Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-193/15/AD
z 13 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów naliczonego podatku od towarów i usług. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 10 kwietnia 2015 r.

W ww. wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest w trakcie realizacji inwestycji o nazwie „budowa małego SPA w agroturystyce”, która ma być wsparta dofinansowaniem z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2007-2013, na realizację operacji w zakresie działania 413 Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju. Wnioskodawca w tym celu złożył wniosek do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie ww. projektu, w którym wskazał że jako beneficjent nie będący podatnikiem podatku od towarów i usług ma prawo zakwalifikować do kosztu kwalifikowanego wartość podatku VAT z faktur dotyczących realizacji inwestycji o nazwie „budowa małego SPA w agroturystyce”. Wnioskodawca wskazuje, że nie jest podatnikiem podatku VAT stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Naliczony podatek od towarów i usług nie powiększy wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Nabyte przez Niego towary i usługi będą nabyte w celu świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dla podatnika nie będącego podatnikiem podatku od towarów i usług, podatek naliczony od zakupów dokonanych na rzecz świadczenia w przyszłości usług zwolnionych od podatku towarów i usług będzie stanowić koszt uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku podatnika nie będącego podatnikiem podatku od towarów i usług , podatek naliczony od zakupów dokonanych na rzecz świadczenia w przyszłości usług zwolnionych od podatku towarów i usług będzie stanowić koszt uzyskania przychodów, gdyż powyższe wynika bezpośrednio z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 23 ust.1 pkt 43 lit. a). W myśl przytoczonego przepisu wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania. Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania ustawodawca wyróżnia koszty podatkowe bezpośrednio związane z przychodami i inne niż bezpośrednio z nimi związane, których nie można wprost przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

• został poniesiony przez podatnika,
• jest definitywny, a więc bezzwrotny,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie jest kosztem wymienionym w art. 23 ustawy.

Jednocześnie w myśl art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47d, 116, 122 i 129, 136 i 137.

Z kolei, jak stanowi art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług

- jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Zasada ta wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca realizuje inwestycję o nazwie „budowa małego SPA w agroturystyce”, która ma być wsparta dofinansowaniem z krajowych środków publicznych i środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach PROW 2007-2013, na realizację operacji w zakresie działania 413 Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju. Wnioskodawca w tym celu złożył wniosek do Urzędu Marszałkowskiego o dofinansowanie ww. projektu. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że nie jest podatnikiem podatku VAT stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Naliczony podatek od towarów i usług nie powiększy wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej. Nabyte przez Niego towary i usługi będą nabyte w celu świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT.

Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone regulacje w odniesieniu do zdarzenia przyszłego wynikającego z wniosku stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie uprawniony – na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do uznania za koszt uzyskania przychodów kwoty naliczonego podatku od towarów i usług, pod warunkiem, że koszt ten nie został bezpośrednio finansowany z dochodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o których mowa w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że ciężar co do prawidłowego udokumentowania wydatku, jak i wykazania związku przyczynowo - skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a uzyskaniem przychodu spoczywa na podatniku. Wnioskodawca bowiem musi wykazać, że poniósł koszt celowy i zasadny z punktu widzenia prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej.

Ze względu na zakres żądania Wnioskodawcy interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i nie rozstrzyga kwestii związanych ze zwolnieniem od podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.