2015.06.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-455/15-2/JF
z 26 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania testerów oraz pełnowartościowych egzemplarzy towarów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania testerów oraz pełnowartościowych egzemplarzy towarów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jawna (dalej jako „Spółka”) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zajmuje się m.in. produkcją i dystrybucją szerokiej gamy wyrobów kosmetycznych (dermokosmetyki dalej jako „Towary”). Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z póżn. zm. dalej jako „Ustawa”).

Spółka w celu poprawy konkurencyjności wytwarzanych przez siebie Towarów prowadzi działania marketingowe, które polegają między innymi na udostępnianiu nieodpłatnie produkowanych kosmetyków. W szczególności działania marketingowe Spółki polegają na:

Przekazywaniu niewielkich partii Towarów swoim pracownikom działu marketingu, którzy następnie przekazują egzemplarze Towarów do redakcji gazet i czasopism oraz innych mediów.
Przekazywaniu niewielkich partii Towarów współpracującym agencjom PR.
Przekazywaniu niewielkich partii Towarów swoim przedstawicielom handlowym, którzy następnie prezentują Towary na zorganizowanych spotkaniach z klientami.
Przekazywaniu niewielkich partii Towarów placówkom handlowym, gdzie Towary udostępniane są klientom tych placówek w formie bezpłatnych testerów.

Dodatkowo zdarza się także, że produkty udostępnione wcześniej jako testery w placówkach handlowych ulegną zniszczeniu, w takim przypadku Spółka dokonuje nowej dostawy Towaru, która ma zastąpić partię zniszczoną.

Spółka dokonuje nieodpłatnego przekazania tych Towarów w celu zainteresowania dziennikarzy i innych przedstawicieli mediów wyrobami znajdującymi się w jej ofercie. W efekcie dokonywanych przekazań pojawiają się w mediach publikacje o Towarach. Nie każde jednak przekazanie skutkuje konkretnym artykułem lub inną formą promocji Towarów.

Powyższymi przekazaniami objęte są zarówno próbki oraz testery Towarów, jak też i pełnowartościowe ich egzemplarze, które nie różnią się niczym od Towarów oferowanych do sprzedaży.

Analogiczne założenia dotyczą także Towarów przekazywanych współpracującym agencjom PR. Agencje na bazie otrzymywanych Towarów opracowują i wdrażają strategie marketingowe mające na celu promocję wyrobów Spółki, a co za tym idzie zwiększenie konkurencyjności na rynku i wzrost sprzedaży.

W przypadku Towarów, które prezentują na zainicjowanych pokazach przedstawiciele handlowi oraz Towarów udostępnionych w specjalnych ekspozycjach w obiektach handlowych, również głównym celem Spółki jest stworzenie możliwości zapoznania się klientów (przyszłych klientów) z bazą produktową oferowaną przez Spółkę. Przekłada się to następnie na sprzedaż danych rodzajów Towarów przez Spółkę.

Wszystkie opisane sytuacje odnośnie przekazywania nieodpłatnie Towarów przez Spółkę mają ewidentnie charakter marketingowy i promocyjny.

Towary wydawane są przedstawicielom handlowym z magazynu Spółki na podstawie dokumentu WZ. Następnie przedstawiciele handlowi sami prezentują Towary lub też przekazują Towary według posiadanych przez siebie list. Przekazanie następuje osobiście lub za pośrednictwem kuriera.

Przy wytworzeniu ww. Towarów, Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od materiałów przeznaczonych do ich produkcji.

Przedmiotem interpretacji są wątpliwości Spółki czy w zaistniałej sytuacji przekazywane nieodpłatnie Towary na cele marketingowe i promocyjne jak wyżej, będą stanowiły w rozumieniu przepisów Ustawy dostawę próbek w celach reklamowych, a co się z tym wiąże Spółka nie będzie zobowiązana do naliczania podatku VAT przy wydawaniu rzeczonych Towarów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku przekazania przez Spółkę testerów oraz pełnowartościowych egzemplarzy Towarów zastosowanie będzie miał przepis art. 7 ust. 3 ustawy i w związku z tym przekazanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) (dalej jako „Ustawa”), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 Ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 2 Ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z art. 7 ust. 3 Ustawy przepisu powołanego powyżej ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika.

