INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 06 marca 2012 r. (data wpływu: 07 marca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 04 czerwca 2012 r. (data wpływu: 06 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

• opodatkowania płynu do spryskiwaczy szyb samochodowych - jest nieprawidłowe

• produkcji poza składem podatkowym ww. płynu na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 07 marca 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 04 czerwca 2012 r. (data wpływu 06 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie opodatkowania płynu do spryskiwaczy szyb samochodowych oraz w zakresie produkcji poza składem podatkowym płynu do spryskiwaczy na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego.

Wniosek został uzupełniony w dniu 4 czerwca 2012 r. poprzez wskazanie kodów: CN 2207 20 00 dla alkoholu etylowego całkowicie skażonego i CN 3820 00 00 dla płynu do spryskiwaczy.

W przedmiotowym wniosku oraz w uzupełnieniu do wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zamierza w najbliższej przyszłości rozpocząć produkcję płynu do spryskiwaczy szyb samochodowych – kod CN 3820 00 00 na bazie alkoholu etylowego – CN 2207 20 00 całkowicie skażonego środkiem dopuszczonym do skażenia rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi; tj. ketonem metylowo-etylowym wraz z 1 gramem benzoesanu denatonium – załącznik do rozporządzenia - skażenie Polskie, pkt 2.

Ww. rozporządzenie ogłoszone jest w ( Dz. U. L 288 z 23 listopada 1993 r, str. l2.

Pozostałe składniki wyrobu to: woda, barwniki i środki zapachowe.

W wyrobie gotowym zawartość alkoholu etylowego całkowicie skażonego po rozcieńczeniu będzie wynosić od 30 do 50%.

Zainteresowany zamierza prowadzić produkcję opisanego wyrobu w firmie, która nie jest składem podatkowym.

Wyrób nie jest przeznaczony do spożycia przez ludzi.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

1. Czy wyprodukowany przez Wnioskodawcę, zgodnie z podanym opisem, płyn do spryskiwaczy szyb samochodowych będzie podlegał podatkowi akcyzowemu...
2. Czy ww. produkt Wnioskodawca może produkować w firmie, która nie jest składem podatkowym...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, wyprodukowany produkt na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego nie podlega podatkowi akcyzowemu zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 roku o podatku akcyzowym. W związku z faktem, iż ww. produkt nie podlega podatkowi akcyzowemu, może być produkowany w firmie, która nie jest składem podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się:

1. za nieprawidłowe w części odnoszącej się do opodatkowania płynu do spryskiwaczy szyb samochodowych;
2. za prawidłowe w części odnoszącej się do produkcji poza składem podatkowym płynu do spryskiwaczy na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego.
   
   

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 108, poz. 626 z późn.zm.) zwanej dalej ustawą, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Pod poz. 17 tego załącznika został wymieniony alkohol etylowy nieskażony o objętościowej mocy alkoholu 80% lub większej; alkohol etylowy i pozostałe wyroby alkoholowe, o dowolnej mocy, skażone – o kodzie CN 2207.

Ponadto stosownie do art. 93 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy do alkoholu etylowego w rozumieniu ustawy zalicza się wszelkie wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, objęte pozycjami CN 2207 i 2208, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Mając powyższe przepisy na uwadze należy stwierdzić, iż wyroby o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości objęte pozycjami CN 2207 i 2208 podlegają ustawie o podatku akcyzowym jako wyroby akcyzowe, nawet jeżeli są to wyroby stanowiące część wyrobu należącego do innego działu Nomenklatury Scalonej.

Natomiast ustawodawca określił zwolnienie dla alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93.

Przy czym zgodnie z art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się z akcyzy alkohol etylowy całkowicie skażony, importowany, nabywany wewnątrzwspólnotowo albo produkowany na terytorium kraju, wskazanymi przez dowolne państwo członkowskie Wspólnoty Europejskiej, środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego, w tym zawarty w wyrobach nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi.

