INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2012r. (data wpływu 19 marca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych na cele opałowe jest:

• prawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych przez podmiot leczniczy w zakresie w jakim wykonuje działalność leczniczą,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych w pozostałej działalności.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku dla wyrobu węglowego.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 28 maja 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą świadcząc usługi opieki zdrowotnej, całodobowej nad osobami przewlekle chorymi i starszymi, samodzielnie niewydolnymi oraz usługi rehabilitacji. Działalność prowadzona jest w zakresie dwóch obiektów w których prowadzona jest oddzielnie:

1. Rehabilitacja.
2. Opieka stacjonarna całodobowa.
   
   

Roczne zużycie wyrobu węglowego dla celów własnych, czyli ogrzewania obiektów w których prowadzona jest działalność wynosi około 40 ton.

Ponadto w piśmie z dnia 28 maja 2012r. Wnioskodawca wskazał, iż jest podmiotem leczniczym wpisanym do rejestru zakładów opieki zdrowotnej oraz, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza w przeważającym zakresie dotyczy ochrony zdrowia w ramach umów podpisanych z Narodowym Funduszem Zdrowia oraz usług komercyjnych. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie zakładu opiekuńczo-leczniczego, pielęgnacyjnej opieki długoterminowej, fizjoterapii domowej, stacjonarnego ośrodka rehabilitacji ogólnoustrojowej, dziennego ośrodka rehabilitacji ogólnoustrojowej oraz drobnej sprzedaży artykułów spożywczych i przemysłowych (sklepik). W ramach zakładu opiekuńczo-leczniczego oraz stacjonarnego ośrodka rehabilitacji ogólnoustrojowej Wnioskodawca świadczy całodobową opiekę w zakresie usług zdrowotnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prowadzona przez Wnioskodawcę działalność lecznicza będzie zwolniona z podatku akcyzowego przy zakupie węgla do ogrzania budynku Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej...

Zdaniem Wnioskodawcy prowadzona przez niego działalność gospodarcza w formie Niepublicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej winna być zwolniona z podatku akcyzowego przy zakupie węgla.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych przez podmiot leczniczy w zakresie w jakim wykonuje działalność leczniczą,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych w pozostałej działalności.
  
  

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 i pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008r. o podatku akcyzowym (t.j. z. U. z 2011r. nr 108, poz. 626 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 2 stycznia 2012r., zwanej dalej ustawą, za wyroby akcyzowe uważa się wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy, przy czym wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 tego załącznika są wyrobami węglowymi.

W poz. 19 ww. załącznika pod kodem ex CN 2701 wymieniono węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla - jeżeli są przeznaczone do celów opałowych.

Wobec powyższego wyjaśnić należy, iż przeznaczenie węgla do celów opałowych - jak wynika z cyt. powyżej poz. 19 załącznika nr 1 do ustawy - pozawala zaliczyć go do wyrobów akcyzowych.

Zasadą jest, iż obrót wyrobami węglowymi objęty jest opodatkowaniem akcyzą (art. 9a ust. 1 ustawy). Tym niemniej prawodawca przewidział liczne wyjątki od tej zasady.

Zgodnie bowiem z art. 31a ust. 1 ustawy, zwalnia się od akcyzy sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju przez pośredniczący podmiot węglowy pośredniczącemu podmiotowi węglowemu lub podmiotowi korzystającemu ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 2.

W świetle art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, zwalnia się od akcyzy wyroby węglowe zużywane przez gospodarstwa domowe, organy administracji publicznej, jednostki Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmioty systemu oświaty o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobki i kluby dziecięce, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. Nr 45, poz. 235, Nr 131, poz. 764 i Nr 171, poz. 1016), podmioty lecznicze, o których mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz .U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887, Nr 174, poz. 1039 i Nr 185, poz. 1092), jednostki organizacyjne pomocy społecznej, o których mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009r. Nr 175, poz. 1362, z późn. zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.).

Podmiot zużywający to w świetle art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a ustawy, podmiot mający miejsce zamieszkania, siedzibę lub miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, który wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie zużywa na cele uprawniające do zwolnienia.

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (Dz .U. Nr 112, poz. 654 ze zm.) podmiotami leczniczymi są:

1. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010r. Nr 220, poz. 1447 i Nr 239, poz. 1593 oraz z 2011r. Nr 85, poz. 459 i Nr 106, poz. 622) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
2. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
3. jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej,
4. instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010r. o instytutach badawczych (Dz. U. Nr 96, poz. 618),
5. fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,
6. kościoły, kościelne osoby prawne lub związki wyznaniowe

- w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Natomiast zgodnie z art. 8.ww ustawy rodzajami działalności leczniczej są:

1. stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne:
   1. szpitalne,
   2. inne niż szpitalne;
2. ambulatoryjne świadczenia zdrowotne.
   
   

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym, wpisanym do rejestru zakładów opieki zdrowotnej oraz, że prowadzona przez niego działalność gospodarcza w przeważającym zakresie dotyczy ochrony zdrowia w ramach umów podpisanych z Narodowym Funduszem Zdrowia oraz usług komercyjnych. Wnioskodawca świadczy usługi w zakresie zakładu opiekuńczo-leczniczego, pielęgnacyjnej opieki długoterminowej, fizjoterapii domowej, stacjonarnego ośrodka rehabilitacji ogólnoustrojowej, dziennego ośrodka rehabilitacji ogólnoustrojowej oraz drobnej sprzedaży artykułów spożywczych i przemysłowych (sklepik). W ramach zakładu opiekuńczo-leczniczego oraz stacjonarnego ośrodka rehabilitacji ogólnoustrojowej Wnioskodawca świadczy całodobową opiekę w zakresie usług zdrowotnych.

Biorąc pod uwagę opis zawarty we wniosku oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia wyrobów węglowych zużywanych do ogrzania pomieszczeń gdzie jest prowadzona działalność lecznicza.

Natomiast zużycie wyrobów węglowych przez Wnioskodawcę w zakresie działalności nie objętej działalnością leczniczą (np. zużywane do ogrzania pomieszczeń w których prowadzona jest sprzedaż artykułów spożywczych i przemysłowych) nie korzysta ze zwolnienia z akcyzy, gdyż zużycie to nie mieści się w zakresie zwolnienia o którym mowa w art. 31a ust. 2 pkt 3 ustawy, tj. zużycie wyrobów węglowych w takim przypadku nie następuje przez podmiot leczniczy w zakresie w jakim wykonuje działalność leczniczą.

Tym samym wnioskodawca korzysta ze zwolnienia z podatku akcyzowego w stosunku do węgla zużywanego jako podmiot leczniczy w zakresie w jakim wykonuje działalność leczniczą. Natomiast wyroby węglowe zużywane do ogrzania pomieszczeń w których prowadzona jest inna działalność Wnioskodawca winien zakupić z zapłaconą akcyzą.

Należy także poinformować Wnioskodawcę, iż zgodnie z art. 9a ust. 1 pkt 6 ustawy przedmiotem opodatkowania jest użycie wyrobów węglowych do celów innych niż wskazane w art. 31a ust. 2, przy czym za takie zużycie uważa się również naruszenie warunków zwolnienia, jak i sprzedaż, dostawę wewnątrzwspólnotową albo eksport towarów węglowych przez podmiot korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 31 ust. 2, niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym, zamiast zużycia go do celów zwolnionych.

Mając powyższe na uwadze stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za:

• prawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych przez podmiot leczniczy w zakresie w jakim wykonuje działalność leczniczą,
• nieprawidłowe - w części dotyczącej zużycia wyrobów węglowych w pozostałej działalności.
  
  

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.