W myśl ust. 4 cyt. artykułu, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazywane przez podatnika jednej osobie towary:

o łącznej wartości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 100 zł, jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;
których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia towaru (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, jednostkowy koszt wytworzenia, określone w momencie przekazywania towaru, nie przekraczają 10 zł.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 7 ustawy, przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowane jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub ich części składowych, z wyjątkiem przekazania towarów stanowiących prezenty o małej wartości lub próbki.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Spółka w ramach prowadzonej działalności i w celu zwiększenia swoich przychodów prowadzi szeroko zakrojone działania marketingowe. W ramach tych działań przekazywane są przedstawicielom różnego typu mediów (czasopisma, internet) oraz agencji PR, testery oraz pełnowartościowe produkty celem zapoznania się z nimi, a tym samym wypromowania ich na rynku kosmetycznym. Dodatkowo przekazywane Towary są prezentowane przez przedstawicieli handlowych na różnego typu prezentacjach. Towary trafiają także na specjalne ekspozycje do obiektów handlowych.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów ustawy co do zasady, podatkiem od towarów i usług objęta jest odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług, przy czym odnosząc się do podejmowanej sprawy w myśl art. 7 ust. 2 ustawy podatkiem objęta jest również dostawa towarów dokonywana bez odpłatności. Sama definicja dostawy została zawarta w przytoczonym powyżej art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z nią przez dostawę towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Pod tym sformułowaniem kryje się czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania nią jak właściciel. Chodzi przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako prawa własności.

W opisanej sprawie należy dokonać analizy czy przekazywane nieodpłatne towary wyprodukowane przez Spółkę w szczegółowo określonych we wniosku celach wypełniają przesłanki pozwalające uznać je za próbki, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy.

Obecna definicja próbki została oparta na tezach orzeczenia TSUE z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Mąjesty`s Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi.

Zgodnie z brzmieniem obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. art. 7 ust. 7 ustawy, pod pojęciem próbki rozumie się:

identyfikowalny jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, pozwalającą na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci,

przy czym przekazanie (wręczenie) ma na celu promocję tego towaru oraz nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Podkreślenia wymaga fakt, iż dopiero łączne spełnienie ww. przesłanek pozwala uznać dany towar za próbkę i w konsekwencji zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 3 ustawy wyłączyć przekazanie towaru z opodatkowania podatkiem VAT.

Istotny jest także fakt, iż próbka reprezentuje cechy produktu gotowego, a zatem, aby mogła służyć jako przykład musi zachować wszystkie istotne cechy charakterystyczne substancji lub towarów, których dotyczy. Co do zasady przedmioty będące w stanie w całości zaspokoić potrzeby konsumenta związane z danym produktem nie można uważać za próbkę. Niemniej jednak w niektórych przypadkach produkt przekazywany jako próbka służy celom typowo promocyjnym ze względu na fakt przyzwyczajania nabywców do jego wykorzystywania i zakupu danych Towarów w przyszłości. Dodatkowo pojedynczy produkt może stanowić próbkę, jeśli wręczany jest w celu promowania np. segmentu produktów.

Istotna ze względu na uznanie danego przekazania towaru za próbkę jest także jego przyczyna tj. czy intencją podatnika jest wyłącznie chęć dokonania przysporzenia po stronie obdarowanego czy też chęć przekonania go do danych towarów, tak aby zechciał on z nich skorzystać lub je nabywać. Jeżeli chodzi zatem o próbki, należy pamiętać, że ich podstawowym celem nie jest zaspokojenie potrzeb konsumenta końcowego. Wydanie próbki nie może przybierać działań o charakterze handlowym.

W omawianej sytuacji dziennikarze oraz przedstawiciele mediów, którym Spółka przekazuje Towary mają możliwość zapoznania się z walorami danego Towaru, co często skutkuje zamieszczeniem w mediach publikacji na temat Towaru oferowanego przez Spółkę do sprzedaży. Publikacja taka stanowi dla Spółki doskonałą promocję. Towary przekazywane przez Spółkę do mediów są nie tylko opisywane, ale też i często fotografowane. W związku z tym konieczne jest wydawanie przez Spółkę Towarów w takiej samej postaci jak przeznaczone do sprzedaży tj. w jednostkowych opakowaniach i bez trwałego oznaczania ich jako testery albo bez opisu „Nie do sprzedaży”. Podobna sytuacja występuje w przypadku przekazywania Towarów współpracującym Agencjom PR. Pracownicy agencji w celu wykonania jak najlepiej swoich usług w postaci stworzenia odpowiedniej kampanii reklamowej muszą zapoznać się z pełnowartościowym produktem oferowanym przez Spółkę.

Również Towary eksponowane w obiektach handlowych oraz podczas pokazów organizowanych przez przedstawicieli handlowych muszą w celu stworzenia pozytywnego wizerunku dla danego Towaru (linii Towarów), prezentować oprócz testerów, również pełnowartościowe wyroby. Dzięki temu odbiorca w postaci Klienta identyfikuje później dany produkt przy dokonywanych zakupach. W dzisiejszych czasach w działaniach marketingowych liczą się bowiem nie tylko właściwości danego Towaru, ale także jego opakowanie mające za zadanie identyfikować markę oraz zachęcać klienta do zakupu.

