INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko (…), przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2012 r. (data wpływu 23 stycznia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2012 r. (data wpływu 26 kwietnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z wynajmu miejsc parkingowych znajdujących się w zasobach Spółdzielni (pytanie nr 1 we wniosku) - jest prawidłowe

UZASADNIENIE

W dniu 23 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

1. możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z wynajmu miejsc parkingowych znajdujących się w zasobach Spółdzielni
2. możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od ww. parkingów.
   
   

Z uwagi na braki formalne wniosku, pismem z dnia 16 kwietnia 2012 r., nr IPTPB3/423-27/12-2/KJ, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), wystąpił do Wnioskodawcy o jego uzupełnienie.

W odpowiedzi na ww. wezwanie, w dniu 26 kwietnia 2012 r. wpłynęło do tut. Organu uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący opis stanu faktycznego:

Spółdzielnia mieszkaniowa jest użytkownikiem wieczystym gruntów niezabudowanych, na których na mocy uchwał swoich organów wybudowała w 2011 r. z własnych środków parkingi w celu ich odpłatnego wynajmowania.

Parkingi zostały wybudowane na terenach stanowiących mienie Spółdzielni, w rozumieniu art. 40 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, tj. na terenach, które nie stanowią gruntu przynależnego do budynku mieszkalnego, w którym ustanawiane są prawa odrębnej własności lokali. Parkingi te zostały wynajęte, na podstawie indywidualnych umów najmu, osobom zamieszkującym w zasobach Spółdzielni.

Prawo najmu miejsca postojowego nie jest uzależnione od członkostwa w Spółdzielni, a jedynie od posiadania tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego w zasobach Spółdzielni. W 2011 r. został również przeznaczony pod wynajem parking wybudowany w 2008 r., który dotychczas był dostępny dla ogółu mieszkańców osiedla. Parking ten również został wybudowany na gruncie stanowiącym mienie Spółdzielni (art. 40 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

Wybudowane parkingi stanowią środki trwałe w rozumieniu art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy dochód uzyskany z tytułu wynajmu miejsc parkingowych osobom zamieszkującym w zasobach spółdzielczych, posiadającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu, podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych jako dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jeżeli zostanie przeznaczony na cel wskazany w tym artykule, czy też powinien zostać opodatkowany jako dochód z innych źródeł...
2. Czy amortyzacja ww. parkingów stanowi koszt uzyskania przychodów, czy też należy tutaj zastosować art. 16c pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który mówi, że amortyzacji nie podlegają budynki, lokale budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe...
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Wniosek Spółdzielni w zakresie pytania nr 2 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, kluczowe znaczenie w opisanej sprawie ma sprecyzowanie pojęcia „gospodarka zasobami mieszkaniowymi”.

Przepisy prawa nie zawierają ustawowej definicji „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”, ale w ugruntowanych już interpretacjach organów skarbowych (w tym interpretacja ogólna z dnia 5 marca 2008 r.), jak też orzecznictwie sądów administracyjnych przez „gospodarkę zasobami mieszkaniowymi” rozumie się przede wszystkim znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np. dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże. Pod pojęciem tym kryją się również pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, a także urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki mieszkalne, w tym m.in. budowle inżynieryjne, stacje transformatorowe i inne budowle i urządzenia, jak np. latarnie, ogrodzenia, parkingi, trawniki mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie budynków mieszkalnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z powołaną interpretacją parkingi, które znajdują się na tym samym gruncie co budynki mieszkalne stanowią element infrastruktury zapewniającej prawidłowe ich funkcjonowanie, a przychody związane z ww. obiektami oraz koszty sfinansowane nimi stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Natomiast inaczej wygląda sytuacja, gdy parking został wybudowany pod wynajem (z uwagi na ograniczoną ilość miejsc) i to na gruncie niezabudowanym, który to grunt stanowi mienie Spółdzielni w rozumieniu art. 40 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych.

Głównym celem Spółdzielni jest zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych i innych potrzeb członków oraz ich rodzin poprzez dostarczanie samodzielnych lokali mieszkalnych lub domów jednorodzinnych, a także lokali o innym przeznaczeniu (art. 1 ust. 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych). Umożliwienie mieszkańcom parkowania samochodów nie jest w ocenie Spółdzielni zaspokajaniem ich potrzeb mieszkaniowych, a raczej innych potrzeb i dlatego nie mieści się w pojęciu gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Minister Finansów w interpretacji ogólnej stwierdził, iż uzasadnione jest rozumienie gospodami zasobami mieszkaniowymi nie tylko jako lokale mieszkalne, ale również pomieszczenia i urządzenia znajdujące się poza budynkiem mieszkalnym, których istnienie jest niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające jego sprawne funkcjonowanie i administrowanie.

