Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB3/4510.531.2016.1.JS
z 16 listopada 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2016 r. (data wpływu 10 października 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów środków pieniężnych przekazanych na realizacje inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów środków pieniężnych przekazanych na realizacje inwestycji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. podpisała umowę partnerską z udziałowcem Spółki, na finansowanie wspólnego przedsięwzięcia - inwestycji polegającej na budowie ulicy. Majątek uzyskany w ramach projektu stanowić będzie własność Gminy Miejskiej. Spółce nie będzie przysługiwał żaden tytuł prawny do wybudowanej drogi. X Sp. z o.o. jako strona umowy (Partner) zobowiązana jest wnieść do Gminy Miejskiej wkład własny. Poniesienie tych wydatków wynika z bieżących potrzeb Spółki związanych bezpośrednio z charakterem, jak i zakresem jej działania. Wybudowana ulica przylega bezpośrednio do nieruchomości gruntowej Spółki X i zapewni Spółce (Partnerowi) istotną poprawę dojazdu do istniejącej nieruchomości (kotłowni, na której znajduje się skład opału). Powyższy cel zostanie osiągnięty po wybudowaniu przez Spółkę zjazdu z drogi publicznej, który będzie położony na gruncie stanowiącym własność Spółki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przekazane na przez Spółkę środki pieniężne - wkład własny na rzecz Gminy Miejskiej na realizację przedmiotowej inwestycji, Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?
2. Czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć przekazaną kwotę na dofinansowanie Inwestycji w dacie poniesienia wydatków (przekazania środków pieniężnych)?

Stanowisko Spółki:

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych w art. 16 ust. 1 zawiera katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. W katalogu wydatków nieuznawanych przez ustawodawcę za koszt uzyskania przychodu nie znajdują się wydatki, które zamierza ponieść Spółka w ramach zawartego porozumienia. Dofinansowanie Gminy do realizacji Inwestycji jest niewątpliwie uzasadnione gospodarczo. Inwestycja skróci i poprawi dojazd do miejsca prowadzenia działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę tj. składowiska opału. Obecnie opał dowożony jest inną, krętą trasą, transport jest utrudniony gdyż zakłóca lokalną komunikację. Dlatego też, poniesione przez Wnioskodawcę wydatki zgodnie z zawartym porozumieniem będą stanowiły koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Poniesienie tych wydatków wynika z bieżących potrzeb Spółki związanych bezpośrednio z charakterem, jak i zakresem jej działania.

Wydatki te będą stanowiły również rodzaj wydatków poniesionych w celu zabezpieczenia oraz zachowania źródła przychodów, gdyż Spółka zainteresowana jest zapewnieniem bezpieczeństwa na drodze dojazdowej, jak i odpowiedniej przepustowości przejazdu do składowiska. Wydatek ten jest więc racjonalny gospodarczo i mimo że jego związek z przychodami nie jest bezpośredni, to spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów, a przedmiotowe wydatki pozostają w związku przyczynowo - skutkowym z możliwością osiągania w przyszłości przychodów oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę. Wydatek ten nie znajduje się również w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącane w dacie ich poniesienia Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Natomiast stosownie do ust. 4e art. 15 ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przekazane przez Spółkę środki pieniężne na dofinansowanie Inwestycji będą więc potrącane (zaliczone do kosztów uzyskania przychodów) w dacie ich przekazania, gdyż poniesione wydatki należy kwalifikować do kosztów „pośrednich”, jako że nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania stosownie do zapisów art. 15 ust. 4d i 4e ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Tym samym wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są więc wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Z kolei, koszty pośrednie to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z Gminą Miejską będą realizowały wspólne przedsięwzięcie, w ramach którego zostanie wybudowana droga przylegająca bezpośrednio do nieruchomości gruntowej Spółki. Spółce nie będzie przysługiwał żaden tytuł prawny do wybudowanej drogi.

Stwierdzić należy zatem, że przeprowadzona wspólnie z Gminą budowa drogi jest związana z prowadzona przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż stanowi ona drogę przyległą bezpośrednio do nieruchomości gruntowej Spółki i zapewni istotną poprawę dojazdu do kotłowni, na której znajduje się skład opału.

Powyższe wydatki nie mają jednak bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach Spółki, tzn. z samego faktu budowy drogi, Wnioskodawczyni nie może oczekiwać powstania przychodu. Jednocześnie, stworzenie lepszej bądź nowej infrastruktury zapewni Spółce poprawę dojazdu do nieruchomości. Dlatego też poniesione przez Spółkę wydatki na budowę drogi służą uzyskaniu przychodów i należy kwalifikować je do kosztów „pośrednich”.

Z kolei, kwestia związana z ustaleniem momentu potrącalności kosztów pośrednich została uregulowana w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Podsumowując, poniesione przez Spółkę wydatki na budowę drogi na gruncie niebędącym jej własnością stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który zgodnie z art. 15 ust. 4d tej ustawy jest potrącalny w dacie jego poniesienia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.