Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-3/4510-298/16/MO
z 15 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613 ze zm.) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu do tut. BKIP 12 kwietnia 2016 r.), uzupełnionym 17 maja 2016 r. i 8 czerwca 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy otrzymana od Wykonawcy, kwota pieniędzy z tytułu finansowej partycypacji w kosztach realizacji napraw gwarancyjnych sieci ciepłowniczej, do której był zobligowany Wykonawca, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy otrzymana od Wykonawcy, kwota pieniędzy z tytułu finansowej partycypacji w kosztach realizacji napraw gwarancyjnych sieci ciepłowniczej, do której był zobligowany Wykonawca, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 6 maja 2016 r. Znak: IBPB-1-3/4510-298/16/MO, wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 17 maja 2016 r. i 8 czerwca 2016 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na podstawie udzielonych koncesji w zakresie przesyłania i dystrybucji ciepła oraz obrotu ciepłem zakupionym z obcego źródła ciepła i przesyłanym do odbiorców za pośrednictwem własnej sieci ciepłowniczej. Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT czynnym, rozliczającym się za okresy miesięczne i prowadzi działalność gospodarczą, w ramach której wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W dniu 10 czerwca 2005 r. Wnioskodawca (Inwestor) zawarł z Wykonawcą umowę na realizację robót budowlanych w zakresie „Budowa sieci ciepłowniczej na osiedlu (…)”. Wykonawca został wybrany w wyniku rozstrzygnięcia przetargu nieograniczonego.

W § 11 zawartej umowy, strony zastrzegły, że Wykonawca udzielił Wnioskodawcy gwarancji na materiały preizolowane oraz na wykonawstwo.

W toku eksploatacji sieci cieplnej, Wnioskodawca stwierdził usterki zarówno w wykonawstwie, jak i w jakości zastosowanych materiałów preizolowanych. Ujawnione usterki wymagały potwierdzenia specjalistycznym badaniem, które zlecono firmie zewnętrznej. Badanie wykryło szereg nieprawidłowości dotyczących zarówno jakości zastosowanych materiałów skutkujących zawilgoceniem izolacji piankowej na poszczególnych obwodach pomiarowych, a zarazem oporności pianki poniżej poziomu dopuszczalnego przez producenta wyrobów preizolowanych, jak i samego wykonawstwa.

W związku z powyższym, Wnioskodawca 21 maja 2010 r. złożył reklamację oraz wezwał Wykonawcę do naprawy gwarancyjnej sieci cieplnej na osiedlu. Reklamacja ta nie spotkała się z właściwą reakcją Wykonawcy, w konsekwencji czego Wnioskodawca 22 września 2011 r. ponownie wystosował żądanie ustosunkowania się do reklamacji.

W odpowiedzi na powyższe pisma, Wykonawca pismem z 25 listopada 2011 r., wskazał, że nie uwzględnia reklamacji i odmawia wykonania naprawy sieci preizolowanej na osiedlu. W ocenie Wykonawcy, reklamacja była nieuzasadniona ze względu na wadliwość materiałów wykorzystanych do wykonania sieci ciepłowniczej oraz ingerencję w sieć, celem dokonania badań przez firmę zewnętrzną. Wnioskodawca w piśmie z 20 lutego 2012 r. podtrzymał żądanie reklamacyjne oraz wskazał czemu twierdzenia Wykonawcy są bezpodstawne. W odpowiedzi, Wykonawca pismem z 2 marca 2012 r. nadal podtrzymał swoje stanowisko. Wnioskodawca wskazuje, że gwarancja na roboty budowlane opiera się na instytucji gwarancji określonej w Kodeksie Cywilnym przy umowie sprzedaży. Gwarancja odnosi się do wad przedmiotu umowy, przy czym w praktyce ukształtowano domniemanie, że wada już uprzednio tkwiła w obiekcie, przedmiocie umowy (Komentarz do Kodeksu cywilnego t. II, CH. Beck, Warszawa 2005 r. str. 268, uchwała SN z 30 grudnia 1988 r., sygn. III CZP 48/88, opublikowana w Monitorze Prawniczym z 1989 r. nr 1 poz. 6). Rodzi to procesowy skutek w postaci tego, że poszkodowany zwolniony jest z ciężaru dowodu w zakresie wykazywania wad przedmiotu umowy.

