2016.06.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4513-26/16-2/SM
z 16 czerwca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 7 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2016 r. (data wpływu 17 marca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie obowiązku zapłaty podatku akcyzowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

Przedmiotem działalności gospodarczej wnioskodawcy Sp. z o.o. Sp. k. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest druk oraz dystrybucja czasopism. Spółka drukuje czasopisma w drukarni zlokalizowanej na terytorium kraju.

Do druku czasopism zużywana jest farba drukarska dostarczana od podmiotów zagranicznych mających siedzibę w krajach członkowskich Unii Europejskiej. Składnikiem nabywanej farby drukarskiej jest rozpuszczalnik - toluen klasyfikowany do kodu CN 2902 30 00. Aby spełnić wymogi przepisów dotyczących ochrony środowiska, Spółka musi dokonywać odzysku toluenu odparowywanego w procesie druku czasopism. Możliwości technologiczne procesu odzysku pozwalają na odzyskanie większości toluenu zawartego w farbie drukarskiej. Zgodnie z wydaną na rzecz Spółki interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 listopada 2009 r. IPPP3/443-722/09-4/JK, odzyskiwanie przedmiotowego rozpuszczalnika nie stanowi produkcji w rozumieniu przepisów ustawy akcyzowej, a w rezultacie nie musi odbywać się ono na terenie składu podatkowego. W związku z powyższym drukarnia nie posiada statusu składu podatkowego.

Odzyskany toluen jest przez Spółkę używany w działalności gospodarczej, tj. przy rozcieńczaniu farby oraz myciu maszyn drukarskich. Spółka nie wykorzystuje odzyskanego toluenu do celów opałowych ani jako dodatek lub domieszkę do paliw opałowych, ani do napędu silników spalinowych ani jako dodatek lub domieszkę do paliw silnikowych. Spółka też dokonuje odsprzedaży niewykorzystanego toluenu. Przedmiotowy toluen nie jest oferowany na sprzedaż do celów opałowych ani jako dodatek lub domieszka do paliw opałowych, ani do napędu silników spalinowych ani jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych. Kontrahenci Spółki wykorzystują toluen jako rozpuszczalnik do produkcji farb.

Obecnie Spółka rozważa następujące scenariusze sprzedaży toluenu do kontrahentów zagranicznych.

Scenariusz I

W ramach tego scenariusza, Spółka będzie dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi zagranicznemu, w wyniku której kontrahent (bądź przewoźnik na jego rzecz) będzie przemieszczał toluen z drukarni Spółki do swojego zakładu zlokalizowanego w innym kraju UE. W konsekwencji, kontrahent będzie odbierał toluen z drukarni Spółki (bądź przewoźnik na jego rzecz) i od tego momentu będzie przechodzić na kontrahenta ryzyko związane z towarem. Przemieszczenie toluenu przez kontrahenta do kraju UE, w którym zlokalizowany jest zakład kontrahenta będzie następowało na podstawie dokumentu UDT. Zgodnie z deklarowanym przeznaczeniem, kontrahent Spółki będzie zużywał nabyty toluen jako rozpuszczalnik do produkcji farb.

Scenariusz II

W ramach tego scenariusza, Spółka będzie dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi unijnemu na terytorium kraju i jednocześnie z tą sprzedażą będzie przemieszczała toluen z drukarni Spółki z terytorium kraju do zakładu kontrahenta unijnego zlokalizowanego na terytorium innego kraju UE na podstawie dokumentu UDT (bądź transport na jej rzecz będzie wykonywał przewoźnik). Zgodnie z deklarowanym przeznaczeniem, kontrahent Spółki będzie zużywał nabyty toluen jako rozpuszczalnik do produkcji farb.

Scenariusz III

W ramach tego scenariusza, Spółka będzie dokonywała przemieszczenia odzyskanego toluenu ze swojej drukarni z terytorium kraju do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE na podstawie dokumentu UDT (bądź transport na rzecz Spółki będzie wykonywał przewoźnik). W momencie dostarczenia toluenu do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE wszelkie ryzyka związane z towarem będą przechodziły na kontrahenta unijnego.

