2016.06.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-495/16/IZ
z 20 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 marca 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 18 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki z tytułu odsetek od Pomocy Publicznej naliczonych po dniu oddania do używania ZCP będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty (pytanie oznaczone we wniosku nr 16) – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wydatki z tytułu odsetek od Pomocy Publicznej naliczonych po dniu oddania do używania ZCP będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Wnioskodawca” lub „Spółka”), na podstawie umowy z 31 grudnia 2015 r. nabyła od spółki akcyjnej (dalej jako: „Spółka X”) oznaczoną część zakładu górniczego (dalej jako: „Zakład”).

Nabyty Zakład stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej jako: „ZCP”) w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej jako: „ustawa o CIT”).

W związku z przeprowadzonym nabyciem ZCP konieczne było/będzie poniesienie przez Spółkę szeregu wydatków, takich jak w szczególności:

Cena transakcyjna, zapłacona Spółce X (dalej jako: „Cena Transakcyjna”),
Wydatki związane z aktem notarialnym, w którym zawarta została umowa sprzedaży ZCP, tj. opłata sądowa i wynagrodzenie za wykonane czynności notarialne (dalej jako: „Opłaty Notarialne”),
Wydatki na usługi w zakresie doradztwa – strategicznego, technicznego, biznesowego i finansowego związanego z nabyciem ZCP, nabyte od podmiotów trzecich (dalej jako: „Koszty Doradztwa”), oraz
Wydatki na zwrot pomocy publicznej udzielonej Spółce X na pokrycie bieżących strat za 2015 r. w zakresie działalności ZCP, wraz z należnymi odsetkami (dalej jako: „zwrot Pomocy Publicznej”).
Wraz z nabytym ZCP na Spółkę przeszły składniki majątkowe będące przedmiotami umów leasingu klasyfikowanego na potrzeby podatkowe jako tzw. „leasing finansowy” (leasing w przypadku, którego odpisów amortyzacyjnych od aktywów trwałych będących przedmiotem leasingu dokonuje korzystający, zgodnie z art. 16b ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 17a ust. 1 oraz 17f ustawy o CIT), w związku z czym konieczne będą do uregulowania zobowiązania wynikające z tego tytułu w szczególności: część kapitałowa rat leasingowych (w tym przyszłych dalej łącznie jako: „Zobowiązania Leasingowe”). Również wraz ze spłatą rat leasingowych pozostanie do zapłaty część odsetkowa rat leasingowych (dalej jako „część odsetkowa”).

Cena Transakcyjna:

Ustalona przez strony umowy sprzedaży ZCP cena należna zbywcy.

Opłaty Notarialne:

Wydatki na opłatę sądową i wynagrodzenie za wykonane czynności notarialne, wymienione bezpośrednio w akcie notarialnym w którym zawarta została umowa sprzedaży ZCP. Koszty poniesione przez Wnioskodawcę.

Koszty Doradztwa:

Usługi doradcze, na które zostały poniesione koszty o których mowa powyżej w pkt 3 zostały nabyte od dwóch podmiotów – spółki A i spółki B.

Usługi świadczone przez spółkę A zostały wykonane do końca 2015 r., również do końca tego roku został wystawiony i podpisany protokół odbioru wykonanych prac (usług) oraz faktura za wykonane usługi.

Usługi świadczone przez spółkę B zostały wykonane do końca 2015 r. i z tytułu ich realizacji zostały przygotowane trzy odrębne protokoły odbioru wykonanych prac (usług) i trzy osobne faktury, przy czym wszystkie protokoły odbioru prac zostały wystawione i podpisane do końca 2015 r. Dwie z przedmiotowych faktur zostały wystawione do końca 2015 r., podczas gdy ostatnia faktura została wystawiona już w początkowym okresie 2016 r.

Dla celów rachunkowych koszty usług doradczych zostały ujęte jako koszty pośrednie 2015 r.

Wydatki na zwrot Pomocy Publicznej:

Podmiot (dalej: „Podmiot A”), z którego wydzielony został ZCP działał jako zakład górniczy u zbywcy, tj. Spółki X. W związku z faktem, że przedmiotowy zakład górniczy miał podlegać likwidacji i przynosił bieżące straty w Spółce X, Minister Gospodarki podpisał ze Spółką X 29 maja 2015 r. umowę o przyznanie środków budżetowych na pokrycie w 2015 r. bieżących strat produkcyjnych przedsiębiorstwa, której przedmiotem było udzielenie pomocy publicznej Spółce X m.in. z tytułu strat generowanych przez Podmiot A. Umowa została zawarta w szczególności na podstawie art. 11f ust. 8 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz.U. z 2015 r., poz. 410).