Odpowiedzialność z gwarancji ma charakter absolutny, nie można się z niej zwolnić wskazując na brak zawinienia. Wynika to z faktu, że zobowiązania wynikające z gwarancji rodzą odpowiedzialność za skutek (rezultat). Z istoty gwarancji wynika, że w razie ujawnienia się wad Gwarant zobowiązany jest do usunięcia wad rzeczy.

Wykonawca udzielił Wnioskodawcy, na mocy § 11 zawartej umowy, gwarancji na materiały preizolowane oraz na wykonawstwo. Zgodnie z § 14 tejże umowy, Wykonawca zobowiązał się zapłacić Wnioskodawcy kary umowne w wysokości 0,2% wynagrodzenia za przedmiot umowy, za każdy dzień zwłoki w usunięciu wad stwierdzonych w czasie gwarancji. Ponadto, zgodnie z treścią tejże umowy, Wykonawca zobowiązał się do wykonania sieci ciepłowniczej na warunkach określonych w umowie, której integralną część stanowiło SIWZ. Zgodnie z § 5 ww. umowy, Wykonawca zobowiązał się wykonać przedmiot umowy z wyrobów i materiałów własnych. W Rozdziale III SIWZ określono warunki dotyczące stosowanych materiałów oraz pozostałe warunki i wytyczne. Warunki dotyczące materiałów były wystarczająco konkretne jak i sprecyzowane. Wymogi postawione w odniesieniu do systemu materiałów preizolowanych w sposób oczywisty zapewniał właściwą eksploatację sieci ciepłowniczej. Wykonawca zobowiązany był zastosować system materiałów preizolowanych, który zapewni prawidłową eksploatację sieci. Jednakże, zastosowane przez wykonawcę wadliwe materiały preizolowane oraz niewłaściwe wykonawstwo doprowadziło do powstawania zawilgoceń. Niezależnie od powyższego, wykonawca jako profesjonalista, w razie jakichkolwiek wątpliwości co do jakości materiałów, czy wybranej technologii powinien zgłosić je Inwestorowi (Wnioskodawcy).

Resumując, Wykonawca udzielił Wnioskodawcy gwarancji, w konsekwencji czego, w sytuacji wystąpienia usterek objętych reżimem gwarancyjnym powinien przystąpić do napraw gwarancyjnych, czego jednak nie uczynił.

W związku z opisanym sporem oraz w celu jego ostatecznego zakończenia, 20 listopada 2014 r. Wnioskodawca, złożył do Sądu Rejonowego wniosek o zawezwanie do próby ugodowej. Podczas rozprawy Sądowej, 27 marca 2015 r. została zawarta ugoda pomiędzy Wnioskodawcą, a Wykonawcą.

Na mocy zawartej ugody strony ustaliły następujący podział kosztów i obowiązków:

• Wykonawca przekaże nieodpłatnie całość materiałów niezbędnych do wykonania napraw;
• za przygotowanie, organizację i realizację wszystkich prac budowlanych, montażowych i odtworzeniowych w terenie odpowiada Inwestor (Wnioskodawca). Zakres ten obejmuje również konieczne uzgodnienia, decyzje i opłaty za zajęcie terenu, a także zagospodarowanie odpadów, zapewnienie niezbędnego sprzętu i transportu;
• Wykonawca zobowiązał się do finansowej partycypacji w kosztach realizacji napraw sieci ciepłowniczej, w postaci wypłaty określonej kwoty pieniędzy. Płatności zrealizowane zostaną na podstawie dokumentów finansowych wystawionych przez Inwestora (Wnioskodawca);
• Inwestor (Wnioskodawca) zabezpiecza, organizuje i pokrywa koszty wszelkich niezbędnych działań związanych z ruchem sieciowym (m.in. odwodnienia, próby, przywracanie sieci do eksploatacji), a ponadto ponosi wszelkie inne koszty naprawy sieci ciepłowniczej w kwocie wykraczającej poza ustalony limit, do którego wykonawca zobowiązał się partycypować w tych kosztach. Chodzi tu o wspomnianą wcześniej określoną kwotę pieniędzy.
  
  

Realizacja zawartego porozumienia w postaci wywiązania się przez Wykonawcę z dostaw materiałów oraz płatności tytułem partycypacji w kosztach naprawy sieci, spowoduje całkowite zwolnienie Wykonawcy z wszelkich roszczeń dotyczących usterek sieci ciepłowniczej na osiedlu, a ponadto spowoduje zwolnienie Wykonawcy z obowiązku gwarancyjnego wynikającego z zawartej umowy.

