INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2011r. (data wpływu 9 grudnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 lutego 2012r. (data wpływu 2 marca 2012r.) oraz pismem z dnia 14 marca 2012r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia działki wraz z budynkiem usługowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania zbycia działki wraz z budynkiem usługowym.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 lutego 2012r., (data wpływu 2 marca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 21 lutego 2012r.), znak: IBPP2/443-1300/11/AM oraz pismem z dnia 14 marca 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Dnia 5 maja 2008r. Firma X. Spółka Jawna zakupiła działkę zabudowaną budynkiem usługowym przeznaczonym na działalność gospodarczą. Na podstawie faktury VAT wartość nieruchomości została powiększona o 22% podatek VAT. Również akt notarialny dotyczący tej sprzedaży zawiera klauzulę notariusza "czynność opodatkowana podatkiem VAT" w związku z poniesionymi przez sprzedającego w 2007r. nakładami na ulepszenie budynku przekraczającymi 30% wartości obiektu.

Działka wraz z budynkiem usługowym została sprzedana przez Firmę X. dnia 17 marca 2010r. Sprzedaż została opodatkowana podatkiem od towarów i usług w wysokości 22%. Firma przekazała na konto Urzędu Skarbowego podatek VAT należny z tytułu sprzedaży tej nieruchomości.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Nabycie nieruchomości nastąpiło w ramach pierwszego zasiedlenia, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sprzedawca złożył przed notariuszem w dniu 5 maja 2008r. oświadczenie o modernizacji budynku, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości. Akt notarialny Nr … określa „wartość nieruchomości wraz ze wszystkimi jej częściami składowymi za łączna cenę 1.708.000 zł, tym 22% podatku VAT". Ponadto zbywca złożył firmie Wnioskodawcy oświadczenie o poniesionych nakładach modernizacyjnych przekraczających 30% wartości nieruchomości.

Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości. Firma wystąpiła z wnioskiem do U. S. w G. o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w trybie art. 87 ustawy o VAT. Zasadność zwrotu została zweryfikowana przez Naczelnika Urzędu Skarbowego. Zwrot różnicy podatku naliczonego nastąpił na rachunek bankowy Firmy X. dnia 16 lipca 2008r.

W związku z nabytą nieruchomością Spółka poniosła nakłady inwestycyjne na miejsca parkingowe dla klientów sklepu: w 2008r. koszty modernizacji wynosiły 29.397,97 zł, natomiast w 2009r. – 26.639,34 zł. Łącznie, wartość nieruchomości zwiększona została o kwotę 56.037,31 zł, co stanowi 4% wartości początkowej nabytej nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Firma prawidłowo opodatkowała zbycie działki wraz z budynkiem usługowym podatkiem VAT w wysokości 22%...

Zdaniem Wnioskodawcy opodatkowanie budynku oraz działki wynika z art. 43 ust. 1 pkt 10 ponieważ:

• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku upłynął okres krótszy niż 2 lata,
• zgodnie z oświadczeniem poprzedniego właściciela, który poniósł znaczne nakłady na ulepszenie budynku (ponad 30% wartości początkowej), co zgodnie z art. 2 pkt 14 oznacza, że nabyty budynek został przez Wnioskodawcę zasiedlony został po raz pierwszy.
  
  

Wnioskodawca uważa, że opodatkowanie budynku oraz działki wynosi 22%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od 26 sierpnia 2011r. tj. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ww. ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno ustawa, jak i przepisy wykonawcze do niej przewidują opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

W oparciu o art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zaznaczyć należy, iż dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy istotnym jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że w sytuacji, gdy dostawa budynków, budowli lub ich części opodatkowana jest stawką VAT w wysokości 22%, również dostawa gruntu, z którym te obiekty są trwale związane, jest taką stawką opodatkowana.

Natomiast jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, również dostawa gruntu ze zwolnienia takiego będzie korzystać.

Mając na uwadze okoliczności sprawy należy stwierdzić, że dostawa gruntu wraz z budynkiem dokonana w dniu 17 marca 2010r. nastąpiła po pierwszym zasiedleniu, do którego doszło w dniu 5 maja 2008r. Wnioskodawca nie dokonywał ulepszeń budynku, które przekroczyłyby 30% wartości początkowej. Jednakże od momentu pierwszego zasiedlenia do dnia dostawy nie minęły 2 lata.

Tym samym w przedmiotowej sprawie sprzedaż w dniu 17 marca 2010 roku ww. nieruchomości nie mogła korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

W związku z powyższym należy przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia w odniesieniu do dostawy nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z regulacji art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wynika, iż aby sprzedaż nieruchomości mogła korzystać ze zwolnienia muszą zostać spełnione warunki określone w tym przepisie, tj. sprzedającemu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu budynków lub budowli, oraz sprzedający nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zatem, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca co prawda nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku, które przekraczałyby 30% wartości początkowej, to Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości, nie zostały więc spełnione warunki umożliwiające zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a. W związku z tym sprzedaż ww. nieruchomości nie mogła również korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż sprzedaż działki zabudowanej budynkiem usługowym, do której doszło w dniu 17 marca 2010r., była prawidłowo opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg obowiązującej w roku 2010 stawki 22%.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe. Podkreślić jednak należy, iż opodatkowanie dostawy budynku usługowego wraz z gruntem stawką 22% wynika z faktu, że w rozpatrywanej sprawie nie znalazły zastosowania zwolnienie zarówno na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 jak i na podstawie art. 43 ust. 10a ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.