Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4514-122/15-5/LS
z 7 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu 2 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 15 kwietnia 2015 r. (data nadania 15 kwietnia 2015 r., data wpływu 17 kwietnia 2015 r.) oraz pismem z dnia 29 czerwca 2015 r. (data nadania 29 czerwca 2015 r., data wpływu 1 lipca 2015 r.) na wezwanie Nr IPPB2/4514-122/15-2/LS z dnia 11 czerwca 2015 r. (data nadania 11 czerwca 2015 r., data doręczenia 22 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie umowy pożyczki.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym („Wnioskodawca”). Wnioskodawca jest pożyczkobiorcą, który zawarł i będzie zawierał umowy pożyczki z pożyczkodawcą będącym spółką komandytowo-akcyjną („Pożyczkodawca”). Zgodnie z zapewnieniami Pożyczkodawcy, w związku z faktem, iż Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek, umowy pożyczek nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych ze względu na treść art. 2 pkt . 4) lit. b) Ustawy o PCC. Zgodnie z zapewnieniami Pożyczkodawcy, jego działalność jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły i stanowi sposób pomnażania środków uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej. Dane ujawnione w Rejestrze Przedsiębiorców KRS dotyczące Pożyczkodawcy potwierdzały na moment udzielania pożyczek i potwierdzają obecnie, iż przedmiotem ich działalności pozostają PKD 64.19.Z Pozostałe pośrednictwo pieniężne i PKD 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów. Pożyczkodawca nie jest bankiem ani spółdzielczą kasą oszczędnościowo-kredytową. Umowa pożyczki była zawarta na terytorium Polski i środki wypłacane w ramach pożyczki także znajdowały się na terytorium Polski. Zawarta umowa pożyczki miała charakter odpłatny i Wnioskodawca jest zobowiązany do uiszczenia na rzecz Pożyczkodawcy odsetek w związku z zawarciem umowy pożyczki. W związku z odpłatnością umów pożyczki, Pożyczkodawca zgodnie z przepisami Ustawy VAT wystawia faktury VAT obejmujące odsetki. Wnioskodawca zamierza zawrzeć analogiczną umowę pożyczki w przyszłości.

Pismem z dnia 11 czerwca 2015 r. Nr IPPB2/4514-122/15-2/LS wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania poprzez:

• doprecyzowanie przedstawionego stanu faktycznego poprzez:
  • wskazanie, czy z tytułu zawarcia umowy pożyczki przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (podatkiem od wartości dodanej) lub też zwolniona z podatku od towarów i usług (podatku od wartości dodanej),
  
  
  

Pismem z dnia 29 czerwca 2015 r. (data nadania 29 czerwca 2015 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w wyznaczonym terminie. W nadesłanym uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Wnioskodawca wskazuje, że nie jest ani opodatkowany podatkiem od towarów i usług ani zwolniony z podatku od towarów i usług z tytułu zawarcia umowy pożyczki. Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z informacji, jaką Wnioskodawca uzyskał od Pożyczkodawcy wynika, że udzielona pożyczka pochodziła ze środków zgromadzonych w toku prowadzonej przez Pożyczkodawcę działalności gospodarczej, została wypłacona za wynagrodzeniem (odpłatnie), które jako Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić łącznie z kwotą pożyczki. Mając na uwadze art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054 ze zm., „Ustawa VAT”) Pożyczkodawca zapewnił Wnioskodawcę, że działał w ww. przypadku jako czynny podatnik VAT (planuje udzielać podobnych pożyczek również innym podmiotom). Ponadto, jak wynika z art. 15 Ustawy VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność podmiotów gospodarczych „również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy”. Zgodnie z oświadczeniem uzyskanym przez Wnioskodawcę od Pożyczkodawcy, pożyczka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca powinien zapłacić podatek od czynności cywilnoprawnych w związku z zawieraniem opisanych umów pożyczek?

Zdaniem Wnioskodawcy,

W opinii Wnioskodawcy nie powinien on płacić podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zawarciem umów pożyczek.

