Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB3/4510.640.2016.1.JS
z 21 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 18 listopada 2016 r. (data wpływu 30 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów środków pieniężnych przekazanych na realizację inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 listopada 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów środków pieniężnych przekazanych na realizację inwestycji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedsiębiorstwo XXX Spółka z o.o. świadczy usługi komunalne w zakresie wywozu nieczystości, zagospodarowania odpadów, oczyszczania miasta itp. Jedynym (100%) udziałowcem Spółki jest Gmina Miejska. Spółka zawarła umowę partnerską dot. finansowania wspólnego przedsięwzięcia ze swoim udziałowcem, tj. Gminą Miejską zwanym w Umowie Liderem Projektu. Umowa dotyczy inwestycji polegającej na budowie ulicy (obwodnicy) w ramach realizacji projektu. Majątek uzyskany w ramach zrealizowanego projektu będzie stanowił własność Gminy Miejskiej. Spółce nie będzie przysługiwał żaden tytuł prawny do powstałej drogi. W związku z podpisaniem umowy partnerskiej Przedsiębiorstwo XXX Spółka z o.o. (Partner) zobowiązana jest wnieść do Gminy Miejskiej wkład własny. Poniesienie tych wydatków zapewni Spółce skrócenie trasy wywozu nieczystości z Jej sortowni na składowiska odpadów, pozwoli obsługiwać nową linię komunikacji miejskiej, zwiększy płynność ruchu na terenie miasta przez skierowanie ruchu tranzytowego na obrzeża, co wydatnie wpłynie na szybkość poruszania się po mieście pojazdów Spółki podczas świadczenia usług wywozu nieczystości i oczyszczania miasta jak również poprawi bezpieczeństwo pracowników wykonujących prace na ulicach miasta.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku z zawarciem opisanej umowy partnerskiej przekazane na ten cel środki pieniężne Spółka będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów?
2. Czy Spółka będzie miała prawo zaliczyć przekazane kwoty na dofinansowanie inwestycji Gminy Miejskiej w dacie poniesienia wydatków (przekazania środków pieniężnych)?

Zdaniem Wnioskodawcy Spółka będzie mogła zaliczyć przekazane na rzecz Gminy Miejskiej środki pieniężne do kosztów uzyskania przychodów. Art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zawiera katalog wydatków, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. W tymże katalogu nie ma wydatków, które zamierza ponieść Spółka w ramach zawartej umowy z właścicielem Spółki jako Liderem Projektu. Dofinansowanie Gminy w realizacji budowy ulicy (obwodnicy) jest niewątpliwie uzasadnione gospodarczo, spowoduje podniesienie jakości świadczonych usług przez Spółkę. Nowo wybudowana droga (obwodnica) w znaczący sposób zmniejszy koszty przewozu odpadów z sortowni na składowiska, zwiększy płynność ruchu na terenie miasta przez co pozytywnie wpłynie na bezpieczeństwo pracowników wykonujących pracę na terenie miasta. Wydatnie wpłynie na szybkość poruszania się pojazdów a nowa nawierzchnia wpłynie pozytywnie na koszty eksploatacji pojazdów. Pozwoli również utworzyć i obsługiwać nową linię komunikacyjną komunikacji miejskiej łączącą dwa osiedla. Zdaniem Wnioskodawcy jest to wydatek uzasadniony i będzie stanowił w Spółce koszt uzyskania przychodu na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Poniesienie tych wydatków wynika z bieżących potrzeb Spółki związanych bezpośrednio z charakterem jak i zakresem jej działalności i spełnia definicję kosztów uzyskania przychodów.

W ocenie Wnioskodawcy ponadto Spółka będzie miała prawo zaliczyć przekazane Gminie Miejskiej kwoty na dofinansowanie inwestycji w dacie poniesienia wydatków (przekazania środków pieniężnych). Na podst. art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącane w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Natomiast stosownie do ust.4e art. 15 ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust.4a i 4f-4h, uważa się dzień , w którym ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury(rachunku) z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Przekazane przez Spółkę środki będą więc potrącane (zaliczane do kosztów uzyskania przychodów) w dacie ich przekazania , gdyż poniesione wydatki należy kwalifikować do kosztów „pośrednich”, jako że nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania stosownie do zapisów art. 15 ust. 4d i 4e ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Tym samym wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Kosztami będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas, gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty. Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów. Bezpośrednimi kosztami uzyskania przychodów są więc wydatki, które mogą przyczynić się do powstania konkretnego przychodu osiągniętego w danym momencie. Z kolei, koszty pośrednie to takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wraz z Gminą Miejską będą realizowały wspólne przedsięwzięcie, w ramach którego zostanie wybudowana droga (obwodnica). Spółce nie będzie przysługiwał żaden tytuł prawny do wybudowanej drogi.

Stwierdzić należy zatem, że przeprowadzona wspólnie z Gminą budowa drogi jest związana z prowadzona przez Spółkę działalnością gospodarczą, gdyż zapewni Wnioskodawczyni skrócenie trasy wywozu nieczystości z sortowni na składowiska odpadów. Dodatkowo wybudowanie drogi zwiększy płynność ruchu na terenie miasta przez skierowanie ruchu tranzytowego na obrzeża, co z kolei wpłynie na szybkość poruszania się po mieście pojazdów Spółki podczas świadczenia usług wywozu nieczystości i oczyszczania miasta oraz poprawi bezpieczeństwo pracowników wykonujących prace na ulicach miasta.

Powyższe wydatki nie mają jednak bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach Spółki, tzn. z samego faktu budowy drogi, Wnioskodawczyni nie może oczekiwać powstania przychodu. Jednocześnie, stworzenie lepszej bądź nowej infrastruktury zapewni Spółce m.in. skrócenie trasy wywozu nieczystości z sortowni na składowiska odpadów. Dlatego też poniesione przez Spółkę wydatki na budowę drogi (obwodnicy) służą uzyskaniu przychodów i należy kwalifikować je do kosztów „pośrednich”.

Z kolei, kwestia związana z ustaleniem momentu potrącalności kosztów pośrednich została uregulowana w art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawych, w myśl którego koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. W myśl art. 15 ust. 4e ww. ustawy za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f - 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Podsumowując, przekazane przez Spółkę środki pieniężne na budowę drogi w związku z zawarciem umowy partnerskiej stanowią koszt uzyskania przychodu w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka będzie miała prawo zaliczyć przekazane kwoty na dofinansowanie inwestycji Gminy Miejskiej w dacie poniesienia wydatków.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.