W dniu 19 października 2015 r. Spółka X i Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (tj. Wnioskodawca przed zmianą nazwy) zawarły przedwstępną warunkową umowę sprzedaży oznaczonej części Zakładu, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zgodnie z zapisami tej umowy, cena transakcyjna należna zbywcy ZCP wyniosła 1 zł, przy czym dodatkowo Wnioskodawca zobowiązał się do zwrotu kwoty udzielonej Spółce X pomocy publicznej na pokrycie bieżących strat produkcyjnych ZCP.

W dniu 23 grudnia 2015 r. Minister Energii wystosował do Spółki X i Spółki wniosek w sprawie zwrotu przyznanej pomocy publicznej. W piśmie tym Minister stwierdza, że w związku z faktem, że z dniem zawarcia umowy sprzedaży ZCP wystąpi okoliczność uzasadniająca stwierdzenie, że pomoc publiczna przekazana na pokrycie bieżących strat produkcyjnych Zakładu została wykorzystana niezgodnie z celem i przeznaczeniem tej pomocy, powstanie obowiązek zwrotu pomocy publicznej. W piśmie tym Minister stwierdza również, że: „Organ udzielający pomocy (Minister Energii) stwierdza, iż podmiotami zobowiązanymi do zwrotu – mając na uwadze zasady i warunki przeprowadzenia transakcji oraz okoliczności faktyczne jej towarzyszące – będą Spółka X oraz Kupujący” oraz „zasady zwrotu ww. pomocy, w tym kwotę pomocy do zwrotu ureguluje odrębna umowa o zwrocie pomocy, którą zawrą Organ udzielający pomocy, Spółka X i Kupujący”.

W dniu 31 grudnia 2015 r. między Wnioskodawcą, Spółką X i Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Energii i Ministra Rozwoju podpisana została umowa o zwrot pomocy publicznej (dalej: „umowa o zwrot Pomocy”). W umowie tej znalazł się zapis, zgodnie z którym: „(...) mając na uwadze zasady i warunki przeprowadzenia transakcji sprzedaży ZCP oraz okoliczności faktyczne jej towarzyszące, Minister uznaje, iż zobowiązanym do zwrotu Pomocy jest Nabywca, jako kontynuator działalności prowadzonej w oparciu o aktywa składające się na ZCP, na które przekazywana była Pomoc”. Jednocześnie: „Nabywca zobowiązuje się do zwrotu Pomocy a w niniejszej Umowie Strony określają sposób i zasady wykonywania obowiązku zwrotu Pomocy”.

Zgodnie z kolejnymi postanowieniami umowy o zwrot Pomocy, wskazano maksymalną kwotę pomocy publicznej, która będzie podlegać zwrotowi na rzecz Ministra. Ustalono również sposób zwrotu pomocy publicznej w ratach przez Wnioskodawcę, w następujący sposób:

do dnia 15 stycznia 2016 r. zwrócona zostanie jednoznacznie określona kwoto wartość pomocy publicznej wraz z odsetkami od tej pomocy,
do dnia 31 marca 2016 r. w wysokości stanowiącej różnicę pomiędzy ostateczną kwotą pomocy publicznej a kwotą pierwszej raty, wraz z odsetkami.

Dalej łączna kwota obowiązkowego zwrotu (bez odsetek) określana jest jako „wartość zwrotu Pomocy Publicznej”.

Ostatecznie, również 31 grudnia 2015 r. Spółka X i Wnioskodawca podpisali umowę sprzedaży ZCP, w której określono, że cena za ZCP wynosi 1 zł, przy czym Wnioskodawca w tej samej umowie zobowiązał się również do zwrotu Pomocy Publicznej.

Suma wartości Ceny Transakcyjnej, Opłat Notarialnych, Kosztów Doradztwa, kosztów zwrotu Pomocy Publicznej wraz z odsetkami oraz zobowiązań z tytułu leasingu jest niższa niż wartość rynkowa wchodzących w skład ZCP składników majątkowych.

W skład przejętego ZCP wchodzą m.in. środki trwałe (dalej jako: „ŚT”), wartości niematerialne i prawne (dalej jako: „WNiP”), środki pieniężne (lub należności) Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, rezerwy, podatek odroczony, środki trwałe w budowie, zapasy czy też wadia wpłacone przez podmioty biorące udział w postępowaniach przetargowych, które mogą podlegać zwrotowi (dalej jako: „Wadia”).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wydatki z tytułu odsetek od Pomocy Publicznej naliczonych po dniu oddania do używania ZCP będą stanowić dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty? (pytanie oznaczone we wniosku nr 16)

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki z tytułu odsetek od Pomocy Publicznej naliczonych po dniu oddania do używania ZCP stanowią dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty.

Wnioskodawca będzie ponosił wydatki z tytułu zwrotu Pomocy Publicznej i odsetek od niej, przy czym, jak już zaznaczył, wartość zwrotu samej Pomocy Publicznej i odsetek naliczonych do dnia przekazania do używania ZCP zostaną skapitalizowane do wartości początkowej ŚT i WNiP i jako takie będą stanowiły koszt uzyskania przychodów Spółki przez dokonywane odpisy amortyzacyjne.

Powyższe nie będzie mogło mieć jednak zastosowania w odniesieniu do odsetek naliczonych po dniu oddania do używania ZCP, gdyż przepis dotyczący ustalania sumy wartości początkowej w przypadku wystąpienia ujemnej wartości firmy przy nabyciu ZCP (art. 16g ust. 10 pkt 2) w zw. z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT, wskazuje, że do takiej wartości zalicza się tylko koszty naliczone do dnia oddania do używania wchodzących w skład tej części przedsiębiorstwa ŚT i WNiP.

Nie podlega jednak wątpliwości, że odsetki od Pomocy Publicznej, które zostaną naliczone po dniu przekazania do używania ZCP również będą stanowiły dla Wnioskodawcy ciężar ekonomiczny związany z nabytym ZCP – konieczny będzie bowiem ich zwrot do właściwego organu, udzielającego Pomocy Publicznej. Wobec tego, że jak Wnioskodawca już zaznaczał, konieczność poniesienia takich odsetek wynika przede wszystkim z uzgodnień między stronami transakcji sprzedaży i organem udzielającym pomocy oraz ekonomicznego jej ukształtowania, odsetki stanowią wydatek, który Wnioskodawca ponosi w celu uzyskania przychodów – zostaje on bowiem poniesiony bezpośrednio w związku z nabyciem ZCP, które zostało przez Wnioskodawcę nabyte w celu generowania przychodów, wobec czego wydatek ten spełnia definicję kosztu uzyskania przychodów z art. 15 ustawy o CIT, na co Wnioskodawca przedstawił obszerną argumentację w poprzednich punktach. W szczególności, w odniesieniu do wydatków na zwrot Pomocy Publicznej oraz związanych z tym odsetek, należy w pierwszej kolejności zaznaczyć, na sposób rozliczenia transakcji. Zbywca w związku z uzyskaniem pomocy publicznej dotyczącej ZCP mógł zostać zobowiązany do jej zwrotu. Już w umowie przedwstępnej strony uzgodniły, że w związku z tym, nabywca płacąc niewielką Cenę Transakcyjną, jednocześnie dokona zwrotu Pomocy Publicznej przyznanej Zbywcy. Stosowną umowę zawarto finalnie również jako umowę trójstronną pomiędzy Zbywcą, Nabywcą a Skarbem Państwa reprezentowanym przez Ministra Energii i Ministra Rozwoju. Ekonomicznie zwrot Pomocy Publicznej przyznanej Zbywcy nie jest więc niczym innym niż dodatkowym ciężarem transakcyjnym/elementem ceny, bądź wynagrodzenia uiszczanym przez Nabywcę i nie różni się ekonomicznie od sytuacji gdyby to Wnioskodawca płacił Zbywcy Cenę Transakcyjną wyższą o wartość zwrotu Pomocy Publicznej, a nabywca sam dokonywał stosownego zwrotu. Zwrot Pomocy Publicznej przyznanej pierwotnie Spółce X, jak i poniesienie kosztu odsetek od tego zwrotu jest więc dla Nabywcy kosztem ponoszonym bezpośrednio w celu zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu i dzięki zobowiązaniu umownego do jego poniesienia Nabywca mógł nabyć ZCP, przy wykorzystaniu, którego będzie prowadził dalszą działalność gospodarczą, w tym w już w rozszerzonym zakresie uwzględniającym generowanie przychodów przy wykorzystaniu nowego zakładu – ZCP.

Co więcej, wydatku takiego również nie można powiązać z konkretnym źródłem przychodów z ZCP, gdyż w szczególności nie można przewidzieć ani wysokości osiąganych przy wykorzystaniu tej jednostki przychodów ani też okresu jej efektywnego, ekonomicznego wykorzystywania, co z kolei byłoby konieczne, aby uznać taki koszt za bezpośrednio związany z przychodami i alokować go do odpowiednich strumieni przychodów.

W związku z tym należy stwierdzić, że odsetki od Pomocy Publicznej naliczone po dniu przekazania do używania ZCP stanowią koszt uzyskania przychodów Wnioskodawcy inny, niż bezpośrednio związany z przychodami, w związku z czym prawo do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów po stronie Spółki powstaje w dniu ich zapłaty.

Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodu naliczonych lecz niezapłaconych odsetek od zobowiązań.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdzam co następuje:

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej „updop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Kosztem uzyskania przychodów jest zatem taki wydatek, który spełnia łącznie następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku, Spółka na podstawie umowy z 31 grudnia 2015 r. nabyła od Spółki X oznaczoną część zakładu górniczego („Zakład”).

Podmiot A, z którego wydzielony został ZCP działał jako zakład górniczy u zbywcy, tj. Spółki X. W związku z faktem, że przedmiotowy zakład górniczy miał podlegać likwidacji i przynosił bieżące straty w Spółce X, Minister Gospodarki podpisał ze Spółką X 29 maja 2015 r. umowę o przyznanie środków budżetowych na pokrycie w 2015 r. bieżących strat produkcyjnych przedsiębiorstwa, której przedmiotem było udzielenie pomocy publicznej Spółce X m.in. z tytułu strat generowanych przez Podmiot A. Umowa została zawarta w szczególności na podstawie art. 11f ust. 8 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego (Dz.U. z 2015 r., poz. 410).

W odniesieniu do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zapłaconych odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej należy wskazać na art. 16 ust. 1 pkt 21 updop, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy Ordynacji podatkowej. Dodatkowo należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 885 ze zm., dalej: „ufp”). Stosownie do art. 124 ust. 1 ufp, jedną z grup wydatków z budżetu państwa są dotacje i subwencje.

W myśl art. 60 pkt 1 ufp, środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym są (…) kwoty dotacji podlegające zwrotowi w przypadkach określonych w niniejszej ustawie,

Zgodnie z art. 169 ust. 1 ufp, dotacje udzielone z budżetu państwa:

wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem,
pobrane nienależnie lub w nadmiernej wysokości

- podlegają zwrotowi do budżetu państwa wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w ciągu 15 dni od dnia stwierdzenia powyższych okoliczności.

Termin, od którego nalicza się odsetki, jest zróżnicowany w zależności od podstawy zwrotu (wykorzystanie dotacji niezgodnie z przeznaczeniem albo pozostałe okoliczności):

w razie wykorzystania dotacji niezgodnie z przeznaczeniem, odsetki nalicza się począwszy od dnia przekazania z budżetu państwa dotacji;
w razie pobrania dotacji nienależnie lub w nadmiernej wysokości, odsetki nalicza się od dnia stwierdzenia nieprawidłowego naliczenia lub nienależnego pobrania dotacji;
jeżeli dotacja stanowi pomoc publiczną, w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE (dawny art. 87 ust. 1 TWE), odsetki nalicza się od dnia przekazania dotacji beneficjentowi.

(art. 169 ust. 5 ufp).

W przypadku niedokonania zwrotu dotacji w powyższych terminach, organ lub inny dysponent części budżetowej, który udzielił dotacji, wydaje decyzję określającą kwotę przypadającą do zwrotu i termin, od którego nalicza się odsetki.

Zgodnie z art. 67 ufp, do spraw dotyczących należności, o których mowa w art. 60 ufp (w tym m.in. kwot dotacji podlegających zwrotowi w przypadkach określonych w ustawie), nieuregulowanych ww. ustawą, stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.).

W świetle powyższych uregulowań prawnych, jako że ustawodawca zaliczył dotacje podlegające zwrotowi do budżetu państwa do niepodatkowych należności budżetowych – odsetki od zwrotu takiej dotacji nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 21 updop.

Zatem, odsetki od zwrotu Pomocy Publicznej naliczone po dniu oddania do używania ZCP nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów w dacie ich zapłaty.

Stanowisko Wnioskodawcy należy zatem uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Ponadto informuje się, że w zakresie przedstawionych we wniosku pytań oznaczonych nr 1 i 3-8, 2, 9, 10, 11, 12 i 14, 13, 15 w zakresie zdarzenia przyszłego oraz nr 1 i 3-8, 2, 9, 10, 11, 12 i 14, 13, 15, 16 w zakresie stanu faktycznego zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin