Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
2461-IBPB-2-1.4514.599.2016.2.BJ
z 5 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 27 września 2016 r. (data wpływu do Organu – 30 września 2016 r.), uzupełnionym 2, 4 i 7 listopada 2016 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielenia pożyczki przez zagraniczny podmiot:

• w części dotyczącej umowy pożyczki zawartej na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej – jest prawidłowe,
• w części dotyczącej umowy pożyczki zawartej na terytorium innego państwa – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 30 września 2016 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych udzielenia pożyczki przez zagraniczny podmiot.

Wniosek uzupełniono 2 listopada 2016 r. (uiszczenie opłaty) oraz 4 i 7 listopada 2016 r. (braki formalne).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (Spółka) jest spółką kapitałową wchodzącą w skład międzynarodowej grupy kapitałowej (dalej; Grupa). Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT.

Spółka zamierza zaciągnąć pożyczkę/pożyczki od powiązanego podmiotu z Grupy nieposiadającego siedziby ani miejsca prowadzenia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Pożyczkodawca). Pożyczkodawca nie jest również zarejestrowany w Polsce na potrzeby VAT. Należy wskazać, iż Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą poza terytorium Polski, a udzielanie pożyczek nie stanowi podstawowego przedmiotu wykonywanej przez niego działalności.

Zgodnie z warunkami umowy pożyczki (umów pożyczek) Spółka ma otrzymać kwotę pożyczki na wskazany rachunek bankowy. Wynagrodzeniem dla Pożyczkodawcy będą określone w umowie (umowach) odsetki.

W piśmie z 3 listopada 2016 r. (wpływ do Biura – 4 listopada 2016 r.) Wnioskodawca wyjaśnił, że złożony wniosek o interpretację w części dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych odnosi się zarówno do zdarzenia przyszłego, jak i stanu faktycznego. Użycie czasu przyszłego we wniosku wynikało z faktu, iż do zawarcia umowy pożyczki (pożyczek), których dotyczy wniosek nie doszło przed dniem złożenia wniosku. Niemniej Spółka nie wyklucza, że umowy pożyczki (pożyczek) mogą zostać zawarte przez Spółkę przed dniem wydania przez Organ interpretacji indywidualnej na rzecz Spółki, dlatego też intencją Spółki jest uzyskanie rozstrzygnięcia zarówno w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, jak i w odniesieniu do stanu faktycznego.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że:

• Na dzień złożenia wniosku o wydanie interpretacji umowy pożyczek nie zostały zawarte; do ich zawarcia może dojść zarówno na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jak i na terytorium innego państwa (przykładowo: państwa siedziby pożyczkodawcy).
• Według wiedzy Spółki środki pieniężne przeznaczone na wypłatę pożyczki w chwili zawarcia umowy pożyczki (pożyczek) będą znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy prowadzonym przez bank z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
• W kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług w związku z zawarciem opisanej we wniosku umowy pożyczki (pożyczek), Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W złożonym wniosku Spółka wyraziła stanowisko (które podtrzymuje), że w związku z zawarciem umowy pożyczki (pożyczek) opisanej we wniosku Spółka powinna być podatnikiem podatku od towaru i usług z tytułu importu usług.
• W kwestii zwolnienia od podatku od towarów i usług w związku z zawarciem opisanej we wniosku umowy pożyczki (pożyczek), Spółka wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W złożonym wniosku Spółka wyraziła stanowisko (które podtrzymuje), że w związku z zawarciem umowy pożyczki (pożyczek) opisanej we wniosku Spółka powinna być podatnikiem z tytułu importu usług, który powinien podlegać zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.
• Według wiedzy Spółki pożyczkodawca nie posiada zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
• Według wiedzy Spółki pożyczkodawca jest przedsiębiorcą, który w toku prowadzonej działalności udziela pożyczek podmiotom z grupy kapitałowej, do której należy Spółka. Niemniej, jak wskazano w złożonym wniosku, działalność w zakresie udzielania pożyczek nie jest podstawowym przedmiotem działalności pożyczkodawcy.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy zawarcie umowy pożyczki z Pożyczkodawcą pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych? – pyt. oznaczone we wniosku nr 3.

