Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-244/15-5/EK
z 11 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.) uzupełnione pismem z dnia 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r. ) na wezwanie Organu z dnia 17 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone 20 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi wsparcia dla zarządzania przez Spółkę GK ryzykiem rynkowym i finansowym (pytanie nr 3 wniosku) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usługi wsparcia dla zarządzania przez Spółkę GK ryzykiem rynkowym i finansowym. Wniosek uzupełniono pismem z dnia z dnia 23 kwietnia 2015 r. (data wpływu 27 kwietnia 2015 r. ) na wezwanie Organu z dnia 17 kwietnia 2015 r. (skutecznie doręczone 20 kwietnia 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza przeprowadzić centralizację niektórych operacji finansowych i towarzyszących im czynności w odniesieniu do części podmiotów należących do Grupy Kapitałowej X. [zwanych dalej: „Spółkami GK”]. Przedmiotowa centralizacja, obok zawierania przez Spółkę ze Spółkami GK określonych transakcji finansowych, będzie polegała na centralizacji w Spółce funkcji wykonywanych dotychczas przez Spółki GK samodzielnie i/lub z wykorzystaniem podmiotów trzecich i świadczeniu przez Spółkę na rzecz Spółek GK określonych usług, w tym mających na celu zastąpienie Spółkom GK przejętych od nich funkcji i czynności. Celem Centralizacji jest także zwiększenie efektywności i obniżenie kosztów działalności zarówno Spółki, jak i Spółek GK.

Powyższy proces będzie dotyczyć następujących obszarów finansowych Spółek GK:

1. Ryzyko rynkowe i finansowe obejmujące:
   1. Transakcje odsetkowe:
      1. rzeczywiste - wzajemne zobowiązanie stron transakcji do dokonywania płatności kwoty nominalnej (rzeczywista transakcja walutowa) oraz płatności odsetkowych, od ustalonej dla każdej ze stron transakcji kwoty nominalnej, obliczonych według określonych dla każdej ze stron transakcji kontraktowych stóp procentowych,
         
      2. nierzeczywiste (swap odsetkowy) - wzajemne zobowiązanie stron transakcji do dokonywania płatności odsetkowych, od ustalonej dla każdej ze stron transakcji kwoty nominalnej, obliczonych według określonych dla każdej ze stron transakcji kontraktowych stóp procentowych;
   2. Transakcje walutowe:
      1. rzeczywiste (w tym swap walutowy) - przedmiotem transakcji jest wzajemne zobowiązanie stron transakcji do przeniesienia własności na rzecz drugiej strony transakcji określonej kwoty waluty, zgodnie z przyjętym przez strony transakcji kursem wymiany,
         
      2. nierzeczywiste (NDF) - przedmiotem transakcji jest rozliczenie różnicy walutowej pomiędzy kwotami walut ustalonymi w oparciu o kontraktowy kurs wymiany a kwotami walut ustalonymi w oparciu o kurs referencyjny. Zobowiązaną do zapłaty kwoty różnicy walutowej jest strona transakcji, której kwota waluty ustalona na podstawie kursu referencyjnego jest wyższa niż kwota waluty ustalona na podstawie kontraktowego kursu wymiany;
   3. Transakcje mieszane (walutowo-odsetkowe) - składają się z zobowiązań wynikających z określonych, połączonych ze sobą funkcjonalnie transakcji walutowych i odsetkowych;
      
   4. Transakcje zmiany cen towarów (swap towarowy) - polegają na wymianie lub serii wymian uzgodnionych kwot stałych za uzgodnione kwoty zmienne; rozliczenie polega na przelaniu różnicy pomiędzy kwotą stałą i kwotą zmienną, o ile kwota stała jest większa od kwoty zmiennej, albo na przelaniu różnicy pomiędzy kwotą zmienną i kwotą stałą, o ile kwota zmienna jest większa od kwoty stałej;
      
