INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 27 lutego 2012 r. (data wpływu 5 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 5 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy (demontaż „kratki”) powoduje obowiązek zwrotu odliczonego podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy (demontaż „kratki”) powoduje obowiązek zwrotu odliczonego podatku naliczonego, wystawienia faktury VAT w związku z odsprzedażą przedmiotowego samochodu oraz w zakresie odliczenia podatku VAT od ewentualnych napraw i innych czynności dotyczących eksploatacji samochodu (badania i przeglądy okresowe, mycie itp.).

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 1 czerwca 2012 r. (data wpływu 5 czerwca 2012 r.) w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca posiada w firmie samochód zarejestrowany w dniu 10 grudnia 2009 r. jako samochód ciężarowy (z kratką) od zakupu którego, odliczony został podatek VAT.

Po roku zmieniły się przepisy podatkowe dotyczące takich samochodów.

Po tej zmianie Wnioskodawca nie może odliczać podatku VAT od zakupionego paliwa. Ponieważ zainstalowana kratka bardzo ogranicza funkcjonalność tego pojazdu, Zainteresowany chciałby ją zdemontować i zarejestrować go jako samochód osobowy.

Przedmiotowy samochód kombi został zakupiony w Salonie jako samochód ciężarowy z homologacją z dowodem rejestracyjnym dla samochodu ciężarowego .

Przedmiotowy samochód po demontażu „kratki” nadal będzie służył do wykonywania działalności gospodarczej.

Przedmiotowy samochód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie nadal służył do opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonał odliczenia podatku VAT od zakupu przedmiotowego samochodu w pełnej wysokości.

Cała kwota podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego samochodu została dokonana w oparciu o art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług z dn. 11.03.2004 r.

Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia badania technicznego przedmiotowego samochodu przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzającego spełnienie wymagań dla takich samochodowych określonych w art. 86 ust. 4 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 35 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. jak również nie posiada zaświadczenia o dodatkowym badaniu technicznym pojazdu, przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzającym spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) od 1 stycznia 2011 r, ponieważ przedmiotowy samochód został homologowany przez sprzedawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może dokonać zmian bez konsekwencji podatkowych (nie musi zwracać odliczonego podatku VAT po przerejestrowaniu)...

Zdaniem Wnioskodawcy, po zmianie statusu przedmiotowego samochodu ciężarowego na osobowy nie musi zwracać odliczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca przyznał zatem podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Kwestia korekty podatku naliczonego odliczonego, w związku z nabyciem pojazdu samochodowego, na gruncie aktualnie obowiązujących przepisów w zakresie podatku od towarów i usług, została uregulowana w art. 3 ust. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy nowelizującej, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60 % kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

W art. 3 ust. 2 ustawy nowelizującej wskazano, iż przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od częśc przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50 % długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
   1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
   2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.
   
   
   

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (art. 3 ust. 3).

Natomiast w świetle art. 3 ust. 4 ustawy nowelizującej, w przypadku gdy w pojeździe, dla którego wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd nie spełnia wymagań, o których mowa w ust. 2 pkt 1-4, podatnik jest obowiązany do skorygowania kwoty podatku naliczonego w rozliczeniu za okres, w którym dokonał jego odliczenia.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca posiada w firmie samochód zarejestrowany w dniu 10 grudnia 2009 r. jako samochód ciężarowy (z kratką) od zakupu którego, odliczony został podatek VAT. Cała kwota podatku naliczonego przy nabyciu przedmiotowego samochodu została dokonana w oparciu o art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług z dn. 11.03.2004 r. Ponieważ zainstalowana kratka bardzo ogranicza funkcjonalność tego pojazdu, Zainteresowany chciałby ją zdemontować i zarejestrować go jako samochód osobowy. Przedmiotowy samochód kombi został zakupiony w Salonie jako samochód ciężarowy z homologacją z dowodem rejestracyjnym dla samochodu ciężarowego. Przedmiotowy samochód po demontażu „kratki” nadal będzie służył do wykonywania działalności gospodarczej. Przedmiotowy samochód w ramach prowadzonej działalności gospodarczej będzie nadal służył do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca nie posiada zaświadczenia badania technicznego przedmiotowego samochodu przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2010 r. jak również nie posiada zaświadczenia o dodatkowym badaniu technicznym pojazdu, przeprowadzonym przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzającego spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652) obowiązującej od 1 stycznia 2011 r, ponieważ przedmiotowy samochód został homologowany przez sprzedawcę.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca, prawo do odliczenia całej kwoty podatku naliczonego przy nabyciu ww. samochodu, wywiódł z podjętego przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości rozstrzygnięcia w sprawie, którego tezy umożliwiały odliczenie podatku wg zasad obowiązujących w dniu 30 kwietnia 2004 r. Zgodnie z tymi przepisami, w przypadku nabycia pojazdów samochodowych, w odniesieniu do których na podstawie homologacji producenta lub importera dla danego typu pojazdu samochodowego bezspornie wynika, że nie jest to samochód osobowy i dopuszczalna ładowność tego pojazdu wynosi powyżej 500 kg, przysługiwało odliczenie pełnej kwoty podatku.

Należy zauważyć, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług obowiązujące do dnia 30 kwietnia 2004r. nie formułowały obowiązku dokonania korekty podatku naliczonego w sytuacji takiej, jak przedstawiona w przedmiotowej sprawie. Wskazać też trzeba, że treść przywołanych wyżej przepisów art. 3 ust. 4 obowiązującej od 1 stycznia 2011 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, wskazuje, iż mają one zastosowanie w odniesieniu do pojazdów samochodowych, dla których uprzednio wydano zaświadczenie, o którym mowa w ust. 3 tego artykułu.

Ogólną zasadą prawa podatkowego jest, że podatnik dokonuje obniżenia podatku należnego o podatek naliczony na podstawie przepisów obowiązujących w dacie rozliczania podatku. Oznacza to, że późniejsza zmiana przepisów w danym zakresie nie powoduje utraty prawa do dokonanego już obniżenia kwoty podatku należnego, a zatem nie powoduje konieczności dokonywania korekty podatku, chyba że przepisy stanowią inaczej.

Zatem należy przyjąć, że powołane przepisy nie mają zastosowania do pojazdów samochodowych dla których ww. zaświadczenie nie zostało wydane, jak ma to miejsce w niniejszej sprawie. Z kolei ustawodawca nie wprowadził przepisów intertemporalnych w powyższym zakresie.

Reasumując, przerobienie samochodu ciężarowego (demontaż „kratki”) na samochód osobowy, dla którego nie wydano zaświadczenia, o którym mowa wyżej, nie spowoduje u Wnioskodawcy obowiązku zwrotu odliczonego podatku naliczonego od zakupu tego samochodu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Wskazać należy, iż składający wniosek o wydanie interpretacji obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska we wniosku ORD-IN w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Tut. Organ nie jest właściwy do oceny załączników przedstawionych przez Wnioskodawcę.

Należy zauważyć, iż wydana interpretacja dotyczy jedynie kwestii objętej zakresem pytania. Inne kwestie zawarte we wniosku a nie objęte zakresem pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię dotyczącą ustalenia, czy zmiana przeznaczenia samochodu z ciężarowego na osobowy powoduje obowiązek zwrotu odliczonego podatku naliczonego, natomiast w zakresie wystawienia faktury VAT w związku z odsprzedażą przedmiotowego samochodu oraz w zakresie odliczenia podatku VAT od ewentualnych napraw i innych czynności dotyczących eksploatacji samochodu (badania i przeglądy okresowe, mycie itp.) wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).