W ocenie Wnioskodawcy, zawarcie umowy pożyczki z Pożyczkodawcą pozostanie poza zakresem opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W uzasadnieniu Wnioskodawca zauważył, że zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu podlega umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych co do gatunku. W przypadku zawarcia takiej umowy obowiązek podatkowy, zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ciążyć będzie na biorącym pożyczkę.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że w art. 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych ustawodawca wprowadził katalog czynności niepodlegających opodatkowaniu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne „inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
  
  

Według Spółki, uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu planowanej transakcji pożyczki z Pożyczkodawcą, będzie równoznaczne ż brakiem opodatkowania umowy pożyczki na gruncie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Uwzględniając powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, planowane uzyskanie pożyczki od Pożyczkodawcy powinno zostać uznane za czynność podlegającą i jednocześnie zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT. W związku z tym, zdaniem Spółki, transakcja ta nie powinna również podlegać opodatkowaniu na gruncie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Na potwierdzenie swego stanowiska Wnioskodawca przywołał interpretacje indywidualne organów podatkowych.

Z uwagi na zakres niniejszej interpretacji powyżej Organ przywołał tylko tę część stanowiska Wnioskodawcy, która odnosi się do pytania oznaczonego we wniosku numerem 3 – pominięto tę jego część, która odnosi się wyłącznie do uregulowań dotyczących podatku od towarów i usług.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w przedstawionym stanie faktycznym. W zakresie zdarzenia przyszłego oraz podatku od towarów i usług wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 223, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

Natomiast zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi temu podlegają czynności cywilnoprawne, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z uwagi na powyższe, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. np. pieniądze, znajduje się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa została zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli jej przedmiot (np. pieniądze) będący przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajduje się za granicą lecz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
     
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych;
   
   
   

Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca (Spółka) zamierza zaciągnąć pożyczkę/pożyczki od powiązanego podmiotu z Grupy nieposiadającego siedziby ani miejsca prowadzenia działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Pożyczkodawca). Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą poza terytorium Polski. Według wiedzy Spółki, Pożyczkodawca nie posiada zarządu na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Pożyczkodawca jest przedsiębiorcą, który w toku prowadzonej działalności udziela pożyczek podmiotom z grupy kapitałowej, do której należy Spółka. Niemniej, działalność w zakresie udzielania pożyczek nie jest podstawowym przedmiotem działalności pożyczkodawcy. Środki pieniężne przeznaczone na wypłatę pożyczki w chwili zawarcia umowy pożyczki (pożyczek) będą znajdowały się na rachunku bankowym pożyczkodawcy prowadzonym przez bank z siedzibą poza terytorium Rzeczpospolitej Polskiej. Do zawarcia umów pożyczek może dojść zarówno na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, jak i na terytorium innego państwa (przykładowo: państwa siedziby pożyczkodawcy).

Wnioskodawca uważa, że w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że w sytuacji gdy umowa pożyczki zawarta została na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej a środki pieniężne przeznaczone na wypłatę pożyczki w chwili zawarcia umowy pożyczki znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to umowa – zgodnie z regulacją zawartą w art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W takiej sytuacji w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2016 r., poz. poz. 710, ze zm.) lub czy przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (z wyjątkami wskazanymi w treści przepisu), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 28 października 2016 r. znak: 3063-ILPP12.4512.114.2016.1.AW, wydanej dla Wnioskodawcy, potwierdzono stanowisko Wnioskodawcy, że „w związku z udzieleniem pożyczki przez Pożyczkodawcę, Spółka będzie zobowiązana, jako podatnik, do rozpoznania importu usług i jednocześnie czynność ta podlegać będzie zwolnieniu określonemu w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.”

Skoro tak, to z racji tego, że z tytułu otrzymanej przez Wnioskodawcę pożyczki, pożyczkodawca podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, to pożyczka otrzymana przez Wnioskodawcę podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w tej części jest prawidłowe.

Natomiast w sytuacji gdy umowa pożyczki została zawarta na terytorium innego państwa i środki pieniężne będące przedmiotem umowy pożyczki w chwili jej zawarcia znajdowały się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej to – mając na uwadze treść art. 1 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – umowa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W tej sytuacji nie ma zastosowania przepis art. 2 pkt 4 lit. b) powyższej ustawy, bowiem umowa pożyczki w ogóle nie jest objęta zakresem ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Tym samym w tym przypadku dla skutków podatkowych w podatku od czynności cywilnoprawnych bez znaczenia jest czy opisana umowa pożyczki będzie (czy też nie) podlegała uregulowaniom zawartym w ustawie o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w tej części należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2016 r., poz. 718, ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.