INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 października 2011r. (data wpływu 2 listopada 2011r.), uzupełnionego pismem z dnia 27 stycznia 2012r. (data wpływu 3 lutego 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynszu dzierżawy nieruchomości, na której prowadzona jest hodowla ryb – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2011r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynszu dzierżawy nieruchomości, na której prowadzona jest hodowla ryb. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 stycznia 2012r. (data wpływu 3 lutego 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 20 stycznia 2012r. znak IBPP1/443-1617/11/AW.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 1 lutego 2005r. została zawarta na okres 5 lat, tj. do 31 stycznia 2010r., kolejna umowa dzierżawy pomiędzy Wnioskodawcą (Gminą) a osobami fizycznymi prowadzącymi gospodarstwa rybackie. Następnie w dniu 24 marca 2010r. została zawarta umowa (obecna) obowiązująca od 1 kwietnia 2010r. do 31 marca 2020r. Przedmiotem ww. umów jest nieruchomość będąca własnością Gminy, stanowiąca działkę ewid. nr 449/1 obr. 12 o pow. 0,5311 ha. Na wydzierżawionym gruncie Dzierżawca prowadzi gospodarstwo rybackie (hodowla ryb i narybku w sztucznych zbiornikach wodnych). W okresie obowiązywania wcześniejszych i powołanych umów dzierżawy, Wydzierżawiający pobierał miesięczny czynsz dzierżawny wraz z podatkiem VAT w wysokości 22% do 31 grudnia 2010r. a następnie 23% od 1 stycznia 2011r. na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.).W dniu 10 stycznia 2011r. Dzierżawca zwrócił się z wnioskiem do Wydzierżawiającego o zmianę ostatniej umowy z dnia 24 marca 2010r. polegającej na wykreśleniu zapisów dotyczących podatku VAT oraz o zwrot – w jego ocenie – nienależnie naliczonego podatku.

Dzierżawca powołał art. 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336) w związku z delegacją zawartą w art. 82 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Powołał również art. 2 pkt 15 ustawy, w którym została zdefiniowana działalność rolnicza, przez którą rozumie się również chów i hodowlę ryb, i innych organizmów żyjących w wodzie.

W uzupełnieniu wniosku podano również, że:

1. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.
2. Dzierżawca nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, jest tylko podatnikiem w zakresie wewnątrzwspólnotowych nabyć (rozlicza się z US jedynie z tego tytułu) – zgodnie z oświadczeniem Dzierżawcy.
3. Dzierżawca posiada status rolnika ryczałtowego – zgodnie z oświadczeniem Dzierżawcy.
4. Zgodnie z § 1 umowy dzierżawy z dnia 24 marca 2010r.: „Wydzierżawiający oddaje a Dzierżawca bierze w dzierżawę działkę ewid. nr 449/1 obr. 12 o pow. 5311 m3 w celu prowadzenia gospodarstwa rybackiego (zaznaczoną na mapie stanowiącej załącznik nr 1 do umowy)”.
5. Na dzierżawionej nieruchomości znajduje się gospodarstwo rybackie, nieruchomość zabudowana jest specjalistycznymi budowlami (kompleks stawów do hodowli ryb, budynek produkcyjny z zapleczem socjalno-administracyjnym, budynek sprzedażowy, budynek magazynowy) służącymi do hodowli ryb. Dzierżawca prowadzi handel rybami i narybkiem. Nie prowadzi natomiast działalności rekreacyjnej, wypoczynkowej, nie ma też możliwości amatorskiego wędkowania.
6. Wnioskodawca dokumentował usługi dzierżawy fakturami VAT i należny podatek rozlicza w deklaracjach VAT-7.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy czynsz z tytułu dzierżawy powołanej na wstępie nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji gdy Dzierżawca prowadzi na niej działalność w zakresie hodowli ryb...

Zdaniem Wnioskodawcy, naliczanie podatku od towarów i usług VAT w wysokości 22%, a następnie 23%, w stosunku do obowiązujących umów dzierżawy pomiędzy Gminą a Gospodarstwem Rybackim oparte jest na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z art. 5 ust. 1, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynnośćci prawnej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca sprecyzował swoje stanowisko podając, że w związku z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, Wydzierżawiający stoi na stanowisku, że czynsz za dzierżawę gruntów na cele rolnicze (hodowla ryb) powinien być zwolniony od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Jak stanowi art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy. W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W myśl art. 82 ust. 3 ustawy o VAT, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić inne niż określone w art. 43-81 zwolnienia od podatku, a także określić szczegółowe warunki stosowania tych zwolnień, uwzględniając:

1. specyfikę wykonywania niektórych czynności oraz uwarunkowania obrotu gospodarczego niektórymi towarami;
2. przebieg realizacji budżetu państwa;
3. potrzebę uzyskania dostatecznej informacji o towarach będących przedmiotem zwolnienia;
4. przepisy Unii Europejskiej.
   
   

Na podstawie powyższej delegacji ustawowej, wydane zostało, obowiązujące od dnia 1 stycznia 2010r. do dnia 31 grudnia 2010r., rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 ze zm.), zwanego dalej rozporządzeniem wykonawczym do ustawy o VAT. Zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 4 tego rozporządzenia, zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, a także zbycie prawa użytkowania wieczystego tych gruntów.

Cytowany wyżej przepis w identycznym brzmieniu został umieszczony w § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 ze zm.) obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 5 kwietnia 2011r. oraz § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r.

Z powyższych przepisów wynika, iż dzierżawa gruntów stanowi świadczenie usług i czynność ta, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 23% (w 2010r. – 22%)

Wyjątek stanowi dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze, która korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie powołanych wyżej rozporządzeń wykonawczych do ustawy o VAT.

Przepisy ustawy nie definiują pojęcia „cele rolnicze”. W art. 2 pkt 15 ww. ustawy zdefiniowana został wyłącznie działalność rolnicza, przez którą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Posiłkując się zapisem powyższej definicji, uznać należy, że gruntem przeznaczonym na cele rolnicze jest grunt, który może być wykorzystany do ww. działalności rolniczej.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że pomiędzy Wnioskodawcą (Gminą) a osobami fizycznymi prowadzącymi gospodarstwa rybackie została zawarta umowa dzierżawy. której przedmiotem jest nieruchomość będąca własnością Gminy. Na wydzierżawionym gruncie Dzierżawca prowadzi gospodarstwo rybackie (hodowla ryb i narybku w sztucznych zbiornikach wodnych). Dzierżawca posiada status rolnika ryczałtowego – zgodnie z oświadczeniem Dzierżawcy. Na dzierżawionej nieruchomości znajduje się gospodarstwo rybackie, nieruchomość zabudowana jest specjalistycznymi budowlami (kompleks stawów do hodowli ryb, budynek produkcyjny z zapleczem socjalno-administracyjnym, budynek sprzedażowy, budynek magazynowy) służącymi do hodowli ryb. Dzierżawca prowadzi handel rybami i narybkiem. Nie prowadzi natomiast działalności rekreacyjnej, wypoczynkowej, nie ma też możliwości amatorskiego wędkowania.

W związku z powyższym przy dzierżawie przedmiotowego gruntu, który zgodnie z umową wykorzystywany będzie na cele rolnicze, Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 13 ust. 1 pkt 4 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, że czynsz za dzierżawę gruntu na cele rolnicze (hodowla ryb) powinien być zwolniony od podatku, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, bądź zmiany stanu prawnego.

Ponadto tut. organ informuje, że w pozostałym zakresie objętym wnioskiem zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.