Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-987/15/MN
z 15 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2015 r. (data wpływu 27 października 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku dokonania korekty podatku w trybie art. 89b ustawy w przypadku rozłożenia płatności na raty – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 października 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku dokonania korekty podatku w trybie art. 89b ustawy w przypadku rozłożenia płatności na raty.

W złożonym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej, zwanej dalej Spółką. Głównym przedmiotem działalności jest przede wszystkim produkcja konstrukcji metalowych i ich części. Wnioskodawca posiada 60% udziału w dochodach i kosztach Spółki. Wnioskodawca prowadzi też samodzielną działalność gospodarczą i z tego tytułu jest zobowiązany do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Od uzyskanego udziału w dochodzie Spółki i z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej opłaca podatek dochodowy od osób fizycznych według stawki liniowej w wysokości 19 %. Zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, Wnioskodawca opłaca miesięcznie. W roku podatkowym 2015 Wnioskodawca i Spółka są zobowiązani do prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów na zasadach określonych w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.), dalej w skrócie zwanego rozporządzeniem w sprawie pkpir. Wnioskodawca i Spółka nieterminowo opłacają zobowiązania za nabyte towary i usługi udokumentowane fakturami oraz do dnia 31 grudnia 2015 r. Wnioskodawca będzie dokonywał w ww. podatkowych księgach przychodów i rozchodów zmniejszenia kosztów uzyskania przychodu, na podstawie dowodu wewnętrznego, o kwoty netto nieuregulowanych zobowiązań udokumentowanych fakturami w terminach, o których mowa w art. 24a ust. 1 i ust. 2 p.d.o.f. Po opłaceniu przeterminowanych ww. zobowiązań Wnioskodawca i Spółka na podstawie dowodu wewnętrznego pod datą zapłaty zaległego zobowiązania mają zamiar po dniu 1 stycznia 2016 r. zwiększać kwotę kosztów uzyskania przychodu, bez względu na to, którego okresu roku podatkowego dotyczą (np. poprzedniego roku podatkowego) o kwotę opłaconego netto wydatku, o który zostaną zmniejszone koszty uzyskania przychodu do dnia 31 grudnia 2015 r. Wnioskodawca uznaje, że wszelkie wydatki zaewidencjonowane przez Niego i Spółkę w podatkowych księgach przychodów i rozchodów do dnia 31 grudnia 2015 r. będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodu, lub też mają za cel zabezpieczenie oraz zachowanie źródła przychodów. Wnioskodawca i Spółka są zdania, że będą zobowiązani do prowadzenia podatkowej księgi przychodowi rozchodów w roku 2016 r., a także w następnych latach podatkowych.

W miesiącu wrześniu 2015 r. Wnioskodawca nabył dwa telefony komórkowe, które są użytkowane przez Niego wyłącznie przy prowadzeniu samodzielnej działalności gospodarczej, a mianowicie:

• za kwotę netto 2.376,00 zł, podatek naliczony 546,48 zł, który to telefon został nabyty w ramach sprzedaży ratalnej, 25 równych rat, ostatnia rata płatna w dniu 21 sierpnia 2017 r.
• za kwotę netto 1.050,00 zł, który to telefon został nabyty w ramach sprzedaży ratalnej, 24 równe raty, ostatnia rata płatna do 31 sierpnia 2017 r., podatek naliczony w kwocie 241,50 zł,

zwanymi dalej telefonami komórkowymi.

Wnioskodawca odliczył od podatku należnego za wrzesień 2015 r. powyżej wymienione kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących nabycie ww. telefonów komórkowych oraz kwoty netto wyszczególnione w fakturach dokumentujących nabycie telefonów zaewidencjonował w podatkowej księdze przychodów i rozchodów prowadzonej dla działalności gospodarczej oraz zaliczył w miesiącu wrześniu 2015r. do kosztów uzyskania przychodu. Sprzedawcy telefonów komórkowych są podatnikami VAT czynnymi. Wnioskodawca prowadząc samodzielną działalność gospodarczą jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania w zakresie podatku od towarów i usług deklaracji miesięcznych.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie.

Czy na Wnioskodawcy będzie spoczywać obowiązek korekty w trybie art. 89b p.t.u. podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie telefonów komórkowych odliczonego od podatku należnego za wrzesień 2015 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, odnoszącym się do ww. pytania, rozłożenie płatności za telefony komórkowe na raty żadną miarą nie można uznać na podstawę nieuregulowania należności w terminie 150 dni, o którym mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Reasumując powyższe należy uznać, że na Wnioskodawcy nie będzie spoczywać obowiązek korekty w trybie art. 89b p.t.u. podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie telefonów komórkowych odliczonego od podatku należnego za wrzesień 2015 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady rozliczenia podatku od towarów i usług w odniesieniu do nieściągalnych wierzytelności zostały określone w przepisach art. 89a i art. 89b ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 89a ust. 1 cyt. ustawy podatnik może skorygować podstawę opodatkowania oraz podatek należny z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na terytorium kraju w przypadku wierzytelności, których nieściągalność została uprawdopodobniona. Korekta dotyczy również podstawy opodatkowania i kwoty podatku przypadającej na część kwoty wierzytelności, której nieściągalność została uprawdopodobniona.

