Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/415-1056/14/MP
z 9 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2014 r. (data wpływu 21 października 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 18 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 15 grudnia 2014 r. (data wpływu

18 grudnia 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca od maja 2013 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie montażu turbin wiatrowych (elektrowni wiatrowych). Prace wykonywane są na terenie Polski i Unii Europejskiej. Zleceniodawcą jest zawsze kontrahent, który posiada siedzibę na terytorium Polski. Do tej pory przychód Wnioskodawca rozliczał zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% jako przychody z działalności usługowej. Wnioskodawca po analizie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym jak i ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane stwierdza, że usługi te można zakwalifikować do robót budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i prace te mogą być opodatkowane według stawki 5,5%.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że usługi które wykonuje w ramach prowadzonej działalności sklasyfikowane są według PKWiU pod symbolem 43.99 (Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych). Ponadto Wnioskodawca nadmienił, że wykonywane prace polegają na łączeniu ze sobą wcześniej dostarczonych komponentów (części rur, skrzydeł, gondoli). Komponenty te są następnie łączone za pomocą śrub i specjalnych hydraulicznych maszyn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy montaż turbin wiatrowych (elektrowni wiatrowych) można zakwalifikować do usług budowlanych w rozumieniu przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i prace te mogą być opodatkowane według stawki 5,5%?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ryczałt w wysokości 5,5% odnosi się, m.in. do robót budowlanych, ustawa ta nie definiuje robót budowlanych, należy zatem kierować się definicjami zawartymi w ustawie z dnia 7 lipca 2014 r. Prawo Budowlane. W myśl art. 3 ust. 7 ustawy Prawo Budowlane przez roboty budowlane rozumie się budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego. Z kolei art. 3 ust. 1 wymienionej ustawy jako obiekt budowlany definiuje między innymi budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową, wraz z instalacjami i urządzeniami. W art. 3 ust. 3 jako budowlę wskazano, m.in. części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń).

W związku z powyższym montaż turbin wiatrowych (elektrowni wiatrowych) zdaniem Wnioskodawcy można zakwalifikować jako roboty budowlane i przychód z tego tytułu opodatkować stawką 5,5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych.

W myśl art. 4 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, „działalność usługowa” to pozarolnicza działalność gospodarcza, której przedmiotem są czynności zaliczone do usług zgodnie z Polską Klasyfikacją Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. nr 207, poz. 1293 i nr 220, poz. 1435 oraz z 2009 r. nr 33, poz. 256 i nr 222, poz. 1753) wydanym na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. nr 88, poz. 439, z późn. zm.), z zastrzeżeniem pkt 2 i 3.

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług, każdą usługę należy zaliczyć do odpowiedniego grupowania zgodnie z jej charakterem, niezależnie od symbolu, pod którym został zakwalifikowany wykonujący usługę podmiot gospodarczy w Krajowym rejestrze urzędowym podmiotów gospodarki narodowej.

Wyjaśnić jednak należy, że odpowiedzialność za prawidłowe sklasyfikowanie wykonywanych czynności ponosi podatnik świadczący tę usługę, bowiem Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług. W tym zakresie właściwymi są Urzędy Statystyczne. Urząd Statystyczny nadaje nr identyfikacyjny na podstawie wniosku podatnika, w którym to wniosku zawarte są informacje dotyczące zakresu i charakteru planowanej działalności gospodarczej. Informacje te wskazuje sam podatnik.

Wysokość stawek ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych została przez ustawodawcę ustalona w art. 12 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. b) ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów z działalności usługowej, w tym przychodów z działalności gastronomicznej w zakresie sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%, z zastrzeżeniem pkt 1, 2, 4 i 5 oraz załącznika nr 2 do ustawy. Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 pkt 4 lit. a) ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 5,5% od przychodów z działalności wytwórczej, robót budowlanych lub w zakresie przewozów ładunków taborem samochodowym o ładowności powyżej 2 ton.

Przepisy ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne nie definiują użytego w ww. przepisie pojęcia roboty budowlane. Dlatego zasadne jest powołanie się na przepis art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. Zgodnie z powołanym przepisem przez:

1. roboty budowlane - należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego (art. 3 pkt 7 ww. ustawy)
   
2. obiekt budowlany – należy rozumieć:




1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
   
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
   
3. obiekt małej architektury (art. 3 pkt 1 ww. ustawy),


3. budowlę - należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ww. ustawy).