   5. Usługę wsparcia dla zarządzania przez Spółkę GK ryzykiem rynkowym i finansowym obejmującą doradztwo w zakresie identyfikacji ryzyk, opracowanie i wdrożenie strategii zarządzania wymienionymi ryzykami, analizę zleceń oraz podejmowanie czynności faktycznych związanych z zawieraniem transakcji.
2. Produkty bankowe (w tym zarządzanie płynnością finansową) obejmujące:
   1. Zarządzanie rachunkami bankowymi, w odniesieniu do których świadczone będzie wsparcie dla Spółki GK w zarządzaniu przez nią płynnością środków finansowych, polegające w szczególności na:
      1. monitorowaniu zasobów środków finansowych Spółki GK znajdujących się na rachunkach bankowych Spółki GK,
         
      2. zarządzaniu skonsolidowanym rachunkiem bankowym oraz wykonywanie pozostałych obowiązków i uprawnień wynikających z umowy dotyczącej skonsolidowanego rachunku bankowego,
         
      3. pozyskiwaniu produktów bankowości transakcyjnej na rzecz Spółki GK,
         
      4. ustaleniu brzmienia dokumentacji bankowej w zakresie bankowości transakcyjnej, której stroną będzie Spółka GK;
   2. Finansowanie i wsparcie wewnątrzgrupowe:
      1. Pożyczki wewnątrzgrupowe,
         
      2. Obligacje,
         
      3. Gwarancje korporacyjne,
         
      4. Poręczenia;
   3. Udzielanie rekomendacji dotyczących:
      1. korzystania z systemu cash pool lub otwierania/zamykania innych rachunków bankowych,
         
      2. Finansowania,
         
      3. wykorzystania produktów trade finance (np. akredytywa, faktoring).
         
      4. korzystania z produktów bankowości transakcyjnej;
   4. Usługę wsparcia dla zarządzania przez Spółkę GK produktami bankowymi obejmującą doradztwo w zakresie wyboru produktu bankowego, przygotowania nowego produktu do wdrożenia lub zmiany obecnie wykorzystywanego, koordynację wdrożenia, pozyskiwania produktów bankowych od instytucji finansowych w imieniu Spółki GK lub na rzecz Spółki GK, w szczególności polegających na negocjowaniu oraz określaniu warunków umów i innych dokumentów dotyczących produktów bankowych, które mają być zawierane przez Spółkę GK z instytucjami finansowymi.
   
   
   

Transakcje określone w punktach 1) a-d. dotyczą instrumentów finansowych, przy czym Spółka nie występuje w ich przypadku w roli pośrednika, ale strony transakcji.

Usługi określone w punktach 1) e. i 2) a. c. i d. nie są niezbędne dla realizacji transakcji określonych odpowiednio w punktach 1) a.-d. i 2) b. i mogłyby być zagospodarowane przez same Spółki GK lub inne podmioty zewnętrzne nie uczestniczące w tych transakcjach.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy usługa określona w punkcie 1) e. jest zwolniona od podatku VAT?

Stanowisko Spółki:

Usługa określona w punkcie 1) e. nie jest zwolniona od podatku VAT.

Brak zwolnienia z opodatkowania dla usługi z obszaru ryzyka rynkowego i finansowego.

W myśl przytaczanego już art. 43 ust. 1 pkt 41 UVAT usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, są zwolnione od podatku VAT.

Dodatkowo stosownie do art. 43 ust. 13 UVAT zwolnienie stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej m.in. w ust. 1 pkt 41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 41.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 15 UVAT zwolnienia, o których mowa m.in. w ust. 1 pkt 41 oraz w ust. 13 nie mają zastosowania do: a) czynności ściągania długów, w tym faktoringu, b) usług doradztwa, c) usług w zakresie leasingu.

