Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/4511-468/16-2/KW1
z 20 lipca 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2016 r. (data wpływu 27 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wprowadzeniem programu motywacyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z wprowadzeniem programu motywacyjnego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka S.A. („Spółka”, „Wnioskodawca”) w 2015 r. wprowadziła program motywacyjny dla członków zarządu Spółki („Program”). Przystąpienie do tego programu jest dobrowolne. W ramach Programu, Spółka zawarła z uczestnikami („Osoby Uprawnione”) całkowicie odrębne od umów o pracę umowy pochodnego instrumentu finansowego („Umowy”; w liczbie pojedynczej „Umowa”). Niewykluczone, że w przyszłości Umowy tego typu mogą zostać zawarte ze Spółką również przez inne osoby (np. w przypadku zmian personalnych na stanowiskach członków zarządu). Na podstawie Umowy, Osobom Uprawnionym przysługuje warunkowe prawo („Prawo”) do otrzymania od Spółki w przyszłości kwoty Rozliczenia Pieniężnego („Rozliczenie Pieniężne”), którego wysokość uzależniona jest od wskaźników finansowych Spółki.

Wskaźniki te obliczane będą na podstawie danych zawartych w sprawozdaniu finansowym Spółki, pozytywnie ocenionym przez Radę Nadzorczą, w oparciu o zysk netto Spółki w uzyskany w danym roku („Wskaźniki”).

Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego zostało przyznane Osobom Uprawnionym odpłatnie - są one zobowiązane do uiszczenia na rzecz Spółki kwoty wskazanej w Umowie w gotówce do kasy Spółki. Opłata ta musi zostać wniesiona w terminie uzgodnionym w Umowie. Ponadto, Prawo do Rozliczenia Pieniężnego jest niezbywalne do chwili, gdy jego realizacja zgodnie z Umową stanie się możliwa. Prawa wynikające z Umowy mogą natomiast być dziedziczone.

Realizacja Prawa do otrzymania przez Osoby Uprawnione Rozliczenia Pieniężnego dokonywać się będzie poprzez wypłatę przez Spółkę kwoty Rozliczenia Pieniężnego za poszczególne lata. Kwota ta zostanie obliczona przez Spółkę w określonym w Umowie terminie po pozytywnej ocenie przez Radę Nadzorczą Spółki sprawozdania finansowego za poprzedni rok finansowy, a następnie wypłacona Osobom Uprawnionym. Pierwszym rokiem, za który Osobom Uprawnionym będzie przysługiwało Rozliczenie Pieniężne, będzie rok finansowy 2015, rozumiany jako okres od 1 stycznia do 31 grudnia 2015 r.

Zgodnie z Umową, kwota Rozliczenia Pieniężnego zostanie skalkulowana w następujący sposób:

RP = ZN x 2%

gdzie:

RP - kwota Rozliczenia Pieniężnego za dany rok finansowy;

Zn - wartość wskaźnika finansowego, którym jest zysk netto (tj. księgowa dodatnia różnica pomiędzy przychodami a kosztami Spółki (zarówno operacyjnymi, jak i nieoperacyjnymi), pomniejszona o zobowiązania podatkowe, wynikająca z rocznego sprawozdania finansowego Spółki pozytywnie ocenionego przez Radę Nadzorczą Spółki osiągnięta za dany rok finansowy);

2% - procent zysku netto należny danej Osobie Uprawnionej.

Kwota Rozliczenia Pieniężnego należna Osobom Uprawnionym będzie wypłacona na ich rachunki bankowe, na co wyrazili oni zgodę w Umowie.

Umowa została zawarta na czas nieokreślony, z możliwością jej wypowiedzenia przez każdą ze stron z zachowaniem wskazanego w niej okresu wypowiedzenia.

Według wiedzy Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania kwoty Rozliczenia Pieniężnego przyznawane Osobom Uprawnionym w ramach Umowy stanowi pochodny instrument finansowy w rozumieniu art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Osób Uprawnionych z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT i czy w związku z tym na Spółce będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne w rozumieniu przepisów Ustawy o PIT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ewentualny przychód podlegający opodatkowaniu po stronie Osób Uprawnionych z tytułu nabycia i realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa (tj. w momencie, kiedy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna stosownie do zapisów wynikających z Umowy) i stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT. W związku z tym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika, jednak zobowiązana ona będzie do sporządzenia i przesłania do urzędów skarbowych i Osób Uprawnionych imiennych informacji o wysokości osiągniętego dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) zgodnie z art. 39 ust. 3 Ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 Ustawy o PIT, przychodami - z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f - są „otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie powyższego przepisu, przychód po stronie Osób Uprawnionych nie powstał w momencie nabycia przez nie Prawa, gdyż na tym etapie nie otrzymały one jeszcze środków pieniężnych. Co więcej, Osoby Uprawnione poniosły odpłatność za nabycie Prawa w kwocie określonej w Umowie.

„Przysporzenie”, które otrzymują Osoby Uprawnione na tym etapie, jest jedynie „potencjalne”, gdyż nabycie Prawa stanowi jedynie uzyskanie uprawnienia do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego w przyszłości (po spełnieniu określonych warunków). W związku z tym, że Prawo jest warunkowe, brak jest jakiejkolwiek gwarancji, że Osoby Uprawnione otrzymają kwoty Rozliczeń Pieniężnych (dotyczy to przypadku, gdy warunki określone w Programie nie zostaną spełnione). Ponadto, Osoby Uprawnione nie mogą rozporządzać ww. Prawami aż do momentu, w którym ich realizacja stanie się możliwa.

Stanowisko to potwierdzają przytoczone poniżej interpretacje wydane w podobnych stanach faktycznych przez Dyrektorów Izb Skarbowych w imieniu Ministra Finansów:

1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15.03.2016 r., IBPB-2-2/4511-810/15/AK, w której stwierdzono, że: „Uczestnictwo Wnioskodawcy w Programie spowoduje powstanie po jego stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji Opcji czyli w momencie wypłaty na rzecz Wnioskodawcy Rozliczenia Pieniężnego. Przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ww. ustawy.”
2. Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 29.02.2016 r., IPTPB1/4511-8 01/15-2/AP, w której stwierdzono, że: „Ewentualny przychód w postaci środków otrzymanych w wyniku realizacji praw wynikających z Rozliczenia Pieniężnego stanowić będzie dla Osób uprawnionych przychód z realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj, przychód z kapitałów pieniężnych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej, zgodnie z art. 30b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego, w związku z planowaną na rzecz Osób uprawnionych wypłatą gotówkową na Wnioskodawcy nie będą cieszyły obowiązki płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na Wnioskodawcy będą ciążyły jedynie obowiązki wynikające z art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. sporządzenie i wysłanie informacji PIT-8C.”
3. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 11.02.2016 r., IPPB2/4511-3/16-4/MM, w której stwierdzono, że: „Przyznanie Instrumentu Finansowego nie powoduje po stronie Uprawnionych powstania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych na moment jego nabycia i tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do pełnienia obowiązków płatnika. Przychód uzyskany przez Uprawnionych w momencie realizacji Instrumentu Finansowego, tj. wypłaty świadczenia pieniężnego powinien być zakwalifikowany do przychodu z kapitałów pieniężnych, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osiągnięty dochód podlega i podlegać będzie opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 30b ww. ustawy, w związku z czym na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika. Na Spółce ciąży i ciążył będzie jedynie obowiązek wystawienia Uprawnionym imiennych informacji PIT-8C, stosownie do treści art. 39 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
4. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11.04.2016 r., IBPB-2-2/4511-107/16/JG, w której stwierdzono, że: „Uczestnictwo Osób uprawnionych w programie motywacyjnym spowoduje powstanie po ich stronie przychodu podlegającego opodatkowaniu dopiero w momencie realizacji praw wynikających z Jednostek uczestnictwa. Przychód ten należy zakwalifikować jako przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ww. ustawy. (...)Na Wnioskodawcy nie będą zatem ciążyły obowiązki płatnika, tj. obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy lub zryczałtowanego podatku dochodowego zarówno na moment przyznania Jednostek uczestnictwa jak i w chwili realizacji praw z nich wynikających.”
   
   

Mając na uwadze powyższe, po stronie Osób Uprawnionych nie powstał przychód w chwili nabycia przez nie Prawa, a Spółka nie miała w tym momencie obowiązków płatnika ani obowiązków informacyjnych, o których mowa w przepisach Ustawy o PIT. Dopiero w momencie realizacji Prawa wynikającego z każdej Umowy możliwe będzie określenie konkretnej wielkości przysporzenia.