Podkreślić należy, że pojęcie roboty budowlane odnosi się do obiektu budowlanego, którym jest m.in. budowla stanowiąca całość techniczno – użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami. Przepis art. 3 pkt 1 ustawy Prawo budowlane definiuje obiekt budowlany poprzez enumeratywne wymienienie trzech typów tych obiektów, definiując każdy z tych obiektów w dalszej swojej części (art. 3 pkt 2, 3 i 4). Stosując zasady wykładni systemowej wewnętrznej, skoro budowlą (obiektem budowlanym) są części budowlane urządzenia technicznego (elektrowni wiatrowej), to ten obiekt budowlany nie może składać się z innych obiektów budowlanych. Gdyby ustawodawca chciał, aby urządzenia techniczne, a więc i elektrownie wiatrowe, były uważane za budowlę (obiekt budowlany), wówczas nie definiowałby jako budowli (obiektów budowlanych) ich części budowlanych. Innymi słowy dla celów podatkowych budowla nie musi stanowić całości użytkowej, gdyż zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane, budowlą (obiektem budowlanym) mogą być także same części budowlane urządzeń technicznych.

Z informacji zawartych w pismach Ministra Infrastruktury z dnia 29 lipca 2005 r., znak RZL/AM/Inn/023/219/05 oraz z dnia 19 września 2005 roku, znak RZL/AM/Inn/023/219b/05 wynika, że za „budowlę” nie można uznać całej elektrowni wiatrowej, a jedynie jej części budowlane (takie jak fundamenty, maszty, słupy), jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Natomiast urządzenia i instalacje technologiczne, przekształcające energię wiatru w energię mechaniczną przekazywaną do generatora, takie jak: wirniki z łopatami, generator, skrzynia biegów, komputer sterujący, transformator, rozdzielnia elektryczna, instalacja alarmowa, instalacja zdalnego sterowania – nie są obiektami budowlanymi (t.j. budowlą), ani urządzeniami budowlanymi w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, a jedynie stanowią wyposażenie techniczno-technologiczne elektrowni.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie montażu turbin wiatrowych (elektrowni wiatrowych). Do tej pory przychód Wnioskodawca rozliczał zryczałtowanym podatkiem dochodowym w wysokości 8,5% jako przychody z działalności usługowej. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że usługi które wykonuje w ramach prowadzonej działalności sklasyfikowane są według PKWiU pod symbolem 43.99 (Roboty związane z wykonywaniem pozostałych specjalistycznych robót budowlanych, gdzie indziej niesklasyfikowanych). Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że wykonywane prace polegają na łączeniu ze sobą wcześniej dostarczonych komponentów (części rur, skrzydeł, gondoli). Komponenty te są następnie łączone za pomocą śrub i specjalnych hydraulicznych maszyn.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że usługi wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na łączeniu ze sobą wcześniej dostarczonych komponentów (części rur, skrzydeł, gondoli) nie stanowią robót budowlanych, bowiem nie dotyczą budowli, rozumianej jako część budowlana urządzeń technicznych (elektrowni wiatrowych). Jak bowiem wykazano, za części budowlane elektrowni uważa się fundamenty, maszty i słupy. Z wniosku zaś wynika, że prace wykonywane przez Wnioskodawcę dotyczą urządzeń i instalacji technologicznych, przekształcających energię wiatru w energię mechaniczną. Skoro zatem usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie stanowią robót budowlanych (nie dotyczą budowli), to Wnioskodawca nie ma możliwości opodatkowania przychodu z tego tytułu 5,5% stawką ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W związku z tym do opodatkowania przychodów z tytułu świadczenia usług montażu komponentów turbiny wiatrowej Wnioskodawca winien zastosować stawkę 8,5% przychodów. Stawkę 5,5% przychodów Wnioskodawca mógłby stosować wyłącznie gdyby wykonywane przez Niego prace dotyczyły np. budowy czy montażu części budowlanej elektrowni wiatrowej (fundamentów, masztów, słupów).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Przy tym podkreślić należy, że interpretację indywidualną wydaje się wyłącznie w oparciu o stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawione przez Wnioskodawcę, natomiast dopiero w toku prowadzonego postępowania podatkowego lub kontrolnego właściwy organ podatkowy może dokonać ustalenia okoliczności stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), które rzeczywiście zaistniały.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.