Ponieważ zgodnie z przedstawionym zdarzeniem przyszłym usługa centralizacji w obszarze ryzyka rynkowego i finansowego określona w punkcie 1) e. nie jest niezbędna dla realizacji transakcji w zakresie instrumentów finansowych i ma ona charakter doradczy, to nie jest ona zwolniona od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3 i art. 129 ust. 1. Jednakże na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Ustawodawca zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

W świetle regulacji art. 43 ust. 13 ustawy – zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

W myśl natomiast przepisu art. 43 ust. 15 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.
   
   

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza przeprowadzić centralizację niektórych operacji finansowych i towarzyszących im czynności w odniesieniu do części podmiotów należących do Grupy Kapitałowej. Centralizacja, obok zawierania przez Wnioskodawcę ze Spółkami GK określonych transakcji finansowych, będzie polegała na centralizacji w Spółce funkcji wykonywanych dotychczas przez Spółki GK samodzielnie i/lub z wykorzystaniem podmiotów trzecich i świadczeniu przez Wnioskodawcę na rzecz Spółek GK określonych usług, w tym mających na celu zastąpienie Spółkom GK przejętych od nich funkcji i czynności. Powyższy proces będzie dotyczyć m.in obszarów finansowych Spółek GK w zakresie ryzyka rynkowego i finansowego, obejmując transakcje odsetkowe, transakcje walutowe, transakcje mieszane, transakcje zmiany cen towarów oraz usługę wsparcia dla zarządzania przez Spółkę GK ryzykiem rynkowym i finansowym obejmującą doradztwo w zakresie identyfikacji ryzyk, opracowanie i wdrożenie strategii zarządzania wymienionymi ryzykami, analizę zleceń oraz podejmowanie czynności faktycznych związanych z zawieraniem transakcji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania ww. usługi wsparcia dla zarządzania ryzykiem rynkowym i finansowym obejmującą doradztwo.

Dokonując oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie pojęcia dotyczące zwolnień należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień. Z uwagi na to, że możliwość stosowania zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, zaś możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna, uznać należy, że zwolnienia takie winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Zwrócić należy w tym miejscu uwagę, że zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy ma zastosowanie jedynie do usług, których przedmiotem są instrumenty finansowe. Zatem ww. usługa wsparcia dla zarządzania przez Spółkę GK ryzykiem rynkowym i finansowym obejmująca doradztwo w zakresie identyfikacji ryzyk, opracowanie i wdrożenie strategii zarządzania wymienionymi ryzykami, analizę zleceń oraz podejmowanie czynności faktycznych związanych z zawieraniem transakcji nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, gdyż usługa ta nie jest usługą, której przedmiotem są instrumenty finansowe.

Należy zatem przeanalizować, czy świadczona przez Wnioskodawcę ww. usługa wsparcia, może korzystać z ww. art. 43 ust. 13 ustawy. Z art. 43 ust. 13 ustawy wynika, że zastosowanie zwolnienia od podatku możliwe jest w odniesieniu do usług stanowiących element usług wymienionych w ust. 1 pkt 41 pod warunkiem, że stanowią one odrębną całość i są właściwe oraz niezbędne do świadczenia usługi zwolnionej. Rozpatrując zatem kwestię zwolnienia od podatku VAT świadczonej przez Spółkę ww. usługi wsparcia należy rozważyć, czy stanowi ona element usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, który będąc odrębną całością jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia tych usług.

Ponieważ, pojęcie „właściwe” nie zostało zdefiniowane w przepisach dotyczących podatku od towarów i usług, należy w tym względzie posiłkować się jego potocznym rozumieniem. Zgodnie ze Słownikiem Języka Polskiego (http://sjp.pwn.pl/) „właściwy” to: taki, jaki być powinien, charakterystyczny dla kogoś lub czegoś», zgodny z prawdą, stanowiący najważniejszą część czegoś, mający typowe cechy danego gatunku, grupy przedmiotów czy zjawisk, praw. uprawniony do działania.