Spółdzielnia podziela w tym zakresie pogląd Ministra, ale w Jej ocenie przedmiotowe parkingi nie są takimi urządzeniami, tzn. nie są niezbędne do prawidłowego korzystania z mieszkań czy budynku.

Według Wnioskodawcy, w zakresie tym Spółdzielnia prowadzi działalność usługową polegającą na wynajmowaniu nieruchomości, analogicznie jak wynajmowanie lokali użytkowych i dlatego dochód uzyskany z tej działalności nie może korzystać ze zwolnienia określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, gdyż możliwy do spełnienia jest tylko jeden warunek uprawniający do zwolnienia, a mianowicie ewentualna uchwała Walnego Zgromadzenia o przeznaczeniu go na cele związane z gospodarką zasobami mieszkaniowymi; nie będzie zaś spełniona przesłanka dotycząca źródła dochodu.

Wnioskodawca nadmienia, że grunt po zabudowaniu parkingiem nadal stanowi mienie Spółdzielni, z tym że zmienia się jego charakter z gruntu niezabudowanego w nieruchomość służącą prowadzeniu przez Spółdzielnię działalności usługowej (art. 40 pkt 1 ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodów uzyskanych z wynajmu miejsc parkingowych znajdujących się w zasobach Spółdzielni - uznaje się za prawidłowe.

Spółdzielnia Mieszkaniowa – jako podmiot posiadający osobowość prawną – podlega ogólnym regułom podatkowym przewidzianym w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Jak wynika z treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą (art. 7 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

Z kolei, jak stanowi art. 17 ust. 1 pkt 44 powołanej ustawy, wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyjątkiem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Z powyższego przepisu wynika więc, że aby dochód podmiotów, o których w nim mowa, korzystał ze zwolnienia przedmiotowego muszą być spełnione dwa warunki, a mianowicie:

• dochody muszą być uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi;

• dochody te muszą być przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Podkreślenia wymaga fakt, iż oba te warunki muszą być spełnione łącznie. Powyższe oznacza, iż nie podlegają zwolnieniu dochody inne niż uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, niezależnie od ich przeznaczenia oraz dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, w części nie przeznaczonej na utrzymanie tych zasobów.

Powołana ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć jednak należy, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku, oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Obejmuje jednocześnie także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m.in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN, http://sjp.pwn.pl). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

W konsekwencji, z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

Mając na uwadze powyższe, na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, składają się wpływy z opłat (czynszów) pobieranych od lokatorów (właścicieli) oraz pokrywane z nich koszty.

Aby dokonać prawidłowej wykładni przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy odwołać się do definicji zasobów mieszkaniowych. I tak, przez zasoby mieszkaniowe, należy rozumieć:

• znajdujące się w budynku mieszkalnym lokale mieszkalne wraz z przynależnymi do nich pomieszczeniami oraz wyposażenie techniczne, jak np.: dźwigi osobowe i towarowe, aparaty do wymiany ciepła, kotłownie i hydrofornie wbudowane, klatki schodowe, strychy, piwnice, komórki, balkony, loggie, garaże,

• pomieszczenia znajdujące się w budynku mieszkalnym lub poza nim, związane z administrowaniem i zapewnieniem bezawaryjnego funkcjonowania osiedlowych budynków mieszkalnych, tj.: budynki (pomieszczenia) administracji osiedlowej, np.: spółdzielni mieszkaniowej, wspólnot mieszkaniowych, kotłownie i hydrofornie wolnostojące, osiedlowe warsztaty (zakłady) konserwacyjno - remontowe,

• urządzenia i uzbrojenie terenów, na których znajdują się budynki wyżej wymienione, jak np.: zbiorniki - doły gnilne, szamba, przydomowe oczyszczalnie ścieków, rurociągi i przewody sieci wodociągowo - kanalizacyjnej, gazowej i ciepłowniczej, sieci elektroenergetyczne i telekomunikacyjne, budowle inżynieryjne (studnie itp.), stacje transformatorowe, budowle komunikacyjne, jak: drogi osiedlowe, ulice, chodniki oraz inne budowle i urządzenia związane z ukształtowaniem i zagospodarowaniem terenu, mające wpływ na prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych, jak np. latarnie oświetleniowe, ogrodzenia, parkingi, trawniki, kontenery na śmieci.
  
