INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22.03.2012r. (data wpływu 30.03.2012r.) – uzupełnionym w dniu 10.05.2012r. pismem z dnia 09.05.2012r. (data wpływu 14.05.2012r.) na wezwanie Organu z dnia 04.05.2012r. - o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30.03.2012r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntu niezabudowanego.

Wniosek uzupełniony został w dniu 10.05.2012r. pismem z dnia 09.05.2012r. (data wpływu 14.05.2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 04.05.2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wojewoda zarządzeniem z dnia 30.12.2011r. wyraził zgodę na zbycie z zasobu Skarbu Państwa nieruchomości położonej w obrębie S, oznaczonej w ewidencji gruntów i budynków jako działka o powierzchni 1,4800 ha. Zbycie nieruchomości nastąpi w drodze bezprzetargowej stosownie do art. 37 ust 2 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami tj. na poprawę warunków zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność osoby, która zamierza tę nieruchomość nabyć, ponieważ nie może być zagospodarowana jako odrębna nieruchomość. Nieruchomość jest niezabudowana, od kilkunastu lat nieużytkowana, znajdują się na niej nieczynne wyrobiska poeksploatacyjne. W granicach działki pozostały ślady eksploatacji kruszywa z dawnych lat przez zlikwidowane przedsiębiorstwo państwowe. Dla przedmiotowej nieruchomości nie ma aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jak również założeń do planu. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, działka znajduje się na terenach potencjalnej eksploatacji surowców mineralnych-kruszywo; tereny rekultywacji w kierunku leśnym (wodno-leśnym). Zgodnie ze starym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego Gminy obowiązującym do dnia 31 grudnia 2003r. działka znajdowała się na terenach upraw polowych. W bezpośrednim sąsiedztwie przedmiotowej działki, od strony północnej i wschodniej znajdują się udokumentowane złoża kruszywa naturalnego, dla których ustanowiono obszar i teren górniczy pn S. Na wydobycie kruszywa naturalnego z w/w złóż, przyszły nabywca działki posiada koncesję na podstawie decyzji Starosty z dnia 08.09.2006, ważnej do dnia 31.12.2013r. (złoże S III) oraz decyzji z dnia 30.04.2009r. ważnej do dnia 31.12.2018r. (złoże S VII).

Na zlecenie Starostwa Powiatowego biegły geolog dokonał oszacowania wielkości zasobów kruszywa, które może zalegać w granicach działki. Ustalenia dokonano w sposób szacunkowy bez wykonywania badań geologiczno-rozpoznawczych. W granicach przedmiotowej działki nie prowadzono dotychczas żadnych prac poszukiwawczych i rozpoznawczych w celu udokumentowania złoża kruszywa. Według sporządzonej opinii zasoby pomniejszone o przypuszczalny błąd oszacowania wynoszą 58820 Mg. W przypadku ubiegania się o koncesję na wydobywanie, nabywca będzie zobowiązany do przeprowadzenia całej procedury dokumentowania złoża, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż z danych ewidencyjnych wynika, że działka oznaczona numerem x o powierzchni 1,4800 ha, położona w obrębie S, jednostka ewidencyjna stanowi użytki gruntowe należące do grupy użytków:

1. rolnych
   • grunty orne w klasie IVb o pow. 0,1200 ha
   • grunty orne w klasie V o pow. 0,3000 ha
2. nieużytków
   • nieużytki o pow. 1,0600 ha
   
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawkę podatku od towarów i usług należy zastosować przy sprzedaży nieruchomości...

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż będzie to dostawa terenu niezabudowanego innego niż teren budowy lub przeznaczony pod zabudowę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W art. 43 ustawy, zawarto katalog czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Stosownie do ust. 1 pkt 9 powołanego artykułu, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca dokona zbycia nieruchomości (działki) o powierzchni 1,4800 ha. Nieruchomość jest niezabudowana, od kilkunastu lat nieużytkowana, znajdują się na niej nieczynne wyrobiska poeksploatacyjne. Dla przedmiotowej nieruchomości nie ma aktualnie obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jak również założeń do planu. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, działka znajduje się na terenach potencjalnej eksploatacji surowców mineralnych-kruszywo; tereny rekultywacji w kierunku leśnym (wodno-leśnym). Z danych ewidencyjnych wynika, że przedmiotowa działka stanowi użytki gruntowe należące do grupy użytków: rolnych - grunty orne w klasie IVb o pow. 0,1200 ha, grunty orne w klasie V o pow. 0,3000 ha oraz nieużytków o pow. 1,0600 ha.

Z cyt. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT wynika, iż opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. Ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera bowiem definicji pojęć zawartych we wskazanym przepisie.

Nie ulega wątpliwości, że przy ustaleniu, czy przy dostawie terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę istotne znaczenie ma plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego. Przepis art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Z treści cytowanego przepisu wynika, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego dochodzi do wiążącego podmioty władzy, w tym administracji, oraz podmioty spoza systemu władzy (osoby fizyczne i ich organizacje) ustalenia bądź zmiany przeznaczenia terenu na określony w tym planie cel.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1. lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
2. sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.
   
   

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające o różnych przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania terenu. Tak więc charakter terenu wyznacza plan miejscowy. Tam należy szukać wyjaśnienia czy przedmiotem transakcji jest teren budowlany, czy też szerzej – przeznaczony pod zabudowę. Jeżeli natomiast planu nie ma, charakter terenu wyznacza decyzja zakwalifikowania danego obszaru w ewidencji budynków i gruntów, chyba że datą późniejszą została wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Przedmiotowa działka nie jest objęta planem zagospodarowania przestrzennego. W związku z tym należy sięgnąć do ustawy z dnia 17 maja 1989r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (t. j. Dz. U. z 2010r., Nr 193, poz. 1287). Zgodnie z art. 21 ust. 1 tej ustawy, podstawę planowania gospodarczego, planowania przestrzennego, wymiaru podatków i świadczeń, oznaczania nieruchomości w księgach wieczystych, statystyki publicznej, gospodarki nieruchomościami oraz ewidencji gospodarstw rolnych stanowią dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

A zatem dla podstawy wymiaru podatku od towarów i usług, wiążące są dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków.

Reasumując, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, przy zastosowaniu art. 21 ust. 1 ww. ustawy z dnia 17 maja 1989r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne, w sytuacji braku planu zagospodarowania przestrzennego lub decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, dla klasyfikacji terenu niezabudowanego wiążące są zapisy ewidencji gruntów i budynków.

W związku z powyższym, planowana przez Wnioskodawcę dostawa niezabudowanej działki oznaczonej w ewidencji gruntów jako grunt orny oraz nieużytki, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.