UZASADNIENIE

Ustawa o PCC przewiduje opodatkowanie podatkiem od czynności cywilnoprawnych („PCC”) umów pożyczek (art. 1 ust. 1 pkt . 1) lit. b) Ustawy o PCC). Niemniej nie wszystkie umowy pożyczek podlegają opodatkowaniu PCC. Opodatkowane nie są w szczególności umowy pożyczek, w przypadku w którym co najmniej jedna ze stron jest z tytułu dokonania tej czynności zwolniona z podatku od towarów i usług ( art. 2 pkt . 4) Ustawy o PCC). Przykładowo więc jeśli pożyczkodawca jest zwolniony z podatku od towarów i usług w związku z udzielaniem pożyczek, taka pożyczka nie jest opodatkowana podatkiem PCC. Ustawa PCC zawiera definicję podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 1a pkt . 7 Ustawy PCC, podatek od towarów i usług to podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, 535 z późn. zm.: dalej: "Ustawa VAT") lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich. Mając na uwadze powyższe przepisy, należy stwierdzić, że dokonanie czynności cywilnoprawnej, która co do zasady podlega opodatkowaniu PCC, ale która jednocześnie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT (bądź jest zwolniona z tego podatku), nie będzie podlegać opodatkowaniu PCC. Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt .1 Ustawy VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 Ustawy VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 Ustawy VAT. W świetle powyższego, nie ulega wątpliwości, że udzielenie pożyczki pieniężnej stanowi świadczenie usług w rozumieniu powołanych przepisów Ustawy VAT. Podmiot dający pożyczkę świadczy na rzecz podmiotu biorącego pożyczkę usługę, polegającą na przeniesieniu na własność biorącego określonej sumy pieniędzy, na określony czas. Usługa ta może mieć przy tym charakter zarówno odpłatny (gdy strony ustaliły wynagrodzenie w postaci odsetek), jak nieodpłatny (w przypadku braku oprocentowania pożyczki). Zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Wszystkie te cechy odnoszone do umów pożyczek zawartych przez Wnioskodawcę jak również zapewnienia Pożyczkodawców wskazują, iż działali oni jako podatnicy VAT w odniesieniu do czynności udzielenia pożyczek. Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT, a udzielenie pożyczek było czynnością dokonaną w zakresie tej działalności. Udzielone pożyczki są oprocentowane, czyli Pożyczkodawca uzyska przychód z działalności gospodarczej w postaci odsetek. Wykorzystywanie do udzielania pożyczek środków uzyskanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz czerpanie zysku z tej działalności wskazuje, że jest ona prowadzona w sposób profesjonalny i stanowi działalność gospodarczą Pożyczkodawcy. Powyższą kwalifikację potwierdza dodatkowo fakt, że udzielanie pożyczek jest wymienione w Rejestrze Przedsiębiorców KRS jako przedmiot działalności gospodarczej Pożyczkodawcy. Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy VAT usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych są zwolnione z podatku VAT. Udzielone Wnioskodawcy pożyczki pozostają więc zwolnione z VAT. Podsumowując w związku z faktem, że opisane umowy są zawierane z podmiotami prowadzącymi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek a w konsekwencji są zwolnione z podatku od towarów i usług Wnioskodawca nie jest podatnikiem PCC z tytułu ich zawarcia. Stanowisko Wnioskodawcy potwierdzają dodatkowo: - interpretacja indywidualna Dyrektor IS w Warszawie z dnia 21/10/2014 IPPB2/436-443/14-4/MK1, - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 sierpnia 2013 r. sygn. ILPB2/436-126/13-2/MK, - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 czerwca 2013 r. sygn. IPPB2/436-209/13-2/LS, - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 kwietnia 2013 r. sygn. IPPB2/436-57/13-2/MZ, - interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 5 marca 2013 r. sygn. ITPB2/436-222/12-3/DSZ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 marca 2015 r. sygn. IPPB2/4514-43/15-3/MZ, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 marca 2015 r. sygn. IPPB2/4514-54/15-3/AF.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy oceny stanowiska Wnioskodawcy wyłącznie w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121) stanowi, że przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Do elementów znamionujących umowę pożyczki należy obowiązek jej zwrotu. Przy czym, nie tyle dotyczy to oznaczenia terminu zwrotu, ile zaznaczenia samego obowiązku zwrotu - który, jak wskazuje się w orzecznictwie, w myśl art. 720 § 1 ww. ustawy, jest elementem przedmiotowo istotnym dla tego rodzaju umowy, bez którego nie ma umowy pożyczki.

W zależności od tego, jak zostanie ukształtowana przez strony umowa pożyczki, może ona przyjąć postać umowy nieodpłatnej bądź też odpłatnej, gdzie pożyczkobiorca zobowiązany będzie do zapłaty odsetek. Umowa pożyczki jest umową konsensualną. Dochodzi do skutku poprzez zgodne oświadczenia woli.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca - pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Należy wskazać, że w ustawie przewidziano sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Stosownie do art. 2 pkt 4 ww. ustawy nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
   
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • (uchylone),
     
   • umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

Zaznaczyć jednak należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz uzupełniania wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym („Wnioskodawca”). Wnioskodawca jest pożyczkobiorcą, który zawarł i będzie zawierał umowy pożyczki z pożyczkodawcą będącym spółką komandytowo-akcyjną („Pożyczkodawca”). Zgodnie z zapewnieniami Pożyczkodawcy, w związku z faktem, iż Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie udzielania pożyczek, umowy pożyczek nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych ze względu na treść art. 2 pkt . 4 ) lit. b) Ustawy o PCC. Zgodnie z zapewnieniami Pożyczkodawcy, jego działalność jest prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły i stanowi sposób pomnażania środków uzyskiwanych z prowadzonej działalności gospodarczej. Dane ujawnione w Rejestrze Przedsiębiorców KRS dotyczące Pożyczkodawcy potwierdzały na moment udzielania pożyczek i potwierdzają obecnie, iż przedmiotem ich działalności pozostają PKD 64.19.Z Pozostałe pośrednictwo pieniężne i PKD 64.92.Z Pozostałe formy udzielania kredytów. Pożyczkodawca nie jest bankiem ani spółdzielczą kasą oszczędnościowo-kredytową. Umowa pożyczki była zawarta na terytorium Polski i środki wypłacane w ramach pożyczki także znajdowały się na terytorium Polski. Zawarta umowa pożyczki miała charakter odpłatny i Wnioskodawca jest zobowiązany do uiszczenia na rzecz Pożyczkodawcy odsetek w związku z zawarciem umowy pożyczki. W związku z odpłatnością umów pożyczki, Pożyczkodawca zgodnie z przepisami Ustawy VAT wystawia faktury VAT obejmujące odsetki. Wnioskodawca zamierza zawrzeć analogiczną umowę pożyczki w przyszłości. Zgodnie z oświadczeniem uzyskanym przez Wnioskodawcę od Pożyczkodawcy, pożyczka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt . 38 Ustawy o VAT.

Umowa pożyczki będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Przyjmując za Wnioskodawcą, że pożyczka będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz jednocześnie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 Ustawy o VAT, powyższa czynność będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym na Wnioskodawcy nie będzie ciążył obowiązek podatkowy w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych. W przeciwnym wypadku umowa pożyczki będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, iż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.