Jak zauważył WSA w Krakowie w orzeczeniu z 12 czerwca 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 614/12, za wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-2/95, „usługa pomocnicza może być zwolniona z VAT tylko wtedy, jeśli sama w znacznym stopniu staje się usługą finansową”.

Jednocześnie także, aby dokonać oceny, czy określona usługa jest „właściwa”, w pierwszej kolejności ustalić należy, względem jakich usług, owa „właściwość” może zaistnieć. Nadmienić przy tym należy, że orzecznictwo TSUE w jasny sposób określa zakres zwolnień dla czynności stanowiących część składową usług finansowych, wykonywaną przez podmioty zewnętrzne w ramach tzw. outsourcingu. Zwolnienie takie jest możliwe przy spełnieniu określonych warunków, nie ma zatem charakteru nieograniczonego.

W reprezentatywnym dla problematyki outsourcingu usług wyroku w sprawie C-2/95 SDC TSUE podkreślił, że aby usługi pomocnicze dla zwolnionej usługi głównej mogły również korzystać ze zwolnienia „muszą, w szerokim ujęciu, tworzyć odrębną całość, spełniając w efekcie szczególne, zasadnicze funkcje opisanej usługi (…). Usługę zwolnioną z podatku na podstawie przepisów dyrektywy należy odróżnić od zwykłej fizycznej lub technicznej dostawy, takiej jak udostępnienie bankowi systemu obsługi danych.” (pkt 66 wyroku).

Warunek wypełniania specyficznych i istotnych funkcji usługi głównej przez usługę pomocniczą, uprawniający tę ostatnią do zwolnienia od podatku, był wielokrotnie przywoływany również w innych wyrokach TSUE, np.: C-169/04 Abbey National (pkt 70 i 71), C-350/10 Nordea Pankki Suomi Oyj (pkt 24 i 27).

Należy przy tym zauważyć, że fakt, że dana usługa jest rzeczywiście niezbędna do wykonania usługi głównej, nie przesądza jeszcze, że ma do niej zastosowanie zwolnienie od podatku. „Sam fakt, że jakiś istotny element jest niezbędny do zakończenia transakcji zwolnionej z podatku, nie daje podstaw do konkluzji, że usługa, którą dany element reprezentuje, jest zwolniona z podatku” – wyrok w sprawie C-2/95 SDC (pkt 65).

Ponadto, w wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 lipca 2011 r. w sprawie C-350/10, TSUE stwierdził, że „(…) aby móc zakwalifikować świadczone usługi jako czynności zwolnione z opodatkowania w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy, powinny one tworzyć odrębną całość, która – jeśli ją oceniać globalnie – w konsekwencji wypełnia specyficzne i istotne funkcje usługi opisanej w tym przepisie. W odniesieniu do operacji dotyczących przelewów w rozumieniu art. 13 część B lit. d) pkt 3 szóstej dyrektywy świadczone usługi muszą skutkować przekazaniem środków pieniężnych oraz prowadzić do zmian prawnych i finansowych. Należy dokonać rozróżnienia między usługą zwolnioną w rozumieniu wspomnianej dyrektywy a dostarczaniem zwykłego świadczenia fizycznego lub technicznego, takiego jak udostępnienie bankowi systemu informatycznego”.

Trybunał orzekł również, że przelew jest operacją polegającą na realizacji dyspozycji przekazania określonej sumy pieniędzy z jednego konta na drugie. Cechuje się ona w szczególności tym, że powoduje zmianę sytuacji prawnej i finansowej istniejącej, z jednej strony, między udzielającym dyspozycji a beneficjentem, a z drugiej strony, między nimi a ich bankiem, jak również, w odpowiednim przypadku, między bankami.