  

Z powyższego wynika, iż zasoby mieszkaniowe, to nie tylko lokale mieszkalne, ale również pozostałe pomieszczenia oraz urządzenia wchodzące w skład budynku mieszkalnego lub znajdujące się poza nim, których istnienie jest niezbędne dla prawidłowego korzystania z mieszkań, jak również ułatwiające im dostęp do budynku mieszkalnego oraz zapewniające sprawne funkcjonowanie oraz administrowanie.

Związane z wyżej wymienionymi budowlami (pomieszczeniami), obiektami i urządzeniami opłaty (czynsze) oraz sfinansowane z nich koszty, stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Stanowią one jednocześnie przychody i koszty podatkowe w rozumieniu art. 12 ust. 1 oraz art. 15 ust. 1 z uwzględnieniem art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Dochód powstały z tego tytułu, w myśl art. 17 ust. 1 pkt 44 tej ustawy, wolny jest od podatku dochodowego, o ile przeznaczony zostanie na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych.

Ze zwolnienia nie korzystają natomiast dochody, osiągnięte z innych źródeł niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet jeśli zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów, gdyż nie będzie spełniony jeden z kumulatywnych warunków wskazanych w cytowanym art. 17 ust. 1 pkt 44 ww. ustawy.

Tak więc, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz

• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie tych zasobów mieszkaniowych.
  
  

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego wynika, iż Spółdzielnia posiada w swoich zasobach miejsca parkingowe wybudowane na gruntach, które nie stanowią gruntu przynależnego do budynku mieszkalnego. Przedmiotowe miejsca parkingowe użytkowane są, na podstawie umów najmu, przez osoby zamieszkujące w zasobach Spółdzielni. Jednocześnie Spółdzielnia wyjaśniła, iż w tym zakresie prowadzi działalność usługową polegającą na wynajmowaniu nieruchomości, analogicznie jak wynajmowanie lokali użytkowych.

Parking jest to wyznaczone miejsce służące do odstawiania (parkowania) pojazdów mechanicznych lub innych środków komunikacji. Miejsca postojowe na parkingu są dostosowane do rozmiaru i charakteru pojazdów, z uwzględnieniem sposobu parkowania. W zależności od formy budowlanej można wyróżnić parkingi terenowe oraz posiadające formę budynków parkingi piętrowe – garaże wielokondygnacyjne.

W tym miejscu wskazać należy, iż kluczowe znaczenie dla zaliczenia danego obiektu do zasobów mieszkaniowych ma związek tego obiektu z lokalem mieszkalnym, w szczególności jeśli umożliwia prawidłowe i normalne korzystanie z takiego lokalu.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionego przez Spółdzielnię stanu faktycznego, stwierdzić należy, że miejsca parkingowe (parkingi) mieszczą się w pojęciu „zasoby mieszkaniowe”, o ile stanowią element infrastruktury zapewniającej prawidłowe funkcjonowanie osiedlowych budynków mieszkalnych. Przychody związane z takimi obiektami oraz koszty sfinansowane nimi stanowią przychody i koszty gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Natomiast w przypadku, gdy Spółdzielnia prowadzi działalność usługową polegającą na wynajmowaniu miejsc parkingowych wybudowanych na wynajem (z uwagi na ograniczoną ilość miejsc) na gruncie niezabudowanym, analogicznie jak wynajmowanie lokali użytkowych, dochód uzyskany z takiej działalności należy opodatkować na zasadach ogólnych.

Na marginesie sprawy dodać należy, że w związku z tym, iż Spółdzielnia Mieszkaniowa prowadzi zarówno działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej (wolnej od podatku, przy spełnieniu warunku określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), jak i inną działalność gospodarczą (podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym), koniecznym jest prowadzenie ewidencji księgowej w zakresie przychodów i kosztów w ten sposób, aby możliwe było rozróżnienie dochodów pochodzących z gospodarki zasobami mieszkaniowymi od dochodów z innych działalności. Zgodnie bowiem z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, ul. Kośnego 70, 45-372 Opole, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.