Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB2.4511.835.2016.1.RS
z 9 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 października 2016 r. (data wpływu 12 października 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 października 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 5 listopada 2012 r. Wnioskodawca nabył udział w prawie własności lokalu mieszkalnego wynoszący 1/3 części, które otrzymał wraz z rodzeństwem w spadku po zmarłym ojcu. W dniu 24 stycznia 2013 r. sprzedali odziedziczone mieszkanie za kwotę 120.000 zł, z czego Wnioskodawcy przypadło 40.000 zł.

Żona Wnioskodawcy jest właścicielką nieruchomości - domu mieszkalnego położonego w G., w którym zamieszkują razem od ponad 30 lat. W dniu 14 stycznia 2015 r. Wnioskodawca zawarł z żoną umowę, w której zobowiązał się do rozbudowania pomieszczeń mieszkalnych w stanowiącym jej własność domu. Natomiast ona zadeklarowała w umowie, iż w zamian za to uczyni Wnioskodawcę współwłaścicielem nieruchomości.

Rozbudowa domu polegać miała głównie na budowie pomieszczeń mieszkalnych (z własnym dachem i ścianami), które miały przylegać do istniejącego domu.

W 2015 r., zanim Wnioskodawca stał się współwłaścicielem domu będącego ówcześnie wyłącznie własnością Jego żony, zakupił w celu rozbudowy domu materiały budowlane za kwotę ponad 40.000 zł. Wnioskodawca posiada rachunki za wszystkie poniesione wydatki, zatem jest w stanie je udokumentować.

Przedmiotowa rozbudowa została zakończona do dnia 31 grudnia 2015 r. Potwierdzeniem tej okoliczności są posiadane przez Wnioskodawcę faktury VAT:

• z dnia 5 października 2015 r. na kwotę 21.700 zł wystawiona przez Z.,
• z dnia 22 października 2015 r. na kwotę 700 zł wystawiona przez U.

Wykonanie i zakończenie rozbudowy do dnia 31 grudnia 2015 r. dokumentują także zdjęcia wykonane w okresie od dnia 16 czerwca 2015 r. do dnia 8 stycznia 2016 r.

W związku z wykonaniem umowy, na mocy której Wnioskodawca był zobowiązany do przeprowadzenia rozbudowy domu, w dniu 31 grudnia 2015 r. został sporządzony akt notarialny. Na jego podstawie został współwłaścicielem domu należącego wcześniej wyłącznie do Jego żony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku, w którym Wnioskodawca został w dniu 31 grudnia 2015 r. współwłaścicielem domu należącego wcześniej wyłącznie do Jego żony, przychody ze sprzedaży w dniu 24 stycznia 2013 r. mieszkania odziedziczonego przez Wnioskodawcę po zmarłym ojcu mogą być uznane za wydatki na własne cele mieszkaniowe w sytuacji, gdy w 2015 r - zanim stał się współwłaścicielem domu żony - zakupił ze środków finansowych, otrzymanych z tytułu sprzedaży odziedziczonego mieszkania, materiały budowlane oraz wykonał rozbudowę domu, będącego od dnia 31 grudnia 2015 r. współwłasnością Jego i żony?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z odpłatnego zbycia w dniu 24 stycznia 2013 r. mieszkania, w części odziedziczonego przez Wnioskodawcę po zmarłym ojcu, a przeznaczone na zakup materiałów budowlanych w celu rozbudowy domu, jeszcze zanim stał się jego współwłaścicielem w dniu 31 grudnia 2015 r., mogą być zakwalifikowane jako wydatki na własne cele mieszkaniowe.

W ocenie Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, iż przychód osiągnięty z tytułu sprzedaży mieszkania po zmarłym ojcu był wydatkowany przez Niego na własne cele mieszkaniowe. Jak wynika z przepisu art. 21 ust. 25 ustawy wydatki na własne cele mieszkaniowe to również wydatki poniesione m.in. w celu budowy, rozbudowy lub remontu własnego budynku mieszkalnego. Natomiast zgodnie z przepisem art. 21 ust. 26 ustawy pod pojęciem własnego budynku, lokalu lub pomieszczenia rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące także współwłasność podatnika. Wnioskodawca nadmienia, iż od dnia 31 grudnia 2015 r. jest współwłaścicielem domu, na rzecz którego poniósł wydatki w postaci zakupu materiałów budowlanych w celu jego rozbudowy, która zakończyła się do dnia 31 grudnia 2015 r., co może udowodnić przedkładając stosowne rachunki.