W konsekwencji, do sprzedaży odzyskanego toluenu będzie dochodziło na terytorium innego kraju UE w momencie dostarczenia wyrobu do zakładu kontrahenta. Zgodnie z deklarowanym przeznaczeniem, kontrahent Spółki będzie zużywał toluen jako rozpuszczalnik do produkcji farb.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w Scenariuszu I, w którym Spółka będzie dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi unijnemu, a kontrahent będzie dokonywał w wyniku tej sprzedaży przemieszczenia toluenu z terytorium kraju na terytorium innego kraju UE, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?
Czy w Scenariuszu II, w którym Spółka będzie dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi unijnemu i jednocześnie z tą sprzedażą będzie dokonywała przemieszczenia toluenu z terytorium kraju do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE, będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?
Czy w Scenariuszu III, w którym Spółka będzie dokonywała przemieszczenia toluenu z terytorium kraju do zakładu kontrahenta unijnego na terytorium innego kraju UE i tam dokonywała sprzedaży tego toluenu, Spółka będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 1

W ocenie Spółki, do posiadanego przez Spółkę toluenu zastosowanie znajduje stawka akcyzy w wysokości 0 zł ze względu na przeznaczenie. W sytuacji, gdy odzyskany toluen będzie sprzedawany przez Spółkę kontrahentowi unijnemu i w wyniku tej sprzedaży kontrahent będzie przemieszczał ten toluen z terytorium kraju do swojego zakładu na terytorium innego kraju UE w celu zużycia go do produkcji farb, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu tej sprzedaży. Zdaniem Spółki sprzedaż toluenu kontrahentowi unijnemu w scenariuszu I, z którą jednocześnie kontrahent będzie dokonywał wywozu do innego kraju UE nie stanowi czynności opodatkowanej akcyzą.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 2

Zdaniem Spółki, do posiadanego przez Spółkę toluenu zastosowanie znajduje stawka akcyzy w wysokości 0 zł ze względu na przeznaczenie. W sytuacji, kiedy Spółka będzie sprzedawała toluen kontrahentowi unijnemu na terytorium kraju i jednocześnie z tą sprzedażą Spółka będzie dokonywała przemieszczenia toluenu na podstawie dokumentu UDT z terytorium kraju do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego. W ocenie Spółki sprzedaż toluenu kontrahentowi unijnemu na terytorium kraju w scenariuszu II, z którą jednocześnie Spółka będzie dokonywała wywozu tego toluenu do innego kraju UE, nie stanowi czynności opodatkowanej akcyzą.

Uzasadnienie do stanowiska w zakresie pytania nr 1 i nr 2:

Toluen klasyfikowany do kodu CN 2902 30 00, wymieniony w poz. 23 załącznika nr 2 do ustawy akcyzowej, stanowi na podstawie art. 86 ust. 1 pkt 3 ustawy akcyzowej wyrób energetyczny. Nie jest on jednak wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy akcyzowej (określającym stawki akcyzy na wyroby energetyczne). W konsekwencji Ustawodawca nie określił dla toluenu bezpośrednio pozytywnej stawki akcyzy.

Zgodnie natomiast z art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej stawka akcyzy na wyroby energetyczne, niewymienione w art. 89 ust. 1 i jednocześnie wymienione w załączniku nr 2 do ustawy akcyzowej, które są przeznaczone do innych celów niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych wynosi 0 zł przy spełnieniu określonych warunków wskazanych w tym przepisie.

Toluen jest niezbędny w działalności Spółki. Dzięki temu, że jest zawarty w farbie możliwy jest proces drukowania. W wyniku odzyskiwania z powietrza odparowywanego podczas drukowania toluenu Spółka staje się jego posiadaczem. Odzyskany toluen Spółka używa do rozcieńczania farby drukarskiej w trakcie procesu druku bądź do mycia maszyn drukarskich. W konsekwencji, toluen jest objęty zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie.

W scenariuszu I i II Spółka będzie dokonywała sprzedaży odzyskanego toluenu kontrahentom unijnym na cele zużycia go do produkcji farb. W wyniku tej sprzedaży kontrahent unijny albo Spółka będzie dokonywała przemieszczenia toluenu z drukami Spółki z terytorium kraju do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 21 ustawy akcyzowej za sprzedaż należy rozumieć czynność faktyczną lub prawną, w wyniku której dochodzi do przeniesienia posiadania lub własności przedmiotu sprzedaży na inny podmiot. Natomiast w świetle art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (dalej: „WDT”) rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

W ocenie Spółki sprzedaży, o której mowa w Scenariuszu I i II, w wyniku której dochodzi do przemieszczenia wyrobów akcyzowych do innego kraju UE, nie można uznać za żadną z czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą. Katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, które mają zastosowanie do wyrobów energetycznych takich jak toluen został zawarty w art. 8 ustawy akcyzowej. Zgodnie z ustępem 1 wskazanego przepisu, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

produkcja wyrobów akcyzowych;
wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;
import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;
nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;
wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;
wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Dalsze czynności/stany faktyczne będące przedmiotem opodatkowania akcyzą w przypadku wyrobów energetycznych takich jak toluen zostały wymienione w art. 8 ust. 2-4 ustawy akcyzowej.

