2016.05.06 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/4512-64/16-4/IZ
z 6 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony  przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2016 r. (data wpływu 29 stycznia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.), stanowiącym odpowiedź na wezwanie tut. Organu z dnia 11 kwietnia 2016 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku dla dostawy działki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2016 r. wpłynął ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 18 kwietnia 2016 r. (data wpływu 22 kwietnia 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z podatku dla dostawy działki.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Gmina zamierza dokonać sprzedaży działki o nr ewid. 1736/2, (będącej własnością Gminy). Planowana przez Gminę sprzedaż ww. działki stanowi na gruncie ustawy o VAT dostawę gruntu. Dla będącej przedmiotem dostawy działki o nr. ewid. 1736/2, w gminie obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy z dnia 07.11.2001 r. (opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 06.12.2001 r. poz. 6212). Ww. działka o nr. ewid. 1736/2 znajduje się na terenie oznaczonym w miejscowym planie symbolem planistycznym MU - określonym jako tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Zgodnie zaś z § 9 planu, powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być mniejsza niż 70 % ich powierzchni. Ponadto działka pozostaje niezabudowana.

W złożonym uzupełnieniu Gmina wyjaśniła, że:

ustalenie w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego terenu wsi część B, powierzchni biologicznie czynnej nowo zabudowanych działek, która nie może być niższa niż 70 % ich powierzchni, nie powoduje, że tereny te w tej części tracą status terenu przeznaczonego pod zabudowę. Tereny te nadal w całości pozostają terenem przeznaczonym pod zabudowę.
ustalenie w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego, część B, że powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być niższa niż 70 % ich powierzchni, oznacza, że również powierzchnia biologicznie czynna działki będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, tj. działki o numerze 1736/2 nie może być niższa niż 70 % jej powierzchni.
ustalenie powierzchni biologicznie czynnej na obszarze 70% powierzchni działki będącej przedmiotem dostawy nie powoduje, że działka ta w tej części traci status terenu przeznaczonego pod zabudowę. Teren ten nadal w całości pozostaje terenem przeznaczonym pod zabudowę.

Zgodnie z ustaleniami obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego część „B", zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy z dnia 07.11.2001 roku, opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Województwa z dn. 06.12.2001 r. poz. 6212, działka o numerze ewidencyjnym 1736/2, znajduje się na obszarze oznaczonym w wyżej powołanym planie symbolem planistycznym MU - określonym jako teren zabudowy mieszkaniowo- usługowej z ustaleniami dla strefy wg § 9 tekstu Uchwały (Uchwała w załączeniu). Zapis § 9 pkt 2 wprowadza dla terenu zabudowy mieszkaniowo-usługowej szereg ograniczeń określonych w punktach od ppkt 1) do ppkt 8). Nałożony w ppkt 2 obowiązek zachowania minimalnej powierzchni biologicznie czynnej na poziomie 70% nie powoduje zmiany statusu żadnej części działki w miejscowym planie. Działka ta położona na obszarze oznaczonym symbolem planistycznym MU, zgodnie z ustaleniami planu w całości nadal pozostaje przeznaczona pod zabudowę mieszkaniowo-usługową.

Działka fizycznie nie może zostać zabudowana na powierzchni 70 % powierzchni biologicznie czynnej (w dowolnym miejscu), co nie zmienia jej statusu formalnoprawnego jako działki stanowiącej w całości teren przeznaczony pod zabudowę. Innymi słowy, działka posiada ograniczenie co do sposobu realnego jej wykorzystania - budować na niej można w każdym dowolnym miejscu, ale finalnie, po dokonaniu zabudowy, 70 % powierzchni działki w dowolnym miejscu ma pozostać powierzchnią biologicznie czynną. Powyższe ograniczenie
co do realnej możliwości zabudowy działki, nie wpływa jednak na fakt, że działka ta w całości nadal posiada status terenu przeznaczonego pod zabudowę.

Reasumując, jakiekolwiek działania w zakresie zagospodarowania działki dokonywane zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego nie powodują zmiany jego ustaleń. Plan miejscowy może zostać zmieniony jedynie w trybie określonym w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy możliwe jest zwolnienie dostawy ww. działki z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, co do 70 % powierzchni działki, która nie może zostać zabudowana, z uwagi na zapis miejscowego planu mówiący, że powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być mniejsza niż 70 % ich powierzchni?