Zatem przekazanie Towaru w takiej formie ma również na celu umożliwienie autorom artykułów zapoznanie się nie tylko z konkretnym produktem i jego właściwościami, ale również z walorami estetycznymi opakowania Towaru w formie, w jakiej trafia on do konsumentów. Przekazywanie Towarów w dosłownym rozumieniu próbki/testera (tj. w małych niestandardowych opakowaniach) uniemożliwiłoby właściwe zaprezentowanie i promocję w mediach rzeczywistych Towarów Spółki. Z punktu widzenia definicji próbki, zdaniem Spółki, nie ma znaczenia ilość ani wartość przekazywanych Towarów, w związku z tym zdaniem Spółki przepisy nie wykluczają możliwości uznania za próbkę pełnowartościowego Towaru.

Reasumując zdaniem Spółki z uwagi na powyższe w przypadku przekazywania przez Spółkę nieodpłatnie Towarów w przedstawionej we wniosku formie i celu, spełniona jest dyspozycja art. 7 ust. 3 Ustawy. Zatem należy uznać, że przekazywane przez Spółkę Towary stanowią próbkę w rozumieniu Ustawy i nie wymagają naliczenia podatku VAT od ich przekazania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

I tak, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych prezentów o małej wartości i próbek, jeżeli przekazanie to następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika (art. 7 ust. 3 ustawy).

Definicja próbki zawarta została w art. 7 ust. 7 ustawy, zgodnie z którym przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się identyfikowalne jako próbka egzemplarz towaru lub jego niewielką ilość, które pozwalają na ocenę cech i właściwości towaru w jego końcowej postaci, przy czym ich przekazanie (wręczenie) przez podatnika:

ma na celu promocję tego towaru oraz
nie służy zasadniczo zaspokojeniu potrzeb odbiorcy końcowego w zakresie danego towaru, chyba że zaspokojenie potrzeb tego odbiorcy jest nieodłącznym elementem promocji tego towaru i ma skłaniać tego odbiorcę do zakupu promowanego towaru.

Jak powyższy przepis wskazuje próbką jest niewielka ilość towaru lub jego egzemplarz zachowujący cechy i właściwości danego towaru. Przekazanie próbki nie podlega opodatkowaniu, jeżeli ma miejsce w celach promocyjno-reklamowych, czyli umożliwia klientom (potencjalnym klientom) poznanie właściwości i efektów działania towaru oferowanego przez podatnika, a dzięki temu wychwycenie jego zalet lub wad oraz różnic w porównaniu z innymi produktami dostępnymi na rynku. Przekazanie próbki służy zachęceniu odbiorcy do zakupu oferowanego towaru. Należy jednak zauważyć, że o uznaniu towaru za próbkę, obok innych przesłanek, decyduje brak charakteru handlowego przekazania, oceniany ze względu na ilość lub wartość przekazywanych przez podatnika próbek. W sytuacji, gdy pokrywają one lub mogą pokryć – ze względu na swoją ilość lub wartość – jego potencjalne zapotrzebowanie na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona, a w konsekwencji nie ma również zastosowania wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy, który jako przepis szczególny i wyjątkowy nie powinien być interpretowany w sposób prowadzący do rozszerzenia zakresu jego stosowania.

Należy zwrócić uwagę na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 30 września 2010 r. sygn. C-581/08 w sprawie EMI Group Ltd v. The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs, gdzie Trybunał zdefiniował próbkę jako „egzemplarz okazowy produktu, mający na celu promocję jego sprzedaży i pozwalający na ocenę jego cech i właściwości bez wykorzystania końcowego innego niż nieodłącznie powiązane z takimi działaniami promocyjnymi. Prawo krajowe nie może ograniczyć tego pojęcia w sposób ogólny jedynie do egzemplarzy okazowych mających postać inną niż przeznaczona do sprzedaży lub jedynie do pierwszego z serii jednakowych egzemplarzy okazowych przekazywanych przez podatnika na rzecz tego samego odbiorcy bez uwzględnienia charakteru przedstawianego produktu oraz okoliczności gospodarczych właściwych dla każdej czynności przekazania egzemplarzy okazowych”.

Powyższy wyrok dotyczył wykładni art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku - 77/388/EEC (Dz. Urz. UE. L 1977.145.1 ze zm.) - zdanie drugie - wyłączającego przekazanie próbek towarów i prezentów o małej wartości z opodatkowania podatkiem VAT.

Art. 5 ust. 6 Szóstej Dyrektywy (obecnie uregulowanym w art. 16 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L 2006.347.1 ze zm.) stanowi, że wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność, gdy VAT od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów. Za odpłatną dostawę towarów nie uznaje się jednakże wykorzystania do celów działalności przedsiębiorstwa podatnika towarów stanowiących prezenty o niskiej wartości i próbki.

