UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2016 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży dzieł sztuki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony m.in. następujący stan faktyczny:

Przedstawiony stan faktyczny i postawione pytania związane są z opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych dzieł sztuki w umowach sprzedaży zawieranych z osobami fizycznymi (nieprowadzącymi działalności gospodarczej lub dokonywanych poza ich działalnością gospodarczą).

Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury (muzeum), posiadającą osobowość prawną, utworzoną przez Województwo i działającą w oparciu o przepisy ustawy o muzeach i ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej.

Wnioskodawca w ramach swojej statutowej działalności zawiera umowy sprzedaży dzieł sztuki (obrazów, rzeźb, itp.) z prywatnymi kolekcjonerami będącymi osobami fizycznymi i nieprowadzącymi działalności gospodarczej (lub poza działalnością gospodarczą tych osób). Niektóre zawierane przez Wnioskodawcę umowy sprzedaży obejmują również przeniesienie majątkowych praw autorskich do dzieł sztuki, przy czym w umowach tych nie wyodrębnia się wartości samych dzieł sztuki i wartości samych autorskich praw majątkowych, a inne obejmują tylko nabycie dzieła sztuki bez przeniesienia majątkowych praw autorskich.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w okolicznościach sprawy, umowy sprzedaży dzieł sztuki o wartości powyżej 1.000 zł, bez przeniesienia majątkowych praw autorskich, opodatkowane są podatkiem od czynności cywilnoprawnych w stawce 1% czy 2%?

Zdaniem Wnioskodawcy, umowy sprzedaży dzieł sztuki bez przeniesienia majątkowych praw autorskich opodatkowane są podatkiem od czynności cywilnoprawnych w stawce 2%.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

W świetle art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%;
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, dzieła sztuki stanowią rzeczy ruchome, co sprawia, iż umowy sprzedaży dzieł sztuki (bez przeniesienia majątkowych praw autorskich) kwalifikują się do stawki opodatkowania przewidzianej w art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy w wysokości 2%.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji przywołano powyżej tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do zagadnień dotyczących podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia umowy sprzedaży dzieł sztuki bez przeniesienia majątkowych praw autorskich.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych umowy sprzedaży dzieł sztuki o wartości powyżej 1.000 zł bez przeniesienia majątkowych praw autorskich (pyt. nr 1). W zakresie pytania nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają także zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

• rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
  
  

Na podstawie art. 4 pkt 1 cyt. ustawy obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na kupującym.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podstawę opodatkowania przy umowie sprzedaży stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego. Zgodnie z art. 6 ust. 2 ww. ustawy, wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy określa stawki podatku, które wynoszą od umowy sprzedaży:

1. nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. innych praw majątkowych – 1%;
   
   

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury (muzeum), posiadającą osobowość prawną. Wnioskodawca w ramach swojej statutowej działalności zawiera umowy sprzedaży dzieł sztuki z prywatnymi kolekcjonerami będącymi osobami fizycznymi i nieprowadzącymi działalności gospodarczej (lub poza działalnością gospodarczą tych osób).

Mając na względzie przywołane przepisy prawne oraz stan faktyczny przedstawiony we wniosku należy stwierdzić, że sprzedaż dzieł sztuki bez przeniesienia majątkowych praw autorskich podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Wysokość stawki podatku od czynności cywilnoprawnych od ww. transakcji sprzedaży dzieł sztuki bez przeniesienia majątkowych praw autorskich powinna zostać ustalona w oparciu o art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazujący, iż stawka podatku od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych wynosi 2%.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.