Jednocześnie, przychód uzyskany z tytułu realizacji Prawa powinien zostać zaliczony do kategorii kapitałów pieniężnych. Takie wnioski wynikają z analizy poniższych przepisów Ustawy o PIT.

Według art. 10 ust. 1 pkt 7 Ustawy o PIT źródłem przychodów są „kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż: nieruchomości lub ich części oraz udział w nieruchomości, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, a także prawo wieczystego użytkowania gruntów”. Natomiast, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, przychodami z kapitałów pieniężnych są m.in. „przychody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz z realizacji praw z nich wynikających”.

Definicja pochodnych instrumentów finansowych została zawarta w art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT. Zgodnie z nią pochodnymi instrumentami finansowymi są „instrumenty finansowe, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz.U. z 2014 r. poz. 94 ze zm.), dalej jako „UOIF”, z wyłączeniem tytułów uczestnictwa w instytucjach wspólnego inwestowania oraz instrumentów rynku pieniężnego.

Według art. 2 ust. 1 pkt 2) lit. c) UOIF, instrumentami finansowymi są m.in. „niebędące papierami wartościowymi opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward na stopę procentową, inne instrumenty pochodne, których instrumentem bazowym jest papier wartościowy, waluta, stopa procentowa, wskaźnik rentowności lub inny instrument pochodny, indeks finansowy lub wskaźnik finansowy, które są wykonywane przez dostawę lub rozliczenie pieniężne”.

Ponadto, zgodnie z art. 3 pkt 28a) UOIF przez pochodne instrumenty finansowe należy rozumieć „opcje, kontrakty terminowe, swapy, umowy forward oraz inne prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub pośrednio od ceny lub wartości instrumentów finansowych, walut, stóp procentowych, rentowności, indeksów finansowych, wskaźników finansowych, towarów, zmian klimatycznych, stawek frachtowych, poziomów emisji, stawek inflacji lub innych oficjalnych danych statystycznych, a także innych aktywów, praw, zobowiązań, indeksów lub wskaźników (instrumentów bazowych) oraz instrumenty pochodne dotyczące przenoszenia ryzyka kredytowego”.

Warto zaznaczyć, iż pojawiające się w UOIF pojęcia „prawo”, „umowa” i „instrument finansowy” to określenia mające w zasadzie to samo znaczenie. W praktyce instrumenty finansowe mogą w sensie cywilnoprawnym stanowić wiązkę umów lub złożone konstrukcje umowne składające się z powiązanych ze sobą funkcjonalnie relacji kontraktowych. Powyższe oznacza, że umowy cywilnoprawne, w tym Umowy zawarte z Osobami Uprawnionymi mogą być, po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2) lit. c) UOIF, kwalifikowane jako instrumenty finansowe.

W rezultacie, instrumentem bazowym dla pochodnych instrumentów finansowych mogą być również w szczególności wskaźniki finansowe. Przyjmuje się powszechnie, że wskaźniki finansowe to wskaźniki ilustrujące ekonomiczną sytuację przedsiębiorstwa.

Wysokość Wskaźników, od których zależeć będzie Rozliczenie Pieniężne, jest ustalana na podstawie danych zawartych w rocznym sprawozdaniu finansowym Spółki. W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego przez Osoby Uprawnione może być uznane zarówno jako:

1. instrument pochodny w rozumieniu art. 3 pkt 28a) UOIF, ze względu na to, że Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest prawem majątkowym, którego cena (tj. wartość Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio od Wskaźnika Spółki; i tym samym jako
2. instrument finansowy w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2) lit. c) UOIF, gdyż Prawo do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego jest (jak wskazano powyżej w punkcie a) instrumentem pochodnym, którego instrumentem bazowym będą Wskaźniki Spółki i jest ono wykonywane przez rozliczenie pieniężne.
   