Zdaniem Wnioskodawcy

Grunty są towarami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (dalej „ustawa o VAT”). Dostawa działki o nr ewid. 1736/2 na gruncie ustawy o VAT podlega opodatkowaniu wg stawki 23 %. Całość powierzchni działki, będącej przedmiotem dostawy, stanowi teren przeznaczony w miejscowym planie pod zabudowę. Jednocześnie miejscowy plan w § 9, w odniesieniu do ww. działki stanowi, że powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być mniejsza niż 70 % ich powierzchni. Przedstawiony powyżej stan faktyczny wymaga odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest zwolnienie z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, tych 70 % powierzchni działki, które nie mogą zostać zabudowane.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. A zatem zwolnieniem objęta zostanie taka dostawa, która dotyczy terenu niezabudowanego, przy jednoczesnym przeznaczeniu tego terenu na cele inne niż pod zabudowę.

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy o VAT zawiera definicję terenów budowlanych, odwołując się do ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. 2003.80.717 ), (dalj „u.p.z.p.”). Na podstawie u.p.z.p. zaś ustalenie przeznaczenia terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku, zgodnie z art. 4 ust. 2 u.p.z.p. określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W przedmiotowej sprawie, będąca przedmiotem dostawy działka 1736/2 położona jest na terenie objętym ustaleniami Miejscowego Pianu Zagospodarowania Przestrzennego terenu wsi część B, zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy z dnia 07.11.2001 r. (opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 06.12.2001 r. poz. 6212). Ww. działka o nr. ewid. 1736/2 znajduje się na terenie oznaczonym w miejscowym planie symbolem planistycznym MU - określonym jako teren z zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Powyższy zapis miejscowego planu odnosi się do całej powierzchni dziatki i nadaje jej jednolity status terenu przeznaczonego pod zabudowę. Jednocześnie odnoszący się do ww. działki § 9 planu stanowi, że powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być mniejsza niż 70 % ich powierzchni. Ponadto, działka pozostaje niezabudowana.

Stosowanie do treści art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, kryterium wyłączającym ze zwolnienia od podatku jest przeznaczenie terenu pod zabudowę. W rozpatrywanym przypadku zgodnie z miejscowym planem całość powierzchni działki 1736/2 stanowi teren przeznaczony pod zabudowę. Jednocześnie należy mieć na względzie wyrażone w odniesieniu do analogicznej sytuacji stanowiska organów podatkowych zawarte w interpretacjach indywidualnych Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23.01.2012 r. IPTPP1/443-911/11-4/RG oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 20.03.2015 r. IPPP2/4512-25/15-2/DG, zwalniające z VAT część działki, która nie może zostać zabudowana. W ocenie Wnioskodawcy, występujący w analizowanym przypadku zapis § 9 planu miejscowego, mówiący, że powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być mniejsza niż 70 % ich powierzchni, umożliwia zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT 70 % powierzchni działki, która nie może zostać zabudowana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem – w świetle przytoczonych powyżej przepisów – grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Kwestię wysokości opodatkowania reguluje art. 41 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

W myśl art. 2 pkt 33 ustawy pod pojęciem tereny budowlane – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2015 r. poz. 199, z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu – określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;
sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o VAT wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Ze złożonego wniosku wynika, że Gmina zamierza dokonać sprzedaży działki o nr ewid. 1736/2, (będącej własnością Gminy). Planowana przez Gminę sprzedaż ww. działki stanowi na gruncie ustawy o VAT dostawę gruntu. Dla będącej przedmiotem dostawy działki o nr. ewid. 1736/2, obowiązuje Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego część B, zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy z dnia 7 listopada 2001 r. (opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa z dnia 6 grudnia 2001 r. poz. 6212). Ww. działka o nr. ewid. 1736/2 znajduje się na terenie oznaczonym w miejscowym planie symbolem planistycznym MU - określonym jako tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Zgodnie zaś z § 9 planu, powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być mniejsza niż 70 % ich powierzchni. Ponadto działka pozostaje niezabudowana.

W złożonym uzupełnieniu Gmina wyjaśniła, że ustalenie w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego terenu wsi, część B, powierzchni biologicznie czynnej nowo zabudowanych działek, która nie może być niższa niż 70 % ich powierzchni, nie powoduje, że tereny te w tej części tracą status terenu przeznaczonego pod zabudowę. Tereny te nadal w całości pozostają terenem przeznaczonym pod zabudowę.

Gmina wskazała ponadto, że ustalenie w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego terenu wsi, część B, że powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być niższa niż 70 % ich powierzchni, oznacza, że również powierzchnia biologicznie czynna działki będącej przedmiotem planowanej sprzedaży, tj. działki o numerze 1736/2 nie może być niższa niż 70 % jej powierzchni. Ustalenie powierzchni biologicznie czynnej na obszarze 70 % powierzchni działki będącej przedmiotem dostawy nie powoduje, że działka ta w tej części traci status terenu przeznaczonego pod zabudowę. Teren ten nadal w całości pozostaje terenem przeznaczonym pod zabudowę.

Zgodnie z ustaleniami obowiązującego Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego wsi część „B", zatwierdzonego Uchwałą Rady Gminy z dnia 7 listopada 2001 roku, opublikowanego w Dzienniku Urzędowym Województwa z dn. 6 grudnia 2001 r. poz. 6212, działka o numerze ewidencyjnym 1736/2, znajduje się na obszarze oznaczonym w wyżej powołanym planie symbolem planistycznym MU - określonym jako teren zabudowy mieszkaniowo - usługowej z ustaleniami dla strefy wg § 9 tekstu Uchwały (Uchwała w załączeniu). Zapis § 9 pkt 2 wprowadza dla terenu zabudowy mieszkaniowo-usługowej szereg ograniczeń określonych w punktach od ppkt 1) do ppkt 8). Nałożony w ppkt 2 obowiązek zachowania minimalnej powierzchni biologicznie czynnej na poziomie 70 % nie powoduje zmiany statusu żadnej części działki w miejscowym planie. Działka ta położona na obszarze oznaczonym symbolem planistycznym MU, zgodnie z ustaleniami planu w całości nadal pozostaje przeznaczona pod zabudowę mieszkaniowo-usługową.

Działka fizycznie nie może zostać zabudowana na powierzchni 70 % powierzchni biologicznie czynnej (w dowolnym miejscu), co nie zmienia jej statusu formalnoprawnego jako działki stanowiącej w całości teren przeznaczony pod zabudowę. Innymi słowy, działka posiada ograniczenie co do sposobu realnego jej wykorzystania - budować na niej można w każdym dowolnym miejscu, ale finalnie, po dokonaniu zabudowy, 70 % powierzchni działki w dowolnym miejscu ma pozostać powierzchnią biologicznie czynną. Powyższe ograniczenie co do realnej możliwości zabudowy działki, nie wpływa jednak na fakt, że działka ta w całości nadal posiada status terenu przeznaczonego pod zabudowę.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi, czy możliwe jest zwolnienie dostawy ww. działki z podatku VAT, co do 70 % powierzchni działki, która nie może zostać zabudowana, z uwagi na zapis miejscowego planu mówiący, że powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być mniejsza niż 70 % ich powierzchni.

Z uwagi na przedstawione okoliczności sprawy, stwierdzić należy, że działka o nr ewid. 1736/2 jest terenem budowlanym, bowiem z przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania terenu znajduje się na terenie oznaczonym symbolem planistycznym MU określonym jako tereny zabudowy mieszkaniowo-usługowej.

Bez wpływu na powyższą kwalifikację terenu działki nr 1736/2, jako terenu budowlanego pozostaje zapis § 9 planu, który stanowi, że powierzchnia biologicznie czynna nowo zabudowanych działek nie może być mniejsza niż 70 % ich powierzchni.

Jak wskazał bowiem Wnioskodawca powyższe ustalenie nie zmienia statusu formalnoprawnego działki stanowiącej w całości teren przeznaczony pod zabudowę. Działka posiada ograniczenie co do sposobu realnego jej wykorzystania - budować na niej można w każdym dowolnym miejscu, ale finalnie, po dokonaniu zabudowy, 70 % powierzchni działki w dowolnym miejscu ma pozostać powierzchnią biologicznie czynną. Powyższe ograniczenie co do realnej możliwości zabudowy działki, nie wpływa jednak na fakt, że działka ta w całości nadal posiada status terenu przeznaczonego pod zabudowę.

Biorąc pod uwagę treść złożonego wniosku w kontekście obowiązujących przepisów stwierdzić należy, że dostawa działki o nr ewid. 1736/2, stanowiącej teren budowlany nie będzie objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Dostawa przedmiotowej działki podlegać będzie na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a ustawy podstawową stawką podatku w wysokości 23 %.

W świetle powyższego nie można zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że co do 70 % powierzchni przedmiotowej działki istnieje możliwość zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, stwierdzić należy, że dotyczyły one sytuacji odmiennych niż niż przedstawiona przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obwiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin