INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 października 2011r. (data wpływu do tut. Biura 28 października 2011r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu jego leasingu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 października 2011r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży samochodu osobowego wykupionego po zakończeniu jego leasingu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie specjalistycznej praktyki lekarskiej. Na podstawie umowy leasingu operacyjnego wykorzystuje na potrzeby tej działalności samochód osobowy. W miesiącu lutym 2012r. kończy się okres na jaki ww. umowa leasingu została zawarta. Raty uiszczane w okresie obowiązywania umowy stanowiły podatkowe koszty uzyskania przychodu prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej. W lutym 2012 r. Wnioskodawca zamierza wykupić za kwotę ustaloną przez leasingodawcę (kwota odpowiadająca wysokości jednej raty miesięcznej) ten właśnie samochód na własne potrzeby (prywatne) nie związane z działalnością gospodarczą. Po roku używania tego samochodu na potrzeby prywatne Wnioskodawca zamierza go sprzedać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przychód z tytułu sprzedaży samochodu wykupionego po zakończeniu umowy leasingu, a następnie wykorzystywanego na potrzeby prywatne, będzie stanowił przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód ze sprzedaży tegoż samochodu używanego i zakupionego na cele prywatne nie będzie stanowił podstawy do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych z działalności gospodarczej, gdyż Wnioskodawca nie zakupi go na te cele i nie zostanie on ujęty w ewidencji środków trwałych. Nie będzie też używany w działalności gospodarczej.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51 poz. 307 ze zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Zasady ustalania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej zostały określone w art. 14 ww. ustawy, który w ust. 1 stanowi, że za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

1. środkami trwałymi,
2. składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1 ww. ustawy, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g, nie przekracza 1.500 zł,
3. wartościami niematerialnymi i prawnymi

-ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zawarł umowę leasingu operacyjnego samochodu osobowego. Raty leasingowe, dotyczące wskazanego we wniosku samochodu były zaliczane (w trakcie trwania leasingu) do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

Przedmiotowy samochód był zatem wykorzystywany na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę pozarolniczej działalności gospodarczej. Możliwość preferencyjnego wykupu samochodu po okresie leasingu również była związana z działalnością gospodarczą. W świetle powyższego niewątpliwie istnieje powiązanie pomiędzy tym składnikiem majątku, a prowadzoną działalnością gospodarczą. Niezależnie zatem od argumentacji przedstawionej we wniosku, w pełni uzasadnione jest twierdzenie, że samochód wykorzystywany w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, był składnikiem majątku związanym z działalnością gospodarczą, a jego wycofanie z tej działalności nastąpiło dopiero w następstwie jego wykupu na potrzeby prywatne (nie związane z działalnością gospodarczą).

Należy zauważyć, iż przepis art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wymienia wszystkich przychodów z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Natomiast przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, wskazuje tylko niektóre rodzaje przychodów, zaliczanych również do przychodów z działalności gospodarczej.

Zatem przychód z odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej (a więc również, ze sprzedaży używanego przy prowadzeniu działalności gospodarczej samochodu, będącego wcześniej przedmiotem leasingu), nawet w sytuacji jego wykupienia po zakończeniu umowy leasingu z zamiarem wykorzystywania przez okres 1 roku na potrzeby prywatne (nie związane z działalnością), stanowi przychód z działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle powyższego przedstawione we wniosku stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.