   

Z Umów, które Spółka podpisała i zamierza w przyszłości podpisywać z Osobami Uprawnionymi wynika, iż są one uprawnione z tytułu posiadanego Prawa do uzyskania świadczeń, zaś Spółka będzie zobowiązana do realizacji zobowiązania, w określonym terminie i na określonych warunkach. Jest to charakterystyczne dla (odpowiednio) nabywcy i wystawcy instrumentów finansowych. Zgodnie z UOIF, realizacja pochodnego instrumentu finansowego może nastąpić poprzez rozliczenie pieniężne. W takiej formie (tj. poprzez zapłatę Rozliczenia Pieniężnego) będą właśnie realizowane Prawa nabyte przez Osoby Uprawnione. W rezultacie, zgodnie z UOIF, Prawo do żądania przez Osoby Uprawnione wypłat Rozliczenia Pieniężnego po spełnieniu określonych warunków, należy uznać za instrument finansowy, którego cena (kwota Rozliczenia Pieniężnego) zależy bezpośrednio od wartości Wskaźników. W związku z tym wypełnia ono definicję pochodnego instrumentu finansowego z art. 5a pkt 13 Ustawy o PIT.

Jak wynika z powyższego, realizacja Prawa dokonana przez Osoby Uprawnione stanowi realizację instrumentów finansowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, będąc przychodem z kapitałów pieniężnych.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone m. in. w treści interpretacji wydanych przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 19 kwietnia 2016 r., sygn. 1061-IPTPB3.4511.24.2016.2.KJ oraz 13 kwietnia 2016 r., sygn. 1061-IPTPB3.4511.177.2016.2.PM, Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w dniu 12 kwietnia 2016 r., sygn. IPPB2/4511-126/16-4/KW1 oraz 9 lutego 2016 r., sygn. IPPB2/4511-1098/15-4/MK, Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 2 lutego 2016 r., sygn. ILPB1/4511-1-1591/15-4/AN oraz 25 stycznia 2016 r., sygn. ILPB2/4511-1-1312/15-2/DJ.

Zgodnie z treścią art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT od dochodów uzyskanych m.in. z odpłatnego zbycia papierów wartościowych lub pochodnych instrumentów finansowych, w tym z realizacji praw wynikających z tych instrumentów, podatek dochodowy wynosi 19% uzyskanego dochodu. Zgodnie z treścią art. 30b ust. 6 Ustawy o PIT, uzyskane w roku podatkowym dochody z odpłatnego zbycia pochodnych instrumentów finansowych oraz realizacji praw z nich wynikających podatnik obowiązany jest wykazać w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. la pkt 1 Ustawy o PIT po zakończeniu roku podatkowego, tj. do 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał przychód podatkowy.

W rezultacie, zdaniem Wnioskodawcy kwota Rozliczenia Pieniężnego wynikająca z realizacji Prawa przez Osoby Uprawnione (w oparciu o Wskaźniki wskazane w Umowie) stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT. Zatem, również w chwili realizacji Prawa i dokonania na rzecz Osób Uprawnionych wypłaty Rozliczenia Pieniężnego, Spółka nie będzie płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Niemniej jednak, zgodnie z art. 39 ust. 3 Ustawy o PIT, Spółka będzie zobligowana do sporządzenia dla Osób Uprawnionych imiennych informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (informacji PIT-8C) w terminie do końca lutego następnego roku, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, i przesłania ich do Osób Uprawnionych i właściwych urzędów skarbowych.

Reasumując, zgodnie z przedstawionym przez Spółkę stanowiskiem, ewentualny przychód po stronie Osób Uprawnionych, powstanie dopiero w momencie realizacji Prawa do otrzymania Rozliczenia Pieniężnego (tj. w momencie, gdy kwota Rozliczenia Pieniężnego stanie się należna), który w konsekwencji stanowić będzie przychód z kapitałów pieniężnych w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 10 Ustawy o PIT, podlegający opodatkowaniu (po odjęciu kosztów uzyskania przychodu) z zastosowaniem 19% stawki podatkowej zgodnie z art. 30b ust. 1 Ustawy o PIT. W rezultacie, na Spółce nie będą ciążyły obowiązki płatnika w rozumieniu Ustawy o PIT, natomiast będzie na niej ciążył obowiązek sporządzenia i przesłania do urzędu skarbowego oraz Osób Uprawnionych imiennych informacji o wysokości dochodu z kapitałów pieniężnych (PIT-8C).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące. Nie wywołują one zatem żadnych skutków prawnych w odniesieniu do innych podatników.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.