Wnioskodawca podkreśla, że zgodnie z ustawą wydatki na własne cele mieszkaniowe należy ponieść nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości. Zmieścił się w terminie ustawowym, więc przychody z odpłatnego zbycia w dniu 24 stycznia 2013 r. mieszkania przeznaczone w 2015 r. na zakup materiałów budowlanych w celu rozbudowy domu, stanowiącego od dnia 31 grudnia 2015 r. współwłasność Jego i żony, powinny zostać w konsekwencji zakwalifikowane jako wydatki na własne cele mieszkaniowe. Wobec powyższego dochody z odpłatnego zbycia odziedziczonego mieszkania powinny być wolne od podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, wskazuje, iż jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W związku z powyższym, źródłem przychodów w rozumieniu zacytowanego przepisu jest czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, jeżeli zostanie dokonane w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że dniu 5 listopada 2012 r. Wnioskodawca nabył udział w prawie własności lokalu mieszkalnego wynoszący 1/3 części, które otrzymał wraz z rodzeństwem w spadku po zmarłym ojcu. W dniu 24 stycznia 2013 r. sprzedali odziedziczone mieszkanie za kwotę 120.000 zł, z czego Wnioskodawcy przypadło 40.000 zł.

Żona Wnioskodawcy jest właścicielką nieruchomości - domu mieszkalnego położonego w G., w którym zamieszkują razem od ponad 30 lat. W dniu 14 stycznia 2015 r. Wnioskodawca zawarł z żoną umowę, w której zobowiązał się do rozbudowania pomieszczeń mieszkalnych w stanowiącym jej własność domu. Natomiast ona zadeklarowała w umowie, iż w zamian za to uczyni Wnioskodawcę współwłaścicielem nieruchomości.

Rozbudowa domu polegać miała głównie na budowie pomieszczeń mieszkalnych (z własnym dachem i ścianami), które miały przylegać do istniejącego domu.

W 2015 r., zanim Wnioskodawca stał się współwłaścicielem domu będącego ówcześnie wyłącznie własnością Jego żony, zakupił w celu rozbudowy domu materiały budowlane za kwotę ponad 40.000 zł. Wnioskodawca posiada rachunki za wszystkie poniesione wydatki, zatem jest w stanie je udokumentować.

Przedmiotowa rozbudowa została zakończona do dnia 31 grudnia 2015 r. Potwierdzeniem tej okoliczności są posiadane przez Wnioskodawcę faktury VAT.

Wykonanie i zakończenie rozbudowy do dnia 31 grudnia 2015 r. dokumentują także zdjęcia wykonane w okresie od dnia 16 czerwca 2015 r. do dnia 8 stycznia 2016 r.

W związku z wykonaniem umowy, na mocy której Wnioskodawca był zobowiązany do przeprowadzenia rozbudowy domu, w dniu 31 grudnia 2015 r. został sporządzony akt notarialny. Na jego podstawie został współwłaścicielem domu należącego wcześniej wyłącznie do Jego żony.

W związku z tym, skoro odpłatne zbycie udziału w lokalu mieszkalnym zostało dokonane przed upływem terminu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w tym przepisie, a uzyskany z tego tytułu dochód podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30 ust. 2 ustawy).

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 cytowanej ustawy).

Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e cytowanej ustawy).

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy, za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

• położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 27 ww. ustawy, w przypadku ponoszenia wydatków na cele mieszkaniowe w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, stosuje się pod warunkiem istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium podatnik ponosi wydatki na cele mieszkaniowe.

Ponadto zgodnie art. 21 ust. 28 za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

• przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Jak wynika z powyższego, podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z cytowanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie uzyskanego przychodu na własne cele mieszkaniowe, które obejmują m.in. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Przy czym „własny” budynek lub lokal - jak wynika z treści art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - to taki, który stanowi własność lub współwłasność podatnika. Skoro jednak ustawodawca nie określa wprost, że w momencie ponoszenia wydatków na rozbudowę podatnik powinien być właścicielem budynku mieszkalnego, to za uprawniające do zwolnienia można uznać również wydatki poniesione na zakup materiałów budowlanych przed nabyciem prawa własności budynku jeżeli do jego rozbudowy jak i nabycia dojdzie w wymaganym terminie, tj. w terminie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Z treści wniosku wynika, że środki uzyskane ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym Wnioskodawca przeznaczył na rozbudowę budynku mieszkalnego, który stanowił własność małżonki. Rozbudowa została zakończona w dniu 31 grudnia 2015 r. i w tym też dniu Wnioskodawca został współwłaścicielem ww. budynku.

W analizowanym stanie faktycznym Wnioskodawca uzyskany przychód ze sprzedaży udziału w lokalu mieszkalnym wydatkował na rozbudowę własnego budynku mieszkalnego, prawo własności którego nabył 31 grudnia 2015 r. i którego rozbudowę do tego dnia zakończył. Tym samym został zachowany ustawowy termin - upływający z końcem 2015 r.- do wydatkowania środków na realizację własnego celu mieszkaniowego.

W konsekwencji, przychód uzyskany z odpłatnego zbycia udziału w lokalu mieszkalnym w dniu 24 stycznia 2013 r., wydatkowany przez Wnioskodawcę w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie na rozbudowę budynku mieszkalnego może zostać uwzględniony przy ustalaniu dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.