Zatem warunkiem zwolnienia alkoholu etylowego z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy jest jego skażenie środkami dopuszczonymi do skażania alkoholu etylowego na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93. Stosownie do art. 1 ww. rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r., substancje skażające, które są wykorzystywane w każdym Państwie Członkowskim do celów całkowitego skażenia alkoholi, zgodnie z art. 27 ust. 1 lit. a) dyrektywy 92/83/EWG, są takie jak określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że alkohol zawarty w płynie do spryskiwacza szyb samochodowych, tj. w wyrobie o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 1,2% objętości, podlega opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. Natomiast, gdy alkohol będzie całkowicie skażony zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93, to wówczas będzie korzystać ze zwolnienia z podatku akcyzowego na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w którym wskazano, iż płyn do spryskiwacza nie podlega opodatkowaniu na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, należało je uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust 1 pkt 10 ustawy jako skład podatkowy ustawodawca określił miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy.

Zatem w myśl art. 47 ust. 1 ustawy produkcja wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym oraz wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym z wyłączeniem wyrobów akcyzowych, z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych, od których akcyza została zapłacona w wysokości równej lub wyższej od kwoty akcyzy przypadającej do zapłaty od wyprodukowanych wyrobów akcyzowych, albo z wykorzystaniem wyłącznie wyrobów akcyzowych zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie, pod warunkiem że wyprodukowany wyrób jest również wyrobem akcyzowym zwolnionym od akcyzy ze względu na przeznaczenie.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza rozpocząć produkcję płynu do spryskiwaczy szyb samochodowych – kod CN 3820 00 00 na bazie alkoholu etylowego o kodzie CN 2207 20 00 całkowicie skażonego środkiem dopuszczonym do skażenia rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993r. Produkt nie będzie przeznaczony do spożycia przez ludzi oraz Zainteresowany zamierza prowadzić produkcję poza składem podatkowym.

Płyn do spryskiwaczy sklasyfikowany przez Wnioskodawcę jako wyrób o kodzie CN 3820 00 00 nie został wskazany w Załączniku nr 2 do ustawy, będącym wykazem wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG.

Zgodnie z powyższym w przypadku produkcji płynu do spryskiwaczy (kod CN 3820 00 00) przy użyciu alkoholu etylowego całkowicie skażonego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 3199/93, zwolnionego z akcyzy na podstawie art. 30 ust. 9 pkt 1 ustawy, procedura zawieszenia poboru akcyzy nie ma zastosowania.

Reasumując należy stwierdzić, iż produkcja płynu do spryskiwaczy o kodzie CN 3820 00 00, nieprzeznaczonego do spożycia przez ludzi, tj. prowadzona na bazie alkoholu etylowego całkowicie skażonego wg Rozporządzenia Komisji WE Nr 3199/93 i zwolnionego od akcyzy na podstawie art. 30 ust.9 pkt 1 ustawy, będzie mogła odbywać się poza składem podatkowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy podkreślić, iż kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Ponadto, należy podkreślić, że organy podatkowe nie są właściwe do klasyfikowania wyrobów i usług do odpowiednich grupowań statystycznych. Do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem czynności oraz prawidłowym zaklasyfikowaniem tych czynności do właściwych grupowań statystycznych, obowiązany jest podatnik. W związku z powyższym tut. Organ odniósł się do klasyfikacji podanych przez Zainteresowanego w uzupełnieniu wniosku.

Nadmienia się, iż w postępowaniu w przedmiocie wydania interpretacji, Organ dokonał oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego, natomiast nie dokonuje jakichkolwiek własnych ustaleń faktycznych związanych z postępowaniem podatkowym, o którym mowa w Dziale IV Ordynacji podatkowej. Bowiem wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej wyznacza granice rozpoznawania danej sprawy i jest rozpatrywany zgodnie z Rozdziałem 1a Działu II Ordynacji podatkowej, który nie przewiduje w tym trybie prowadzenia postępowania podatkowego zmierzającego do ustalenia stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14b § 3 cyt. ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14f § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej podlega opłacie w wysokości 40 zł.

W związku z dokonaniem przez Wnioskodawcę w dniu 6.03.2012 r. opłaty w wysokości 75 zł., nadpłata w kwocie 35 zł., zgodnie z art. 14f § 2a ustawy Ordynacja podatkowa zostanie przekazana na rachunek bankowy wskazany przez Zainteresowanego w uzupełnieniu wniosku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.