Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-108/16-4/JG
z 28 kwietnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 poz. 613) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2016 r. (data wpływu 3 lutego 2016 r.) uzupełnionym pismem z dnia 22 kwietnia 2016 r. (data wpływu 28 kwietnia 2016 r.) na wezwanie nr IPPB2/4511-108/16-2/JG z dnia 18 kwietnia 2016 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie programu motywacyjnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 lutego 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie programu motywacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

P. Sp. z o.o. („Spółka”, „Wnioskodawca”) podpisała umowy pochodnych instrumentów finansowych z dwoma pracownikami Spółki w celu zwiększenia ich motywacji do osiągnięcia określonych wyników finansowych Spółki („Uczestnicy”). Umowy pochodnych instrumentów finansowych zostały podpisane odrębnie od umów o pracę. Treścią ich jest przyznanie Uczestnikom pochodnego instrumentu finansowego, tj. prawa („Prawo”) do otrzymania w przyszłości Rozliczenia Pieniężnego („Rozliczenie Pieniężne”) uzależnionego od wartości rocznego przychodu netto Spółki ze sprzedaży („Wskaźnik”) określonego na podstawie rocznego sprawozdania finansowego Spółki, zbadanego przez biegłego rewidenta.

Zawarcie umowy instrumentu pochodnego („Umowa”) między Spółką a Uczestnikiem jest dobrowolne.

Prawo do Rozliczenia Pieniężnego będzie przysługiwać Uczestnikowi za trzy bezpośrednio po sobie następujące lata obrotowe począwszy od roku obrotowego 2016, tym samym będzie ustalane w oparciu o roczne sprawozdania finansowe Spółki sporządzone za lata obrotowe 2016, 2017 i 2018.

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego za dany rok obrotowy Uczestnik nabędzie w terminie 14 dni od dnia wydania przez biegłego rewidenta opinii o zbadanym sprawozdaniu finansowym Spółki, za dany rok finansowy stanowiący podstawę do obliczenia kwoty Rozliczenia Pieniężnego oraz ustalenia Wskaźnika za dany rok finansowy.

Wysokość Rozliczenia Pieniężnego, którą Uprawniony może otrzymać w wyniku realizacji Prawa będzie wyliczona w oparciu o ustalony wzór:

RP = (P x Zn) x 0,5 gdzie:

RP - Rozliczenie Pieniężne Pieniężnego za dany rok obrotowy

P - określony przez Spółkę łączny procent Wskaźnika przypisany, dla celów ustalenia wysokości Rozliczenia Pieniężnego, Uczestnikowi, który w poszczególnych latach obrotowych, dla których ustalana będzie wartość Kwoty Rozliczenia Pieniężnego wynosić będzie:

• dla roku obrotowego 2016 - 0,25%,
• dla roku obrotowego 2017 - 0,17%,
• dla roku obrotowego 2018 - 0,34%,
  
  

ZN - wartość Wskaźnika określonego na podstawie sprawozdania finansowego Spółki.

Indywidualnie dla każdego Uczestnika określone są limity, których nie może przekroczyć Rozliczenie Pieniężne („Limity”).

Warunkiem do powstania prawa do wypłaty Rozliczenia Pieniężnego jest pozostawanie pracownikiem Spółki. Tym samym Rozliczenie Pieniężne za dany rok obrotowy oraz ewentualne lata obrotowe po nim następujące, za które przysługuje Rozliczenie Pieniężne nie powstaje, jeżeli przed nim lub w dniu upływu danego roku finansowego stanowiącego podstawę do ustalenia Wskaźnika doszło do ustania stosunku pracy pomiędzy Uczestnikiem a Spółką (prawo jest zatem warunkowe).

W przypadku ustania stosunku pracy w trakcie danego roku obrotowego stanowiącego podstawę do ustalenia Wskaźnika, prawo do kwot Rozliczenia Pieniężnego zostanie odpowiednio pomniejszone proporcjonalnie do stosunku dni trwania stosunku pracy pomiędzy Uczestnikiem a Spółką w danym roku obrotowym, którego dotyczy dany Limit, do łącznej liczby dni w danym roku obrotowym, którego dotyczy dany Limit.