W orzeczeniu tym, TSUE stwierdził również, że „(…) nic nie stoi na przeszkodzie temu, by usługi zlecane zewnętrznym operatorom spoza instytucji finansowych, niemającym tym samym bezpośredniego związku z klientami tych instytucji, były zwolnione z VAT (…), o ile usługi te stanowią oddzielną całość, której skutkiem – jeśli ją oceniać globalnie – jest spełnienie specyficznych i istotnych funkcji transakcji finansowych określonych w art. 13 część B lit. d) pkt 3 i 5 szóstej dyrektywy. Aby ocenić, czy usługi swift spełniają powyższe kryterium, należy zbadać, po pierwsze, czy świadczenie tych usług może powodować prawne i finansowe zmiany podobne do zmian wywołanych rozliczeniami międzybankowymi lub transakcjami dotyczącymi samych papierów wartościowych, a po drugie, czy odpowiedzialność SWIFT wobec jej klientów ograniczona jest do aspektów technicznych, czy też obejmuje specyficzne i istotne elementy omawianych operacji finansowych”.

Uwzględniając przedstawione powyżej przepisy ustawowe, jak również tezy płynące z orzecznictwa TSUE należy uznać, że w niniejszej sprawie ww. usługi wsparcia, którą Wnioskodawca zamierza świadczyć nie można uznać za usługę właściwą dla usług wymienionych w art. 43 ust.1 pkt 41 ustawy, gdyż owszem stanowi ona osobną całość jednakże nie obejmuje funkcji charakterystycznych dla tych usług. Zwrócić należy uwagę, że wymienione we wniosku czynności składające się na świadczoną ww. usługę wsparcia nie wywołują żadnych zmian sytuacji finansowej klienta. Polegają one bowiem tylko na wsparciu w zarządzaniu ryzykiem rynkowym i finansowym. Zatem Wnioskodawca w odniesieniu do ww. usługi wsparcia nie świadczy usług finansowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy ani też usługi, która byłaby właściwa dla usługi głównej, tj. usługi, której przedmiotem są instrumenty finansowe w rozumieniu cyt. wyżej orzeczenia TSUE, co za tym idzie nie można stwierdzić, że usługa ta jest usługą pomocniczą do usługi finansowej bądź też elementem usługi korzystającej ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy.

Ponadto, odnosząc się do cechy „niezbędności” należy przeanalizować literalne znaczenie powyższego pojęcia. Konieczne w tym przypadku będzie posłużenie się słownikowym rozumieniem słowa „niezbędny”, oznacza on coś co jest koniecznie potrzebne, określa stosunek najmniej dwóch rzeczy zgodnie z którym jedna nie może istnieć bez drugiej. Innymi słowy brak jednej wyklucza całkowicie występowanie drugiej tzn. nie mogą się bez siebie obyć. Niezbędność wyraża taką relację, która opiera się na wzajemnej nierozłączności. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach opisanej usługi wsparcia nie są również usługami niezbędnymi do świadczenia usługi finansowej, gdyż jedynie ograniczają ryzyko wynikające z zawieranych przez Spółkę z GK transakcji finansowych. Ponadto, sam Wnioskodawca wskazał, że świadczona przez niego usługa wsparcia nie jest niezbędna do realizacji transakcji w zakresie instrumentów finansowych. Z powyższego wynika, że w istocie ww. usługa wsparcia, którą Wnioskodawca zamierza świadczyć zmniejsza jedynie poziom ryzyka związanego z transakcjami finansowymi i nie jest niezbędna do jej świadczenia.

Zatem, opisana we wniosku Usługa, na którą składają się czynności opisane we wniosku, nie będzie objęta również zakresem zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak wskazano wyżej, nie są spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 13 ustawy. Usługa ta świadczona jest w celu, zmniejszania ryzyka transakcji finansowych, ponadto ma charakter doradczy.

Tym samym ww. usługa wsparcia będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki podstawowej, która zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146 pkt 1 ustawy wynosi 23%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 należało uznać za prawidłowe.

Jednocześnie Organ informuje, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1,2,4,5,6,7 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.