INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 29.02.2012 r. (data wpływu 29.02.2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28.04.2012 r. (data nadania 28.04.2012 r., data wpływu 02.05.2012 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 25.04.2012 r. Nr IPPB4/415-169/12-2/MP (data nadania 25.04.2012 r., data doręczenia 27.04.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29.02.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 25.04.2012 r. Nr IPPB4/415-169/12-2/MP (data nadania 25.04.2012 r., data doręczenia 27.04.2012 r.) tut. Organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez doprecyzowanie zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 28.04.2012 r. (data nadania 28.04.2012 r., data wpływu 02.05.2012 r.) Wnioskodawca uzupełnił ww. braki w terminie.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Postanowieniem z dnia 21 marca 2007 r. Sąd postanowił o stwierdzeniu nabycia własności nieruchomości w drodze zasiedzenia. Nabycie w drodze zasiedzenia nastąpiło zgodnie z wyrokiem Sądu w dniu 7 marca 1984 r. działki gruntu o pow. 1382 m2. Ojciec Wnioskodawcy zmarł w dniu 29.09.1983 r., natomiast matka zmarła w dniu 21.09.1997 r.

Postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 21 marca 2007 r. w sprawie nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia stwierdza, że:

• Franciszka P. – matka,
• Krystyna A. – córka,
• Jan P. – syn,
• Józef P. – syn,
• Tadeusz P. (Wnioskodawca) – syn,

nabyli z dniem 07.03.1984 r. w drodze zasiedzenia własność nieruchomości. Franciszka P. zmarła 21.09.1997 r. Sprawa spadkowa po zmarłej matce odbyła się w Sądzie dnia 12 marca 1999 r. Sąd Rejonowy w dniu 12.03.1999 r. stwierdził, że spadek po Franciszce P. nabyły jej dzieci tj. Krystyna A., Jan P., Józef P. i Tadeusz P. (Wnioskodawca). Spadkobiercy zapłacili podatek od spadku w dniu 13.09.2007 r. w Urzędzie Skarbowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy sprzedając działkę Wnioskodawca będzie musiał zapłacić podatek 19% od sprzedaży w marcu 2012 r....
2. Czy Wnioskodawca będzie zwolniony z zapłaty ww. podatku...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien zapłacić ww. podatku ponieważ od daty śmierci spadkodawcy upłynął okres 5 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego uznaje się prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,<
4. innych rzeczy

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, iż sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, sprzedaż ta nie stanowi źródła przychodu i nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Z powyższego wynika zatem, że dla ustalenia skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości istotne znaczenie ma ustalenie momentu jej nabycia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia „nabycie” w związku z tym należy odwołać się do ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r., Nr 16, poz. 93 ze zm.).

Stosownie do art. 172 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego – w brzmieniu obowiązującym od 1 października 1990 r. – posiadacz nieruchomości nie będący jej właścicielem nabywa własność, jeżeli posiada nieruchomość nieprzerwanie od lat dwudziestu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie), przy czym po upływie lat trzydziestu posiadacz nieruchomości nabywa jej własność, choćby uzyskał posiadanie w złej wierze.

Natomiast zgodnie z brzmieniem tego przepisu obowiązującym do 30 września 1990 r. posiadacz nieruchomości nie będący właścicielem nabywał własność, jeżeli posiadał nieruchomość nieprzerwanie od lat dziesięciu jako posiadacz samoistny, chyba że uzyskał posiadanie w złej wierze (zasiedzenie), w takim przypadku nabycie nieruchomości następowało po upływie dwudziestu lat.

Zasiedzenie jest zatem instytucją, która sankcjonuje trwający od dłuższego czasu stan faktyczny posiadania i jest sposobem nabywania własności. Warunkami niezbędnymi do zasiedzenia jest posiadanie samoistne i nieprzerwane oraz odpowiedni upływ czasu. Przy spełnieniu powyższych przesłanek posiadacz nabywa prawo własności. Warunkiem nabycia własności nie jest natomiast orzeczenie sądu stwierdzające nabycie własności. Orzeczenie takie stanowi dowód nabycia własności i jest orzeczeniem deklaratywnym, czyli stwierdzającym zaistnienie pewnych faktów, na które można się powołać w celu np. dokonania wpisu prawa własności do księgi wieczystej. Orzeczenie natomiast nie ma charakteru konstytutywnego, czyli nabycie prawa własności nie jest uzależnione od jego wydania.

Natomiast zgodnie z art. 922 ww. ustawy Kodeks cywilny, spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy (spadkodawców) ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Istotnym z punktu widzenia prawa jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawcy (spadkodawców).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż postanowieniem Sądu Rejonowego z dnia 21.03.2007 r. w sprawie nabycia nieruchomości w drodze zasiedzenia Wnioskodawca nabył wraz z matką oraz rodzeństwem z dniem 7 marca 1984 r. w drodze zasiedzenia działki gruntu o pow. 1382 m2 . W dniu 21.09.1997 r. zmarła matka Wnioskodawcy. Postanowieniem Sądu z dnia 12.03.1999 r. spadek po zmarłej matce nabyły jej dzieci tj. Wnioskodawca i Jego rodzeństwo. Wnioskodawca chciałby sprzedać nieruchomość w marcu 2012 r.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że Wnioskodawca nabył nieruchomość w dwóch datach, tj. w dniu 7 marca 1984 r. w drodze zasiedzenia oraz w dniu 21.09.1997 r. w spadku po zmarłej matce. Tym samym pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął w przypadku Wnioskodawcy odpowiednio z dniem 31 grudnia 1989 r. oraz z dniem 31 grudnia 2002 r.

W związku z powyższym sprzedaż w marcu 2012 r. nieruchomości nabytej odpowiednio w 1984 r. w drodze zasiedzenia oraz w 1997 r. w spadku po zmarłej matce nie będzie stanowiła źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy, a co za tym idzie nie będzie skutkowała obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.