Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/4511-1-1071/15-5/MK
z 9 lutego 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn.zm.) oraz § 5 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2015 r. (data wpływu 30 października 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 26 listopada 2015 r. (data wpływu 30 listopada 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków.

Z uwagi na fakt, że ww. wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 19 listopada 2015 r. nr ILPB2/4511-1-1071/15-2/MK, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 19 listopada 2015 r., skutecznie doręczono 21 listopada 2015 r. natomiast w dniu 30 listopada 2015 r. (data nadania 27 listopada 2015 r.), do tut. Organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 3 maja 1985 roku decyzją Sądu Rejonowego zostało rozwiązane małżeństwo Zainteresowanego. Nie dokonano podziału majątku, którego najważniejszą częścią było spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu i związany z nim wkład mieszkaniowy w spółdzielni mieszkaniowej. Środki na wkład mieszkaniowy pochodziły z książeczki mieszkaniowej Wnioskodawcy. Dnia 24 września 2015 roku, z inicjatywy Zainteresowanego i byłej żony doszło do porozumienia, w wyniku którego Wnioskodawca zrzekł się swojej części do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i wkładu mieszkaniowego związanego z lokalem. Z tytułu tej ugody Zainteresowany otrzymał 50.000 zł. W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany podaje, że przedmiotem porozumienia, jest spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu i związany z tym wkład budowlany. Spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nabyła w trybie przekształcenia była żona w dniu 23 kwietnia 2001 roku. Strony porozumienia uznały, że wartość umówionej kwoty mieści się w udziale, który przysługiwał Wnioskodawcy w majątku wspólnym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od otrzymanej, w ramach porozumienia z dnia 24 września 2015 r. zawartego z byłą żoną, kwoty 50.000 zł Wnioskodawca jest zobowiązany zapłacić podatek dochodowy od osób fizycznych? Jeśli tak to jaka stawka podatku jest obowiązująca?

Zdaniem Wnioskodawcy, od otrzymanej kwoty nie musi zapłacić podatku dochodowego z uwagi na to, że upłynął 5 letni okres karencji od zakupienia spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu, a w lokalu tym Zainteresowany mieszkał ponad 12 lat wspólnie z byłą żoną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 2082). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych.

Natomiast – w myśl art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Podsumowując: ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.) – podział ten nie jest obowiązkowy.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z analizy wniosku wynika, że małżeństwo Zainteresowanego zostało rozwiązane w maju 1985 roku, a następnie we wrześniu 2015 roku pomiędzy Wnioskodawcą, a byłą żoną została zawarta umowa, na podstawie której byli małżonkowie dokonali podziału wspólnego majątku (wzajemnych rozliczeń między małżonkami). Przedmiotem porozumienia między małżonkami jest spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu i związany z tym wkład mieszkaniowy. W wyniku wskazanej umowy Zainteresowany otrzymał kwotę 50.000 zł w zamian za zrzeczenie się swojej części prawa do lokalu i wkładu mieszkaniowego na rzecz byłej żony.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ponadto, wskazać należy, że zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z kolei stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z ww. przepisu wynika zatem, że wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej, jak również przychody z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że żona Wnioskodawcy przejmując całość nieruchomości, zobowiązała się do zapłaty 50.000 zł w zamian za zrzeczenie się przez Zainteresowanego swojej części do spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu i wkładu mieszkaniowego na rzecz byłej żony. Przychód wskazany jest wynikiem wzajemnych rozliczeń między małżonkami z tytułu podziału wspólnego majątku.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że na gruncie opisanego we wniosku stanu faktycznego otrzymanie przez Wnioskodawcę przedmiotowej kwoty nie skutkuje powstaniem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z uwagi na wyłączenie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż rzeczona kwota stanowi przychód Zainteresowanego z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków.

Tym samym – pomimo korzystnego dla Wnioskodawcy pod względem ekonomicznym rozstrzygnięcia – przedstawione we wniosku stanowisko Zainteresowanego, z którego wynika, że zakwalifikował on opisaną sytuację (wyrównanie dorobków) jako odpłatne zbycie nieruchomości bądź prawa do niej, należało uznać za nieprawidłowe. Wobec tego, przywoływany przez Wnioskodawcę ewentualny upływ pięcioletniego terminu pozostaje bez wpływu na niniejsze rozstrzygniecie.

Niemniej jednak, w konsekwencji, z rzeczonego tytułu na Zainteresowanym nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, aczkolwiek z innych przyczyn niż podane przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego , po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.