Jednocześnie przy rozważeniu, czy określone czynności wykonywane przez Wnioskodawcę stanowią „przekazanie próbek towarów” należy uwzględnić wszystkie istotne okoliczności i rozważenie ich pod kątem spełnienia przesłanej określonych w art. 7 ust. 7 ustawy.

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka w celu poprawy konkurencyjności wytwarzanych przez siebie Towarów prowadzi działania marketingowe polegające m.in. na nieodpłatnym udostępnianiu produkowanych kosmetyków w celu zainteresowania dziennikarzy i innych przedstawicieli mediów wyrobami znajdującymi się w ofercie Spółki. W efekcie dokonywanych przekazań pojawiają się w mediach publikacje o Towarach. Nie każde jednak przekazanie skutkuje konkretnym artykułem lub inną formą promocji Towarów. Powyższymi przekazaniami objęte są zarówno próbki oraz testery Towarów, jak też i pełnowartościowe ich egzemplarze, które nie różnią się niczym od Towarów oferowanych do sprzedaży. Analogiczne założenia dotyczą także Towarów przekazywanych współpracującym agencjom PR, które na bazie otrzymywanych Towarów opracowują i wdrażają strategie marketingowe mające na celu promocję wyrobów Spółki, a co za tym idzie zwiększenie konkurencyjności na rynku i wzrost sprzedaży. Przekłada się to następnie na sprzedaż danych rodzajów Towarów przez Spółkę. Wskazane przekazania mają wyłącznie charakter marketingowy i promocyjny. Przy wytworzeniu Towarów, spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od materiałów przeznaczonych do ich produkcji.

Przedmiotem wątpliwości Spółki jest czy w przypadku przekazania przez Spółkę testerów oraz pełnowartościowych egzemplarzy Towarów zastosowanie będzie miał przepis art. 7 ust. 3 ustawy i w związku z tym przekazanie nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zasadnym zatem jest zbadanie czy przekazywane przez Spółkę testery i pełnowartościowy Towar spełniają definicję próbki określoną w art. 7 ust. 7 ustawy i tym samym czy znajduje zastosowanie przepis art. 7 ust. 3 ustawy a w konsekwencji czy przekazanie nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zwrócić uwagę należy, że dopiero łączne spełnienie przesłanek wynikających z art. 7 ust. 7 ustawy pozwala uznać dany towar za „próbkę” i w konsekwencji zgodnie z dyspozycją art. 7 ust. 3 ustawy wyłączyć przekazanie (wręczenie) towaru z opodatkowania podatkiem VAT.

Podkreślenia wymaga, że próbka reprezentuje cechy produktu gotowego, a zatem dla zachowania tożsamości cech towaru musi zachować wszystkie istotne cechy charakterystyczne substancji lub towarów, których dotyczy. Niemniej jednak w sytuacji, gdy przekazywane towary pokrywają lub mogą pokryć - ze względu na swoją ilość lub wartość - potencjalne zapotrzebowanie klienta na dany towar lub część tego zapotrzebowania, eliminując lub ograniczając potrzebę dokonania zakupów tego towaru, uznać należy, że wspomniana przesłanka nie jest spełniona.

W przedmiotowej sprawie - jak wskazuje Spółka – przedmiotem przekazania są testery oraz pełnowartościowe produkty. Celem przekazania Towarów jest ich promocja poprzez zamieszczenie w mediach publikacji na temat Towaru oferowanego przez Spółkę - w przypadku przekazania Towarów dziennikarzom oraz przedstawicielom mediów, natomiast w przypadku przekazania Towarów Agencjom PR – stworzenie kampanii reklamowej. Jak widać w jednym i w drugim przypadku celem przekazania jest promocja wyprodukowanych Towarów.

W przedstawionych okolicznościach przekazanie pełnowartościowego Towaru jest w pełni uzasadnione, ponieważ potrzeby kampanii reklamowej czy artykułu wymagają użycia i pokazania pełnowartościowego produktu, jakim klient byłby zainteresowany. Wobec tego należy uznać, że przekazane w tych okolicznościach testery i pełnowartościowe Towary spełniają definicję próbki określonej w art. 7 ust. 7 ustawy i w konsekwencji ich dostawa nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy wskazać należy, że nieodpłatnie przekazane przez Spółkę Towary stanowią próbki, o których mowa w art. 7 ust. 7 ustawy wyłączone spod opodatkowania na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy. W konsekwencji powyższych wniosków przekazanie Towarów, które stanowią próbki w rozumieniu art. 7 ust. 7 ustawy nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy.

Zatem za prawidłowe należy uznać stanowisko, że nieodpłatnie przekazane przez Spółkę Towary w przedstawionej we wniosku formie i celu, spełniają dyspozycję art. 7 ust. 3 ustawy, stanowią próbkę w rozumieniu ustawy i przekazania te nie wymagają naliczenia podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin