Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/4512-1107/15/BK
z 8 stycznia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) oraz § 6 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 2 grudnia 2015 r. (data wpływu dnia 8 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług związanych z rekreacją – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 grudnia 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług związanych z rekreacją – wstępu do ecsape rooms (pokojów ucieczki).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka została zarejestrowana w KRS w dniu 11 lutego 2015 r. Obecnie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Spółka wskazała, że w grudniu br. lub w ciągu 2016 r. może przekroczyć limit obrotów uprawniający do ww. zwolnienia.

Podstawowym rodzajem działalności Spółki jest pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna (klasyfikacja PKD 93.29.Z). W praktyce zajmuje się odpłatnym świadczeniem usług rekreacyjnych w zakresie wstępu do escape room-ów (polska nazwa: pokoje ucieczki). To nowy rodzaj usług rekreacyjnych na polskim rynku, które pojawiły się na rynku dopiero w 2014 r. W ramach oferowanej usługi uczestnicy (tj. kupujący/nabywcy usługi) zostają wpuszczeni do specjalnie przygotowanego pokoju, zostają zamknięci i mają określony czas (w przypadku Spółki jest to 60 minut) na znalezienie klucza do wyjścia lub sposobu otwarcia drzwi. Aby tego dokonać muszą rozwiązać cykl zadań i zagadek wykorzystujących umiejętności m.in. zręcznościowe, logicznego myślenia, spostrzegawczości oraz posiadaną wiedzę ogólną. Jest to zbliżone formą do gry. Uczestnicy korzystają z wyposażenia i wszystkich rekwizytów znajdujących się w pokoju. W przeważającej ilości usług Uczestnicy przebywają w pokoju sami, ale pracownicy obsługi (tj. sprzedający usługę – Spółka) mogą, na życzenie uczestników – uczestniczyć w grze. Dodatkowo pracownicy obsługi mogą udzielać wskazówek z zewnątrz, spoza pokoju (np. komunikaty głosowe, porozumiewanie przez telefon lub ekran monitora), nie uczestnicząc w grze. Ponadto Spółka wskazała, że korzysta z kasy rejestrującej. Paragony z kasy posiadają opis usługi: „Bilet wstępu – (nazwa pokoju)”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy (po przekroczeniu przez Spółkę limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia z podatku VAT) dla czynności odpłatnego świadczenia usług opisanych w pkt 67 wniosku właściwa będzie stawka VAT 7%, opisana w art. 41 ust 2 ustawy o podatku od towarów i usług (wg stanu prawnego na rok 2015 – 8%)?

W ocenie Spółki opisana powyżej usługa powinna być zakwalifikowana zgodnie z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług jako pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu, bez względu na symbol i podlega opodatkowaniu obniżoną stawką VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Na potwierdzenie powyższej opinii Spółka wskazała interpretację ogólną Ministra Finansów o sygn. PT1/033/32/354/LJU/14 z dnia 2 grudnia 2014 r. (Dz. U. Ministra Finansów Publicznych z dnia 8 grudnia 2014 r., poz. 53). Zdaniem Spółki, istotne może być tutaj zdanie „Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej e wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a wiec wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp „na siłownię” czy do parku rozrywki)”. W ocenie Spółki korzystanie z wyposażenia i rekwizytów znajdujących się w pokojach, w których świadczona jest usługa, jest typowym użytkowaniem obiektu i stanowi nieodzowną część procesu rozwiązywania zagadek przez uczestników (tj. nabywców usługi).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy y z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 177, poz. 1054 ze zm) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia przy określaniu zakresu stosowania preferencyjnych stawek podatku i zwolnień przedmiotowych od podatku w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do tych towarów i usług, dla których przepisy w zakresie VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

Z kolei w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7% (w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r. – 8%), pod pozycja 186 zostały wymienione „Pozostałe usługi związane z rekreacja – wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU”.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że pozycja 186 załącznika nr 3 do ustawy stanowi uzupełnienie regulacji zawartych w pozycjach 179, 182-185 tego załącznika, które wyznaczają zakres stosowania obniżonej stawki podatku dla niektórych usług związanych m.in. z rekreacją.

Powyższe pozycje dotyczą:

• poz. 179 – usług związanych z działalnością obiektów sportowych – PKWiU 93.11.10.0;
• poz. 182 – usług kulturalnych i rozrywkowych – wyłącznie w zakresie wstępu: na widowiska artystyczne, włączając przedstawienia cyrkowe, do obiektów kulturalnych bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 183 – usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne – bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 184 – usług bibliotek, archiwów, muzeów oraz pozostałych usług w zakresie kultury - wyłącznie w zakresie wstępu – bez względu na symbol PKWiU;
• poz. 185 – wstępu na imprezy sportowe – bez względu na symbol PKWiU.

Z powodu braku ustawowej definicji pojęcia „rekreacja”, aby poznać jego znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”. Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”, Z kolei Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych z almanachem Władysława Kopalińskiego (Świat Książki, Warszawa 2000) definiuje rekreację jako „odpoczynek, rozrywka, wytchnienie, pochodzące od łacińskiego »recreatio« czyli powrót do zdrowia, sił”.

Mając na uwadze powyższe definicje oraz brzmienie poz. 179, 182-185 załącznika nr 3 do ustawy, należy – na potrzeby stosowania art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy – uznać za rekreację różne formy aktywności mające służyć wypoczynkowi i zdrowiu.

Należy jednakże zwrócić uwagę, że ustawodawca objął obniżoną stawką podatku VAT w wysokości 8% pozostałe usługi związane z rekreacją, lecz wyłącznie w zakresie wstępu. Ustawodawca nie określił jednak ani form, ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu poz. 182-186 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Pojęcie „Usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” odnosi się do kart wstępu np. na siłownię, które upoważniają do korzystania z urządzeń i przyrządów tam się znajdujących. Natomiast sformułowanie „wyłącznie w zakresie wstępu” należy rozumieć w ten sposób, że wszystkie usługi świadczone przez siłownię, które nie są związane z normalnym typowym jej użytkowaniem, takie jak usługi restauracyjne na terenie klubu, zakup napojów, odżywek, czy też usługi instruktora, nie są objęte stawką obniżoną, lecz są opodatkowane stawką podstawową.

Zatem obniżoną stawkę VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 186 załącznika nr 3 do ustawy, do usług związanych z rekreacją (wyłącznie w zakresie wstępu), co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedmiotem działalności Spółki jest świadczenie usług rekreacyjnych w zakresie wstępu do escape room-ów (pokojów ucieczki). Uczestnicy (tj. kupujący/nabywcy usługi) zostają wpuszczeni do specjalnie przygotowanego pokoju, zostają zamknięci i mają określony czas (w przypadku Spółki jest to 60 minut) na znalezienie klucza do wyjścia lub sposobu otwarcia drzwi. Aby tego dokonać muszą rozwiązać cykl zadań i zagadek wykorzystujących umiejętności m.in. zręcznościowe, logicznego myślenia, spostrzegawczości oraz posiadaną wiedzę ogólną. Jest to zbliżone formą do gry. Uczestnicy korzystają z wyposażenia i wszystkich rekwizytów znajdujących się w pokoju. Paragony posiadają opis usługi – „Bilet wstępu – (Nazwa pokoju)”.

Przenosząc wyżej wskazane przepisy na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w przypadku przekroczenia przez Spółkę limitu uprawniającego do korzystania ze zwolnienia podmiotowego opisane we wniosku usługi świadczone przez Spółkę, stanowiące odpłatne usługi rekreacyjne w zakresie wstępu do escape room-ów, w ramach których nabywcy w trakcie uczestniczenia w zabawie wykorzystują m.in. umiejętności zręcznościowe, logicznego myślenia, spostrzegawczości oraz posiadaną wiedzę ogólną, będą opodatkowane według stawki 8% na podstawie art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 i w związku z poz. 186 zał. nr 3 do ustawy - „Pozostałe usługi związane z rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu” – bez względu na symbol PKWiU”.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Spółkę stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.