy 2016.

Należy jednak podkreślić, iż wniosek o opodatkowanie dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci winien zostać wyrażony w zeznaniu rocznym składanym do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. Jeżeli zatem Wnioskodawczyni składając zeznanie podatkowe za 2016 r. nie wybrała opodatkowania dochodów w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dziecko, nie może już za ten rok podatkowy skorzystać z preferencyjnego rozliczenia, nie ma bowiem możliwości dokonania zmiany zasad opodatkowania poprzez złożenie korekty.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.