Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-395/15-2/AM
z 25 czerwca 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 27 kwietnia 2015 r. (data 29 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na utrzymanie bezpłatnie użyczonych wykonawcom zewnętrznym pomieszczeń i części nieruchomości - jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 kwietnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na utrzymanie bezpłatnie użyczonych wykonawcom zewnętrznym pomieszczeń i części nieruchomości.
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.
M. Sp. z o. o. (dalej zwane Spółką) jest czynnym podatnikiem VAT i wykonuje czynności związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.
Spółka zawarła w imieniu własnym umowy z wykonawcami zewnętrznymi, dla których bezpłatnie użycza pomieszczenia części nieruchomości służące:
- przechowywaniu części zamiennych niezbędnych do wykonywania zawartej umowy napraw i przeglądów na terenie Spółki oraz pełniących funkcje socjalne dla pracowników wykonawcy, którzy realizują te naprawy i przeglądy,
- przechowywaniu środków czystości i urządzeń oraz pełniących funkcje socjalne dla pracowników wykonawcy zapewniającego utrzymanie czystości na terenie Spółki,
- infrastrukturze telekomunikacyjnej.
Wyżej wymienione użyczenia służą działalności gospodarczej Spółki.
Od zakupów związanych z utrzymaniem pomieszczeń (np. zakup energii, co, etc) Spółka odlicza VAT naliczony, a wartość netto zakupionych usług ujmuje do kosztów uzyskania przychodów.
W związku z nieodpłatnym udostępnianiem pomieszczeń i części nieruchomości, Spółka wystawia faktury własne, w których nalicza podatek należny VAT z tego tytułu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.
- Czy nieodpłatne użyczenie pomieszczeń i części nieruchomości wykonawcom zewnętrznym dla celów związanych z działalnością gospodarczą Spółki podlega opodatkowaniu podatkiem należnym VAT?
- Czy Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego od zakupu usług (np. energii, co, etc) dotyczących użyczonych wykonawcom pomieszczeń?
- Czy koszty poniesione na utrzymanie użyczonych pomieszczeń i części nieruchomości (np. zakup energii, co, etc, podatek od nieruchomości) stanowią koszt uzyskania przychodu Spółki zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?
Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie oznaczone we wniosku nr 3 w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek w pozostałym zakresie, tj. ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie nr 1 i 2) zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.
Zdaniem Wnioskodawcy,
Stanowisko Spółki odnośnie pytania nr 3:
Zdaniem Spółki, koszty związane z użyczonymi pomieszczeniami stanowić będą koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Ustawodawca z kosztów uzyskania przychodów wyłączył jedynie koszty odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania (art. 16 ust. 1 pkt 63 ustawy PDOP).
Nie istnieją zatem przesłanki, aby wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na media oraz utrzymanie we właściwym stanie technicznym użyczane pomieszczenia.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).
Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.
Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego Wnioskodawca zawarł w imieniu własnym umowy z wykonawcami zewnętrznymi, dla których bezpłatnie użycza pomieszczenia.
Wyżej wymienione użyczenia służą działalności gospodarczej Spółki.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji terminu "użyczenie".
Zgodnie z art. 710 i nast. ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 poz. 121) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Użyczenie zatem wyraźnie wyróżnia się przede wszystkim nieodpłatnością i realnym charakterem:
- umowa użyczenia dochodzi do skutku przez porozumienie stron połączone z wydaniem rzeczy przez użyczającego;
- świadczeniu użyczającego nie odpowiada świadczenie biorącego, biorący nie jest zobowiązany do żadnych świadczeń. Jest to umowa jednostronnie zobowiązująca, w której biorący korzysta z rzeczy cudzej w sposób określony przez użyczającego.
Tymczasem z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że umowa łącząca Wnioskodawcę z wykonawcami zewnętrznymi to umowa dwustronnie zobowiązująca, przynosi obopólne korzyści; dający rzecz (pomieszczenia i części nieruchomości) zobowiązuje się do jej przekazania, zaś otrzymujący do świadczenia określonych usług na rzecz dającego.
A zatem sposób skonstruowania umowy nie pozwala zakwalifikować umowy udostępnienia pomieszczenia i części nieruchomości służących realizacji działalności Spółki jako świadczenia o charakterze nieodpłatnym, niezwiązanym z żadną formą ekwiwalentu.
Przekazane pomieszczenia i części nieruchomości służą:
- przechowywaniu części zamiennych niezbędnych do wykonywania zawartej umowy napraw i przeglądów na terenie Spółki oraz pełniących funkcje socjalne dla pracowników wykonawcy, którzy realizują te naprawy i przeglądy,
- przechowywaniu środków czystości i urządzeń oraz pełniących funkcje socjalne dla pracowników wykonawcy zapewniającego utrzymanie czystości na terenie Spółki,
- infrastrukturze telekomunikacyjnej.
Wskazane we wniosku "umowy użyczenia" służą działalności Spółki. Fakt ten ma niewątpliwie wpływ na osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.
Zatem, koszty poniesione na utrzymanie użyczonych pomieszczeń i części nieruchomości (np. zakup energii, co, etc., podatek od nieruchomości) stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.