Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/4510-1-539/15-4/MC
z 29 grudnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 4 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2015 r. (data wpływu 2 listopada 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• powstania przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia – jest prawidłowe,
• zastosowania do umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia przepisów dotyczących cen transferowych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2015r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony o brakującą opłatę – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• powstania przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia,
• zastosowania do umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia przepisów dotyczących cen transferowych.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwany dalej „Spółką”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, będącą podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: p.d.o.p.), tj. podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. W chwili obecnej wspólnikami Wnioskodawcy jest inna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (zwana dalej „Wspólnikiem”) oraz osoba fizyczna.

W przyszłości planowana jest restrukturyzacja Wnioskodawcy, której etapem może być zbycie przez Wspólnika na rzecz Spółki, na podstawie art. 199 § 3 Kodeksu spółek handlowych (dalej: k.s.h), wszystkich albo części posiadanych przez siebie udziałów w kapitale Spółki w celu ich umorzenia (jest to dopuszczalne w świetle umowy spółki). Będzie to umorzenie dobrowolne bez wynagrodzenia, na co Wspólnik wyrazi zgodę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów własnych bez wynagrodzenia, za zgodą Wspólnika, tj. spółki kapitałowej, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód (dochód) podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych?
2. Czy w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów własnych bez wynagrodzenia, za zgodą Wspólnika, w przypadku Wnioskodawcy będą miały zastosowanie przepisy ustawy o p.d.o.p. dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 9a i art. 11 ustawy o p.d.o.p., a w szczególności czy dla takiego zdarzenia należy sporządzić dokumentację podatkową (tzw. dokumentację cen transferowych), o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o p.d.o.p.?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

Zdaniem Wnioskodawcy planowane dobrowolne umorzenie udziałów własnych bez wynagrodzenia, za zgodą Wspólnika, będzie dla Wnioskodawcy neutralne podatkowo i nie spowoduje powstania po jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W pierwszej kolejności wyjaśnić należy, że tryb umarzania udziałów uregulowany jest w art. 199 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (tj. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 z późn. zm.). Skutkiem umorzenia udziałów jest ich prawne unicestwienie, co wiąże się z wygaśnięciem wszelkich wynikających z nich praw o charakterze majątkowym i korporacyjnym. Stosownie do treści art. 199 § 1 k.s.h udział może być umorzony za zgodą wspólnika w drodze nabycia udziału przez spółkę (umorzenie dobrowolne) albo bez zgody wspólnika (umorzenie przymusowe). Przesłanki i tryb przymusowego umorzenia określa umowa spółki. Umorzenie udziału wymaga uchwały zgromadzenia wspólników, która powinna określać w szczególności podstawę prawną umorzenia i wysokość wynagrodzenia przysługującego wspólnikowi za umorzony udział. Jednocześnie z art. 199 § 3 k.s.h. wynika, że za zgodą wspólnika umorzenie udziału może nastąpić bez wynagrodzenia. Art. 199 § 4 i 5 k.s.h. przewidują z kolei automatyczne umorzenie udziałów, w razie ziszczenia się określonego zdarzenia.

W przypadku Wnioskodawcy, zgodnie z umową spółki, dopuszczalne jest dobrowolne umorzenie udziałów wspólnika z jego zgodą. W związku z powyższym, w ramach czynności restrukturyzacyjnych, planowane jest zbycie przez Wspólnika (spółkę kapitałową) na rzecz Spółki wszystkich albo części posiadanych przez niego udziałów w kapitale Spółki w celu ich umorzenia. Jednocześnie Wspólnik wyrazi zgodę na umorzenie udziałów bez wynagrodzenia. Podstawą prawną umorzenia udziałów będzie zatem art. 199 § 3 k.s.h. Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy opisane zdarzenie przyszłe spowoduje po jego stronie powstanie przychodu, o którym mowa w ustawie o p.d.o.p.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty, przy czym w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód. Art. 7 ust. 2 ustawy o p.d.o.p. stanowi nadto, że dochodem, z zastrzeżeniem art. 10, art. 11 i art. 24a, jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym, a jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Jednocześnie zauważyć należy, że przepisy ustawy o p.d.o.p. nie zawierają definicji przychodu. W art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p wymieniono jedynie przykładowo katalog przychodów, natomiast w art. 12 ust. 4 w sposób enumeratywny wskazano kategorie niestanowiące takiego przychodu. Na gruncie w/w przepisów przyjmuje się, że przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, rzeczywiście otrzymane w roku podatkowym (Mazurkiewicz Małgorzata i Małecki Paweł. Art. 12. W: CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VI. LEX, 2015). Również w orzecznictwie akcentuje się, że przychód to definitywne przysporzenie majątkowe, co oznacza, że jego źródłem jest odpłatne zbycie rzeczy, czyli takie, w wyniku którego po stronie podatnika powstanie przysporzenie (wyrok NSA z dnia 9.02.2015 r., sygn. akt II FSK 399/13, wyrok NSA z dnia 19.12.2012 r., sygn. akt II FSK 871/11).

