Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/4511-257/15-3/JZ
z 26 stycznia 2016 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) w związku z art. 16 ustawy z dnia 10 września 2015 r. o zmianie ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1649) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 października 2015 r. (data wpływu 29 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 stycznia 2016 r. (data wpływu 7 stycznia 2016 r.) oraz pismem z dnia 31 grudnia 2015 r. (data wpływu 12 stycznia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 29 października 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015, poz. 643), pismem z dnia 29 grudnia 2015 r., nr IPTPB3/4511-257/15-2/JZ (doręczonym w dniu 30 grudnia 2015 r. za pośrednictwem platformy ePUAP), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 7 stycznia 2016 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data wpływu 21 grudnia 2015 r. za pośrednictwem platformy ePUAP).
Następnie wniosek został uzupełniony o pełnomocnictwo z dnia 31 grudnia 2015 r. (data wpływu 12 stycznia 2016 r.)
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca rozpoczął indywidualną działalność gospodarczą w 1992 r. Od 2013 r. rozpoczął prowadzenie ksiąg handlowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości po przekroczeniu progu obrotów. Jest podatnikiem podatku od towarów i usług dokonującym dostaw towarów i świadczący usługi co do zasady opodatkowanych stawką podstawową tego podatku. W ramach działalności dokonuje sprzedaży poprzez skład opalu węgla i innych materiałów sypkich odbiorcom hurtowym (w przypadku towarów opodatkowanych akcyzą są podmioty pośredniczące w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym), ale też odbiorcom indywidualnym. Ponadto świadczy usługi transportowe zarówno dla potrzeb składu opału, jak i niezależnie od działalności składu. Dysponuje flotą pojazdów samochodów ciężarowych. Zgodnie z obowiązującymi przepisami Wnioskodawca zobowiązany jest do rozliczenia akcyzy z tytułu sprzedaży węgla oraz dokonywania opłat za korzystanie ze środowiska. Dnia 11 lutego 2015 r. podpisano umowę z nowym biurem rachunkowym, celem zmiany podmiotu prowadzącego księgi rachunkowe. Sprawozdanie finansowe oraz deklarację PIT-36L za rok 2014 sporządziło poprzednie biuro rachunkowe przed przekazaniem do nowego biura. W wyniku rozstrzygania wątpliwości w zakresie rozrachunków stwierdzono, że nie został uwzględniony w kosztach roku 2014 podatek akcyzowy za grudzień 2014 r., zgodnie z deklaracją…, oraz opłaty za korzystanie ze środowiska. Termin złożenia sprawozdania w sprawie opłaty zgodnie z przepisami (rocznej informacji) i wniesienia opłaty mija z dniem 31 marca roku następującego po roku sprawozdawczym.
W piśmie uzupełniającym Wnioskodawca wskazał, że:
- posiada nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce;
- akcyza za grudzień 2014 r. została zapłacona 25 marca 2015 r., zaś opłata za korzystanie ze środowiska dotyczyła roku 2014;
- skrót 14M12 oznacza okres za który nastąpiła zapłata podatku, czyli 14 to rok 2014 –M oznacza miesiąc zaś 12 – oznacza grudzień (standard oznaczeń wymaganych na dowodach zapłaty podatków).
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy zapłacone przez Wnioskodawcę w roku 2015, podatek akcyzowy za grudzień 2014 r. oraz opłata za korzystanie ze środowiska, nieujawnione w księgach rachunkowych roku 2014 do dnia zatwierdzenia sprawozdania finansowego stanowią koszty uzyskania przychodu roku 2014 czy roku 2015?
Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. W myśl art. 22 ust. 4 ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione, z zastrzeżeniem ust. 5, 6 i 10.
U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b (art. 22 ust. 5 ww. ustawy).
Stosownie do treści art. 22 ust. 5a ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
- sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
- złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania – sprawozdania finansowego – są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 5a pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane jest zeznanie (art. 22 ust. 5b ww. ustawy).
Natomiast koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 22 ust. 5c ww. ustawy). Przy czym, w myśl art. 22 ust. 5d ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Z powyższego wynika, że w przypadku podatników ewidencjonujących zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością w księgach rachunkowych, ustawodawca, co do zasady, podzielił koszty uzyskania przychodu na koszty bezpośrednio oraz pośrednio związane z uzyskaniem przychodu. Za koszty bezpośrednio związane z uzyskaniem przychodu należy uznać te koszty, których poniesienie można wprost powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika (np. zakup towarów handlowych).
Natomiast koszty pośrednie to takie koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z uzyskaniem konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie służy całokształtowi prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej (np. koszty administracyjne). Koszty bezpośrednie potrącalne są co do zasady, w momencie uzyskania przychodu, z którym ich poniesienie było związane, tzn. pomniejszają one podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym dopiero w momencie, w którym zostanie uzyskany przychód, w celu uzyskania którego zostały poniesione, chyba że zostaną one poniesione po dniu, w którym mija termin złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym osiągnięto ww. przychód. W takim przypadku, zgodnie z literalnym brzmieniem cyt. art. 22 ust. 5b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowią koszty uzyskania przychodu w roku następnym. Natomiast koszty pośrednie pomniejszają przychód w dacie ich poniesienia, chyba że dotyczą więcej niż jednego roku podatkowego. W takim przypadku pomniejszają przychód proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Stwierdzić należy, że: – akcyza jest kosztem uzyskania przychodu bezpośrednim gdyż wiąże się z konkretnymi sprzedażami towarów objętych tym podatkiem, – zaś opłata za korzystanie ze środowiska (niemająca charakteru sankcyjnego) jest kosztem związanym z całokształtem prowadzonej działalności (z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa). Opłaty tej nie można bowiem odnieść do konkretnego przychodu, stąd też należy je zakwalifikować, do kosztów pośrednich.
Reasumując: akcyza za grudzień 2014 r. zapłacona w lutym 2015 r. – jako koszt bezpośredni poniesiony przed dniem, w którym mija termin złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym osiągnięto ww. przychód winna obciążać koszty uzyskania przychodu 2014 r. zaś opłata za korzystanie ze środowiska – jako koszt pośredni winna stanowić koszt uzyskania przychodów w okresie w którym została poniesiona czyli w 2015 r.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktyczny.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.