Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/4512-1-25/16-2/PR
z 7 marca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 stycznia 2016 r. (data wpływu 22 stycznia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem po 1/2 z siostrą nieruchomości gruntowej niezabudowanej stanowiącej obecnie tereny upraw rolnych. Są to działki nr 67/4, 67/7, 67/9 o łącznej powierzchni 3,5611 ha. Powyższą nieruchomość Wnioskodawca nabył na mocy umowy przekazania gospodarstwa rolnego – akt notarialny z dnia 30 grudnia 1986 r., od swoich rodziców jako współwłaścicieli, po 1/2 z siostrą. W związku z nowym planem zagospodarowania przestrzennego, który został uchwalony w gminie B. w lutym 2008 r. działki te zmieniły swoje przeznaczenie z ziemi rolnej na tereny aktywności gospodarczej. W roku bieżącym 2016, wraz z siostrą, Wnioskodawca zamierza sprzedać działki, których wraz z siostrą są współwłaścicielami po 1/2, a które wcześniej otrzymali w formie przekazania gospodarstwa rolnego. Będzie to jednorazowa sprzedaż całości działek wyżej wymienionych. Działki te nie były dzielone przez współwłaścicieli ani nie ponieśli oni żadnego nakładu finansowego do przystosowania tych działek do sprzedaży. Działki te nie były użyczane ani wydzierżawiane. Wnioskodawca przez cały czas jest rolnikiem ryczałtowym. Oprócz działek, które obecnie Wnioskodawca chce sprzedać, posiada także działkę, którą wspólnie z siostrą nabył tym samym aktem przekazania gospodarstwa rolnego od rodziców. Działkę tę także w przyszłości będzie chciał sprzedać. Nigdy żadnych nieruchomości Wnioskodawca nie sprzedawał i na dzień dzisiejszy kupna nie planuje. Wnioskodawca ma udział w postawieniu tablicy reklamowej, na której jest informacja o sprzedaży między innymi jego gruntu i jest tam nr telefonu Wnioskodawcy. Tablica reklamowa stoi na działce sąsiada.

Wnioskodawca obecnie prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Jest to działalność ogólnobudowlana, którą od 2011 r. prowadzi będąc ubezpieczonym w ZUS, wcześniej od 2006-2011 prowadził także działalność gospodarczą ogólnobudowlaną ale podlegał KRUS.

W 2008 r. Wnioskodawca występował o interpretację indywidualną tych samych działek i otrzymał decyzję, że podatek VAT jest należny. Jednak sprzedaż nie doszła do skutku, ponieważ kontrahent wycofał się z transakcji.

W 2015 r. w związku z planowaną sprzedażą wyżej wymienionych działek Wnioskodawca wystąpił o interpretację indywidualną i otrzymał decyzję, że VAT nie jest należny.

W bieżącym 2016 r. ponownie Wnioskodawca występuje o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej tych samych działek, z uwagi na fakt, iż ma on udział w postawieniu tablicy reklamowej i zamieszczeniu na niej jego nr telefonu oraz w przyszłości chęci sprzedaży pozostałej działki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działek nr 67/4, 67/7, 67/9 położonych w A. o łącznej powierzchni 3,5611 ha w gminie B. – po uchwaleniu nowego planu zagospodarowania przestrzennego zmieniającego ich przeznaczenie z ziemi rolnej na tereny aktywności gospodarczej – będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on zapłacić podatku VAT, ponieważ nie nabył gruntu (nieruchomości) w celu odsprzedaży, a pochodzi on z majątku prywatnego przekazanego przez rodziców.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z powyższych unormowań wynika, że grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. akt I FPS 2/11.

Zauważyć należy, że samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

W podobny sposób rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy działek istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży działek podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, co skutkować będzie koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu przepisu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej  Dz. U. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.  (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy), jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem 1/2 nieruchomości gruntowej (działki nr 67/4, 67/7, 67/9) niezabudowanej stanowiącej tereny upraw rolnych. Nieruchomość tą Wnioskodawca nabył na mocy umowy przekazania gospodarstwa rolnego od swoich rodziców (po 1/2 z siostrą). Wnioskodawca poinformował, że przez cały czas jest rolnikiem ryczałtowym. Obecnie prowadzi działalność gospodarczą (działalność ogólnobudowlaną) i jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W związku z nowym planem zagospodarowania przestrzennego, uchwalonym w gminie w 2008 r. działki te zmieniły swoje przeznaczenie z ziemi rolnej na tereny aktywności gospodarczej. W roku bieżącym Wnioskodawca wraz siostrą zamierzają sprzedać ww. działki, których jest on współwłaścicielem. Będzie to jednorazowa sprzedaż całości działek. Działki te nie były dzielone przez współwłaścicieli ani nie ponieśli oni żadnego nakładu finansowego do przystosowania tych działek do sprzedaży. Działki te nie były użyczane ani wydzierżawiane. W przyszłości Wnioskodawca będzie chciał również sprzedać działkę, którą wspólnie z siostrą nabył tym samym aktem przekazania gospodarstwa rolnego od rodziców. Nigdy żadnych nieruchomości Wnioskodawca nie sprzedawał i na dzień dzisiejszy kupna nie planuje. Wnioskodawca ma udział w postawieniu tablicy reklamowej, na której jest informacja o sprzedaży między innymi jego gruntu i jest tam nr telefonu Wnioskodawcy. Tablica reklamowa stoi na działce sąsiada.

Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika zatem taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nabył działki w drodze darowizny. Nie podjął on ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca poinformował, że działki będące przedmiotem sprzedaży nie były dzielone i że ich sprzedaż będzie jednorazowa. Z opisu sprawy nie wynika również, aby wnioskował on o wydanie dla nich miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, aby uzbroił lub ogrodził ww. działki, czy wytyczył drogi wewnętrzne. Wnioskodawca ma jedynie udział w postawieniu tablicy reklamującej m.in. sprzedaż przedmiotowego gruntu oraz numer telefonu Wnioskodawcy.

Brak jest więc przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawcę za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, polegającą na handlu nieruchomościami. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak.

Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawca sprzedając opisane we wniosku działki nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Powyższe wynika z tego, że sprzedaż przez Wnioskodawcę tych działek stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, w przedmiotowej sprawie zbywając ww. działki stanowiące jego majątek prywatny, Wnioskodawca będzie korzystać z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego  stosownie do zapisów orzecznictwa  transakcja zbycia działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, sprzedaż działek nr 67/4, 67/7 i 67/9 – dla których nowy plan zagospodarowania przestrzennego zmienił przeznaczenie z ziemi rolnej na tereny aktywności gospodarczej – nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku zdarzeniem przyszłym. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej – składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Końcowo wskazać należy, że stosownie do treści art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wydana Wnioskodawcy nie wywiera skutku prawnego dla jego siostry.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.