Nabycie udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia oraz ich umorzenie bez wynagrodzenia za zgodą wspólnika nie zostały wymienione w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. Choć katalog przychodów określony w tym przepisie jest otwarty, zdaniem Wnioskodawcy, opisane powyżej zdarzenie przyszłe nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Na skutek nabycia udziałów Wspólnika w celu umorzenia Wnioskodawca nie uzyska bowiem żadnego przysporzenia finansowego o konkretnym wymiarze finansowym. Celem nabycia udziałów będzie wyłącznie ich umorzenie, tj. unicestwienie, a zatem w wyniku powyższego Wnioskodawca nie otrzyma żadnych środków finansowych ani nie zwiększy się jego majątek.

Jednocześnie nie jest możliwe zakwalifikowanie wartości umorzonych udziałów do któregokolwiek z przychodów wymienionych w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. W tym przypadku, zdaniem Wnioskodawcy, nie znajdzie w szczególności zastosowania przepis art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o p.d.o.p., zgodnie z którym przychodem jest m.in. wartość rzeczy praw otrzymanych nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie, a także wartość innych nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych świadczeń. Skoro w przypadku umorzenia udziałów bez wynagrodzenia Wnioskodawca nie uzyska rzeczywistego przysporzenia finansowego, nie nabędzie on także z tego tytułu nieodpłatnie żadnych praw. W wyniku umorzenia udziałów nie wzrośnie wartość majątku Wnioskodawcy, co oznacza, że nie dojdzie w tej sytuacji do powstania po jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W ocenie Wnioskodawcy nie znajduje w jego przypadku zastosowania również przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p, który stanowi, że przychodem jest wartość umorzonych zobowiązań. Podkreślenia wymaga, że nabycie lub objęcie przez wspólnika udziałów w kapitale zakładowym spółki nie skutkuje powstaniem po stronie spółki wobec wspólnika żadnego zobowiązania finansowego, które mogłoby ulec umorzeniu. Nie dochodzi tu również do umorzenia zobowiązania spółki do zapłaty wynagrodzenia za umarzane udziały, bowiem takie zobowiązanie nie powstaje w przypadku umorzenia udziałów bez wynagrodzenia (które jest dopuszczalne w świetle art. 199 § 3 k.s.h.). Z powyższego wynika zatem, że umorzenie udziałów nie stanowi umorzenia zobowiązań, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.p.

Podsumowując, z uwagi na to, że dobrowolne umorzenie przez spółkę własnych udziałów bez wynagrodzenia za zgodą wspólnika nie zostało wprost wskazane w art. 12 ust. 1 ustawy o p.d.o.p. jako źródło przychodu dla spółki ani nie może zostać zaliczone do przychodów wymienionych w tym przepisie, w tym w art. 12 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o p.d.o.p., zdaniem Wnioskodawcy, w tej sytuacji nie powstanie po jego stronie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Co więcej w wyniku opisanego zdarzenia Wnioskodawca nie uzyska w sensie ekonomicznym żadnej korzyści majątkowej, która skutkowałaby przyrostem jego majątku.

Również NSA uznał, że za przychód nie może być uważane nabycie własnych udziałów, które zostaną umorzone. Spółka nie otrzyma bowiem od wspólnika żadnego trwałego przysporzenia majątkowego, które powiększałoby jej majątek i które mogłoby być potraktowane jako osiągnięcie przez Spółkę przychodu podatkowego podlegającego opodatkowaniu (wyrok NSA z dnia 9 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 399/13). Nadto z odpowiedzi z dnia 23 lutego 2004 r. podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na zapytanie poselskie (nr 2206) wynika, że „Niezależnie jednak od faktu, iż określony w art. 12 tej ustawy katalog przypadków powodujących powstanie przychodu nie jest enumeratywny, zdaniem Ministra Finansów nabycie przez spółkę kapitałową własnych udziałów celem ich umorzenia – nawet bez wynagrodzenia – nie spowoduje powstania przychodu w tej Spółce”.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie również w licznych interpretacjach indywidualnych wydawanych na gruncie analogicznych stanów faktycznych, m.in. w:

• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 listopada 2014 r., sygn. ILPB4/423-406/14-2/MC,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 26 maja 2014 r., sygn. ILPB4/423-125/14-2/ŁM,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 23 maja 2014 r., sygn. ILPB4/423-122/14-2/ŁM,
• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 czerwca 2013 r., sygn. IPPB3/423-226/13-3/MC,
• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 czerwca 2013 r., sygn. IPTPB3/423-116/13-2/PM,
• Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 stycznia 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-1300/12/CzP.
  