W myśl art. 89a ust. 1a ww. ustawy, nieściągalność wierzytelności uważa się za uprawdopodobnioną w przypadku, gdy wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w jakiejkolwiek formie w ciągu 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Z kolei stosownie do art. 89b ust. 1 ustawy, w przypadku nieuregulowania należności wynikającej z faktury dokumentującej dostawę towarów lub świadczenie usług na terytorium kraju w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, dłużnik jest obowiązany do korekty odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury, w rozliczeniu za okres, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności określonego w umowie lub na fakturze.

Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli dłużnik uregulował należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150 dzień od dnia upływu terminu płatności tej należności (art. 89b ust. 1a ustawy).

Nadmienia się, że jak wynika z obowiązującego od dnia 1 lipca 2015 r. art. 89b ust. 1b ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się również w przypadku, gdy dłużnik w ostatnim dniu miesiąca, w którym upływa 150 dzień od dnia upływu terminu płatności, jest w trakcie postępowania upadłościowego lub w trakcie likwidacji.

W przypadku częściowego uregulowania należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze, korekta dotyczy podatku naliczonego przypadającego na nieuregulowaną część należności. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio (art. 89b ust. 2 ustawy).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, w miesiącu wrześniu 2015 r. Wnioskodawca nabył w ramach sprzedaży ratalnej dwa telefony komórkowe. Wnioskodawca odliczył od podatku należnego za wrzesień 2015 r. podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących nabycie ww. telefonów komórkowych.

Możliwość skorygowania przez podatnika – sprzedawcę – podatku należnego wiąże się z obowiązkami w zakresie korekty podatku naliczonego przez podatnika-nabywcę. Zastosowanie trybu korekty podatku powoduje de facto, że konstrukcyjnie przestaje istnieć podatek należny, przez co przestaje też faktycznie istnieć podatek naliczony, który można by odliczyć. Przepisy art. 89b ust. 1 i ust. 2 ustawy są zawsze konsekwencją zaistnienia sytuacji, o której mowa w art. 89a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Korekty podatku należnego, na podstawie przepisu art. 89a ust. 1 ustawy, można dokonać bowiem tylko jeśli wierzytelność, z której wynika korygowany podatek należny, nie została uregulowana w określonym przez strony terminie.

Zgodnie z tymi przepisami, dłużnik ma obowiązek skorygowania całości (lub części) uprzednio odliczonego podatku naliczonego wynikającego z faktury, jeżeli nie ureguluje całości (lub części) należności w terminie 150 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Obowiązek dokonania korekty ciąży na dłużniku niezależnie od faktu, czy jego wierzyciel skorzystał z korekty podatku należnego.

Dłużnik nie jest zobowiązany do skorygowania podatku naliczonego wówczas gdy ureguluje należność najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego, w którym upłynął 150. dzień od dnia upływu płatności. Termin 150-dniowy należy liczyć od dnia, w którym upływa termin płatności określony w fakturze lub umowie.

Z tych też względów, podzielając stanowisko wyrażone we wniosku, uznać należy, rozłożenie płatności za telefony komórkowe na raty nie możne być uznane jako nieuregulowanie należności w terminie 150 dni, o którym mowa w art. 89b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z czym – przy założeniu odpowiedniego regulowania poszczególnych rat – Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku korygowania w trybie art. 89b ustawy o podatku od towarów i usług odliczonych kwot podatku, wynikających z faktur dokumentujących nabycie opisanych telefonów komórkowych.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe

Dodatkowo należy wskazać, że przepisy podatkowe nie regulują stosunków cywilnoprawnych (zasad zawierania umów cywilnoprawnych, porozumień), ani nie mają wpływu na ich treść, w tym ustalenia dotyczące terminów płatności. Zgodnie z zasadą swobody umów, to strony umowy rozstrzygają m.in. zasady rozliczeń z tytułu zawarcia umów cywilnoprawnych.

Organy podatkowe nie mają prawa ingerować w treść zawieranych umów i przyjęte w nich ustalenia, w tym zasady ustalania terminów płatności, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w trakcie przeprowadzonego przez organ pierwszej instancji postępowania podatkowego.

Niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionych we wniosku okoliczności, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazać należy, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, natomiast wniosek w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.