Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/4512-1-47/16-2/AW
z 27 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 29 stycznia 2016 r. (data wpływu 11 lutego 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego wynagrodzenia z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowej i jego prawidłowego udokumentowania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego wynagrodzenia z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowej i jego prawidłowego udokumentowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca lub Spółka) zawarła umowę spółki komandytowej, w której jest jedynym komplementariuszem.

Wnioskodawcy przysługuje określony w umowie procentowy udział w zysku spółki komandytowej. Ponadto, zgodnie z umową spółki komandytowej, Wnioskodawcy należne będzie wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki.

Wysokość i warunki wynagrodzenia komplementariusza zostały określone w uchwale wspólników. Spółka komandytowa będzie wypłacać na rzecz komplementariusza ustaloną kwotę wynagrodzenia.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymane przez Spółkę wynagrodzenie z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowej powinno być opodatkowane podatkiem VAT i udokumentowane fakturą VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, czynności polegające na prowadzeniu spraw spółki komandytowej przez jej komplementariusza są usługami w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT i w konsekwencji będą podlegały opodatkowaniu tym podatkiem.

Przepis art. 103 KSH stanowi, że w sprawach nieuregulowanych do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 46 KSH, za prowadzenie spraw spółki wspólnik nie otrzymuje wynagrodzenia. Jednakże przepis ten ma charakter dyspozytywny (zgodnie z art. 37 § 1 KSH przepisy niniejszego rozdziału mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej).

W związku z tym, w umowie spółki komandytowej można zastrzec, że świadczenie pracy lub usług przez wspólnika na rzecz spółki odbywa się za wynagrodzeniem.

W sytuacji będącej przedmiotem niniejszego wniosku umowa spółki komandytowej przewiduje, że komplementariuszowi przysługuje wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki.

W związku z powyższym, odpłatne czynności polegające na prowadzeniu spraw spółki komandytowej przez jej komplementariusza będą stanowiły usługi w rozumieniu ustawy o VAT.

Czynności te będą podlegać opodatkowaniu przy zastosowaniu stawki podatku 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT. Skoro wynagrodzenie otrzymywane przez Spółkę będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, to czynności te powinny być przez Spółkę dokumentowane fakturą VAT.

Powyższe potwierdza interpretacja ogólna wydana przez Ministra Finansów z dnia 1 lipca 2015 r., sygn. PT8.8101.280.2015TKE: „Reasumując, w przypadku, gdy umowa spółki przewiduje wynagrodzenie dla komplementariusza z tytułu pełnionych przez niego na rzecz spółki funkcji (prowadzenia spraw spółki), wynagrodzenie to stanowić będzie wynagrodzenie z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług zarządzania, to w konsekwencji czynności te są usługami w rozumieniu art. 8 ustawy o VAT i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz spółki komandytowej usługi – winny zostać udokumentowane za pomocą faktury VAT z zastosowaniem podstawowej stawki podatku, tj. 23% stawki podatku VAT”.

Stanowisko Wnioskodawcy potwierdza również szereg indywidualnych interpretacji podatkowych, przykładowo interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2015 r., sygn. IPPP1/4512-623/15-4/KC: „Ponieważ usługi, których dotyczy zapytanie Wnioskodawcy, polegające na prowadzeniu spraw spółki komandytowej nie korzystają z opodatkowania stawkami obniżonymi ani ze zwolnienia od podatku VAT, podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Natomiast zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem”.

A także:

• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 grudnia 2015 r., sygn. ILPP1/4512-l-762/15-2/HW,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 7 sierpnia 2015 r., sygn. ITPP2/4512-539/15/EK,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 lutego 2015 r., sygn. IBPB2/443-1203/14/IK,
• interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. ILPP2/443-277/14-2/Akr.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast przez świadczenie usług w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Powołany przepis wskazuje, że pojęcie „świadczenia usług” ma bardzo szeroki zakres, gdyż nie obejmuje wyłącznie działań podatnika, lecz również zobowiązanie do powstrzymania się od dokonywania czynności lub do tolerowania czynności bądź sytuacji. Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się podatnika, niebędące dostawą towarów, na rzecz innego podmiotu.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Aby móc uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Ponadto musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i otrzymanym za jej wykonanie wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Otrzymana zapłata powinna być zatem konsekwencją dokonanego świadczenia.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy według art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Opodatkowaniu mogą podlegać te czynności, w przypadku których spełniony został zarówno podmiotowy, jak i przedmiotowy zakres opodatkowania, tzn. zaistniała czynność określona jako opodatkowana, która została wykonana przez podmiot mający cechę podatnika.

Należy podkreślić, że obie te przesłanki powinny zostać spełnione jednocześnie, co oznacza, że w odniesieniu do danej czynności konkretny podmiot powinien występować w charakterze podatnika. Tak więc wykonanie czynności podlegającej opodatkowaniu przez podmiot niewystępujący w tym przypadku w charakterze podatnika – nawet jeśli jest on podatnikiem z innego tytułu – pozostaje poza zakresem opodatkowania.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca, jako czynny podatnik VAT, zawarł umowę spółki komandytowej, w której jest jedynym komplementariuszem i przysługuje mu procentowy udział w zysku spółki komandytowej. Ponadto Wnioskodawcy należne będzie wynagrodzenie za prowadzenie spraw spółki, o czym stanowi umowa.