  

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z planowanym dobrowolnym umorzeniem udziałów własnych bez wynagrodzenia, za zgodą Wspólnika, w przypadku Wnioskodawcy nie będą miały zastosowania przepisy ustawy o p.d.o.p. dotyczące tzw. cen transferowych, tj. art. 9a i art. 11 ustawy o p.d.o,p., a zatem dla takiego zdarzenia nie należy sporządzać dokumentacji podatkowej (tzw. dokumentacji cen transferowych), o której mowa w art. 9a ust. 1 ustawy o p.d.o.p.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o p.d.o.p., jeżeli w wyniku powiązań pomiędzy podmiotami określonymi w tym przepisie zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podatnik nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały – dochody danego podatnika oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. Nadto art. 9a ust. 1 ustawy o p.d.o.p. stanowi, że podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takich transakcji.

W pierwszej kolejności podkreślenia wymaga, że w przypadku dobrowolnego umorzenia udziałów bez wynagrodzenia nie dochodzi do transakcji w rozumieniu przepisów o cenach transferowych. Przepisy te nie definiują pojęcia „transakcji”, dlatego też w orzecznictwie i doktrynie przyjmuje się, że należałoby wykorzystać w tej sytuacji definicję słownikową, zgodnie z którą (wg Słownika języka polskiego PWN) „transakcja” to zawarcie umowy, zwłaszcza handlowej dotyczącej kupna lub sprzedaży; układ, porozumienie jako wynik rokowań. W takim ujęciu pojęcie to jest synonimem pojęcia „umowa” (wyrok NSA z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. akt II FSK 2849/12; wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 stycznia 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1075/14; Mazurkiewicz Małgorzata i Małecki Paweł. Art. 9(a). W: CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VI. LEX, 2015).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, przepisy ustawy o p.d.o.p. o cenach transferowych odnoszą się do transakcji o charakterze handlowym, będących następstwem działalności gospodarczej, w wyniku których generowane są przychody. Oznacza to, że przepisy te nie znajdą zastosowania w przypadku umorzenia udziałów bez wynagrodzenia, które jest zdarzeniem jednorazowym o charakterze restrukturyzacyjnym. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, jeżeli dojdzie do umorzenia udziałów bez wynagrodzenia, co jest dopuszczalne w świetle przepisów k.s.h., nie ma podstaw do zastosowania art. 11 ustawy o p.d.o.p. Szacowanie wysokości wynagrodzenia na podstawie tego przepisu oznaczałoby w istocie przyjęcie, że każde umorzenie powinno następować za wynagrodzeniem, co stanowiło niewątpliwie zakwestionowanie samego charakteru tej instytucji prawnej. Nadto w przypadku umorzenia bez wynagrodzenia nie dochodzi do powstania przychodu dla spółki ani wspólnika, którego wartość mogłaby być szacowana.

Co więcej w analizowanym przypadku nie można mówić o cenie. W razie, określonego w art. 199 k.s.h,‚ nabycia od wspólnika udziałów przez spółkę w celu ich umorzenia występuje wynagrodzenie, a termin „wynagrodzenie” nie jest tożsamy z „ceną”. Zgodnie bowiem z art. 535 k.c. cena jest elementem umowy sprzedaży, tymczasem umorzenie udziałów bez wynagrodzenia ze swej istoty zakłada brak ceny/wynagrodzenia za umorzone udziały.

Skoro po stronie wspólnika, którego udziały są umarzane, nie występuje żadne przysporzenie, to nie ma podstaw do szacowania przychodu po stronie spółki. Należy również wskazać, że podstawę dobrowolnego umorzenia udziałów stanowią łącznie umowa spółki, uchwała zgromadzenia wspólników oraz zgoda wspólnika. W tym wypadku nie mamy zatem do czynienia z odpłatnym zbyciem ani z ceną, ani z jakąkolwiek umową określającą tę cenę. Uchwały zgromadzenia wspólników o umorzeniu udziałów lub zgody wspólnika na umorzenie udziału bez wynagrodzenia nie można przecież utożsamiać z transakcją sprzedaży.

