Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-858b/13/16-S/IK
z 30 maja 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. akt I FSK 1399/14 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 14 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Bk 140/14, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 sierpnia 2013 r. (data wpływu 26 sierpnia 2013 r.), uzupełniony w dniu 29 listopada 2013 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla czynności sprzedaży zabudowy meblowej i jej montażu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 sierpnia 2013 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia stawki podatku dla czynności sprzedaży zabudowy meblowej i jej montażu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zajmuje się produkcją głównie mebli kuchennych, w tym zabudowy meblowej, np. kuchenne, wnękowe, łazienkowe przygotowane pod konkretny wymiar, które po dopasowaniu oraz montażu komponentów wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części tworzą trwałą zabudowę meblową.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że wykonanie zabudowy składa się z projektu mebli oraz wytycznych związanych z dostosowaniem/przeniesieniem przyłączy elektrycznych i/lub hydraulicznych i/lub gazowych (przyłącza przenosi klient we własnym zakresie i na swój koszt). Zabudowy wykonywane są na indywidualne zamówienie według niepowtarzalnego projektu dopasowanego do konkretnego wnętrza. Na podstawie indywidualnego projektu powstają elementy meblowe montowane w całości w miejscu przeznaczenia. Połączenie zabudów (a są to: zabudowy kuchenne, wnękowe, łazienkowe, garderobiane, spiżarnie, wyspy kuchenne, drewniane okładziny ścienne, półki ścienne, itp.) z elementami konstrukcyjnymi budynku/mieszkania wykonywane jest za pomocą haków, kołków rozporowych, wkrętów, kleju, slikonu. Niejednokrotnie meble są łączone na trwałe również z podłogą (np. wyspa kuchenna, do której specjalnie doprowadza się wodę, gaz, prąd, wyciąg oparów w suficie).

Zabudowy meblowe wykonane są z drewna, płyty wiórowej, płyty MDF, płyty stolarskiej. Materiały wykorzystywane przez Spółkę są niejednokrotnie wykorzystywane do wykończenia wnętrz, a samo drewno może również stanowić podstawę domu. Do wytworzenia mebli Spółka nie używa betonu, które nie jest niezbędny do wybudowania domu, więc niezasadne jest określanie go jako elementu decydującego, czy coś jest trwałą zabudową, czy nie.

Sposób zamontowania mebli umożliwia późniejszy ich demontaż. Meble nie stanowi elementów konstrukcyjnych budynku. Prawo budowlane obowiązujące w Polce nie pozwala na konstruowanie budynków opartych na meblach. Zastępowanie elementów konstrukcyjnych meblami jest niedozwolone. Łączenie elementów meblowych z elementami konstrukcji budynku w taki sposób, by po ich usunięciu budynek uległ zniszczeniu jest niedozwolone. Zdarza się, że w ścianach lub sufitach budynku instalowana jest przez firmy budowlane specjalna konstrukcja umożliwiająca zamontowanie nietypowych części zabudów meblowych. Demontaż zabudów meblowych wykonanych pod konkretny wymiar będzie skutkować uszkodzeniem elementów meblowych oraz uszkodzeniem ścian, sufitów i podłóg pomieszczenia. Typy uszkodzeń meblowych: połamanie przyklejonych elementów, obicia, otarcia, odpryski lakieru, dziury po śrubach. Po demontażu w ścianach znajdować się będą otwory po kołkach, hakach. Meble niejednokrotnie przyklejane są do ścian i mogą powstać ubytki tynku. W niektórych wypadkach w podłogach i sufitach pozostaną również dziury. Przeniesienie zabudowy do innego pomieszczenia będzie zlepkiem przypadkowych, uszkodzonych elementów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka na podstawie uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 2/13 jako producent zabudowy meblowej może ją sprzedawać w obniżonej stawce podatku 8% klientom z własnym montażem?

Zdaniem Wnioskodawcy, jako producent zabudowy meblowej na podstawie uchwały z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 2/13, podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny może sprzedawać zabudowę dla klientów ze stawką podatku w wysokości 8%. Z ww. orzeczenia wynika, że „w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe, polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części trwałą zabudową meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 o podatku od towarów i usług”.

W interpretacji indywidualnej z dnia 4 grudnia 2013 r. stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, w zakresie opodatkowania czynności sprzedaży zabudowy meblowej i jej montażu stawką podatku w wysokości 8% . Tut. organ stwierdził, że opisaną we wniosku usługę wykonania i montażu zabudowy kuchennej, łazienkowej, garderobianej oraz szaf wnękowych nie można uznać za czynność wymienioną w art. 41 ust. 12 ustawy, jak również w § 7 rozporządzenia, a w związku z tym nie jest ona opodatkowana stawką podatku w wysokości 8%, lecz zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy, stawką podatku w wysokości 23%.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku.

Wyrokiem z dnia 14 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Bk 140/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uznał skargę za zasadną i uchylił zaskarżoną interpretację.

Sąd rozstrzygając przedmiotowy spór stwierdził, że należy odwołać się do uchwały NSA z dnia 24 czerwca 2013 r. sygn. akt I FPS 2/13. W sentencji tej uchwały Sąd stwierdził, że w stanie prawnym od dnia 1 stycznia 2011 r. świadczenie kompleksowe, polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowalnego lub jego części trwałą zabudową meblową, wykonywane w obiektach budowlanych zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji opodatkowaną stawką obniżoną podatku na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z art. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

NSA wskazał w uchwale, że w takim przypadku mamy do czynienia z usługą kompleksową, w której elementem dominującym jest ulepszenie lub unowocześnienie obiektu budowlanego lub jego części (lokalu mieszkalnego), zaś wydanie towaru w postaci elementów mebli wykonanych i dopasowanych do konkretnego obiektu, które następnie zostaną trwale związane z tym obiektem, ma charakter pomocniczy, niezbędny do wykonania usługi.

Zdaniem Sądu, w wydanej interpretacji Minister Finansów nie uwzględnił wykładni art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, wynikającej z powołanej uchwały.

Podsumowując Sąd uznał, że w tak przedstawionym stanie faktycznym i wobec treści uchwały nie można wywodzić, że wykonywana przez Spółkę zabudowa kuchenna, łazienkowa oraz wnękowa nie jest połączona w sposób trwały z elementami konstrukcyjnymi budynku/mieszkania.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, pismem z dnia 1 lipca 2014 r. złożył skargę kasacyjną.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. akt I FSK 1399/14 oddalił skargę kasacyjną, stwierdzając że jest niezasadna.

NSA potwierdził, że wykonanie na zamówienie klienta stałej zabudowy kuchni, które przez konstrukcyjne połączenie komponentów meblowych i elementów obiektu budowlanego (lokalu) stworzy trwałą zabudowę spełniającą jako całość określoną funkcję użytkową mieści się w pojęciu „modernizacji” i w związku z tym usługa wykonania trwałej zabudowy w budownictwie objętym społecznym programem mieszkaniowym podlega opodatkowaniu wg stawki 8%.

W dniu 27 kwietnia 2016 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.