W dniu 18 maja 2015 r. Wnioskodawca, zgodnie z postanowieniami zawartej ugody sądowej, wystawił notę księgową obciążającą Wykonawcę określoną kwotą pieniędzy z tytułu partycypacji w kosztach realizacji napraw gwarancyjnych sieci ciepłowniczej. Na podstawie otrzymanej noty Wykonawca wpłacił pieniądze na rachunek bankowy Wnioskodawcy.

W celu realizacji naprawy uszkodzonej sieci ciepłowniczej, Wnioskodawca, poniósł m.in. następujące wydatki: zakup materiałów, poza materiałami otrzymanymi w ramach ugody od Wykonawcy (np. rury, złącza, zawory mufy, zestawy do pianowania), zakup usług (np. wynajem koparko-ładowarki, przewóz piasku i ziemi, odtworzenie terenu po robotach ciepłowniczych), opłaty za zajęcie pasa drogowego oraz koszty wynagrodzenia wraz z narzutami pracowników Wnioskodawcy, pracujących przy naprawie uszkodzonej sieci ciepłowniczej.

Faktury za wymienione wydatki zostały opłacone ze środków własnych oraz kwoty pieniędzy otrzymanej od Wykonawcy, do której zapłaty był zobligowany na podstawie zawartej ugody.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy otrzymana od Wykonawcy, kwota pieniędzy z tytułu finansowej partycypacji w kosztach realizacji napraw gwarancyjnych sieci ciepłowniczej, do której był zobligowany Wykonawca, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych? (pytanie oznaczane we wniosku nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe. Otrzymanie od Wykonawcy kwoty pieniędzy z tytułu finansowej partycypacji w kosztach realizacji napraw gwarancyjnych sieci ciepłowniczej, stanowi dla Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Przychód ten powstanie w dacie otrzymania pieniędzy, tj. z chwilą faktycznego wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851, dalej: „updop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Natomiast, art. 12 ust. 3 updop, stanowi, że za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Moment powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą regulują przepisy art. 12 ust. 3a oraz 3c-3g updop.

Regułą jest, że przychód powstaje w dacie następujących zdarzeń: wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego, lub wykonanie usługi albo częściowe wykonanie usługi, nie później niż w dniu wystawienia faktury, albo uregulowania należności (art. 12 ust. 3a updop). Zatem zasadą jest, że opodatkowany jest przychód należny co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

W przypadku, gdy usługa rozliczana jest w okresach rozliczeniowych, momentem powstania przychodu jest ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego na fakturze lub umowie nie rzadziej jednak niż raz w roku (art. 12 ust. 3c i 3d updop). Z kolei, art. 12 ust. 3f updop, dotyczy momentu powstania przychodu z tytułu realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych.

Istnieją również sytuacje szczególne, w których dopiero otrzymanie środków pieniężnych rodzi obowiązek zadeklarowania przychodu podatkowego z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Kwestię tę reguluje art. 12 ust. 3e updop, zgodnie z którym w przypadku przychodu, który powstaje nie wskutek takich zdarzeń jak określone w art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3f ustawy, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Z uwagi na fakt, że art. 12 ust. 3 updop, dotyczy przychodów „związanych” z działalnością gospodarczą, należy stwierdzić, że odnosi się on do przychodów będących następstwem prowadzonej działalności gospodarczej, związanych z nią bezpośrednio lub pośrednio.

Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu stanu faktycznego, uznać należy, że środki pieniężne, jakie Spółka otrzymała z tytułu finansowej partycypacji w kosztach realizacji napraw gwarancyjnych sieci ciepłowniczej na podstawie ugody sądowej, będą stanowić przychód podatkowy w momencie otrzymania. Przychód ten jednak powstanie na podstawie art. 12 ust. 3e updop, z uwagi, że jest związany z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, a nie jak wskazał Wnioskodawca na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 1 updop. Niemniej jednak nie ma to wpływu na podjęte rozstrzygnięcie w niniejszej sprawie.

Zatem, stanowisko Spółki, w myśl którego przychód powstanie w dacie otrzymania pieniędzy, tj. z chwilą faktycznego wpływu środków pieniężnych na rachunek bankowy Spółki, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.