Należy także zwrócić uwagę na cel przepisów o cenach transferowych. W kontekście transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi istotne jest określenie, czy ustalone pomiędzy nim ceny za dane dobro lub dobra oraz świadczone usługi są zgodne z zasadami rynkowymi (zgodnie z zasadą arm’s length), tj. zgodnie z warunkami, jakie w porównywalnych okolicznościach ustaliłyby podmioty niezależne (Mazurkiewicz Małgorzata i Małecki Paweł. Art. 9(a). W: CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. VI. LEX, 2015). Funkcja art. 11 ustawy o p.d.o.p. polega na uniemożliwianiu dokonywania modyfikacji dochodów z transakcji przez powiązanych ze sobą podatników w celu zmniejszenia ich zobowiązań podatkowych. W przypadku umarzania bez wynagrodzenia udziałów w spółce nie będzie miało jednak miejsca ustalanie bądź narzucanie pomiędzy spółką a wspólnikiem warunków różniących się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty. Umorzenie udziałów jest bowiem zdarzeniem, na które spółka nie ma wpływu i ze swej natury występuje jedynie pomiędzy spółką a jej wspólnikiem. Brak porównywalnych warunków ustalanych pomiędzy niezależnymi podmiotami przesądza, że nie jest możliwe określenie, jakie warunki uzgodniłyby te podmioty, a zatem nie istnieje rynek, który stanowiłby punkt – odniesienia dla ustalenia, czy umorzenie udziałów nastąpiło z uwzględnieniem warunków rynkowych.

Reasumując art. 11 ustawy o p.d.o.p. nie znajdzie zastosowanie w sytuacji umorzenia udziałów bez wynagrodzenia. Umorzenie udziałów nie stanowi bowiem transakcji handlowej, ale autonomiczną instytucję prawa spółek handlowych, regulującą specyficzny stosunek prawny, tj. relacje pomiędzy udziałowcem a spółką. Skoro przepisy k.s.h. dopuszczają umorzenie udziałów za wynagrodzeniem lub bez wynagrodzenia, przepisy ustawy o p.d.o.p. nie powinny ograniczać skorzystania z możliwości wyboru trybu umorzenia. Należy też wskazać że celem tej instytucji nie jest modyfikacja wysokości dochodów, jakie osiągają podatnicy powiązani, poprzez zastosowanie nierynkowej ceny. Jest to działanie jednorazowe o charakterze restrukturyzacyjnym, które w ramach stosunków korporacyjnych zostało dopuszczone przepisami k.s.h. Jego celem jest prawne unicestwienie udziałów wspólnika, którego udziały są umarzane, a nie dokonanie jakiejkolwiek transakcji gospodarczej. Ponadto po stronie Spółki brak jest nawet potencjalnego przychodu bądź kosztu, który miałby być przedmiotem korekty. Brak wynagrodzenia pozostanie zatem bez jakiegokolwiek wpływu na sytuację podatkową spółki.

Nawet gdyby uznać, że umorzenie udziałów w spółce jest transakcją, z czym Wnioskodawca zdecydowanie się nie zgadza, to brak jest metody ustalania ceny transakcyjnej, która mogłaby znaleźć zastosowanie w odniesieniu do takiej transakcji. Metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej nie może być zastosowana ze względu na brak ceny i brak transakcji porównywalnych, metoda ceny odsprzedaży – z uwagi na brak ceny oraz brak sprzedaży (a tym bardziej odsprzedaży), metoda „koszt plus” – ze względu na brak sprzedaży, brak bazy kosztowej i narzutu zysku, natomiast metoda zysku transakcyjnego – w związku z brakiem transakcji oraz brakiem zysku. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe przesądza, że dyspozycja przepisów o cenach transferowych nie obejmuje sytuacji przedstawionej w ramach opisu zdarzenia przyszłego (tj. umorzenia udziałów w spółce bez wynagrodzenia).

Stanowisko Wnioskodawcy zostało potwierdzone m.in. w:

• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 marca 2015 r., sygn. IBPBI/2/4510-176/15/SD,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. ILPB3/423-608/14-3/PR,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 20 stycznia 2015 r., sygn. IBPBI/2/423-1302/14/AK,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 listopada 2014 r., sygn. ILPB4/423-406/14-2/MC,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 30 czerwca 2014 r., sygn. ILPB4/423-183/14-4/MC,
• Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 14 marca 2014 r., sygn. ILPB4/423-491/13-3/MC.
  
  

Wnioskodawca jest świadomy, że przedstawione w uzasadnieniu niniejszego wniosku interpretacje indywidualne są wiążące jedynie w sprawach, w których zostały wydane, lecz ze względu na tożsamość stosowanych regulacji prawa podatkowego stanowią potwierdzenie ugruntowanej linii interpretacyjnej organów podatkowych. Zdaniem Wnioskodawcy mogą one zatem zostać potraktowane jako wskazówka interpretacyjna dla oceny zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie powstania przychodu z tytułu umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odpowiedź w zakresie pytania nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie zastosowania do umorzenia dobrowolnego udziałów bez wynagrodzenia przepisów dotyczących cen transferowych jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w powyższym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto należy wskazać, że powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości niniejszej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy stwierdzić, że – zdaniem Organu – tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w tym postępowaniu. W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego niniejszą interpretację. Natomiast odwołanie się do publikacji podatkowej, jako że nie stanowi ona źródła prawa, również nie jest wiążące dla organu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.