W szczególności, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy akcyzowej, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

Zgodnie z art. 8 ust. 3 i 4 przedmiotem opodatkowania akcyzą są również:

ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20 ustawy akcyzowej;
zużycie wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie, do produkcji innych wyrobów.

Należy zauważyć, że katalog czynności/stanów faktycznych podlegających opodatkowaniu akcyzą zawarty w art. 8 ustawy akcyzowej ma charakter zamknięty. W konsekwencji, jeżeli dana czynność albo zdarzenie dotyczące wyrobu energetycznego nie zostały wymienione w art. 8 ust. 1-4 ustawy akcyzowej, to zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy akcyzowej nie dochodzi do powstania obowiązku podatkowego.

W ocenie Spółki, ani w Scenariuszu I ani w Scenariuszu II nie wystąpi żadna z czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą, o której mowa w art. 8 ustawy akcyzowej.

W szczególności, w ocenie Spółki, sprzedaży toluenu, do którego dochodzi w Scenariuszu I i w Scenariuszu II nie można uznać za czynność będącą przedmiotem opodatkowania, o której mowa w art. 8 ust. 2 pkt 3 ustawy akcyzowej, tj. za sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki.

Wniosek taki wynika z faktu, iż przepisy ustawy akcyzowej nie ustanawiają warunków do zastosowania zerowej stawki akcyzy w odniesieniu do sprzedaży, w wyniku której dochodzi do przemieszczenia do innego kraju UE.

W szczególności, w ocenie Spółki do sprzedaży opisanej w Scenariuszu I i w Scenariuszu II nie będą miały zastosowania warunki do stawki 0 zł, o których mowa w art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej. Przepis art. 89 ust. 2 ustawy akcyzowej nakłada dodatkowe warunki na przemieszczanie wyrobów akcyzowych ze stawką 0 zł akcyzy. Dotyczy to jednak sytuacji, kiedy wyroby ze stawką 0 zł są przemieszczane pomiędzy podmiotami na terytorium kraju bądź są przedmiotem importu bądź wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobów.

Zgodnie z art. 89 ust. 2 pkt 2 ustawy akcyzowej, stawka akcyzy zero złotych ze względu na przeznaczenie ma zastosowanie, w przypadku gdy wyroby są przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy (i) ze składu podatkowego do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, (ii) lub do składu podatkowego od podmiotu, który posiadał je w celu zużycia do tych celów.

Powyższy przepis miałby zastosowanie, gdyby Spółka dokonywała sprzedaży toluenu kontrahentowi na terytorium kraju i w wyniku tej sprzedaży toluen byłby przemieszczany do innej lokalizacji na terytorium kraju. W takim przypadku Spółka byłaby zobowiązana do spełnienia warunków, o których mowa w art. 89 ust. 2 pkt 2 ustawy akcyzowej w celu zastosowania zerowej stawki akcyzy, tj. włączenia do schematu dostawy składu podatkowego.

Niemniej, taka sytuacja nie będzie miała miejsca ani w ramach Scenariusza I ani w ramach Scenariusza II, gdyż jak zostało wskazane w związku ze sprzedażą wyroby nie będą przemieszczane na terytorium kraju tylko wywożone do innego kraju UE.

Biorąc powyższe pod uwagę, w ocenie Spółki, w Scenariuszu I i w Scenariuszu II sprzedaż przez Spółkę odzyskanego toluenu na cele inne niż szeroko pojęte cele opałowe i napędowe, w wyniku której toluen będzie przemieszczany do innego kraju UE nie jest obwarowana żadnymi warunkami do zastosowania zerowej stawki akcyzy w odniesieniu do toluenu.

W konsekwencji, zdaniem Spółki sprzedaż toluenu opisana w Scenariuszu I i w Scenariuszu II nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem akcyzowym, o której mowa w art. 8 ustawy akcyzowej i Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego w związku z tą sprzedażą.

Dodatkowo, Spółka wskazuje, iż w związku z tym, że przemieszczany w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy toluen będzie się znajdował poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jego przemieszczenie powinno się odbywać zgodnie z art. 77 ustawy akcyzowej przy zastosowaniu dokumentu UDT.

