Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-877/15-3/AA
z 24 września 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów:
- w części dotyczącej uznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania – jest prawidłowe,
- w części dotyczącej momentu ujęcia odszkodowania w przychodach – jest nieprawidłowe,
- w części dotyczącej skutków podatkowych wypłaty odsetek od zasądzonego odszkodowania – jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 15 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej poniesionych kosztów sądowych oraz w zakresie przychodów.
Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14f § 1 i § 2 oraz art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 7 września 2015 r. znak ILPB1/4511-1-877/15-2/AA na podstawie art. 169 § 1 i § 2 tej ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej poniesionych kosztów sądowych.
Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 10 września 2015 r., a zatem wyznaczony termin upłynął z dniem 17 września 2015 r. i w tym czasie nie uzupełniono wniosku.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą od 2 listopada 2005 r. pod nazwą A.. Głównym celem jest działalność kulturalno-oświatowa i gastronomiczna. W latach 2008-2009 Wnioskodawca prowadził dyskotekę w L. pod nazwą „B.”. Budynek przeznaczony pod dyskotekę został wynajęty od firmy R. w 2008 r. W dniu 13 lutego 2009 r. w wyniku pożaru lokal w którym była prowadzona dyskoteka uległ całkowitemu zniszczeniu. W ramach prowadzonej działalności zawarto umowę ubezpieczenia z G. Towarzystwo Ubezpieczeń Spółka Akcyjna w W., której przedmiotem był lokal położony w Lubinie gdzie prowadzona była dyskoteka. W polisie ubezpieczeniowej objęte ubezpieczeniem zostały środki obrotowe, maszyny, urządzenia i wyposażenie, budynek dyskoteki. Towarzystwo Ubezpieczeń G. Spółka Akcyjna w W. nie chciała wypłacić przysługującego odszkodowania, dlatego musiał tę kwestię rozpatrzyć Sąd. Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2015 r. Sąd zasądził odszkodowanie w kwocie 410.917,14 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 19 stycznia 2010 r., które też wynoszą około 400.000,00 zł. Ponadto firma poniosła koszty od pozwu oraz koszty za opinie biegłego. Wydatki te nie były ujęte w kosztach firmy.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie przychodów.
- Czy zasądzone odszkodowanie jest przychodem firmy od którego należy zapłacić podatek dochodowy i w jakim czasie (czy zaraz po otrzymaniu odszkodowania, czy dopiero w zeznaniu rocznym)?
- Czy zasądzone odsetki od należnego odszkodowania są przychodem firmy, który należy opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych? Część tych odsetek Wnioskodawca musi zapłacić swoim dostawcom za zaległe płatności z czasu kiedy lokal funkcjonował.
Zdaniem Wnioskodawcy, zasądzone odszkodowanie jest przychodem firmy i winno być opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z art. 21 ust. 4 nie jest zwolnione z podatku, ponieważ jest to odszkodowanie z tytułu ubezpieczeń majątkowych związanych z prowadzoną działalnością. Podatek dochodowy należy wykazać w zeznaniu rocznym w pozycji inne przychody.
Jeżeli chodzi o odsetki od odszkodowania Wnioskodawca uważa, że nie są przychodem firmy.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie przychodów:
- w części dotyczącej uznania za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej odszkodowania jest prawidłowe,
- w części dotyczącej momentu ujęcia odszkodowania w przychodach jest nieprawidłowe,
- w części dotyczącej skutków podatkowych wypłaty odsetek od zasądzonego odszkodowania jest nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Co do zasady, przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia majątkowe, uzyskane w związku z tą działalnością o ile ustawa nie wyłącza ich z tej kategorii.
W myśl art. 14 ust. 2 pkt 12 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również otrzymane odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej.
Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 1 pkt 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są kwoty otrzymane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, z wyjątkiem: odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą lub prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 lub art. 30c.
Z przytoczonych powyżej przepisów wynika, że zwolnienie podatkowe nie obejmuje m.in. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Składnikami majątku związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej są zarówno środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne, jak i wszelkie inne składniki majątkowe, które są związane z prowadzeniem działalności gospodarczej – zwłaszcza wszelkie składniki majątkowe wykorzystywane w działalności.
Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której głównym celem jest działalność kulturalno-oświatowa i gastronomiczna. W latach 2008-2009 Wnioskodawca w wynajętym budynku prowadził dyskotekę. Jednak w wyniku pożaru lokal, w którym prowadzona była dyskoteka uległ całkowitemu zniszczeniu. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności zawarł umowę ubezpieczenia, której przedmiotem były środki obrotowe, maszyny, urządzenia i wyposażenie oraz budynek dyskoteki. Towarzystwo ubezpieczeniowe nie chciało wypłacić przysługującego odszkodowania w związku z czym kwestię tę musiał rozpatrzyć sąd, który zasądził odszkodowanie wraz z odsetkami.
W przedmiotowej sprawie uznać należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę odszkodowanie dotyczy składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawcy zostanie wypłacone odszkodowanie z tytułu całkowitego zniszczenia składników majątku opisanych we wniosku, a więc odszkodowanie za szkodę dotyczącą składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, to w momencie jego wypłaty będzie ono stanowić przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Natomiast w zakresie zasądzonych wyrokiem sądu odsetek, należy wskazać, że instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).
Zgodnie z art. 481 § 1 tej ustawy, jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
W myśl art. 481 § 2 ww. ustawy, jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe.
Zauważyć należy, że odsetki wypłacone za okres pomiędzy datą zasądzenia i datą wypłaty odszkodowania nie są wliczane do wartości odszkodowania. Zgodnie bowiem z art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 101, z późn. zm.), do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego.
Treść powyższych przepisów wskazuje, że nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem, czy też innym świadczeniem związanym z naprawieniem szkody. Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego – są skutkiem niewykonania zobowiązania. Stanowią one najczęściej rekompensatę wynikającą z czasokresu jaki upłynął pomiędzy zaistnieniem zdarzeń skutkujących wypłatą odszkodowania, a skonkretyzowaniem obowiązku naprawienia szkody (krzywdy). Odsetki nie pełnią zatem funkcji odszkodowawczej – są to po prostu należności z tytułu zwłoki w zapłacie świadczenia głównego. Z tych względów nie można utożsamiać ich z odszkodowaniem, mimo że są z nim związane.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje zwolnienia z opodatkowania odsetek za zwłokę w wykonaniu świadczenia polegającego na naprawieniu szkody na rzecz poszkodowanego.
W związku z powyższym, wynikające z wyroku sądowego odsetki od odszkodowania stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Wobec powyższego Wnioskodawca słusznie uważa, że zasądzone odszkodowanie za szkodę dotyczącą składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą jest przychodem firmy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednakże w momencie wypłaty ww. odszkodowania, a nie jak wskazał Wnioskodawca w zeznaniu rocznym w pozycji inne przychody. Ponadto należy wyjaśnić, że zasądzone odsetki od należnego odszkodowania - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Jednocześnie tut. Organ wskazuje, że w dniu 24 września 2015 r. wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej poniesionych kosztów sądowych został rozstrzygnięty postanowieniem o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB1/4511-1-877/15-4/AA.
Do wniosku kserokopię wyroku. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.