Uczestnikowi przysługiwać będzie prawo do pełnego Rozliczenia Pieniężnego pomimo ustania stosunku pracy w trakcie danego roku obrotowego, wyłącznie w sytuacji gdy do takiego ustania stosunku prawnego doszło z innych przyczyn niż:

1. w wyniku rozwiązania stosunku pracy za porozumienie Stron; lub
   
2. na podstawie jednostronnego oświadczenia woli Uczestnika; lub
   
3. na podstawie jednostronnego oświadczenia woli Spółki, na podstawie art. 52 Kodeksu pracy.
   
   

Uczestnikowi przysługiwać będzie prawo do pełnego Rozliczenia Pieniężnego w sytuacji ustania stosunku pracy na podstawie porozumienia Stron w sytuacji, kiedy Strony wyraźnie tak postanowiły w porozumieniu o rozwiązaniu stosunku pracy.

Przyznane Uczestnikowi warunkowe prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest niezbywalne, nie może zostać przeniesione, w szczególności nie podlega cesji, do chwili, gdy jego realizacja staje się możliwa zgodnie z Umową.

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego zostało przyznane Uprawnionym odpłatnie (cena nabycia wynosi 100 zł).

Kwota Rozliczenia Pieniężnego należna Uczestnikowi będzie wypłacona na rachunek bankowy wskazany przez Uczestnika na piśmie.

W odpowiedzi na wezwanie nr IPPB2/4511-108/16-2/JG z dnia 18 kwietnia 2016 r. Wnioskodawca wyjaśnił, że przyznane Uczestnikom warunkowe Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego stanowić będzie pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 2014 r., poz. 1338 z późn. zm) w zw. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uczestników z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Uczestników z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. l pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędów skarbowych i Uczestników imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 Ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 11 ust. l Ustawy o PIT, przychodami - z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. l pkt 6,9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 3of - są „otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie powyższego przepisu, przychód po stronie Uczestników nie powstanie w momencie nabycia przez nich Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymują oni jeszcze środków pieniężnych. Co więcej, Uczestnicy ponoszą odpłatność za nabycie Prawa w kwocie określonej w Umowie.

„Przysporzenie”, które otrzymują Uczestnicy na tym etapie, jest jedynie „potencjalne”, gdyż nabycie Prawa stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakiejkolwiek gwarancji, że Uczestnicy otrzymają kwoty Rozliczeń Pieniężnych (dotyczyło przypadku, gdy warunki określone w Umowie nie zostaną spełnione). Ponadto, Uczestnicy nie mogą rozporządzać ww. Prawami aż do momentu, w którym ich realizacja stanie się możliwa.

Stanowisko to potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje wydane w podobnych stanach faktycznych przez Dyrektorów Izb Skarbowych w imieniu Ministra Finansów :

1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3.11.2014 r., ILPB2/415 -858/14- 2/JK, w której stwierdzono, że
   „ (...) w momencie przyznania w ramach programu motywacyjnego pochodnych instrumentów finansowych po stronie Uprawnionych nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Przychód z tytułu udziału Uprawnionych w omawianym programie motywacyjnym powstanie w momencie realizacji praw (tj.w momencie, gdy Kwoty Rozliczeń staną się należne) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust l pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 3ob ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika.”
   
2. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 30.09.2014 r., IPPB 2/415-682/14- 2/MK, w której stwierdzono, że:
   „ewentualny przychód po stronie Osób Uprawnionych powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 3ob ust 1 updof. W rezultacie, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu updof, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek sporządzenia i przesłania do urzędu skarbowego oraz Osób Uprawnionych imiennych informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).”
   
3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 16.04.2014 r., IPPB2/415 -82/14- 5/MK1, w której stwierdzono, że
   „Ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Podatnika z tytułu nabycia i realizacji Prawa powstanie tylko w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, gdy Kwota Rozliczenia stanie się należna) i będzie on stanowić przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 updof, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust 1 updof.
   
   

Mając na uwadze powyższe, po stronie Uczestników nie powstanie przychód w chwili nabycia przez nich Prawa, a Spółka nie będzie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach Ustawy o PIT. Dopiero w momencie realizacji Prawa wynikającego z każdej Umowy możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów Ustawy o PIT.

Według art. 10 ust. l pkt 7 Ustawy o PIT źródłem przychodów są „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów”. Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. „przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających”.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych została zawarta w art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT. Zgodnie z nią pochodnymi instrumentami finansowymi są „instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi ” (Dz. U. z 2014 r. poz. 94), dalej jako „UOIF”, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Według art. 2 ust. l pkt 2 c) UOIF, instrumentami finansowymi są m.in. „niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne”.

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a UOIF przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć „opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego”.

Warto zaznaczyć, iż pojawiające się w UOIF pojęcia „prawo”, „umowa” i „instrument finansowy” to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych1. Powyższe oznacza, że umowy cywilnoprawne, w tym Umowy zawarte z Uczestnikami mogą być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 c) UOIF, kwalifikowane jako instrumenty finansowe.

W rezultacie, instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również w szczególności wskaźniki finansowe. Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe to wskaźniki ilustrujące ekonomiczną sytuację przedsiębiorstwa.

Wysokość Wskaźnika, od którego zależeć będzie Rozliczenie Pieniężne, będzie ustalana na podstawie danych zawartych w rocznym sprawozdaniu finansowym Spółki, zbadanym przez biegłego rewidenta. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego przez Uczestników może być uznane zarówno jako:

1. instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a UOIF, ze względu na to, że Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest prawem majątkowym, którego cena (tj. wartość Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio od Wskaźnika Spółki; i tym samym jako
2. instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 c) UOIF, gdyż Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest (jak wskazano powyżej w punkcie a) instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym jest Wskaźnik Spółki i jest ono wykonywane przez rozliczenie pieniężne.
   
   

Z Umów, które Spółka podpisała z Uczestnikami wynika, iż są oni uprawnieni z tytułu posiadanego Prawa do uzyskania świadczeń, zaś Spółka będzie zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z UOIF, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tj. poprzez zapłatę Rozliczenia Pieniężnego) będą właśnie realizowane Prawa nabyte przez Uczestników. W rezultacie, zgodnie z UOIF, Prawo do żądania przez Uczestników wypłat Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (kwota Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio od wartości Wskaźnika. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego z art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT.

Jak wynika z powyższego, realizacja Prawa dokonana przez Uczestników stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m. in. w treści interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 29.10.2014 r. (IPTPB2/415-451/14-2/JR), w dniu 22.08.2014 r. (IPTPBl/415- 302/14-2/MD), w dniu 30.07.2014 r. (IPTPB1/415-266/14 -2/AP), Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 21.10.2014 r. (IPPB2/415-674/14 -2/AS), w dniu 27.06.2014 r. (IPPB2/415-295/14-2/MK1), w dniu 24.06.2014 r. (IPPB2/415 -664/10/14-9/S/MK), w dniu 14 kwietnia 2014 r., (sygn. IPPB2/415-110/14- 2/AS), w dniu 21 maja 2013 r. (sygn. IPPB2/415-181/13-4/MK), w dniu 11 października 2013 r. (sygn. IPPB2/415-564/13-2/AK) oraz w dniu 18 marca 2014 r. (IPPB2/415-891/13-4/MG), Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 20 czerwca 2013 r. (sygn. ILPB2/415-274/13 -2/TR) oraz w dniu 5 grudnia 2013 r., (sygn. ILPB2/415-839/13-4/WM), a także przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach, w dniu 7.08.2014 r. (sygn. IBPBII/2/415-507/14/ŁCz).

Zgodnie z treścią art. 30b ust. l Ustawy o PIT od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z treścią art. 3ob ust. 6 Ustawy o PIT, uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 Ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy kwota Rozliczenia Pieniężnego wynikająca z realizacji Prawa przez Uczestników (w oparciu o Wskaźnik wskazany w Umowach) stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. l pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT. Zatem, również w chwili realizacji Prawa i dokonania na rzecz Uczestników wypłaty Rozliczenia Pieniężnego, Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 Ustawy o PIT, Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla Uczestników imiennych informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, i przesiania ich do Uczestników i właściwych urzędów skarbowych.

Reasumując, zgodnie z przedstawionym przez Spółkę w punkcie IV stanowiskiem, ewentualny przychód po stronie Uczestników, powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT. W rezultacie, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu Ustawy o PIT, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek sporządzenia i przesłania do urzędu skarbowego oraz Uczestników imiennych informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

Biorąc powyższe pod uwagę, wnoszę o potwierdzenie prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.