INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia z dnia 23 lutego 2012 r. (data wpływu 27 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez P. tytułem świadczonych usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez P. tytułem świadczonych usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (dalej: Wnioskodawca, Podatnik). Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza nabywać usługi pocztowe inne niż powszechne od P. S.A. oferowaną przez ten podmiot usługę pod nazwą „A” (dalej także „usługa”).

Usługa ta polega na przyjęciu, przemieszczeniu i doręczeniu przesyłek nierejestrowanych opatrzonych adresem w obszarach miejskich (miastach powiatowych i miastach powyżej 10 tys. mieszkańców). Usługa świadczona jest na zasadach określonych w zawieranych z klientami umowach, na warunkach, o których mówi ustawa Prawo Pocztowe, tak jak wszystkie usługi niemające charakteru powszechnego, znajdujące się w ofercie usługowej P.

Zgodnie z ogólnymi założeniami świadczenia usługi A, usługa ta dostępna jest dla wszystkich kontrahentów, którzy spełniają określone wymagania. Są to minimalne kryteria ilościowe (ilość przesyłek nadawanych przez jednego nadawcę w jednym punkcie pocztowym) i jakościowe (przesyłki nierejestrowane, o określonych wymiarach i wadze, posortowane i przygotowane w określony, zunifikowany sposób).

Najistotniejsze założenia świadczenia usługi są następujące:

1. Usługa „A” jest świadczona wyłącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.
2. Przesyłki przyjmowane są w placówce pocztowej uzgodnionej z P. w zawartej u mowie. W fazie nadawczej usługa może być realizowana we wszystkich placówkach P. Uzgadniając miejsce nadań bierze się pod uwagę między innymi odległość od siedziby klienta do placówki nadawczej, warunki techniczne w placówce.
3. Przesyłki muszą mleć określone wymiary:
   1. minimalnie - wymiary strony adresowej nie mogą być mniejsze niż 90 x140 mm,
   2. maksymalnie - żaden z wymiarów nie może przekroczyć: wysokość 20 mm, długość 325 mm, szerokość 230 mm.
4. Maksymalna masa przesyłki wynosi 500 g.
5. Na przesyłkach nadawca zobowiązany jest maszynowo nanieść adres adresata, informację o odstąpieniu od stemplowania przesyłek i nanieść datę i miejsce nadania oraz oznaczyć przesyłki wyróżnikiem wprowadzonym dla tej usługi - literą M.
6. Przesyłki przyjmowane są wyłącznie jako przesyłki nierejestrowane (bez pokwitowania nadania i odbioru) na podstawie sporządzanych przez nadawcę zestawień ilościowo wartościowych.
7. Przesyłki przyjmowane są wyłącznie w relacji do doręczenia na terenach miast powiatowych i miast powyżej 10.000 mieszkańców, których wykaz udostępniany jest Nadawcy.
8. Usługa świadczona jest z zachowaniem deklarowanego terminu doręczenia D+4, gdzie D - oznacza dzień nadania przesyłki, 4- oznacza liczbę dni, które upłynęły od dnia nadania przesyłki do dnia jej doręczenia adresatowi, z wyłączeniem sobót i dni ustawowo wolnych od pracy.
9. Stosowane są wymogi ilościowe w zakresie nadania, tj. powyżej 3.000 sztuk przesyłek w ciągu miesiąca w jednej placówce nadawczej.
10. Nadawane przesyłki muszą być posortowane przez nadawcę minimum do trzeciej cyfry kodu pocztowego.
11. Przesyłki muszą być posegregowane i uporządkowane przez nadawcę pod względem ich jednorodności (wagowej i wymiarowej) i przekazane do obrotu pocztowego w opakowaniach zbiorczych.
12. Przesyłki doręczane są przez P. do oddawczej skrzynki pocztowej adresata.
    
    

Omówione powyżej ogólne założenia świadczenia usługi A są takie same dla wszystkich klientów.

Dodatkowe ustalenia pomiędzy każdym klientem (np. Wnioskodawcą) a P. określane są w pisemnej umowie na świadczenie tej usługi i mogą dotyczyć następujących kwestii:

1. formy płatności za usługę - dopuszczono płatności w formie: frankownicą zaliczkowo, z góry i z dołu;
2. terminu płatności - regulowanie należności przelewem na konto wskazane na fakturze w terminie 14 lub 21 dni od daty jej wystawienia,
3. sposobu rozliczania - czy, w przypadku klientów o strukturze sieciowej, rozliczenie należności będzie dokonywane na podstawie jednej faktury obejmującej nadania wszystkich jednostek klienta, czy w inny sposób wskazany przez klienta,
4. sposobu przekazania przesyłek do nadania w opakowaniach zbiorczych - opakowania własne klienta czy pojemniki/kontenery/kasety/worki udostępnione przez P.
   
   

Wnioskodawca chce uzyskać potwierdzenie, czy ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem od P. opisanej powyżej usługi A.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia na zasadach ogólnych naliczonego podatku VAT wykazanego na fakturze za nabywane od P. usługi „A”, jeśli usługa ta zostanie opodatkowana podatkiem od towarów i usług (dalej: podatek VAT) według stawki podstawowej...

Zdaniem Wnioskodawcy, Podatnikowi w związku z nabywaniem usługi A będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT pod ogólnymi warunkami, ponieważ usługa ta podlega opodatkowaniu z zastosowaniem podstawowej stawki VAT wynoszącej obecnie 23%.

Zgodnie z ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m. in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Co do zasady stawka podatku wynosi aktualnie 23% VAT. Jednakże w treści wskazanej ustawy jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. W szczególności, częściowo odrębne zasady opodatkowania podatkiem VAT mają zastosowanie do świadczenia usług pocztowych. Zgodnie bowiem z przepisem art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT, zwalnia się z opodatkowania podatkiem VAT usługi pocztowe oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną – realizowane przez operatora obowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych.

Z przedmiotowego zwolnienia z podatku VAT może na terytorium Polski korzystać wyłącznie P. (zwolnienie to nie obejmuje żadnych usług pocztowych, które świadczone byłyby przez inne podmioty niż P.).

Należy podkreślić, że zasady opodatkowania podatkiem VAT na terytorium Unii Europejskiej podlegają ścisłej harmonizacji, której ramy i zasady określa aktualnie Dyrektywa 2006/112/WE, zastępująca poprzednio obowiązującą VI Dyrektywę VAT. Jednym z aspektów harmonizacji opodatkowania podatkiem VAT jest zasada, że Państwa Członkowskie mają obowiązek zwolnić z podatku VAT wszelkie dostawy towarów lub usług, których zwolnienie z VAT przewidują przepisy UE, ściśle w zakresie wskazanym w tych przepisach. Analogicznie, państwa członkowskie nie mogą zwolnić z podatku VAT jakichkolwiek dostaw towarów lub usług. Jeżeli ich zwolnienia z podatku VAT nie przewidują wprost przepisy UE, jak również nie mogą wprowadzić zwolnienia o zakresie zastosowania szerszym lub węższym od zakresu wskazanego w przepisach UE.

Podstawą w prawie unijnym omawianego zwolnienia od podatku VAT dla usług pocztowych jest aktualnie art. 132 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają z VAT świadczenie usług przez pocztę państwową i dostawę towarów z tymi usługami związaną, z wyjątkiem przewozu osób i usług telekomunikacyjnych. W orzecznictwie sądów wspólnotowych uznaje się, że zakres zwolnienia określonego w art. 132 (1)(a) Dyrektywy 2006/112 jest z założenia identyczny z zakresem zwolnienia przewidzianego w art. 13(A)(1 )(a) poprzednio obowiązującej VI Dyrektywy VAT; stanowisko takie zajął zwłaszcza Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: Trybunał lub TS) w wyroku z dnia 23 kwietnia 2009 roku w sprawie The Queen, na wniosek TNT Post UK LTd v. The Commissioners for Her Majesty’s Revenue and Customs (C-357/07; dalej jako wyrok w sprawie TNT Post UK).

Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem Trybunału zakres przedmiotowy zwolnienia z podatku VAT dla usług pocztowych obejmuje usługi świadczone w interesie publicznym, rozumianym jako zapewnienie dostępu ogółu społeczeństwa do usług pocztowych na jednakowych warunkach. Takie stanowisko zostało powadzone m. in. w orzeczeniu TS z dnia 19 maja 1993 r. w sprawie C-320/91 Corbeau (Rec. str. 1-2533), w którym Trybunał stwierdził wprost, że z charakteru zamierzonego celu polegającego na uprzywilejowaniu działalności w interesie publicznym wynika również, że zwolnienie z podatku nie może mieć zastosowania do szczególnych usług - do których należą usługi odpowiadające potrzebom indywidualnych podmiotów gospodarczych - które można oddzielić od usług świadczonych w interesie publicznym (pkt 19 wyroku).

Z kolei w wyroku w sprawie TNT Post UK Trybunał stwierdził wyraźnie, że zwolnienia z VAT należy interpretować ściśle. Zdaniem Trybunału, zwolnienie przewidziane w art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy należy interpretować w sposób ścisły i jednocześnie zgodny z celem zamierzonym w tym przepisie (...), świadczenia usług i dostawy towarów z nimi związane powinny być interpretowane jako te świadczenia, które publiczne służby pocztowe wykonują jako takie, a więc właśnie w charakterze publicznych służb pocztowych. Jak dalej wskazuje Trybunał, „(...) nie mogą zostać uznane za zwolnione z podatku usługi świadczone przez publiczne służby pocztowe, których warunki zostały wynegocjowane indywidualnie. Tego rodzaju usługi odpowiadają indywidualnym potrzebom danych użytkowników. Wykładnię tę potwierdza ponadto motyw 15 Dyrektywy 97/67/WE, z którego wynika, że możliwość indywidualnego negocjowania umów z klientami nie odpowiada a priori pojęciu świadczenia usług powszechnych. W konsekwencji (...) zwolnienie przewidziane w art. 13 część A ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy ma zastosowanie do świadczenia usług i dostaw towarów z nimi związanych (...) które publiczne służby pocztowe wykonują jako takie, a więc w charakterze operatora, który zobowiązał się do zapewnienia w danym państwie członkowskim całości lub części powszechnych usług pocztowych. Zwolnienie to nie ma zastosowania do świadczenia usług ani dostaw towarów z nimi związanych, których warunki zostały wynegocjowane indywidualnie.

Stanowisko wyrażone przez Trybunał wyroku w sprawie Corbeau oraz w wyroku w sprawie TNT Post UK wynika zresztą z utrwalonej w orzecznictwie wspólnotowym zasady, że celem zwolnień określonych w art. 13(A) Szóstej Dyrektywy VAT (obecnie art. 132(1) Dyrektywy 2006/112/WE) nie jest zwolnienie z VAT wszelkich usług wykonywanych w interesie publicznym, ale wyłącznie tych, które są wymienione i opisane w tych przepisach w bardzo szczegółowy sposób („listed and described in great detail”). W powyższym zakresie należy wymienić m. in. orzeczenia Trybunału w następujących sprawach:

1. Wyrok TS z 11 lipca 1998 r. w sprawie Commission v. Germany (107/84, par. 17),
2. Wyrok TS z dnia 20 listopada 2003 roku w sprawie D’Ambrumenil and Dispute Resolution Services (C-307/01, par. 54),
3. Wyrok TS z dnia 14 czerwca 2007 roku w sprawie Haderer (C-445/05, par. 16).
4. Wyrok TS z dnia 16 października 2008 roku w sprawie Canterbury Hockey Club and Canterbury Ladies Hockey Club (C-253/07, par. 18).
   
   

Trybunał wskazał więc jednoznacznie w omawianych orzeczeniach, że zwolnienie z podatku VAT może dotyczyć wyłącznie świadczeń, które publiczne służby pocztowe wykonują jako takie, a więc właśnie w charakterze publicznych służb pocztowych.

Na aspekt wymogu „powszechności” zwrócił również uwagę Rzecznik Generalny w Opinii przedstawionej w dniu 15 stycznia 2009 r. do sprawy C-357/07 zakończonej wyrokiem TNT Post UK, w której stwierdził, że „w odniesieniu do tych usług, które świadczone są obok usług powszechnych, a które nie podlegają obowiązującym dla nich ograniczeniom, operator świadczący usługi powszechne znajduje się przy tym w tym samym położeniu, co każdy inny operator usług pocztowych. Zarówno zasada neutralności podatkowej, jak i zakaz zakłóceń konkurencji wykluczają zatem zwolnienie podatkowe” (pkt 78 Opinii). „Usługi tego rodzaju nie są świadczone przez operatorów działających jako publiczne służby pocztowe, ponieważ usługa na takich warunkach nie jest dostępna w równym stopniu dla wszystkich użytkowników, lecz jedynie dla użytkowników o określonej sile nabywczej” (pkt 77 Opinii).

Należy zatem uznać, iż podstawowym warunkiem przedmiotowym stosowania zwolnienia z VAT dla usług pocztowych jest świadczenie usług w interesie publicznym, które są dostępne na równych zasadach dla ogółu społeczeństwa. Innymi słowy, zwolnienie powinno znaleźć zastosowanie jedynie do tych usług operatora świadczącego usługi powszechne, które zaliczają się bezpośrednio do oferty usług powszechnych.

Takie stanowisko prezentuje także Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji podatkowej wydanej w dniu 26 sierpnia 2011 r., w której stwierdził m.in. że: „Analizując treść art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy należy zauważyć, iż kreuje on zwolnienie o charakterze przedmiotowo - podmiotowym. Zwolnienie to obejmuje nie wszystkie podmioty świadczące usługi pocztowe, ale tylko te które posiadają status operatora publicznego zobowiązanego do świadczenia powszechnych usług pocztowych. Na gruncie regulacji prawa pocztowego status podmiotu działającego w takim charakterze przypisuje się P. Zaznaczyć jednakże należy, iż samo posiadanie owego statusu jest jedynie przesłanką podmiotową objęcia określonych czynności zwolnieniem. Ponadto występują także uwarunkowania przedmiotowe, czyli innymi słowy tylko niektóre spośród usług świadczonych przez P. będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT.

Ustawodawca w przepisie kładzie nacisk na „powszechność” świadczonych usług pocztowych, także można z tego wnioskować, że te usługi świadczone przez publicznego operatora, którym nic można przypisać przymiotu „powszechności”, będą wyłączone ze zwolnienia i w konsekwencji będą podlegały opodatkowaniu tymże podatkiem.

Ponadto jedna z kluczowych zasad wykładni prawa nakazuje zwolnienia (i wyłączenia) interpretować możliwie wąsko, ściśle, aby nie doprowadzić do nieuprawnionego rozszerzenia zakresu zwolnień. (...) Na takie rozumienie omawianego zwolnienia wskazuje także brzmienie przepisu Dyrektywy 2006/112/WE, którego implementację stanowi regulacja w tym zakresie. Zwolnienia przewidziane w tym przepisie, mieszczą się generalnie w tytule IX rozdział 2, kształtującym publiczny cel wymienionych w nim zwolnień. Intencją ustawodawcy dokonującego transpozycji tego przepisu było objęcie zwolnieniem tylko takich usług pocztowych, które mają na celu realizację określonych celów publicznych. Także powyższym celem publicznym w przedmiotowych okolicznościach jest powszechność świadczonych usług, której adresatem jest ogół społeczeństwa, na równych warunkach. (...) Odwołując się do literalnego brzmienia przepisu, zgodnie z internetowym Słownikiem Języka Polskiego przymiotnik „powszechny” oznacza taki stan, który dotyczy wszystkich rzeczy, osób, spraw itp. Ustawodawca posługując się wyrażeniem powszechnych usług pocztowych miał na myśli tylko te usługi, których usługobiorcami mogą być co do zasady wszyscy obywatele.

Z powyższego wynika więc w sposób jednoznaczny, iż przepis art. 43 ust. 1 pkt 17 ustawy o VAT rozumiany w ten sposób, że usługi pocztowe świadczone przez P. bez związku z jego zobowiązaniem do zapewnienia w Polsce powszechnych usług pocztowych, w tym również usługi wykonywane według warunków ustalanych w drodze odrębnej umowy z klientami, a także usługi dostępne jedynie dla klientów o określonej sile nabywczej korzystają ze zwolnienia z podatku VAT, jest sprzeczny bezpośrednio z przepisem art. 132(t)(a) Dyrektywy 2006/112/WE.

Tym samym nie powinno ulegać wątpliwości że przedmiotowym zwolnieniem z VAT są objęte wyłącznie usługi o charakterze powszechnym świadczone przez operatora pocztowego obowiązanego do świadczenia tych usług. Natomiast usługi inne niż powszechne, usługi, które nie są dostępne na równych zasadach dla wszystkich użytkowników, powinny być opodatkowane VAT według stawki podstawowej (obecnie 23%).

Odnosząc treść powyższych uwag do charakteru usługi opisanej w opisie stanu faktycznego wniosku należy podkreślić, że usługa A. nie mieści się w zakresie pojęciowym usługi powszechnej zarówno wg definicji przepisów krajowych, jak i unijnych. Okoliczność, iż usługa A. nie stanowi powszechnej usługi pocztowej potwierdza sam P., jak również Prezes UKE, który usługę A. kwalifikuje wprost jako niepowszechną (tzw. umowną) usługę pocztową w obrocie krajowym (Raport Prezesa UKE o stanie rynku usług pocztowych w Polsce w 2010 r., s. 2, www.uke.gov.pl). Okoliczność, że usługa A. nie jest dostępna na równych zasadach dla wszystkich użytkowników wynika również wprost z opisu stanu faktycznego wniosku - usługa ta dostępna jest bowiem wyłącznie dla klientów, którzy są w stanie spełnić m.in. wymogi ilościowe w zakresie nadania powyżej 3.000 sztuk przesyłek w ciągu miesiąca w jednej placówce nadawczej. Nie jest to zatem usługa świadczona w interesie publicznym, rozumianym zgodnie z orzecznictwem Trybunału, jako zapewnienie dostępu ogółu społeczeństwa do usług pocztowych na jednakowych warunkach.

Okoliczność, iż usługa A. nie ma charakteru powszechnej usługi pocztowej przesądza zatem, w myśl uwag przedstawionych powyżej, o wyłączeniu możliwości stosowania zwolnienia z podatku VAT w odniesieniu do tej usługi tym samym, oferowana Wnioskodawcy usługa A., powinna być traktowana jako opodatkowana VAT według stawki podstawowej. Skoro tak, nie ma przeszkód aby Podatnik od faktur dotyczących usługi A. (zawierających VAT według stawki podstawowej) odliczał VAT pod ogólnymi warunkami tj. pod warunkiem istnienia związku ze sprzedażą opodatkowaną zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Usługi pocztowe nie są wymienione w art. 88 ustawy o VAT dotyczącym wyłączeń z odliczenia, więc Wnioskodawca może odliczać VAT z nimi związany.

W szczególności nie powinien znaleźć zastosowania art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Jak wynika bowiem z powyższych rozważań usługa A., jako usługa pocztowa niemająca charakteru powszechnego, powinna być opodatkowana VAT. W konsekwencji Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego zawartego w takich fakturach.

Mając na uwadze treść zaprezentowanego uzasadnienia stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie tej prawidłowości w interpretacji indywidualnej, o którą występuje niniejszym wnioskiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zostało zawarte w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535), zwanej dalej ustawą o VAT, który stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r.).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Powyższa zasada ma na celu zapewnienie neutralności podatku od towarów i usług dla czynnych podatników VAT.

Treść tego przepisu wskazuje, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ustawodawca przyznał podatnikom prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jednym z przypadków, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego jest sytuacja przewidziana w przepisie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza nabywać usługi pocztowe inne niż powszechne od P.

Jak wskazał Zainteresowany usługa ta polega na przyjęciu, przemieszczeniu i doręczeniu przesyłek nierejestrowanych opatrzonych adresem w obszarach miejskich (miastach powiatowych i miastach powyżej 10 tys. mieszkańców). Usługa świadczona jest na zasadach określonych w zawieranych z klientami umowach, na warunkach, o których mówi ustawa Prawo Pocztowe, tak jak wszystkie usługi niemające charakteru powszechnego, znajdujące się w ofercie usługowej P.

Jednocześnie Zainteresowany wskazał, iż ogólne założenia świadczenia usługi A. są takie same dla wszystkich klientów.

Najistotniejsze założenia takie same dla wszystkich klientów usługi są następujące:

1. Usługa „A” jest świadczona wyłącznie na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej.
2. Przesyłki przyjmowane są w placówce pocztowej uzgodnionej z P. w zawartej u mowie. W fazie nadawczej usługa może być realizowana we wszystkich placówkach P. Uzgadniając miejsce nadań bierze się pod uwagę między innymi odległość od siedziby klienta do placówki nadawczej, warunki techniczne w placówce.
3. Przesyłki muszą mleć określone wymiary:
   1. minimalnie - wymiary strony adresowej nie mogą być mniejsze niż 90 x140 mm,
   2. maksymalnie - żaden z wymiarów nie może przekroczyć: wysokość 20 mm, długość 325 mm, szerokość 230 mm.
4. Maksymalna masa przesyłki wynosi 500 g.
5. Na przesyłkach nadawca zobowiązany jest maszynowo nanieść adres adresata, informację o odstąpieniu od stemplowania przesyłek i nanieść datę i miejsce nadania oraz oznaczyć przesyłki wyróżnikiem wprowadzonym dla tej usługi - literą M.
6. Przesyłki przyjmowane są wyłącznie jako przesyłki nierejestrowane (bez pokwitowania nadania i odbioru) na podstawie sporządzanych przez nadawcę zestawień ilościowo wartościowych.
7. Przesyłki przyjmowane są wyłącznie w relacji do doręczenia na terenach miast powiatowych i miast powyżej 10.000 mieszkańców, których wykaz udostępniany jest Nadawcy.
8. Usługa świadczona jest z zachowaniem deklarowanego terminu doręczenia D+4, gdzie D - oznacza dzień nadania przesyłki, 4- oznacza liczbę dni, które upłynęły od dnia nadania przesyłki do dnia jej doręczenia adresatowi, z wyłączeniem sobót i dni ustawowo wolnych od pracy.
9. Stosowane są wymogi ilościowe w zakresie nadania, tj. powyżej 3.000 sztuk przesyłek w ciągu miesiąca w jednej placówce nadawczej.
10. Nadawane przesyłki muszą być posortowane przez nadawcę minimum do trzeciej cyfry kodu pocztowego.
11. Przesyłki muszą być posegregowane i uporządkowane przez nadawcę pod względem ich jednorodności (wagowej i wymiarowej) i przekazane do obrotu pocztowego w opakowaniach zbiorczych.
12. Przesyłki doręczane są przez P. do oddawczej skrzynki pocztowej adresata.
    
    

Dodatkowe ustalenia pomiędzy każdym klientem (np. Wnioskodawcą) a P. określane są w pisemnej umowie na świadczenie tej usługi i mogą dotyczyć następujących kwestii:

1. formy płatności za usługę - dopuszczono płatności w formie: frankownicą zaliczkowo, z góry i z dołu;
2. terminu płatności - regulowanie należności przelewem na konto wskazane na fakturze w terminie 14 lub 21 dni od daty jej wystawienia,
3. sposobu rozliczania - czy, w przypadku klientów o strukturze sieciowej, rozliczenie należności będzie dokonywane na podstawie jednej faktury obejmującej nadania wszystkich jednostek klienta, czy w inny sposób wskazany przez klienta,
4. sposobu przekazania przesyłek do nadania w opakowaniach zbiorczych - opakowania własne klienta czy pojemniki/kontenery/kasety/worki udostępnione przez P.
   
   

Odnosząc przedstawione zdarzenie przyszłe do powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w przypadku jeżeli Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzącym działalność gospodarczą, a nabywane przez niego usługi służą prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, to Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie ww. usług w takiej części, w jakiej wydatki te mają związek z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, z zachowaniem zasad zawartych w art. 86 ustawy o VAT, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy, w szczególności wskazanych w powołanym wyżej przepisie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, w myśl którego nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Zatem jeżeli świadczona przez P. usługa „A” faktycznie stanowi czynność opodatkowaną podatkiem VAT, wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwot podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikających z faktur dokumentujących nabycie opisanych we wniosku usług, na zasadach wskazanych w art. 86 ust. 1, oczywiście pod warunkiem niezaistnienia innych przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Natomiast w sytuacji, gdy kontrahent Wnioskodawcy do wykonywanej przez siebie usługi „A” dolicza podatek VAT, zaś ww. usługi stanowią usługi zwolnione od podatku, Wnioskodawcy nawet pomimo spełnienia generalnych przesłanek określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uprawniających go do obniżenia kwoty podatku należnego, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego w fakturach dokumentujących ww. usługi „A.”.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że stosownie do art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Niniejsza interpretacja wydana zastała w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje żadnych skutków prawnych dla kontrahenta Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.