Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-905/15/JP
z 13 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 września 2015 r. (data wpływu 24 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 września 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Z dniem 1 grudnia 2014 roku rozpoczął Pan działalność gospodarczą, polegająca na świadczeniu usług z zakresu wskazanego w art. 43 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193 poz. 1287 z późn. zm.) tj.:

1. geodezyjne pomiary sytuacyjno–wysokościowe, realizacyjne i inwentaryzacyjne,
2. rozgraniczanie i podziały nieruchomości (gruntów) oraz sporządzanie dokumentacji do celów prawnych,
3. geodezyjna obsługa inwestycji.

Jednocześnie art. 2 ww. ustawy wskazuje, że przez prace geodezyjne należy rozumieć:

1. projektowanie i wykonywanie pomiarów: geodezyjnych, grawimetrycznych, magnetycznych oraz astronomicznych, w związku z:
   
   
   
   1. realizacją zadań określonych w ustawie,
      
   2. opracowaniem dokumentacji geodezyjnej dotyczącej nieruchomości na potrzeby postępowań administracyjnych lub sądowych oraz czynności cywilnoprawnych,
      
   3. wykonywaniem opracowań geodezyjno–kartograficznych oraz czynności geodezyjnych na potrzeby budownictwa,
   
   
2. obliczanie lub przetwarzanie wyników pomiarów, opracowań i zobrazowań, o których mowa w lit. a,
   
3. tworzenie określonych w ustawie zbiorów danych, ortofotomapy oraz dokumentacji geodezyjnej na potrzeby postępowań administracyjnych, postępowań sądowych oraz czynności cywilnoprawnych związanych z nieruchomościami, a także wykonywanie opracowań geodezyjno – kartograficznych na potrzeby budownictwa.

Usługi geodezyjne Pana polegają na czynnościach technicznych dotyczących prac geodezyjnych związanych z pomiarem w terenie, służących do dalszego opracowania dokumentacji kameralnej, celem sporządzenia ostatecznych map wynikowych. W wyniku tych czynności powstaje dokumentacja pomiarowa umożliwiająca kameralne opracowanie operatu technicznego i map wynikowych dla nieruchomości. Jako kod PKD wykonywanej działalności wskazano 71.12.Z „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”. Podklasa ta obejmuje m.in. wykonywanie pomiarów geodezyjnych, w tym dla potrzeb ewidencji:

• wykonywanie pomiarów geodezyjnych na i pod powierzchnią Ziemi,
• wykonywanie pomiarów hydrologicznych,
• opracowanie map topograficznych i ogólnogeograficznych oraz maptematycznych, w tym ortofotomap.

Nie istnieje inny kod PKD, który klasyfikowałby działalność określoną w ustawie Prawo geodezyjne i kartograficzne. Firma nigdy nie świadczyła i nie świadczy działalności doradczej. Przed rozpoczęciem działalności zrobił Pan rozpoznanie czy musi być czynnym podatnikiem podatku VAT. Uzyskał Pan informację z Urzędu Skarbowego i Krajowej Informacji Podatkowej, że usługi geodezyjne są sklasyfikowane wg PKWiU 71.12.34 i 71.12.35 i w związku z powyższym powinien być Pan czynnym podatnikiem podatku VAT. Złożył Pan zgłoszenie VAT-R we właściwym Urzędzie Skarbowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z dniem 1 stycznia 2016 roku może Pan zrezygnować z bycia czynnym podatnikiem podatku VAT?

Pana zdaniem, w związku z tym, iż zakres Pana działalności nie obejmuje świadczenia usług doradczych, a obrót uzyskany z tytułu prowadzonej działalności w roku 2015 nie przekroczy kwoty 150.000 zł, uważa Pan, że ma prawo do rezygnacji bycia czynnym podatnikiem podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Przy czym przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z kolei art. 113 ust. 2 ustawy stanowi, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
   
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   
   
   
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
      
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
      
   3. usług ubezpieczeniowych,
   
   
   
   1. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
   
   
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Z art. 113 ust. 5 ustawy wynika natomiast, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 cyt. ustawy podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   
   
   
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
      
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
   
   
   
   1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      
   2. wyrobów tytoniowych,
      
   3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e), zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   
   
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a) i b),
      
   4. terenów budowlanych,
      
   5. nowych środków transportu;
   
   
2. świadczących usługi:
   
   
   
   1. prawnicze,
      
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
      
   3. jubilerskie;
   
   
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

W świetle powyższego świadczenie usług w zakresie doradztwa wyłącza podatnika z możliwości korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w Małym Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa 1994), pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć tego, „kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Małego Słownika Języka Polskiego, oznacza „dać radę, udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych, finansowych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć szeroko.

Jak wynika z wniosku od 1 grudnia 2014 r. prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie usług geodezyjnych jako podatnik VAT czynny. Od 2016 r. zamierza Pan skorzystać ze zwolnienia podmiotowego z uwagi na fakt, że w 2015 r. obrót ze sprzedaży nie przekroczy kwoty 150.000 zł. Prowadzona przez Pana działalność gospodarcza jest klasyfikowana w PKD 71.12 Z jako działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne. Jak Pan podkreślił, mimo tak zadeklarowanej działalności nie wykonuje i nie będzie wykonywał żadnych czynności doradczych, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, a jedynie usługi geodezyjne.

Mając na uwadze przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane uregulowania prawne należy stwierdzić, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie będzie Pan wykonywać żadnych czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, w tym doradczych, a wartość sprzedaży w 2015 r. nie przekroczy kwoty 150.000 zł, to od 1 stycznia 2016 roku, będzie mógł Pan skorzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, w związku z art. 113 ust. 11 ustawy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.