W konsekwencji, przemieszczenie toluenu z terytorium kraju do kontrahenta w innym kraju UE będzie się odbywało na podstawie dokumentu UDT, a Spółka nie będzie zobowiązana do uiszczenia akcyzy od tego toluenu na terytorium kraju.

Stanowisko Spółki w zakresie pytania nr 3

Zdaniem Spółki, do posiadanego przez Spółkę toluenu zastosowanie znajduje stawka akcyzy w wysokości 0 zł ze względu na przeznaczenie. W sytuacji, kiedy Spółka będzie przemieszczać odzyskany toluen na podstawie dokumentu UDT do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE, Spółka nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego na terytorium kraju. W ocenie Spółki przemieszczenie toluenu wskazane w Scenariuszu III nie stanowi bowiem czynności opodatkowanej akcyzą.

Uzasadnienie stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy akcyzowej za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów rozumie się przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

W ocenie Spółki, na gruncie ustawy akcyzowej, Spółka będzie dokonywała wyłącznie WDT toluenu, polegającej na przemieszczeniu toluenu z terytorium kraju do kontrahenta unijnego na terytorium innego kraju UE. Do sprzedaży będzie natomiast dochodziło na terytorium innego kraju UE, w momencie dostarczenia toluenu do zakładu kontrahenta.

Należy zauważyć, że czynność, jaką jest WDT nie została wskazana w katalogu czynności/ zdarzeń opodatkowanych podatkiem akcyzowym wskazanym w art. 8 ustawy akcyzowej, który znajduje zastosowanie do wyrobów energetycznych, takich jak toluen. Zważywszy na fakt, iż katalog ten ma charakter zamknięty, należy stwierdzić, że przemieszczenie toluenu przez Spółkę do kontrahenta unijnego stanowiące na gruncie regulacji akcyzowych WDT, nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu akcyzą. W konsekwencji nie skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w akcyzie.

Gdyby ustawodawca chciał opodatkować WDT zawarłby tę czynność w katalogu czynności opodatkowanych podatkiem akcyzowym, jak to wskazał w przypadku wyrobów węglowych (art. 9a ust. 1 pkt 5 litera a ustawy akcyzowej), czy wyrobów gazowych (art. 9c ust. 1 pkt 5 litera c ustawy akcyzowej).

Zgodnie z zasadami wykładni prawa, przepisy podatkowe powinno się interpretować ściśle. W konsekwencji, jeśli brak jest wskazania WDT w katalogu czynności opodatkowanych w art. 8 ustawy akcyzowej, który ma zastosowanie do wyrobów energetycznych takich jak toluen, to czynność ta nie kreuje powstania obowiązku podatkowego.

Tym samym, zdaniem Spółki nie będzie ona zobowiązana do zapłaty podatku akcyzowego na terytorium kraju w związku z przemieszczeniem toluenu do zakładu kontrahenta na terytorium innego kraju UE.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 35 załącznika nr 1 do ustawy wymieniono pod kodem CN 2902 „Węglowodory cykliczne”.

W poz. 23 załącznika nr 2 do ustawy, zawierającym „Wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG” mieszczą się wyroby ex CN 2902 Węglowodory cykliczne, wyłącznie: 1) Benzen CN 2902 20 00, 2) Toluen CN 2902 30 00, 3) o-Ksylen CN 2902 41 00, 4) m-Ksylen 2902 42 00, 5) p-Ksylen CN 2902 43 00, 6) Mieszaniny izomerów ksylenu CN 2902 44 00.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej „WIA”, stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy, użyte w ustawie określenia oznaczają: dostawa wewnątrzwspólnotowa – przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego.

W art. 86 ust. 1 ustawy zawarto katalog wyrobów energetycznych, do których w rozumieniu ustawy zalicza się wyroby:

objęte pozycjami CN od 1507 do 1518 00, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715;
objęte pozycjami CN 2901 i 2902;
oznaczone kodem CN 2905 11 00, niebędące pochodzenia syntetycznego, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
objęte pozycją CN 3403;
objęte pozycją CN 3811;
objęte pozycją CN 3817;
oznaczone kodami CN 3824 90 91 i 3824 90 97, jeżeli są przeznaczone do celów opałowych lub napędowych;
pozostałe wyroby, z wyłączeniem substancji stosowanych do znakowania i barwienia, o którym mowa w art. 90 ust. 1, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa silnikowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych - bez względu na kod CN;
pozostałe wyroby będące węglowodorami, z wyłączeniem torfu, przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane jako paliwa opałowe lub jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych - bez względu na kod CN.

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne zostały określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-15 ustawy.

W myśl art. 89 ust. 2 ustawy, stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te są:

w posiadaniu podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy ze składu podatkowego do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, lub do składu podatkowego od podmiotu, który posiadał je w celu zużycia do tych celów;
przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy do składu podatkowego w przypadku niedostarczenia ich do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
nabywane wewnątrzwspólnotowo na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego lub dokumentu handlowego przez podmiot, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
nabywane wewnątrzwspólnotowo przez zarejestrowanego odbiorcę w celu dostarczenia ich do podmiotu, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy i przemieszczane do tego podmiotu na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy;
importowane przez podmiot, który zużywa je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;
przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów;
importowane lub nabywane wewnątrzwspólnotowo w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów przez osobę fizyczną w celach innych niż prowadzenie działalności gospodarczej lub innych niż cele handlowe.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest druk oraz dystrybucja czasopism. Spółka drukuje czasopisma w drukami zlokalizowanej na terytorium kraju.

Do druku czasopism zużywana jest farba drukarska dostarczana od podmiotów zagranicznych mających siedzibę w krajach członkowskich Unii Europejskiej. Składnikiem nabywanej farby drukarskiej jest rozpuszczalnik - toluen klasyfikowany do kodu CN 2902 30 00. Aby spełnić wymogi przepisów dotyczących ochrony środowiska, Spółka musi dokonywać odzysku toluenu odparowywanego w procesie druku czasopism. Możliwości technologiczne procesu odzysku pozwalają na odzyskanie większości toluenu zawartego w farbie drukarskiej. Odzyskiwanie przedmiotowego rozpuszczalnika nie stanowi produkcji w rozumieniu przepisów ustawy akcyzowej, a w rezultacie nie musi odbywać się ono na terenie składu podatkowego. W związku z powyższym drukarnia nie posiada statusu składu podatkowego.

Obecnie Spółka rozważa następujące scenariusze sprzedaży toluenu do kontrahentów zagranicznych.

Scenariusz I

Scenariusz II

Scenariusz III

Wątpliwości Spółki dotyczą obowiązku zapłaty podatku akcyzowego w sytuacjach opisanych w ww. scenariuszach.

Zauważyć należy, że opisany we wniosku toluen o kodzie CN 2902 30 00 jest wyrobem akcyzowym, wymienionym w poz. 35 załącznika nr 1 do ustawy, należącym do grupy wyrobów energetycznych, o których mowa w art. 86 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Ww. wyrób jest również wyrobem z załącznika nr 2 do ustawy (poz. 23 pkt 2), innym niż określonym w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy.

Odzyskany toluen o kodzie CN 2902 30 00 może być zatem w myśl art. 89 ust. 2 ustawy opodatkowany stawką 0 zł m.in. w przypadku, gdy Spółka zużyje go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy (pkt 1) lub gdy Spółka przemieści go do składu podatkowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie dokumentu dostawy (pkt 2).

Zauważyć należy, że uregulowania przepisu art. 89 ust. 2 ustawy nie przewidują możliwości opodatkowania stawką 0 zł wyrobów o kodzie CN 2902 30 00 w opisanym we wniosku przypadku w sytuacjach innych niż wymienione w ww. art. 89 ust. 1 pkt 1-8, tj. ich sprzedaży przez Spółkę na terytorium kraju (z wyjątkiem pkt 7 tego artykułu – przeznaczenia do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów), jak również ich dostawy wewnątrzwspólnotowej.

W związku z powyższym należy brać pod uwagę uregulowania art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. b ustawy, zgodnie z którym przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy.

Do takiego użycia dochodzi bowiem w sytuacji opisanej we wniosku. Spółka, która może jedynie zużyć odzyskany toluen lub przemieścić go do składu podatkowego (aby mogła zastosować stawkę 0 zł), nie zachowuje tych warunków – zamierza sprzedać go lub dokonać wewnątrzwspólnotowej dostawy.

Zatem Spółka zarówno w scenariuszu I i II (sprzedaży toluenu na terytorium kraju kontrahentowi zagranicznemu, w wyniku której to kontrahent (bądź przewoźnik na jego rzecz) lub Spółka (albo przewoźnik na jej rzecz) będą odpowiednio przemieszczać toluen z drukarni Spółki do zakładu zlokalizowanego w innym kraju UE), jak również w scenariuszu III (dostawy wewnątrzwspólnotowej wykonanej przez Spółkę na terytorium innego kraju UE i tam dokonanej sprzedaży) będzie obowiązana do zapłaty podatku akcyzowego.

Stanowisko w zakresie pytań nr 1, 2 i 3 jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin