Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
0461-ITPB1.4511.803.2016.1/PSZ
z 27 grudnia 2016 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 ze zm.) § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2016 r. (data wpływu 26 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia znaków towarowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych nabycia znaków towarowych.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną posiadającą miejsce zamieszkania w Polsce oraz podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce (art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych). Wnioskodawczyni zamierza rozpocząć prowadzenie działalności gospodarczej poprzez uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej oraz zarejestrować się jako podatnik VAT czynny. Przedmiotem działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię będzie m.in. zarządzanie i licencjonowanie wartości niematerialnych i prawnych. Prawdopodobnym jest, że Wnioskodawczyni otrzyma w drodze darowizny (art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny) zawartej w formie aktu notarialnego prawa do niezarejestrowanych jeszcze w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w A. (dalej jako: „EUIPO”) lub w Urzędzie Patentowym RP oznaczeń (oznaczenia) przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, kształtu towarów oraz/lub opakowań (dalej jako: „oznaczenia identyfikacyjne” lub „oznaczenia”), które umożliwiają odróżnienie od towarów lub usług innych przedsiębiorstw. Darowizna zostanie dokonana przed zakończeniem procedury rejestracji tych oznaczeń (oznaczenia). Dzięki darowiźnie Wnioskodawczyni będą przysługiwały wyłączne autorskie prawa majątkowe (art. 17 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, dalej, jako „u.p.a.p.p.) do utworów lub utworu (art. 1 ust. 2 u.p.a.p.p.). Darowizna zostanie dokonana z majątku osobistego męża Wnioskodawczyni jako dysponenta autorskich praw majątkowych do oznaczeń identyfikacyjnych, do majątku osobistego Wnioskodawczyni. Następnie autorskie prawa majątkowe do ww. utworów (utworu) zostaną wprowadzone do ewidencji wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawczyni, prowadzonej w ramach wykonywanej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, jako nabyte przez Wnioskodawcę, zaliczane do wartości niematerialnych i prawnych, autorskie prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawczynię. Zaliczenie zostanie dokonane według wartości określonej w umowie darowizny, przyjętej z dokonanej uprzednio wyceny wartości rynkowej ww. utworów (utworu) przez wyspecjalizowany podmiot. Po otrzymaniu ww. utworów (utworu) Wnioskodawczyni zamierza wykorzystywać je w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej oraz dokonywać odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej. Możliwe jest również udzielenie innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą licencji do odpłatnego użytkowania utworów lub zawarcie innego rodzaju umowy lub umów, której (których) przedmiotem byłoby odpłatne używanie lub używanie i pobieranie pożytków z ww. utworu (utworów).

W odniesieniu do przedstawionego zdarzenia przyszłego sformułowano następujące pytania:

1. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, nabycie na mocy rozważanej darowizny utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUIPO/Urzędzie Patentowym RP znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaków towarowych Unii Europejskiej/znaku towarowego), jako wartości niematerialnych
   i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych oznaczać będzie powstanie po stronie Wnioskodawczyni jako obdarowanej przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
   
2. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni może uznać nabyte w drodze rozważanej darowizny utwory (utwór) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUIPO/Urzędzie Patentowym RP znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaku towarowego Unii Europejskiej/znaku towarowego), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych, podlegające amortyzacji podatkowej w ramach wykonywanej działalności gospodarczej?
   
3. Czy w świetle zaprezentowanego zdarzenia przyszłego, wartością początkową wartości
   niematerialnych i prawnych w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUIPO/Urzędzie Patentowym RP znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaku towarowego Unii Europejskiej/znaku towarowego), jako wartości niematerialnych
   i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych nabytych w drodze rozważanej darowizny, będzie wartość rynkowa z dnia nabycia, nie większa niż wartość określona
   w umowie darowizny?

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawczyni, rozważana darowizna utworów w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUIPO/Urzędzie Patentowym RP znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaku towarowego Unii Europejskiej/znaku towarowego), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych jest objęta zwolnieniem od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku o spadków i darowizn. Ustawa o podatku o spadków i darowizn w art. 3 pkt 2 wyłącza ze swojego zakresu przedmiotowego nabycie w drodze spadku, zapisu windykacyjnego lub darowizny praw autorskich i praw pokrewnych, praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych oraz wierzytelności wynikających z nabycia tych praw. Mogłoby to oznaczać, że nabycie w drodze darowizny utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaków towarowych Unii Europejskiej), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych będzie podlegać przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże na mocy przepisu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wprowadził zwolnienie od podatku w tym zakresie. Zgodnie z nim wolna od podatku dochodowego jest wartość świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczona zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, otrzymanych od osób zaliczonych do I i II grupy podatkowej w rozumieniu przepisów o podatku od spadków i darowizn, z zastrzeżeniem ust. 20. Wyjątek przewidziany w ust. 20 art. 21 nie będzie miał zastosowania do darowizny, ponieważ dotyczy wyłączenia zwolnienia od podatku dochodowego tylko świadczeń otrzymanych na podstawie stosunku pracy, pracy nakładczej lub na podstawie umów będących podstawą uzyskiwania przychodów zaliczonych do źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 (działalność wykonywana osobiście). Zdaniem Wnioskodawczyni, darowizna utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUIPO/Urzędzie Patentowym RP znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaku towarowego Unii Europejskiej/znaku towarowego), jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych stanowi nieodpłatne świadczenie w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Powszechnie przyjmuje się, że umowa darowizny, jako dokonywana kosztem majątku darczyńcy stanowi nieodpłatne świadczenie, ponieważ darczyńca nie otrzymuje w zamian ekonomicznego ekwiwalentu od obdarowanego. Ponadto darczyńca Wnioskodawczyni jest osobą zaliczoną do I grupy podatkowej w rozumieniu art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jako jej mąż. Zatem, zdaniem Wnioskodawczyni, rozważana darowizna utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych (znaków towarowych Unii Europejskiej) jako wartości niematerialnych i prawnych w postaci autorskich praw majątkowych jako określonych wartości niematerialnych i prawnych jest objęta zwolnieniem od zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z mocy art. 21 ust. 1 pkt 125 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi. Przedmiotem ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności są to utwory: wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe), plastyczne, fotograficzne, lutnicze, wzornictwa przemysłowego, architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne, muzyczne i słowno-muzyczne, sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne oraz audiowizualne (w tym filmowe). Na podstawie art. 8 ust. 1 u.p.a.p.p. prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Konkretyzacją tego przepisu jest art. 17 ust. 1 u.p.a.p.p. określający treść autorskiego prawa majątkowego, na które składa się wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu. Z mocy art. 41 ust. 1 ww. ustawy istnieje możliwość przeniesienia autorskich praw majątkowych na inną osobę w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy. Zdaniem Wnioskodawczyni nabyte w drodze darowizny utwory (utwór) w postaci niezarejestrowanych jeszcze w EUIPO/Urzędzie Patentowym RP znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaku towarowego Unii Europejskiej/znaku towarowego), jako przedstawionych w formie graficznej, składających się w szczególności z wyrazów, rysunków, liter, które umożliwią odróżnianie towarów lub usług przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw, będą stanowiły wartości niematerialne i prawne w rozumieniu art. 22b ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazuje się w doktrynie, że „znaki towarowe, zwłaszcza graficzne czy słowno-graficzne, niezależnie od tego, że stają się przedmiotem praw wyłącznych w wyniku rejestracji w Urzędzie Patentowym, niejednokrotnie też wykazują cechy utworów i korzystają z ochrony opartej o przepisy prawa autorskiego” (tak prof. dr hab. J. Barta, [w:] „Prawo autorskie” Tom 13, Warszawa 2008, Wydawnictwo C. H. Beck). Wykładnię tą potwierdza orzecznictwo Sądu Najwyższego (między innymi w wyrokach z 25.10.1988 r., sygn. akt: II CR 143/88, Legalis z 23.6.1989 r., sygn. akt: I CR 236/89 oraz z 6.3.2002 r., sygn. akt: V CKN 830/00) powszechnie akceptując to stanowisko. Zatem opracowania słowno-graficzne niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaku towarowego Unii Europejskiej/znaku towarowego) może stanowić autorskie prawo majątkowe i podlegać kwalifikacji na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wartość niematerialna i prawna podlegająca amortyzacji. Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2010 r. o numerze: IBPBI/2/423-185/10/PP. Spełniony został również warunek „nabycia" tego prawa. Pod tym pojęciem użytym w art. 22a i art. 22b ustawy o PIT należy rozumieć „nabycie pochodne", „nabycie wtórne", tj. nabycie istniejącego składnika majątku od innego podmiotu - w odróżnieniu od „nabycia pierwotnego", tj. wytworzenia we własnym zakresie. W doktrynie również wskazuje się, że nabycie może w szczególności nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku lub na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej (zob. [w:] „Komentarz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych 2009", pod red. W. Nykiela i A. Mariańskiego, s. 598). Kolejnym warunkiem wskazanym w analizowanym przepisie jest „nadawanie się prawa do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania”. Ten warunek również zostanie spełniony w przedmiotowym zdarzeniu przyszłym. Wnioskodawczyni po nabyciu praw majątkowych do niezarejestrowanych znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaku towarowego Unii Europejskiej/znaku towarowego) będzie mogła je używać oraz wykorzystywać w swojej działalności gospodarczej, poprzez oznaczenie nimi określonych towarów lub usług, bądź uzyskiwać z nich przychody w drodze udzielania licencji na rzecz osób trzecich lub zawierania innego rodzaju umowy (umów), której (których) przedmiotem byłoby ich odpłatne używanie lub używanie i pobieranie pożytków. Bez znaczenia pozostaje przy tym fakt, iż prawa (prawo) te nie zostały jeszcze zarejestrowane. Po prostu nie będzie mu przysługiwała ochrona prawna bezwzględna, jednakże z wszelkich prerogatyw składających się na jego treść Wnioskodawczyni będzie mogła swobodnie korzystać. Należy wskazać, iż jednocześnie spełniona zostanie również przesłanka „wykorzystywania prawa przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą”. Oznaczenie utworami w postaci niezarejestrowanych jeszcze (unijnych) znaków towarowych własnych towarów lub usług, względnie udzielanie licencji na używanie tych utworów na rzecz innych podmiotów (lub zawieranie innego rodzaju umowy lub umów, której/których przedmiotem byłoby odpłatne używanie lub używanie i pobieranie pożytków z ww. utworów/utworów), będzie miało na celu identyfikację oraz rozpoznawalność przedsiębiorstwa i/lub uzyskiwanie opłat licencyjnych (opłat za używanie), które w efekcie mają wygenerować wzrost przychodów. Bezsporne będzie także spełnienie warunku „przewidywanego okresu używania dłuższego niż rok”. Wnioskodawczyni zamierza korzystać z przedmiotowych utworów (utworu) w postaci niezarejestrowanych jeszcze znaków towarowych Unii Europejskiej/znaków towarowych (znaku towarowego Unii Europejskiej/znaku towarowego) w okresie zdecydowanie dłuższym niż rok.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawczyni, zasady ustalania wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych określa art. 22g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z ust. 1 pkt 3 tego przepisu, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości. W pierwszej kolejności Wnioskodawczyni powinna więc przyjąć jako wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych wartość rynkową przyjętą w umowie darowizny, określoną wcześniej wyceną sporządzoną przez wyspecjalizowany podmiot. Jeżeli natomiast wartość przyjęta w umowie darowizny będzie niższa od wartości rynkowej należy wartość początkową wartości niematerialnych i prawnych ustalić w wartości określonej w darowiźnie. Zaprezentowane stanowisko jest zgodne z linią prezentowaną przez organy podatkowe, między innymi w interpretacji indywidualnej z dnia 18 marca 2014 r., nr: IPPB1/415-42/14-2/EC oraz w interpretacji indywidulanej z dnia 5 listopada 2013 r., nr: ILPB1/415-893/13-4/AA.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:

1. stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy w kontekście jego wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do przepisów prawa podatkowego oraz własne stanowisko wnioskodawcy.

Ponadto tut. organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalenie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, tutejszy organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Ponadto, zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2016 r., poz. 718).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Administracji Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.