Wysokość i warunki wynagrodzenia komplementariusza zostały określone w uchwale wspólników. Spółka komandytowa będzie wypłacać na rzecz komplementariusza ustaloną kwotę wynagrodzenia.

Na tle powyższego opisu sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące kwestii, opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowej i jego prawidłowego udokumentowania.

W opisanej sprawie należy rozstrzygnąć czy znaczenie ma fakt, że Wnioskodawca jest komplementariuszem w spółce komandytowej i wykonywane przez niego czynności są wykonywaną samodzielnie działalnością gospodarczą, a nie realizowaniem uprawnień właścicielskich.

Zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.), zwanej dalej Ksh, spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 117 Ksh, spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki. W związku z tym, komplementariusz jest co do zasady ustawowym przedstawicielem spółki komandytowej i ma obowiązek jej reprezentowania na zewnątrz.

Komandytariusz nie ma prawa ani obowiązku prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej (art. 121 § 1 Ksh).

W sprawach nieuregulowanych w Dziale III Tytułu II Ksh poświęconym spółce komandytowej, do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej (art. 103 Ksh).

Na podstawie art. 37 § 1 Ksh, przepisy rozdziału dotyczącego stosunków wewnętrznych spółki jawnej mają zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej, zgodnie natomiast z § 2 umowa spółki nie może ograniczyć lub wyłączyć przepisów art. 38.

W myśl art. 38 § 1 Ksh, nie można powierzyć prowadzenia spraw spółki osobom trzecim z wyłączeniem wspólników. Nieważne jest umowne ograniczenie prawa wspólnika do osobistego zasięgania informacji o stanie majątku i interesów spółki oraz umowne ograniczenie prawa do osobistego przeglądania ksiąg i dokumentów spółki ( art. 38 § 2 Ksh).

Z kolei zgodnie z art. 39 § 1 Ksh, każdy wspólnik ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Każdy wspólnik może bez uprzedniej uchwały wspólników prowadzić sprawy nieprzekraczające zakresu zwykłych czynności spółki (§ 2). Jeżeli jednak przed załatwieniem sprawy, o której mowa w § 2, choćby jeden z pozostałych wspólników sprzeciwi się jej przeprowadzeniu, wymagana jest uprzednia uchwała wspólników (§ 3).

Z przywołanych uregulowań wynika, że Kodeks spółek handlowych przyznaje komplementariuszom prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki.

Powyższe oznacza, że komplementariusz odpowiada wobec osób trzecich za zobowiązania spółki solidarnie w sposób subsydiarny, lecz bez ograniczeń (stosownie do cytowanego wyżej art. 102 Ksh), ponosząc ryzyko ekonomiczne.

W analizowanej sprawie należy wskazać, że Wnioskodawcy – będącemu jedynym komplementariuszem spółki komandytowej – przysługuje prawo do wynagrodzenia. Prawo do świadczenia pieniężnego z tytułu prowadzenia spraw spółki, które należne jest Wnioskodawcy, zostało przyznane na mocy uchwały wspólników spółki komandytowej.

W związku z powyższym, przedstawione w opisie sprawy relacje łączące Wnioskodawcę ze spółką komandytową, w której jest on komplementariuszem wykraczają poza relacje spółka-wspólnik uregulowane w Ksh. Strony łączy stosunek cywilnoprawny (umowa) wynikający z podjętego przez Wnioskodawcę zobowiązania do prowadzenia spraw i reprezentacji spółki komandytowej oraz ze zobowiązania się przez spółkę komandytową do wypłacania wynagrodzenia na rzecz Wnioskodawcy z tytułu wykonanych przez niego usług.

W świetle powyższej powołanych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu sprawy należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz spółki komandytowej, za które będzie on otrzymywał wynagrodzenie, będą stanowiły działalność gospodarczą zdefiniowaną w art. 15 ust. 2 ustawy.

Stwierdzić należy także, że czynności polegające na prowadzeniu i reprezentowaniu spółki komandytowej przez jej komplementariusza będącego spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, wykonywane za wynagrodzeniem będą usługami w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, świadczonymi przez podatnika prowadzącego samodzielnie działalność gospodarczą i będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Przy czym, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

W analizowanej sprawie Wnioskodawca – zgodnie z umową – będzie prowadził sprawy spółki komandytowej, w związku z tym będzie otrzymywał ustaloną kwotę wynagrodzenia.

W konsekwencji, ze względu na fakt, że ww. usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie zostały wymienione w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, jako czynności opodatkowane stawkami obniżonymi lub zwolnione od podatku, będą opodatkowane 23% stawką podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Stosownie do art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jednocześnie należy wskazać, że przepis art. 106e ustawy, zawiera szczegółowe zestawienie elementów jakie powinna zawierać faktura.

Przez pojęcie sprzedaży, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem w rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca wykonując czynności opodatkowane 23% podatkiem od towarów i usług będzie zobowiązany – stosownie do treści art. 106b ust. 1 ustawy – wystawić fakturę, dokumentującą świadczenie ww. usług na rzecz spółki komandytowej.

W świetle powyższych regulacji prawnych oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego tut. Organ stwierdza, że otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie z tytułu prowadzenia spraw spółki komandytowej będzie opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23%, zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy i Wnioskodawca będzie zobowiązany do udokumentowania go fakturą VAT, na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.